İş hayatını devam ettirmek

4 yıl önce doğum yaptıktan sonra aynı sizin gibi düşünüp işimi bıraktım. Sizinle uğraşacağıma bu stresi çekeceğime çocuğumu büyütürüm dedim.Başlarda herşey iyiydi zaten ufacık bir bebekle evde vakit nasıl geçiyor anlamıyor insan.Sonra büyüdü geçen yıl evde tabi ben artık yeterli gelmeyince yaşıtlarıyla vakit geçirsin diye kreşe başladı ve bende dedimki artık çalışma hayatına döneyim.Ama işler öyle olmuyormuş tabi:) Gittiğim tüm görüşmelerde zaten insanların bakışından anlıyorsunuz olumsuz olduğunu.Bu 2.çocuğu yapar,çocuğu hastalansa izin ister,zaten kaç yıldır evde işe adapte de olamaz diye bakıyorlar yüzünüze.Bu 4 yılda kendinizi geliştirmek için ne yaptınız gerçi çocukla ne yapabilirsinizki diye dalga geçen bile oldu.Bu arada 10 yıllık bi kariyer geçmişim var tecrübe de yetmiyor anlayacağınız.Çevrenizdekiler size bütün gün evde oturuyorsun zaten, madem evdesin 2.yi yap yazık yalnız kalmasın çocuk, aa iyi alıştın evde oturmaya sıkılmıyormusun gibi saçma şeylerde söylüyor.Herşeyden öte maddi özgürlüğe alışmış bi kadın için gerçekten eşinden para almak birşey alırken 2 kere düşünmek koymaya başlıyor.Evde üretmek gerçekten ayrıca bi yeteneğiniz mesleğiniz yoksa çok çok zor benim yok mesela.Bunları gerçekten göze alabiliyorsanız ayrılın çünkü ülkemizde kadınlar için heleki çocukluysanız çok çok zor.Umarım verdiğiniz karar hakkınızda hayırlısı olur.(Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın)
 
Stresli olmayan çok enderdir özel sektörde zor bulunur. Eğer kafanıza koyduysanız çıkmayı önce toparlanın hatta stresle baş etmenin yollarıyla ilgilenin destek alın gerekirse özgüveni patlamış 💥 şekilde işinize dönüp istifa etmeden, ihbar ve kıdemi alarak nasıl ayrılınır onu gösterin iş yerinize..
Zaten aldığınız miktar belli bir süre sizi idare eder.. Amma velakin kendinizi evde düşünemiyorsanız klişe ama bu senelerde iş bulmak gerçekten zor😑
 
Sürekli mutsuzsam,stresliysem,gerginsem ve bunlar sebebiyle antidepresan kullaniyorsam ne yapayım ben o işteki verimliliği Allah aşkına.O verim bana keyif vermiyorsa,mutlu verimsizliği tercih ederim ben.Hem verimden kasit nedir ? Aileme yemek yapmak,evimi temizlemek,istediğim zaman bacaklarımı uzatıp kitap okuyabilmek,çocuklarla etkinlik yapmak,sokak hayvanlarına yardım etmek vs. gayette verimli olmaktır :)

Şu an için önemli olan bu günüm.Hiç bir zaman çok uzun vadeli ve kesin planlar yapmadım.5 sene sonra belki yaşamıyor olacağim,neden bugünümü mutsuz geçireyim.

Yanlış anlaşılmasin, kötü hissettiğiniz için böyle söylüyorum.Yoksa iki kizim var ikisinin de çalışmasını isterim,ama mutlu olacakları bir işte.

Vesselam bırakın bence.Biraz da öyle deneyin.Esinizin maaşı da iyimiş.Bakin bakalım hayat ne gösterecek.Belki yeni kapılar açılır,yeni firsatlar çıkar.Olmadi en kötü ihtimalle yine bir bankaya girersiniz zaten :)
 
