- 2 Ekim 2014
- 2.339
- 5.042
- 358
- 39
- Konu Sahibi dipsiz kuyu
-
- #61
Ne kadar güzel yazmışsınız benim için bu kadar uzun uzadıya cümleler kurmuşsunuz teşekkür ederim önerilerinizi dikkate alacağım
Ne kadar güzel yazmışsınız benim için bu kadar uzun uzadıya cümleler kurmuşsunuz teşekkür ederim önerilerinizi dikkate alacağımben içki içen kumar oynayan adamı sevdim.senin derdim ne buldum da biliyorsun demek ne kadar dogru??
adı üstünde sevmussinuz ve bir çok şeyine göz yummussunuz.
ee sevmediği için adam ne yapsa bir noktadan sonra hersey eksik kalıyor.
ısmarlama mıdır aşk sevgi?
seveceksin çünkü kocan.
bu mu yani??
30 yıl evli kalmış insanları tanıyorum.
bir gün dedi ki arkadaşımın annesi.
biliyor musun bir gün içimden gelerek sarilmadim.
bir gün isteyerek heycanlanip dokunmadim.
5 çocuk var .ömrünü çocuklara adamış.
ama kac yasinda olursa olsun bunun eksikliğini hep hissetmiş.
kocasi hissetmedi mi.ona da yazık degil mi?
akşam olunca aman bana dokunması bari diye düşüneceğim bir kocam olsun istemezdim.
sırf çok iyi bir insan diye başka duyguları bastırmak ne kadar doğru.
herşeyin birlikte olduğu hic mi evlilik kalmadı?
ya asik olunan vazgecilemeyen ama aldatan kocalar.yada dört dörtlük aile babası ama aşkta eksik kalsin denilen kocalar mi?
konu sahibi ben evlilikte kolay kolay bosanma taraftarı biri değilim.
burda hiç bir konuda da kimseye alenen bosan diye yazmadim hiç.
sizin içinde asla böyle bişey demem
sadece tavsiyem iliskine biraz heycan katmayi deneyin
eşinle flört et.monotonluktan çıkın ve sanki birçok şeyi ilk kez yaşıyor musunuz gibi davranın.
romantik zaman geçirmeye çalışın.
sorumlulukları gündelik sorunlari bir köşeye bırakıp sadece birbirinize odaklanin
esinizin gülüşüne konuşurken yüzüne bakin.
belki size birşeyler hissettirecek çok özellik tasiyor ama farketmediniz.
ona yuklediginiz iyi aile babası gözünden değil asik olacağınız adam gözüyle bakın.
otururken eline dokunun.size ne hissettirdiğini yaşayın ve bazı seyleri aceleye getirmeyin.
umarım eşinize karşı istediğiniz duyguları hissedersiniz.cocuklar için anne babamin birbirine aşkla sevgiyle baktığı bir yuvada gereklidir.
İnsanlar 'ocuğu babasiz büyümesin diye dayağa bile katlaniyor bence sevmeye çalişmalisin iyi taraflarini görmelisin..Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
aslında biraz mükemmelliyetçilik var mesela ebnim elimden her iş gelir eşim çivi çakmasını bile bilmez bu bile bana batıyo nasıl erkek diyorum yanımda erkek gibi görmüyorum onu hiç bi işin altından kalkamıyor ben yönlendirmesem kolay kolay hiç bir işi beceremiyor (erkek işini) buda beni çok etkiliyo
Bi arkadas sırf iyi biri diye en yakın arkadaşı ile evlenmişti.Aşk filan yoktu.Simdi 10 yillik evliler 2 çocukları var ve arkadaşim kocasına deli gibi aşıkHerkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
aslında biraz mükemmelliyetçilik var mesela ebnim elimden her iş gelir eşim çivi çakmasını bile bilmez bu bile bana batıyo nasıl erkek diyorum yanımda erkek gibi görmüyorum onu hiç bi işin altından kalkamıyor ben yönlendirmesem kolay kolay hiç bir işi beceremiyor (erkek işini) buda beni çok etkiliyo
keşkeleri yaşamadan bilemiyor insan Allah kimseye keşke dedirtmesin ama herşey biz insanlar için çocuğuda severim diye yapmadım sevdiğimi düşündüğüm zamanda yaptım ayrıca doktor çocuğun olmaz tedavi olman gerek demişti ve tedavi olmadan hamile kaldım. Ayrıca boşanmak istediğimi eşime söyledim ama eşim kabul etmedi ağladı düzelecek elimden geleni yapcam dedi ama ne o bişiler yaptı nede benim duygularımda düzelme olduSeverim diye bir de çocuk yapmışsın .çocuk olmasaydı boşan derdim .yine de derim ama sen hatalisin bu durumda . Aynı yatağa gireceğim adamı ben seçerim .sonuçta evcilik oynamıyoruz .sarılalım uyuyalım durumu mumkün değil . Kendin de söylemişsin, ten uyumu gerek ..aşk gerek ,sadece kanka gibi sevdiğin biriyle kanka gibi takilip çocuk yapmasaydın keşke .şimdi boşansan bir tarafın buruk olacak, çocuğu da uzeceksin ,kocanı da .. kimsenin ahını almamak için, önce duygularından emin olup sonra evlenmek gerek ..sen mutlu olacaksın bosanirsan evet ama hiç suçu olmayan bir adamı mutsuz edeceksin. Sevmeye çalış ..sevmiyorsan da boşan, adam kendini seven biriyle mutlu olsun .
