- 5 Mart 2018
- 1.394
- 1.355
- 53
- Konu Sahibi Temiznevresimkokusu
-
- #1
Herkese merhaba.
Yeni yıl umarım hepinize sağlık mutluluk ve umut getirir.
Hikayem biraz uzun.
Aslında çok çalıştım yeni yıla pozitif gireceğim. Herşey çok güzel olacak diye. Ama daha ilk gününde hayatım ne halde olduğunu tekrar hatırlattı bana.
7 senedir uyuşturucu kullanan bi abim var. Kendisi bekar ve bizimle yaşıyor. Babam her defasında önce bağırdı kızdı etti sonra hiç birşey olmamış gibi parasını ve arabasını verdi. Bu 7 sene boyunca hep böyle oldu ve ben inanılmaz yıprandım. Abim kullanıp yakalanıyor ertesi gün tüm aile bireyleri hayatına normal bir şekilde devam ediyordu. Ben ise yakalandığında annemi sakinleştiriyor babamı sakinleştiriyor sonra da abime yapmaması için tedavi olması için öğütler veriyordum. Ve gecenin sonunda psikolojim berbat halde tek başıma mücadele ediyordum. Allah düşmanımın başına vermesin çok ağır ve zorlu süreç . Ama beni en kötü etkileyen ise ailemin bu olaylar sonrasında bana nasılsın dememesi.
Dediğim gibi herkes yoluna devam ediyordu ama benim hafızamdan hiç biri silinmiyordu. Evdeki herkesten soğumaya başladım. Çünkü defalarca dedim tedavi ettirin caydırıcı birşeyler yapın. Ve onların yapmadığını gördükçe ailemden de soğudum. Özellikle de babam. Ben nasılım, iş yerinde sorun yaşıyor muyum, cebimdeki para yetiyor mu bunlar sorulmadı. Defalarca dedim bu evde yaşamaktan mutlu değilim diye.
2 gün önce babam sen neden konuşmuyorsun yüzüme bakmıyorsun dedi ve tartıştık. Bu tartışma esnasında da küfür etti. Ve kendisi sıkça küfür eden bi insan. Tamam madem konuşmuyorsun bende sana gereken şekilde davranırım dedi ve benimle konuşmuyor.
Inanın o kadar bunaldım ki. Psikolojim o kadar bozuldu ki. Eve gelmek seslerini duymak dahi istemiyorum.
Bu arada 4.5 senelik bir ilişkim var. Sevgilim yurtdışında 2 ay sonra dönüyor. Yıllardır hayatını yoluna koymasını bekliyorum. 4 sene okulu uzatıp bitirmesini bekledim.Şimdi ise dil eğitimini halletmesini bekliyorum. Babamla kavga ettikten sonra çok kötü bir haldeydim ve evlilik konusunda ciddiysen gelince oturup düşünelim evlilik konusunda baskı kurmak istemiyorum evlenmek istemeyebilirsin de fakat ben bu halde devam edemiyorum. Psikolojim iyi değil ve eğer evlilik gibi düşüncen yoksa kendime yeni bir düzen kurayım şehir dışında iş bakayım dedim. Bana yalnızca düşünürüz dedi. Bende dayanamadım böyle mi destek oluyorsun diye tartışmaya başladık ve bana benimle o evden kurtulmak için evlenmek istediğini hissettiriyorsun önceliğin beni sevmen olmalı ben böyle hayal etmemiştim dedi.
Soruyorum size. Benim niyetim bu olsa bi adamın 4 sene okul bitirmesini bekler miydim? Çirkin bi kız değilim ve evlenmek için başkasını bulamaz mıydım ? O kadar ağırıma gitti ki.
Asıl senin bunu düşünmen gerekiyordu asıl senin bu işleri benim ruh halim iyi değil diye hızlandırman gerekiyordu dedim.
Dilim kopsaydı da demeseydim dedim içimden. Ailem konusunda bu kadar şanssız iken ve tutunacak dalım bi o var zannederken bu konuda da yanıldığımı gördüm.
4.5 sene emek vermiş biri olarak bunu istemek hakkım değil miydi ?
Ben zaten sana planlarım var demişim sen neden karışıyorsun diye üzerime geldi.
Ve içimde evlilik konusunu tamamen kapattım. Çünkü ben böylesine kırılmayı hak etmedim.
Ve daha 1 saat önce abim yine yakalandı ve yine evde sınır krizleri geçirildi. Ama söz verdim kendime bu kez ağlamadım. Artık başkasının tercihlerini yaşamamaya söz verdim.
