İnsan eşini sonradan sevebilir mi?

Sevmemekten kastedilen nedir o da önemli? Emeksiz de olmaz ki. Bi insan karşınıza çıkıp, hadi hayatımı sana adadım al beni ne yaparsan yap demez.. Dese bile hatta, bundan da bi süre sonra sıkılabilecek tarzda insanlar var.
Sevilmemekten kasıt ne? Itici mi geliyor, gereksiz olmayan hareketleri bile batıyor mu, mesela tatile gitseniz havanizin değişeceğini biliyorsunuz ama içinizden gitmek gelmiyor mu? Durum boyleyse biraz daha patolojik olur tabii. Eşinizi yönlendirin, sevdiğiniz şeyleri yapmasını sağlayın demek bi işe yaramayabilir burada.
Ben ilk önce kendinizi anlayabilmeniz açısından, bi terapiste gitmenizi oneririm. Eşinizle değil kendiniz. Bazen farkında olmadığımız şeyler ortaya çıkabiliyor. Belki de mukemmelliyetcilik var yapinizda ve bu yuzden eşiniz gozunuze eksik görünüyor olabilir. Ama bu sizin icinizdeki bi araz. Siz icinizdekini halletmedikce, kiminle evlenirseniz evlenin ayni hisleri yasayabilirsiniz. Uzun yazıyorum biraz ama emin olun sizi anladığım için yazıyorum. Buldun bunama tarzı çok yanlış sizin durumunuzda. Ama bunu asmazsaniz, şeytan bizleri kandirmak için var, dışarıda arayabilirsiniz mutlulugu, belki zayıf bi doneminizde. O yüzden ustesinden gelmeniz lazim
 
Bende esimi birinin araciligiyla tanidim gorusmeye basladik o benimle ilgilendikce sevdikce bende sevdim baglandim.ilk o bana baglandi sonra ben ona.bes yillik evliyim esimi de seviyorum.ancak sevgi bazi sorunlari cozmeye yetmiyor.bunu da bil.
 
Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
Severim diye bir de çocuk yapmışsın .çocuk olmasaydı boşan derdim .yine de derim ama sen hatalisin bu durumda . Aynı yatağa gireceğim adamı ben seçerim .sonuçta evcilik oynamıyoruz .sarılalım uyuyalım durumu mumkün değil . Kendin de söylemişsin, ten uyumu gerek ..aşk gerek ,sadece kanka gibi sevdiğin biriyle kanka gibi takilip çocuk yapmasaydın keşke .şimdi boşansan bir tarafın buruk olacak, çocuğu da uzeceksin ,kocanı da .. kimsenin ahını almamak için, önce duygularından emin olup sonra evlenmek gerek ..sen mutlu olacaksın bosanirsan evet ama hiç suçu olmayan bir adamı mutsuz edeceksin. Sevmeye çalış ..sevmiyorsan da boşan, adam kendini seven biriyle mutlu olsun .
 
Sevmen için sebep çokmuşta sevmemen için sebep ne?

Birde durum böyleyse neden çocuk yaptın? Aklın gezmede tozmada süprizlerde flörtleşmede mi kaldı

Mantık evliliği yapmışsın ama şimdi mantığın almıyo tenuyumu yok bu büyük sorun ama neyse
 
sevmediğiniz biriyle nasıl sevişebildiniz ve çocuk yapabildiniz.aklım almıyor gerçekten...
babanız sizi terk etti diye kızgınsınız. şimdi eşinizle boşansanız çocuğunuzda aynılarını sizin için hissedecek belki ileride. babamdan ayırdın beni ortada sebep yokken diyecek. keşke çocuk bari yapmasaymışsınız. iki ucu çoklu denklem sizinkisi. kalsanız sevgisiz bir ortamda kalmak zor. gitseniz çocuk var daha zor. allah kurtarsın ne diyeyim.
ben de onu sevdiğimi sanmışım o yüzden dediğiniz sevişme olayı oluyordu ama sevmediğimi anladığımdan beri cinsellik yok aramızda
 
Ben senin durumundayim. Ailem ilgili bir aile ama ailemde cok siddet gordum, hep annemden babamdan dayak yiyerek buyudum. Esimle de internetten tanistim, gordugumde hic begenmedim, o bana asik oldu. Sirf o beni cok seviyor diye, zaten hic sevenim, sefkat gosterenim yok diye esimle evlenmeyi goze aldim. Kendim ettim, kendim buldum.

Ama var ya itmek kakmak 5 yil mi dayandiriyor insani nedir bilmiyorum. Evlilikte 5. yilim, kizim 2 yasinda, esim iyi bir insan, iyi bir baba gel gor ki bizim uyumumuz, auramiz, muhabbetimiz si-fir! Bizi bir arada tek tutan sey cocugumuz!

Anneme cocuk olmadan once bosanmak istiyorum dedim, ickisi yok kumari yok, aldatmasi yok, dayagi yok, hem sen kendin istedin biz de verdik dedi, agladi. O aglayinca usteleyemedim.

Simdi de cocuk var. Cocuga kiyamiyorum. Ama ruhen, kalben cok yiprandim, bir tane hayatim var, onu da sirf ailemin sefkatsizligi yuzunden uyumun olmadigi adamla evlenerek curuttum, cok mutsuzum evliligimde.
beni en iyi siz anlarsınız çok zor bir durum gerçekten her gün babama beddua ediyorum hayatımızı mahvettiği yetmezmiş gibi onun yüzünden yanlış evlilik yaparak geleceğimide mahvettim.
 
bence sonradan sevmek mümkün. ama sizinki artık 5 sene olmuş, bu kadar uzun zamanda sevemediyseniz bundan sonra aşık olabilmeniz çok zor geldi bana:110:

ayrıca şaşıranlara not: insanlar sevmeden de seks yapabiliyor hanımlar.
 