okuyorum takipteyim çok etkilendiğim için bu konuyu açtım burayaEylulm un konusunu oku
ama her işi ben yapıyorsam kadın işi erkek işi ayrımı olmadanişte sorun burada zihninize kodladığınız erkek işi-kadın işi gibi saçma rollerden dolayı kendi kendine stres yaratıyorsun. halbuki kadın işi erkek işi diye bir şey yoktur. kim elinden ne iş geliyorsa onu yapar.
böyle yanlış öğretilere kapılıp da kendinize hayatı zehir etmeyin.
kalıplarınızı kırın.
Hala onun acısını yaşıyorum. İnşaallah çok mutlu olur. Psikolojim bozuldu resmenEylulm un konusunu oku
Evet bazen deneye yanila ogreniyoruz. Bunun için de temkinli olmak acele karar vermemek gerekir . Ortada bir çocuk ve seven bir eş var çünkü .. Ne diyebilirim ,karar senin ..sevmiyorsan ayrılıp yoluna bakman en mantıklısıkeşkeleri yaşamadan bilemiyor insan Allah kimseye keşke dedirtmesin ama herşey biz insanlar için çocuğuda severim diye yapmadım sevdiğimi düşündüğüm zamanda yaptım ayrıca doktor çocuğun olmaz tedavi olman gerek demişti ve tedavi olmadan hamile kaldım. Ayrıca boşanmak istediğimi eşime söyledim ama eşim kabul etmedi ağladı düzelecek elimden geleni yapcam dedi ama ne o bişiler yaptı nede benim duygularımda düzelme oldu
zaten boşanırsam bir daha evlenmeyi düşünmem (büyük konuşmayayım ama )bir evlilikte sevgi yoksa o evlilik işkence olur insana madem sevmiyorsunuz iyi bir koca diye devam etmeyin kesinlikle tek iyi insan eşiniz değil şu hayatta evet çok kötüleri de var ama daha iyileri de.. karar sizin
Evli değilim ama insanlar herşeye yorum yapma hakkını nereden buluyorlar? Siz insansınız. İnsan mekanik bir varlık değildir. Ruh taşıyoruz. Duygularımız var. Lütfen insanların hadlerini aşan yorumlarına göre hayatınıza şekil vermeyin. Şimdi empati yapmaya çalışıyorum. Güven ve sahiplenilme ihtiyacı sizi eşinize yönlendirmiş. Ama insan ilişkilerinde iki kere iki dört etmiyor. Sevgi de gerek,çekimde gerek, güvende gerek, vefa da gerek. Bunlardan biri ya da birkaçı eksik olunca iç dünyanızda huzursuzluk hissetmeniz normaldir. Bu hayat sizin yaşamınıza başkalarının ipotek koymasına izin vermeyin. Eşinizle bu durumu paylaşın. Gerekli özen gösterilince yanında mutluysanız zaten devam edersiniz. İçkisi yok kumarı yok. Bundan iyisi şamda kayısı anlayışı da fi tarihinde kaldı..Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
Hala onun acısını yaşıyorum. İnşaallah çok mutlu olur. Psikolojim bozuldu resmen
Konu adı eşimle konuşmamız.. Şuan kilitli ama okunabiliyor tabi. Yalnız okumanızı tavsiye etmem ben çok etkilendimeylul'un konusu ne arkadaslar ben de okumak istiyorum
Eskiden insanlat flort ederekmi evleniyormus. Cogu gorucu usulu.Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?