İnsanları silememekten ,sınır koyamamaktan muzdaribim

Pinky41 .!.:

Bende öyleyim etrafımdakiler kızar hatta ki niye böylesin geçen hafta terapiye gittim hatta bu yüzden sınır cizince tepki verince çok içten içe kötü hissediyorum 27 yaşımdayım ve 18 yaşındaki kardeşim tam tersim sınırları var bu yaşta ve inan daha kıymetli

Genişletmek için tıkla...

Pinky41 .!.:

Bende öyleyim etrafımdakiler kızar hatta ki niye böylesin geçen hafta terapiye gittim hatta bu yüzden sınır cizince tepki verince çok içten içe kötü hissediyorum 27 yaşımdayım ve 18 yaşındaki kardeşim tam tersim sınırları var bu yaşta ve inan daha kıymetli

Genişletmek için tıkla...

rainyy .!.:

Bende oyleyim genelde kin tutmuyorsun kotu bir ozellik degil bence

Genişletmek için tıkla...

Pinky41 .!.:

Bende öyleyim etrafımdakiler kızar hatta ki niye böylesin geçen hafta terapiye gittim hatta bu yüzden sınır cizince tepki verince çok içten içe kötü hissediyorum 27 yaşımdayım ve 18 yaşındaki kardeşim tam tersim sınırları var bu yaşta ve inan daha kıymetli

Genişletmek için tıkla...

Hayallerdeyim .!.:

Evet sınırları olması gerekiyor insanın, online veriyor mu terapistiniz

Genişletmek için tıkla...

Hostesin Kirmizi Fulari .!.:

İkizler veya kova mısınız merak ettim.. malesef fazlası zarar

Genişletmek için tıkla...

Pinky41 .!.:

Bence zaten silmek de sağlıklı değil nasıl sınırları koyamiyorsan denge çok önemli bunu da farkettim ki yetistirilme tarzı aileden gelen birsey bence ebeveynlerinizi bi gözlemleyin illaki bir sebeb vardır yada kaybetme korkunuz çok yüksek

Genişletmek için tıkla...

Hayallerdeyim .!.:

Kızlar malesef insanlar bana bir hata ya da hoşuma gitmeyen şeyler yapsa bile ilk kızıyorum ,söyleniyorum ama tamamen silemiyorum.Aslında o insanlar bana iyi gelmiyor ama affediyorum içimde . Kendime kızıyorum,olsun affet olabilir diyorum.İnsanlara bana verdikleri değerden fazla değer veriyorum.Bu durumu da yeni görmeye başladım.Aile ilişkilerinde de öyle mesela, çok çabuk affediyorum, terapiye başlayacağım. Online önerceğiniz birileri var mı şuan aklımda birisi var ama daha almadım.

Genişletmek için tıkla...

Miss Salvatore .!.:

Eskiden insanlara kendimden daha fazla değer verir, her şeyine koşturur destek olurdum. Artık zihnim ve bedenim yaşadığım tecrübeler doğrultusunda alarm veriyor.

"Yeter artık yapma bunu kendine ,en başta kendine değer ver, kendi kul hakkına girme" diye .
Artık hoşuma gitmeyen bir şey olursa arkadaş, aile vs kim olursa olsun söylüyorum. Gerçekten canım çok yanarsa affetmiyorum. Öyle basit şeylere alınacak birisi değilim. Kimin neyi ne niyetle söylediği az çok belli oluyor zaten. Annem mesela durduk yere canı sıkıldıkça, başkasına sinirlendikçe bana hakaret eder , ağzına geleni söyler, çok sinirli birisidir. Ben de ona hakaret etmiyorum ama ona gereken cevabı verip susturuyorum. Annemle aynı evde haftalarca aylarca konuşmadığım zamanlar olmuştu. Zarar veren kişi eş, dost,arkadaş, aile vs kim olursa olsun mesafeyi , sınırı korumak lazım. Ben şuan büyümemiş, olgunlaşamamış anneme annelik yapıyor gibiyim. İnsanları değiştiremeyiz, ancak onlar kendilerini değiştirmek için çabalarsa olabilir. Ruh sağlığımızı korumak için bazı insanlardan uzak durmamız gerek

Genişletmek için tıkla...

Yorgunbirisi .!.:

Aynen katılıyorum ve şunu da eklemek istiyorum. Genelde türkiyede çokta sağlıklı aile yapısı olmadığı için sorunları da sağlıklı çözemiyoruz. Bir karar alırken yada verirken neye göre kime göre hangi mantıkla yaprığınızı anlamanız gerek. B3nim anladığım kadarıyla şuan siz kendinizi çözümlemeye çalışıyorsunuz. İnsanın karakteri oluşumu en fazla 25 e kadar oturur (istisnaları saymıyorum şuan).
İnsanlarda çevremde olsun şunu gördüm hep sana derdini açıyorlar yardım istiyorlar mesela sen onu sevdiğinden yardımcı oluyorsun belki kızıyorsun o kırılmasın diye gözünü açmaya çalılıyorusun ama o kişi kendisini eleştirdiğini düşünüp kırılıyor. Yani uzattım ama kbyın özetle şunu demek istiyorum insanlar kendileriyle tek kalmayı kendileriyle yüzleşmeyi sevmiyorlar. İç seslerini bastırıp çevreden pohpohlanarak içindeki acısını anlık kapatmaya çalışıyor. Sizin kendinizle yüzleşmeniz lazım. Neyi neden yaptığınızı dinleyip anlamanız lazım. Psikoloğa yada neyse ona gittiğinizde o da bunu yapacak çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Miss Salvatore .!.:

Kesinlikle öyle buna katılıyorum. Yüzleşmek büyük bir cesaret ister, ilk başta adım atmak zor olabilir ama sonrası çorap söküğü gibi gelir. Ben kendimle kalmayı çok seviyorum. Odamda müzik dinliyorum, komik filmler izliyorum , yürüyüş yapıyorum, gökyüzünü denizi seyrediyorum , salıncakta sallanıyorum, bir kedim var onu çok seviyorum onunla ilgileniyorum. Ona sarılmak bana hep iyi geliyor kendimi zihnen ve psikolojik olarak çökmüş hissettiğimde fabrika ayarlarını düzenlemek için uğraşıyorum, kendimi izole ediyorum. Fazla insana gerek yok. Çevremde beni anlayan, gerçekten değer veren insanlar olmalı, hayatımda öylesi kalmalı sadece.

Genişletmek için tıkla...

Yorgunbirisi .!.:

Bende yalnız kalmayı severim ama ailemle yaşadığım için bana zor geliyor. Evde kedi istemiyor bende bahçeli evim olsa isterdim. Ne güzel köyde mi yaşıyorsunuz?
Değer vermeyenleri çıkarmak lazım ki yerine yenisi daha güzeli gelsin. Buradaki herkese burcunu sorasım geliyor burcunuz nedir aceba

Genişletmek için tıkla...