- Konu Sahibi kaderim_48
-
- #1
ben vazgeçmenin ne demek oldugunu cok iyi bilirim...çünkü bende "vazgectim" .......cok ugrastım,emek verdim,zaman tanıdım,hatalarını hep süsledim,anlattım,agladım,dinledim.....olmadı....bende en sonunda vazgectim....yıkılarakta olsa üzülerekte olsa vazgectim....kişiligimi,kendimi,psikolojımı kaybetmekten korktum....ve ona içimde keşkelerim kalmayacak kadar fırsat tanıdım....olmadı....vazgecmek kacınılmaz sonu oldu...ondan sonra hayatıma eşim girdi,şimdi cok mutluyum,bana verilmiş bi mükafat gibi degerlendiriyorum.....
bende vazgeçtim çabalar emekler zamanlar herşey boşa gitti bi ayrılığın ardından vazgeçtim ve 2 yıl oldu yaraları kapandımı peki hala kapanmadı birbirimizden hiç vazgeçemezdik sanırdık ama mezarlıklar vazgeçilemeyenlerle dolu
Ben değilde o benden vazgeçti galiba..3 sene çok inişli çıkışlı bir ilişki yaşadık
aşk, sevgi saygı, tutku, anlayış..herşey vardı.Herşeyimiz birbiriyle uyumluydu....Başından beri evlilik üzerineydi..Tam evleniyoruz galiba derken olmadı..olmayacakta..
Bizim ilişkimize ailesi karşı çıktı.. O yörenin insanı değilim diye..
Başkalarıyla evlendirmeye çalıştılar..
Çok fırsat verdim..Hiç vazgeçmedim, hiç bırakmadım..Gene olsa gene affederim..
Keşke dememek için her fırsatı verdim,elimden geleni yaptım ama olmadı..Ve ben hala çok seviyorum..
Şimdi ise durumumuz ne hiç bilmiyorum..
İnsan sevdiğinden vazgeçebilir..Ama vazgeçmemeli...
bazen düşündüklerimizi uygulamak gerçekten çok zor..keşke vazgeçilmese..
klava: klava:
ben vazgeçmenin ne demek oldugunu cok iyi bilirim...çünkü bende "vazgectim" .......cok ugrastım,emek verdim,zaman tanıdım,hatalarını hep süsledim,anlattım,agladım,dinledim.....olmadı....bende en sonunda vazgectim....yıkılarakta olsa üzülerekte olsa vazgectim....kişiligimi,kendimi,psikolojımı kaybetmekten korktum....ve ona içimde keşkelerim kalmayacak kadar fırsat tanıdım....olmadı....vazgecmek kacınılmaz sonu oldu...ondan sonra hayatıma eşim girdi,şimdi cok mutluyum,bana verilmiş bi mükafat gibi degerlendiriyorum.....
gerçekten seven insan kesinlikle vazgeçmez
amaaa..... ya vazgeçerse senağlama
Düşündüklerimizi ve hayal ettiklerimizi yapabilseydik....
Zaman geçtikçe daha iyi farkına varıyor insan..Vazgeçilir..Dediğin gibi keşke vazgeçilmese.:dilcikar:.
ben vazgeçmenin ne demek oldugunu cok iyi bilirim...çünkü bende "vazgectim" .......cok ugrastım,emek verdim,zaman tanıdım,hatalarını hep süsledim,anlattım,agladım,dinledim.....olmadı....bende en sonunda vazgectim....yıkılarakta olsa üzülerekte olsa vazgectim....kişiligimi,kendimi,psikolojımı kaybetmekten korktum....ve ona içimde keşkelerim kalmayacak kadar fırsat tanıdım....olmadı....vazgecmek kacınılmaz sonu oldu...ondan sonra hayatıma eşim girdi,şimdi cok mutluyum,bana verilmiş bi mükafat gibi degerlendiriyorum.....
[ı]bende vazgectim aslinda vaz gecmek istemedim ama bende cok ugrastim, inanilmaz bir sabir gösterdim, hatalarini bazen görmezden bile geldim, cok agladim, cok anlattim hep sans verdim hep bu aska inandim... Ama sonunda vazgectim...bugün tam 40 gün oldu :çok üzgünüm: Ama benimde keskelerim kalmadi...sadece ona karsi öfkem 5 yil beraberlikten sonra tüm yarim kalan hayaller...ama olmadi iste daha fazla dayanamadim... Ve yarim kalan hayallerimi yanima alip vaz gectim...[/ı]
vazgeçmek zorunda kalmak kötü. verdiğin tüm emeklere rağmen karşındaki adam hala odunsa yapacak bişey yok. biraz cesaret ve vazgeçmek. yokluguna dayanamamaktan çok korkuyorum. böylesi daha acı veriyor ama. cesarete ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?