İllakı içimizde ki kadın kabullenmeli piskolojisini atamıyoruz millet olarak.
Bulmuşsun bunama nedir gercekten biri bana acıklasın.
Bunu bıraksan illakı kötü olan mı cıkıcak karsısına. Örneklere bak dizideki şule vah vah tüh tüh.
Kadın bişeyeleri açıklıyo babasızdım baskı ardı üzerimde falan.
Sevmek için iyi bir insan olması yeterli mi ?
Canım merak ediyorum beraber olurken sıkıntı yaşıyor musun ?
Ya illakı ondan ayrılıp başkasıyla olmak zorunda değilsin.
Ama sevsen zaten 5 yıla kadar severdin aklında soru işarretleri dolaşmazdı.
hani sevmek ayrı bişey bazen bakarız bi çifte derizki bu adamın yada bu kadının neyini sevmiş neyini beğenmiş diye ama seviyordur işte o kusurları gözü görmüyordur. bendeki durumda tam tersi sevemediğim için kusurları batıyor bana.
 
Off ya yapmayın ama böyle şeyler. Adamın içkisine, aldatmasına bile göz yumdum. Yine de sevdim. Sen de bu adamcağız için dediklerine bak. Bu zamanda böyle adam bulmuşsun daha ne istiyorsun. Bizim buralarda bir söz vardır.b "Ya sevdiğini alacaksın, ya da aldığını seveksin" bunu uygula.
biliyorum ama yapamıyorum iyi temiz dürüst bir insan ve beni evladını seviyor tamam ama bunun dışında hiç bir özelliği bana uymuyor o yüzden ne kadar kabullenmeye çalışsamda bi yerde patlak veriyor
 
4 yıllık evliyim, ilk gördüğümde işte aradığım bu diye çığlıklar atmamistim. Biraz da mantık evliligiydi zaten aşka inanmam. Ailesi, kendisi, hayata bakışı benimle aynıydı.
Nişan dönemimde mutsuzdum. Bi çiçek almazdi, ne bileyim arkadaşlarımın nisanlilari şiirler yazar ayaklarina güller dökerdi. Evlendikten sonra herşey bambaşka oldu. Çiçekler de aldi, ayaklarima guller de döktü. Yani aslında biraz da ben yonlendirdim neyle mutlu olacağıma dair. Neticede eşim, ayıp değil ki ne istedigimi söylemek. Zaman zaman dizilerde gördüğümüz o aşırı tutkulu aşkları ben de merak ediyorum açıkçası ama senede 1 falan :) sıkıntı hiç olmuyor degil, elbette ufak tefek oluyor. Ama büyük bir aşka sahip olup, uyumsuzluk yüzünden acı cekecegime, mantigimla evlenip zamanla her şeyi yoluna koymayi tercih ederim. Bence konuşun, talepkar olmak ayıp değil, o sizin kocaniz. Beklediginiz şeyleri anlatın, zaten bahsettiginiz gibi biriyse sizi mutlu etmek için adimlar atacaktir. Tabii ki kisa vadede olmaz ama vazgecmeyin. Bosanmayi dusunmeyin bile.
dediğiniz gibi bir uyum yok ama bizde cinsel anlamdada yok eşim adım atıyormu aslına bakarsanız oda atmıyo klasik erkek daha ne yapayım der ama bişi yapıyormu hayır
 
Bence de ne erkekler var suan sevmiyorsun bosansan birini sevebilecegini tekrarvyuva kurup mutlu olacagibin garantisi varmi.
Babanin size yaptigini sen esine yapma.
 
Sevmemekten kastedilen nedir o da önemli? Emeksiz de olmaz ki. Bi insan karşınıza çıkıp, hadi hayatımı sana adadım al beni ne yaparsan yap demez.. Dese bile hatta, bundan da bi süre sonra sıkılabilecek tarzda insanlar var.
Sevilmemekten kasıt ne? Itici mi geliyor, gereksiz olmayan hareketleri bile batıyor mu, mesela tatile gitseniz havanizin değişeceğini biliyorsunuz ama içinizden gitmek gelmiyor mu? Durum boyleyse biraz daha patolojik olur tabii. Eşinizi yönlendirin, sevdiğiniz şeyleri yapmasını sağlayın demek bi işe yaramayabilir burada.
Ben ilk önce kendinizi anlayabilmeniz açısından, bi terapiste gitmenizi oneririm. Eşinizle değil kendiniz. Bazen farkında olmadığımız şeyler ortaya çıkabiliyor. Belki de mukemmelliyetcilik var yapinizda ve bu yuzden eşiniz gozunuze eksik görünüyor olabilir. Ama bu sizin icinizdeki bi araz. Siz icinizdekini halletmedikce, kiminle evlenirseniz evlenin ayni hisleri yasayabilirsiniz. Uzun yazıyorum biraz ama emin olun sizi anladığım için yazıyorum. Buldun bunama tarzı çok yanlış sizin durumunuzda. Ama bunu asmazsaniz, şeytan bizleri kandirmak için var, dışarıda arayabilirsiniz mutlulugu, belki zayıf bi doneminizde. O yüzden ustesinden gelmeniz lazim
aslında biraz mükemmelliyetçilik var mesela ebnim elimden her iş gelir eşim çivi çakmasını bile bilmez bu bile bana batıyo nasıl erkek diyorum yanımda erkek gibi görmüyorum onu hiç bi işin altından kalkamıyor ben yönlendirmesem kolay kolay hiç bir işi beceremiyor (erkek işini) buda beni çok etkiliyo
 
Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
5 Yıldır aynı yatağı paylaştığın halde bile sevemediysen zor bu saatten sonra sevmen:110:
 
Back