Mani evresinde yapar yapmaya, sosyal kelebek olur, dili tatlanır herkesle muhabbet açar eder bulur konuşacak-konuşturacak, ısıtıp ısındıracak bir şeyler. Gönlünü de kolay kaptırır biliyorsun hani anlatmayayım, herkesin anlayacağı dilden yazmaya çalışıyorum. Ama benim dikkatimi çeken, manide olup, işte kendimi bilmiyorum, ne yazdığımı çok şey etmiyorum havasında davranırken nasıl oturup yazmaya devam edebildiği. Duramam abi ben. Kendi mani evrelerimden biliyorum, kalamam kolay kolay odakta, sıkıntı basar. Ne ekrana bakarım saatlerce cevap yazacağım diye, ne birilerine laf anlatmayı takarım. Konusunu açsam, muhtemelen maks bir saate kadar unutur offline olur gezmeye çıkarım filan. Tuhaf geliyor bana.
Bipoysa da en başta söylediğim gibi, diline pelesenk olmuş, mani evresi, yok depresyon, kullanıyor. Hep kurban, hep bahanesi hazır... Her yaptığına kılıflar, ilaç kullandım kafam bulanık, adamla seviştim çünkü mani, depresyondaydım onun kucağına sığındım... Ohoo..
İlave: Mani dönemindeyim ondan hızlı yazıyorum diye bir yorumunu gördüm konuda. Şimdi de depresyondayım mı diyor?