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim
Yeni yıl umarım hepinize sağlık mutluluk ve umut getirir.
Hikayem biraz uzun.
Aslında çok çalıştım yeni yıla pozitif gireceğim. Herşey çok güzel olacak diye. Ama daha ilk gününde hayatım ne halde olduğunu tekrar hatırlattı bana.
7 senedir uyuşturucu kullanan bi abim var. Kendisi bekar ve bizimle yaşıyor. Babam her defasında önce bağırdı kızdı etti sonra hiç birşey olmamış gibi parasını ve arabasını verdi. Bu 7 sene boyunca hep böyle oldu ve ben inanılmaz yıprandım. Abim kullanıp yakalanıyor ertesi gün tüm aile bireyleri hayatına normal bir şekilde devam ediyordu. Ben ise yakalandığında annemi sakinleştiriyor babamı sakinleştiriyor sonra da abime yapmaması için tedavi olması için öğütler veriyordum. Ve gecenin sonunda psikolojim berbat halde tek başıma mücadele ediyordum. Allah düşmanımın başına vermesin çok ağır ve zorlu süreç . Ama beni en kötü etkileyen ise ailemin bu olaylar sonrasında bana nasılsın dememesi.
Dediğim gibi herkes yoluna devam ediyordu ama benim hafızamdan hiç biri silinmiyordu. Evdeki herkesten soğumaya başladım. Çünkü defalarca dedim tedavi ettirin caydırıcı birşeyler yapın. Ve onların yapmadığını gördükçe ailemden de soğudum. Özellikle de babam. Ben nasılım, iş yerinde sorun yaşıyor muyum, cebimdeki para yetiyor mu bunlar sorulmadı. Defalarca dedim bu evde yaşamaktan mutlu değilim diye.
2 gün önce babam sen neden konuşmuyorsun yüzüme bakmıyorsun dedi ve tartıştık. Bu tartışma esnasında da küfür etti. Ve kendisi sıkça küfür eden bi insan. Tamam madem konuşmuyorsun bende sana gereken şekilde davranırım dedi ve benimle konuşmuyor.
Inanın o kadar bunaldım ki. Psikolojim o kadar bozuldu ki. Eve gelmek seslerini duymak dahi istemiyorum.
Bu arada 4.5 senelik bir ilişkim var. Sevgilim yurtdışında 2 ay sonra dönüyor. Yıllardır hayatını yoluna koymasını bekliyorum. 4 sene okulu uzatıp bitirmesini bekledim.Şimdi ise dil eğitimini halletmesini bekliyorum. Babamla kavga ettikten sonra çok kötü bir haldeydim ve evlilik konusunda ciddiysen gelince oturup düşünelim evlilik konusunda baskı kurmak istemiyorum evlenmek istemeyebilirsin de fakat ben bu halde devam edemiyorum. Psikolojim iyi değil ve eğer evlilik gibi düşüncen yoksa kendime yeni bir düzen kurayım şehir dışında iş bakayım dedim. Bana yalnızca düşünürüz dedi. Bende dayanamadım böyle mi destek oluyorsun diye tartışmaya başladık ve bana benimle o evden kurtulmak için evlenmek istediğini hissettiriyorsun önceliğin beni sevmen olmalı ben böyle hayal etmemiştim dedi.
Soruyorum size. Benim niyetim bu olsa bi adamın 4 sene okul bitirmesini bekler miydim? Çirkin bi kız değilim ve evlenmek için başkasını bulamaz mıydım ? O kadar ağırıma gitti ki.
Asıl senin bunu düşünmen gerekiyordu asıl senin bu işleri benim ruh halim iyi değil diye hızlandırman gerekiyordu dedim.
Dilim kopsaydı da demeseydim dedim içimden. Ailem konusunda bu kadar şanssız iken ve tutunacak dalım bi o var zannederken bu konuda da yanıldığımı gördüm.
4.5 sene emek vermiş biri olarak bunu istemek hakkım değil miydi ?
Ben zaten sana planlarım var demişim sen neden karışıyorsun diye üzerime geldi.
Ve içimde evlilik konusunu tamamen kapattım. Çünkü ben böylesine kırılmayı hak etmedim.
Ve daha 1 saat önce abim yine yakalandı ve yine evde sınır krizleri geçirildi. Ama söz verdim kendime bu kez ağlamadım. Artık başkasının tercihlerini yaşamamaya söz verdim.
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim