İnanır mısın sabah yarım saat erken uyanıp onunla oyun oynuyorum ise gitmeden önce. Akşamda o stresin üzerine evde sanki çok mutluymuscasina koşturmaca lar oyunlar. Çocuğum uyuduktan 10 dk sonra bende uyuyorum.Cokersin gencecik yasta vallahi... Kosullari nispeten hafif baska is bulup birak bence. Cocuguna yazik enerji kalmaz ki....
Eşinizin maaşı ıyiymis geçim sıkıntısı çok olmayabilir. Bir süre kafanızı dinleyin bence. Çocuğunuzla vakit geçirin. Ve sonra çalışmak isterseniz de kesinlikle sektör değiştirin. Bir arkadaşım köklü kurumsal bir firmada üst düzey yönetici asistanı oldu. O da bankada çağrı merkezindeydi. Sizin 1.5 katınızı kazanıyor ayrıca çok daha rahat. Abuk subuk insanlarla uğraşmıyor. Üst yonetimden tek kisiyi asiste ediyor sadece.Bence bankacılıktan idari işler kısmına kayabilirsiniz. Üst düzey yönetici asistanlığını öneririm kurumsal bir firmada. Iktisat fakültesi mezunu iseniz her yere kanalize olabilirsiniz.Eşimin maaşı 10 bin civarında. 1200 lira kredi ödüyorum. 2700 lira kira veriyorum. 2mizin gelirine göre giderimizde az değil. Benim işten çıkmam ile hayat şartlarımizi da değiştirmemiz gerekebilir
Valla ben de 5. 5 aydır evdeyim.Hayır bir el becerim yok. Ya da sosyal medya kişisel tercih sebebiyle kullanmıyorum. Aslında çocuğumu yine ben yetiştiriyorum. Ama bana evde nasıl verimli olunabilir biraz anlatabilir misiniz. Eminim kişiden kişiye değişen birseydir ama rutinin dışında neler temizliktir çocuk bakmak yemek yapmak dışında neler olabilir. Bana yardımcı olur musunuz öncelikle kendimi ikna etmem gerekiyor cunku
Sizin en yorucu dönemleri biz 2. 5 yaşına geldik :) Zamanla düzen herşey oturuyor Allaha şükür sizinde oturur. Ücretsiz izinde misinizValla ben de 5. 5 aydır evdeyim.
Öğretmenim esasen.
Oğluma bakıyorum.
Benşm bir rutinim yok şu an.
Misal temzilik yapmıyorum yemek arada bir.
Bebekten dolayı zamanım olmuyor.
Sürekli onunlayım.
Uykusu maması aktivitesi vs.. Çoğu zmana öğle yemeği bile yemiyorum...
Çocuğunuz kaç aylık bilmiyorum ama eğer uyku düzeni yeme düzeni var ise bence evde bulunmak çok da kötü değil
Mesela ben şu sıra ek gıda ile meşgulüm öğlen bir öğün veriyorum o bile beni oyalıyor.
Ya da gündüz uyku sorununu aşmaya çalışıyprum o beş yeterince oyalıyor.
Eğer düzen varsa bence çok daha rahar.
Kitap okuyabilirainşz
Montesorri etkinlikleri var onlardan yaparsınız bebeğiniz ile.
Eğer havalar çok soğuk değilse 1 saat dışarı çıkarsınız sıkıca giyinip.
Ben de sıkılıyorum ama düzensizlikten.
Düzen kursam eminim sıkılmam...
Mesela ben dikiş bilirim.
Eskiden çocuk yokken haftasonu kendime ferace dikerdim.
Baya oyalardı beni.
Puzzle yapabilirsiniz.