rose87e .!.:
4 yıl önce doğum yaptıktan sonra aynı sizin gibi düşünüp işimi bıraktım. Sizinle uğraşacağıma bu stresi çekeceğime çocuğumu büyütürüm dedim.Başlarda herşey iyiydi zaten ufacık bir bebekle evde vakit nasıl geçiyor anlamıyor insan.Sonra büyüdü geçen yıl evde tabi ben artık yeterli gelmeyince yaşıtlarıyla vakit geçirsin diye kreşe başladı ve bende dedimki artık çalışma hayatına döneyim.Ama işler öyle olmuyormuş tabi:) Gittiğim tüm görüşmelerde zaten insanların bakışından anlıyorsunuz olumsuz olduğunu.Bu 2.çocuğu yapar,çocuğu hastalansa izin ister,zaten kaç yıldır evde işe adapte de olamaz diye bakıyorlar yüzünüze.Bu 4 yılda kendinizi geliştirmek için ne yaptınız gerçi çocukla ne yapabilirsinizki diye dalga geçen bile oldu.Bu arada 10 yıllık bi kariyer geçmişim var tecrübe de yetmiyor anlayacağınız.Çevrenizdekiler size bütün gün evde oturuyorsun zaten, madem evdesin 2.yi yap yazık yalnız kalmasın çocuk, aa iyi alıştın evde oturmaya sıkılmıyormusun gibi saçma şeylerde söylüyor.Herşeyden öte maddi özgürlüğe alışmış bi kadın için gerçekten eşinden para almak birşey alırken 2 kere düşünmek koymaya başlıyor.Evde üretmek gerçekten ayrıca bi yeteneğiniz mesleğiniz yoksa çok çok zor benim yok mesela.Bunları gerçekten göze alabiliyorsanız ayrılın çünkü ülkemizde kadınlar için heleki çocukluysanız çok çok zor.Umarım verdiğiniz karar hakkınızda hayırlısı olur.(Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın)
Genişletmek için tıkla...
Dokturmussunuz valla cok dogru o kadar dogru ki agladim ayni seyleri yasiyorum bunaldim cikis yolu Yok gibi
 
Canim psikiyatriye gitmeni tavsiye ederim. Benim bi arkadasim 2 cocukla aynen senin durumunda cok yoğun çalışıyordu. Kafayi yiyecektim artik doktora gittim dedi. Sabahtan ilaci içiyorum gün boyu rahatım iyiyim neseliyim dedi.
Simdi bu bıkkınlık ve çelişki hali ile karar vermek sagliksiz gözüküyor. Yaşadıklarını doktora anlat, mutlaka bir yol çizer.
 
Bankacıların işi çok zor biliyorum bence ayrılın 1sene kafa dinleyin ve işe dönün. Maddi sorunlar yoksa iş yavas yavaş bulunur.7.yilmis zaten yer degistirmek iyi gelir.Mis gibi oturun 1sene ozleyince dönersiniz.
 
Bundan yillar önce ruh sagligimi kaybettiğim ve artik ruhumun sıkıntıları bedenime de sıkıntı vermeye başladığı icin ayrıldım işimden. Tedavi gördüm, duzeldim. Çalışma fikri bana pek uymadığı icin, evcil ve az sosyal bir insan oldugum icin evde olmayi tercih ettim. Sonrasinda evlendim, annem bizleri cok iyi yetiştirdiği halde cocuğumu ona bile birakmak istemedim, kendim büyütmek istedim. Öyle devam ediyoruz.
Ruh sağlığı cok önemli. Kendinizi ölçün, tartin, gerekirse net görebilmek icin kagida artilari eksileri yazin, ilaci yazan doktorunuza da danisin, ona göre bir karar alın.
 
