Ben de tam buna benzer konu açacaktım.
Bugün hastane randevum vardı. Erken çıktığım için az kalsın geç kalıyordum. Tek şeritli yol, önüne boş adam 20 ile gidiyor. Çünkü keyfi öyle. Sollamam mümkün değil sol şerit vızır vızır akıyor. 3 km 20 km hızla gittik. Neyse hastaneye vardım nihayet. Otoparkta yer bakıyorum adam iki arabalık yerin ortasına parketmiş çünkü suv arabası var davarın. Aman kimse çizmesin. Dünyada bir tek o var çünkü. Neyse bir yer buldum hızlı hızlı hastaneye gidiyorum. Önümde yayalar. Millet dümdüz yürümüyor biliyor musunuz. Çapraz çapraz yürüyorlar. Sağından geçeyim yok o tarafa gidiyor. Solundan geçeyim yok iki adım sonra sola doğru gidiyor. En sonunda yola indim solladım kadını. Nihayet muayenehaneye ulaştım. Sıra benim. Benim ismim yazıyor. Kapıda en az 5 kişi, kapı açılır açılmaz dalacaklar içeri. Dedim galiba rapor falan gösterecek. Yok meğer 10 kişi sonrasındaymış randevusu. Doktor kovaladı milleti ben girebildim. Ben içerideyim, hala benim ismim yanıyor. Kapı elli kere çaldı en az 5 kişi içeri daldı muayenem esnasında. Allah doktorlara da gani gani sabır versin. Ben artık bu ülkenin insanlarıyla yaşayamıyorum. Kimsenin kimseye saygısı yok. Nüfusun %90'ı şark kurnazı. Gerçekten kültürel olarak diplerdeyiz. Gerçekten artık dışarı çıkmak bir mesele oldu benim için. Dışarı çıkmasam ne olacak. Üst kattaki teyzenin torunu 24 saat at gibi tepiniyor. Üstelik daireleri dublex isterlerse üst katta oynatabilirler. Kabile halinde yaşayangillerden. Cidden artık kaldıramıyorum.
Yazdiklariniz kocişimin ağzından çıkıyormuş gibiKızlar son zamanlarda gerçekten tahammül edemiyorum bu kadar kabalığa saygısızlığa.
Arabayla gidiyoruz akan trafiğin ortasında yaya karşıdan karşıya geçiyor umursamadan hem de nasıl olsa durur diye düşünüyor sanırım yavaş yavaş geçiyor
Yine akan trafikte başka bi şoför zınk diye durup arabadan birini yada bir şeyler indiriyor dörtlüyü yakıp bir şeridi tıkıyor.
İki araçlık yere park ediyor.
umumi wc de sifona basmaya tenezzül etmeden çıkıyor
Kamu kurumunda “buraya bakan yok mu “ “ Danısma yok mu” diye avaz avaz bağırıyor.
yine kamu kurumunda telefonla yüksek sesle video izliyor. Etrafında kimse yokmuş gibi konuşuyor.
Çocuğu kurumun içinde çığlık çığlığa koşuyor annesinin umurunda değil telefonla oynuyor.
Karşında konuşurken sakız çiğniyor. En acil işi olan sadece o gibi 50 kişinin önüne geçmek istiyor izin vermeyince kavga etmekten çekinmiyor.
Sokak ortasında sigara içiyor dumanını öylece üflüyor arkadan gelen giden var mı umursamadan..
Ay daha yazsam asla bitmez. Öğretmene memura sağlıkçıya işçiye kimseye saygısı yok çoğu kişinin
en iyisi kendisi en mükemmeli en acil işi olan o kalanlar önemli değil.
cidden işten çıkıp eve gelip yarım saat sessizlikte oturuyorum kimse ile konuşmadan.
bu şekilde nasıl devam edecek nereye kadar dayanırız bu duruma bilmiyorum. Önceden güleryüzle çalışır yardımcı olurdım insanlara. Bugün birisi amirime ne kadar somurtkan demiş. Gülümseyecek hal mi bırakıyorlar
Mesela sosyal mesafe denen şey yok. Pandemi zamanı biraz bu konuda bilinç oluşuyor sandım ama yanılmışım.
