İnsan eşini sonradan sevebilir mi?

newsletter .!.:

Daha yorumlarin hepsini okumadim.

Ama ben esimi o kadar cok sevmistim ki anlatamam. Hatta artik gözüm aklim beynim kapanmisti benim canimi al ona ver diye dua ederdim, o bana hayirli olmasada sen ver onu bana derdim, biz evlenelim Allahim sen bu duami duy, bidaha asla kendim icin bisey istemicem senden diye yalvarirdim.

Ne diyim, Rabbim kabul etti duami, hayirsiz esimi bana nasip etti. O günden beri de bir tek gün yüzü görmedim diyebilirim. Ben esimi ne kadar sevdiysem o beni o kadar sevmedi. Simdi düse kalka yürütüyoruz ama ben esimi hic sevmiyorum. Ayrilacak olsam (ki binlerce sebebim var ama cesaretim yok) sadece verdigim emeklere üzülürüm. Ben adam ettim, baskasi sefasini sürecek diye üzülürüm.

Keske o zaman bu kadar cahil olmasaydim da körü körüne kendimi yakmasaydim. Keske evlendigim insan beni sevseydi, onun bana verdigi deger beni mutlu etmek icin yeterdi inan bana.

Genişletmek için tıkla...

dipsiz kuyu .!.:

Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

harika99 .!.:

Eşine aşık olacaksın ya da seveceksin gibi bir his var içimde nedense
Yani içinde biyerlerde deli gibi böyle bir istek var gibi :)

Genişletmek için tıkla...

dipsiz kuyu .!.:

Kendisi evin tek çocuğu annesidir hiç is yaptirmamis erkek adam yapmaz mantığı var ben de hiç is yaptirmadim salağım işte herşeyi kendim yaptım. Daha biraz önce bu saate kadar ütü yapıyordum. Ama karşılığında ne buluyorum anlayissizlik. En ufak birşeye sinirlenen bir koca elestirilmekten nefret eden biri. Eleştiriye de geçtim herseyi eleştiri olarak algılayan biri. Kendimi o kadar yanlız hissediyorum ki hiç bişey konuşmuyorum onunla ne söylesem alınan yine ne oldu diye tepki veren biri. İçime atıyorum bu seferde niye konusmuyorsun diyor. Ustune bide sabahtan aksama kadar bilgisayar başında. Ve ben yine herseyi içime atıyorum. Hiç bişey yokmuş gibi davraniyorum. Sırf huzursuzluk olmasın diye. Ama çok doldum. Kendi kiyafetimi kendim dikerim Evimi kendim temizler parami hesabını bilirim. Karşılığında ne buluyorum. Hiç bişey ama ona sorsan hiç bişey yok ben abartıyorum. Neden bu kadar salağım?

Genişletmek için tıkla...

Tyuswer .!.:

seversin yeter ki sende sevme isteği olsun. Ben sizde o isteği arzuyu göremedim.

öncelikle bir arkadaşında tavsiye ettiği gibi eşinizle birlikte daha çok zaman geçirin onunla ilgilenin. Siz eşinize soğuk davrandığınız için eşinizde sizden uzaklaşmış. Evlilik bu bir tarafın hep emek vermesi, bir tarafın hep ilgilenmesiyle ilerlemez karşılıklı olması lazım yoksa eşinizde sizden uzaklaşır haklı olarak. Daha romantik olmaya çalışın. Eşinizle bu durumu hiç konuştunuz mu? Bir süre bence odaklanacağınız konu bu olsun( Eşinizi sevmek). Olmazsa bir terapiste gidin bu sorunu çözmeye çalışın.

Bence ortada bir çocuk varken boşanılacak konu değil bu.

Eşiniz açısından çok üzüldüm ayrıca sorduğu soru beni çok üzdü. Neden bu akşam eşinize tutkuyla sarılıp öpmüyorsunuz? Siz ona yaklaştıkça daha çok seveceksiniz ve tabi eşinizde size daha çok ilgi gösterecektir. Eşiniz sevilmeyi hak ediyor lütfen gözlerinin içine bakın.

Genişletmek için tıkla...

Jessey .!.:

öyle bir anlatıyorsunuz ki
insanlar da onun için eşinizi müthiş biri olarak görüyor
ama bakın mesela aşagıda eski bir konunuz var oradaki gibi eşinizin hakkındaki gerçekleri yazsanız buradaki insanlarda ona göre daha objektif yorumlar

Genişletmek için tıkla...

Jessey .!.:

öyle bir anlatıyorsunuz ki
insanlar da onun için eşinizi müthiş biri olarak görüyor
ama bakın mesela aşagıda eski bir konunuz var oradaki gibi eşinizin hakkındaki gerçekleri yazsanız buradaki insanlarda ona göre daha objektif yorumlar

Genişletmek için tıkla...

dipsiz kuyu .!.:

H

Aklisiniz ama ben artik sorunu krndimde aramaya basladim benim onu sevememem sorun diye dusunuyorum kafam allak bullak

Genişletmek için tıkla...

dipsiz kuyu .!.:

Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Payzin .!.:

Eşinizin bu duygularınızdan haberi var mı. Ya da bu zamana kadar bu durumuzu hiç hissetti mi.

Genişletmek için tıkla...