- Konu Sahibi socialscientist
- #101
Ben de bazen sizin gibi düşünüyorum o yüzden sıkıntıdayım zaten. Annemi kırmaya değeyecek mi? Alayım gitsin diyorum. Ama inanın ki annem uzlaşılacak kadın değil. Ben 1 adım gelince tamam kızcağız kırmamak için bu kadar aldı durayım demez, dahasını ister.
Bakın mesela nişan bohçası diye tutturdu. Baktım ısrar ediyor ağlıyor. Karşı tarafa çaktırmadan kendim çıkıp aldım her şeyi. Gönlü olsun derken iyice abarttı. Bu seferde kayınvalideme sardı. Bana değer vermiyorlarmış da haniymiş benim geceliğim sabahlığım vs vs.. Bir de hiç bir şey hayallerimdeki gibi olmadı benim hayallerim ne olacak dedi! Bunu söylemesi gereken benim annem söylüyor
Gülümsettiniz beni çok gülesiniz inş
Eski kadınlar böyle, gelinin evinde eksik olunca annesi eleştirilirmiş eskiden, o yüzden bu telaş. Bizden önceki jenerasyonun çoğu çalışmıyormuş, evler aileler kalabalık, eşya gereksinimi çokmuş o yüzden ne kadar yapsak yetmeyecek gibi geliyor onlara. Mutlaka hayalleriniz var ama onun biricik evladı evleniyor, hayatının en özel zamanı, annem atölyesine gelen her şeyden dikerdi bize hatıram olsun diye, belki de unutulmak istemiyorlar bilemedim. Yaptıklarını alın dediğim gibi sonradan kullanamayacaklarınızı verirsiniz hissettirmeden. Gençsiniz önünüzde bir ömür var Allahın izniyle, zamanla istediğiniz şekle getirirsiniz evinizi. Kendinizi bunlar için üzmeyin, yeni bir yuva kuruyorsunuz çok mutlu olun, üzülmeyin böyle şeylere