Markette kasa sırasında arkamdaki kişinin nefesi resmen saçlarımı ucuruyor. Ben kaçtıkca, mesafe biraktikca arkamdaki yanasmaya devam ediyor. Dönüp bir şey söylesem anlamayacak ve kavga çıkacak. Çünkü bu bilince sahip değil. Adabı muhaseret denen bir şey yok. Ailede başlar bunun eğitimi.
Yürüyerek içmesinler suratımıza suratımıza çarpınca çok rahatsız edici. Ayrıca bir köşede içebilirler. Yürüyerek, durak içinde istasyon içlerinde sigara içenlere saygım yok mağarada büyümüşler gibi geliyor. Git en sakin köşede iç açık havada bilr temiz hava bulamıyoruzYani herseye hak verdim de, su devirde sigara icen insanlarin acik havada icmek disinda bir sanslari kalmadigini dusunerek o kisma hak veremedim (sigara icmiyorum).
Ayni
Yazdiklariniz kocişimin ağzından çıkıyormuş gibiAdamın elinde olsa dağ başına elektriksiz bir oda yapar orada yaşarız. Hiç kimseye tahammülü yok negatif olduğu için de bütün negatif olaylar onu bulur. Ben de tam tersi bıcır bıcır insan sevgisiyle dolu biriyim yoldan geçerken biriyle göz göze gelirsem gülümser hafif kafa sallarim ,çalışan biri varsa kolay gelsin derim... Hep de iyi insanlarla guleryuzlu naziklerle karsilasirim.
siz ben olabilir misiniz yaValla olabilir resmen insan görmek istemiyorum ufacık bi saygısızlığa tahammülüm yok.
Keşke bunları gözü kapalı yapabilecek ortama maddi imkana sahip olabilseydik. Çalışmak zorunda olduğumuz için de bu olayların içinde oluyoruz negatif duygular negatif olayları çeker. Tıpkı sinirliyken tişörtün kapı koluna girmesi gibi.Ben de umursamazdım kötü şeyleri ama ta ki medenice yasamanın ne demek olduğunu yerinde görünceye kadar.
Ne kadar keyifli huzur verici olduğunu anlatamam o 10 gün ömrüme 1 yıl eklemiştir abartmıyorum.
Siesta zamanları, sakinlik, sessizlik, akan bir trafik, yola atlamayan insanlar, trafikte önüne kırılmaması, korna sesi yok, sağlıklı gıdalar….
Yazarken bile mutlu oldum
Geçenlerde oğlumu okuldan alıyorum. Veliler dışarıda bekliyor, çıkış saatinde kapılar açılıyor giriyoruz. Girdim içeri, arkamda bir kadın ittiriyor. Önüm de full dolu bu arada. Döndüm dedim ittirince gidiyor mu? Yemin ederim anlamadı. Bir defa da teyze önüm dolu ya hani ittirmenin mantığını anlamadım dedim. Vay ben teyze miyim bana nasıl teyze dersinMesela sosyal mesafe denen şey yok. Pandemi zamanı biraz bu konuda bilinç oluşuyor sandım ama yanılmışım.
Markette kasa sırasında arkamdaki kişinin nefesi resmen saçlarımı ucuruyor. Ben kaçtıkca, mesafe biraktikca arkamdaki yanasmaya devam ediyor. Dönüp bir şey söylesem anlamayacak ve kavga çıkacak. Çünkü bu bilince sahip değil. Adabı muhaseret denen bir şey yok. Ailede başlar bunun eğitimi.