27 yaşındayım . Şimdiden saçlarım bembeyaz . Çok düşündüm ölçüp,tartım. Kayinpederimin evinde kalıyoruz . Kira vermiyoruz. Kızıma kayinvalidem bakıyor. Ve paramiz da bereketsiz. Akıp gidiyor. Elde avucta yok. Göz altı kapaticidan başka birşey sürmem yüzüme. Marka kıyafetlerimde yoktur. Canım arkadaşım, bu hayat bize bir kere verildi . Belki yarın son günümüz. Değer mi bu sıkıntıya ?Kızlarımız aynı yaşta. Allah bağışlasın çocuklarımızı. Bende heran telefonum calipta birinin egosunu üzerimde tatmin etmesini istemiyorum bu tedirginlik ile iş yapmak istemiyorum. Ve daha burdan yazmak istemediğim pek çok şey.. Fakat biliyor musun geçen eşim bile bunun psikolojik bir baskı olduğunu bu baskıyı bertaraf etmemin benim elimde olduğunu fiziksel şartlarının iyi olduğunu bunun surdurulebilirliginin benim elimde olduğunu söylüyor. Evet sürdürüyorum ama her gece rüyamda işimi görmekten bıktım. Telefonumun en ufak önemsiz bir konuyu sormak için arayan müşteriler tarafından mesai saati dışında caldirilmasindan bıktım.
Son 3 yıldır hergun bırakmayı hayal ediyorum. Elbette değmez ama niye cesaret edemiyoruz peki?27 yaşındayım . Şimdiden saçlarım bembeyaz . Çok düşündüm ölçüp,tartım. Kayinpederimin evinde kalıyoruz . Kira vermiyoruz. Kızıma kayinvalidem bakıyor. Ve paramiz da bereketsiz. Akıp gidiyor. Elde avucta yok. Göz altı kapaticidan başka birşey sürmem yüzüme. Marka kıyafetlerimde yoktur. Canım arkadaşım, bu hayat bize bir kere verildi . Belki yarın son günümüz. Değer mi bu sıkıntıya ?
Çünkü korkuyoruz ama her geçen gün battıkça da batiyoruz. Millet ne der diye düşünüyoruz . Nasıl geçinirz diyoruz ki tanıdığım arkadaşlarım 3500 lira alıp gayet de refah ortamında çalışıyorlar . Ben 500 lira fazla alıyorum ama ölüyorum resmen surunerek gidiyorum işeSon 3 yıldır hergun bırakmayı hayal ediyorum. Elbette değmez ama niye cesaret edemiyoruz peki?
İkinci çocuğum olunca işten ayrıldım.Bakıcı iki çocuk için nerdeyse maaşımın 3/4 ünü istedi. Baktık olmayacak hem isimdede mutsuzum ben işten ayrıldım hatta benim maaşın eşimin maaşından çok yüksekti. Eşim çok az kazanıyordu gerçi şimdi de iyi kazanmıyor ama biz çocuğun şimdi paraya değil anneye ihtiyaçı var ilerisi için de Allah büyüktür dedik. Pişmanmıyım? Hayır elbet harcamalarıma dikkat ediyorum hesap kitap yapıyorum. Ama sabah onlarla uyandığımda yanlarında olduğum için şükrediyorum.Aslında herkesin beklentisi farklı evde olmak sizi yıpratacaksa ayrılmayın başka iş arayın ama ben bu yaşlarında cocuğumun yanında olmak isterim gerisi bir şekil hallolur diyorsanız ayrılın.İkinci çocuğum olunca işten ayrıldım.Bakıcı iki çocuk için nerdeyse
Evet muhtemel yaşanacak senaryolardan biri bu. Ücretsiz izin alamam özel sektordeyim. 1 2 hafta izin mi o daha büyük bir hayal.. Ne diyim şikayet ede ede ömur geçip gidicek heraldeBir bayanın ekonomik özgürlüğünün olması gerektiğine inananlardanım. Maalesef pek çok kurumda mobbing var. Bu yıl ben de yaşıyorum. Ama yapacak bir şey de yok. Dört dörtlük bir iş de maalesef yok. Ücretsiz izin falan kullansanız. Hem işi tam olarak bırakmamış olursunuz. Hem çalışmadığınız da geçiminize bakarsınız. Ölçüp tartarsınız. Birden bırakmayın derim. Pişman olunca geri dönüş çok zor. Bir arkadaşım sevmiyorum diye diye ayrıldı işten. Valla bulamıyor iş. Şu an aman keşke idare etseymişim diyor. İyice ölçün tartın. 1-2 hafta izin kullanın. Biraz ferahlatın kendinizi.