  • Beğen
Reactions: 000
rose87e .!.:
4 yıl önce doğum yaptıktan sonra aynı sizin gibi düşünüp işimi bıraktım. Sizinle uğraşacağıma bu stresi çekeceğime çocuğumu büyütürüm dedim.Başlarda herşey iyiydi zaten ufacık bir bebekle evde vakit nasıl geçiyor anlamıyor insan.Sonra büyüdü geçen yıl evde tabi ben artık yeterli gelmeyince yaşıtlarıyla vakit geçirsin diye kreşe başladı ve bende dedimki artık çalışma hayatına döneyim.Ama işler öyle olmuyormuş tabi:) Gittiğim tüm görüşmelerde zaten insanların bakışından anlıyorsunuz olumsuz olduğunu.Bu 2.çocuğu yapar,çocuğu hastalansa izin ister,zaten kaç yıldır evde işe adapte de olamaz diye bakıyorlar yüzünüze.Bu 4 yılda kendinizi geliştirmek için ne yaptınız gerçi çocukla ne yapabilirsinizki diye dalga geçen bile oldu.Bu arada 10 yıllık bi kariyer geçmişim var tecrübe de yetmiyor anlayacağınız.Çevrenizdekiler size bütün gün evde oturuyorsun zaten, madem evdesin 2.yi yap yazık yalnız kalmasın çocuk, aa iyi alıştın evde oturmaya sıkılmıyormusun gibi saçma şeylerde söylüyor.Herşeyden öte maddi özgürlüğe alışmış bi kadın için gerçekten eşinden para almak birşey alırken 2 kere düşünmek koymaya başlıyor.Evde üretmek gerçekten ayrıca bi yeteneğiniz mesleğiniz yoksa çok çok zor benim yok mesela.Bunları gerçekten göze alabiliyorsanız ayrılın çünkü ülkemizde kadınlar için heleki çocukluysanız çok çok zor.Umarım verdiğiniz karar hakkınızda hayırlısı olur.(Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın)
Genişletmek için tıkla...
Bir de su var eslere guvenip isi birakmak tamam da, dunyanin binbir turlu hsli var. Ya esin isi iyi gitmezse... ya Alkah korusun basina birsey gelirse... ya ne biliyim bosanma gibi durumlar olursa...
Sanirim en dogrusu sektor degistirmek ya da o ortamda mobbing varsa baska bir bankaya gecmek.
 
sonanda .!.:
Bir de su var eslere guvenip isi birakmak tamam da, dunyanin binbir turlu hsli var. Ya esin isi iyi gitmezse... ya Alkah korusun basina birsey gelirse... ya ne biliyim bosanma gibi durumlar olursa...
Sanirim en dogrusu sektor degistirmek ya da o ortamda mobbing varsa baska bir bankaya gecmek.
Genişletmek için tıkla...
Sektör değiştirmek bence de mantıklı.
Sürekli antidepresan içerek işe gitmek çok yıpratıcı bir durum. Bunu daha kaç yıl çekebilirsin ki..
Her işyeri streslidir her işin stresi vardır. Ama işyerinde artık huzurla kendini vererek çalışamıyorsan; isyerine katlanmak için tek çaren ilaç olmuşsa başka sektöre geçmek gereklidir. 7 yıl kıdemi varmış. Izin alıp iş arayabilir konu sahibi..
 
Emma3 .!.:
Bundan yillar önce ruh sagligimi kaybettiğim ve artik ruhumun sıkıntıları bedenime de sıkıntı vermeye başladığı icin ayrıldım işimden. Tedavi gördüm, duzeldim. Çalışma fikri bana pek uymadığı icin, evcil ve az sosyal bir insan oldugum icin evde olmayi tercih ettim. Sonrasinda evlendim, annem bizleri cok iyi yetiştirdiği halde cocuğumu ona bile birakmak istemedim, kendim büyütmek istedim. Öyle devam ediyoruz.
Ruh sağlığı cok önemli. Kendinizi ölçün, tartin, gerekirse net görebilmek icin kagida artilari eksileri yazin, ilaci yazan doktorunuza da danisin, ona göre bir karar alın.
Genişletmek için tıkla...
A Acelyahayat Evde olmayi tercih ederseniz de evde de verimli olursunuz merak etmeyin, yeter ki yeni seyler öğrenmeye, yeni seyler yapmaya ve kendinizi geliştirmeye açık olmaya devam edin. Dernekler ve vakiflara aktif katilim saglarsiniz fikri aklimdan gecmisti, eklemeyi unutmusum ama zaten öyle calismalarin da icindeymissiniz :) Firsat bulursaniz evden calisabileceginiz tarz islere de bakabilirsiniz veya size daha az stres yasatacak islere bakinabilirsiniz. Tabii biliyorsunuzdur, yeni isi ayarlamadan su anki isinizden ayrilmayin. Hafta sonlariniz musait oluyorsa çocuğunuzla hem eglenebileceginiz hem ona bir seylerin ogretilecegi (cocuk-ebeveyn birlikte katilim sağlandığı) atölye, kurs gibi faaliyelere kaydolabilirsiniz, belki rahatlamaniza da yardimci olur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
211
Görüntüleme
125K
WhiteFox
WhiteFox
X