Keşke bunları gözü kapalı yapabilecek ortama maddi imkana sahip olabilseydik. Çalışmak zorunda olduğumuz için de bu olayların içinde oluyoruz negatif duygular negatif olayları çeker. Tıpkı sinirliyken tişörtün kapı koluna girmesi gibi.
Yok bir de mangal yapsın davarlar.tiyatroya bir çift adana dürüm gibi bir şeyle girdiler tiyatro başlayana kadar yediler
Ne zaman sifon çekilince şükür edecek duruma geldik? Off...Bazı noktalarda haklısınız evet stresin içindeyiz ama. Sifonu çekmek, yola tükürmemek, sigarayı insanın yüzüne yüzüne üflememek, kişisel bakım, bunlar çok temel şeyler ya.
Ne zaman sifon çekilince şükür edecek duruma geldik? Off...
İnanın şok oldum. Hatta o da doğru değil ama ilk başta karşıda gözleme yapılıyordu gözleme sandım kendimi acıkmışlardır başlamadan yerler diye teselli ediyordum sonra bir koku kebap yediler resmen hayretler içerisinde izledim.Yok bir de mangal yapsın davarlar.
Yok bir de mangal yapsın davarlar.
Ben bazen dayanamayıp yere çöp atanları izmarit atanları uyarıyorum ama son zamanlarda öyle garip oldular ki. Artık çöpünüzü yere attınız diyorum eee yani diyorlar önceden uyarınca utanıp kaldırıyorlardıAvm de başıma geldi sıradayım alaturka tuvalet bide çövdürmüş abla öyle yüzüme bakarak çıktı. Ay Allah ım şimdi sığır diye bağırsan bi ton kavga.
Yola biri tukurunce direk midem bulanır. İroni değil baya baya tüm günümü aç susuz geçirecek şekilde bulanır ve tüküren kişinin suratına öyle iğrenerek bakarım ki adamin tekrar yalayasi gelirBazı noktalarda haklısınız evet stresin içindeyiz ama. Sifonu çekmek, yola tükürmemek, sigarayı insanın yüzüne yüzüne üflememek, kişisel bakım, bunlar çok temel şeyler ya.
Ben bazen dayanamayıp yere çöp atanları izmarit atanları uyarıyorum ama son zamanlarda öyle garip oldular ki. Artık çöpünüzü yere attınız diyorum eee yani diyorlar önceden uyarınca utanıp kaldırıyorlardı
bugün benim başıma avmde böyle bir şey geldi birisi resmen yerlere işemiş kabinden çıkmış taşmış koridora doğru, tuvalet kağıtları çöp hariç her yere atılmış. İnsanlar da temizlik görevlileri çalışmıyor diyor ya. Sığır gibi tuvalet kullanan insanlara söylenmiyor da görevliye söyleniyorAvm de başıma geldi sıradayım alaturka tuvalet bide çövdürmüş abla öyle yüzüme bakarak çıktı. Ay Allah ım şimdi sığır diye bağırsan bi ton kavga.
Ay bu örnek beni üzdü yaşlı insanlara hemen üzülüyorum bir de ayakta çalışan insanlara ayakları kokmuyorsa ayakkabı çıkarılabilir diye düşünüyorum çünkü yasadığımız ülke de ayaklar için çok zor kaliteli ayakkabıya ulaşabilen az ya da gün içerisinde ayaklarını dinlendirebilen bazı insanlar araçları olmuyor uzun mesafe yürüyorlar bazen bizim de yeni aldığımız ayakkabı ayağımızı vuruyor birde üniversite zamanı 9-10 saat ayakta çalışıyordum insan eve gidip ayakkabıyı cikarmak için can atıyor şuan benzer bir işte çalışsam dönüşte terlikle dönerimGeçenlerde kurumda bi teyze ayakkabılarını çıkardı oturdu. Napıyorsun teyze dediğimizde ayaklarım sisti diyor. Giy dedikte giydi. yani daha neler çıkacak yazdıkça dur bakalım