Ay çok alakasız olacak şimdiden özür dilerim konu sahibinden ama instagramda satış yapmak hakkında bilginiz var gibi duruyor komisyon vs bu işler nasıl oluyor biraz anlatabilir misinizEvde verimli niye olunmasın ki?
Çocuk yetiştireceksizniz...
Daha ne kadar verimli olunur ki....
Ha hayat pahalı çalışmak istiyor iseniz çalışın ama mutsuz bir iş yaşamı insana çok ağır geliyor.
Eşinizin geliri ne kadar bilmiyorum ama tepetaklak olunmayacak ise neden olmasın ki evde durmak.
İş bulmak evet zor ama belki evde bir iş yaparsınız.
Var mı bi meziyetiniz?
İnstagramda satış yapabilirsiniz komisyonlu...
Bence deHem ailemin hem eşimin fikri de bu yönde. Nankör olmak istemiyorum ama çok mutsuzum. Kendi alanım dışında da iş bulamıyorum. Çok aradim. Yine banka olacaksa en azından bildiğim yerde kalayım dedim
Bu arada merak ettim gişede mısınız başka bir bölümde mi?Son 3 yıldır hergun bırakmayı hayal ediyorum. Elbette değmez ama niye cesaret edemiyoruz peki?
Yok cnm gişede değilim satisciyimBu arada merak ettim gişede mısınız başka bir bölümde mi?
Gişe çok streslidir diye düşünüyorum.
Departman değiştirseniz???
Kredi satış mı? Kobi mi? Çok bilmiyorumYok cnm gişede değilim satisciyim
Sağlık her şeyden önemli canım. Ayrıca rizki veren allahtir.Psikiyatri gitmelisijiz.Biraz rapor alın kendinizi dinleyin.Bana da gelio zaman zaman bu istek ve ben çağrı merkezi sektöründe calisiorum.Bulunduğum çevrede is bile yok.Merhaba arkadaşlar,
Bugünlerde üzerinde hemen her dakika düşündüğüm işimi bırakma düşüncesi..
Bankaciyim evliyim 1 çocuğum var. Bekarken birsekilde halloluyordu çocuk yokken de halloluyordu ama sanki tahammülüm kalmadı. İsim çok yıpratıcı. Baskı sinir stres mobbing ne ararsanız var. İş yerimde 7.yilim. Her gün bırakmak daha zorlaşıyor sanki.
4 bin lira maaşım var yemek param artı özel sağlık sigortam var. Ama sanki akıl sağlığımı kaybedicem. Her gün stres katsayım üst seviyelerde. Resmen vücudum gergin hissediyorum. Ama işi bırakmaya da cesaret edemiyorum.
Doğum iznindeyken evde hissettiğim şeyleri tekrar hisseder miyim korkusu sarıyor tabi o zamanlar lohusaydim. Başka iş arıyorum ama bulamıyorum ya da yine aynı sektörde buluyorum. İşi bıraktıktan sonra iş bulma ihtimalinin iyice düşeceğini de biliyorum. Hatta işi bırakırsam bu işsizlikte bir daha iş bulamayacak gibi düşünerek bırakmalıyım.
Esim bir insanın evde kadin olsun erkek olsun verimli olabileceğine inanmıyor. Aslına bakarsanız bende inanmıyordum ama yaşadığım stresten şuanda da verimli olduğumu düşünmüyorum.
Suan çocuğuma bakıcı bakiyor. Asgari ücret artı sgk sini yatiriyorum. Seneye kreşti kustu aktiviteydi derken hayat şartları da hiç hafif değil. 2.yi bile düşünemiyorum bazen ki iş bırakmak ne cesaret diyorum.
Uzatmak istemiyorum hanımlar çok mutsuzum çok gerginim. Siz olsanız ne yapardınız lütfen anlattıklarım penceresinden bakıp fikrinizi paylaşabilir misiniz
Evet arkadaşım aynen aldığımı bakiciyla veriyorum desem yanlış olmaz nerden baksan 3 bin lira veriyorum. Ama bakıcı işi süreli sonuçta seneye kreşe gidecek. Ve ben calissamda calismasanda çocuğun sosyalleşme ihtiyacı olacak. İşte yetememekten korkuyorum. Eşimin kazancı evet iyi ama ona bağımlı olmaktansa korkuyorum.