Denk gelmez. Öyle bir insan yok çünkü. Siz de istediğiniz ya da tarif ettiğiniz gibi yaşayamazsınız yıllar boyu. Anne babanız yaşlanacak onların sorumluluğunu alacaksınız en kötü ihtimalle. Sorumluluk olmadan insan olamayız.Daha doğrusu şu an sorumluluk alacağım bir durum yok. 2 kedim var onların sorumluğu bende. Onun dışında evlilikten sorumluluk yüzünden kaçtığım doğrudur, inkâr etmiyorum. Ev işleri, kocanın ailesini ağırla şu bu derken yıpranmaktan korkuyorum evet. Ama belki kendim gibi bir hayat arkadaşı bulursam ve beni ailesiyle yormayacağının, çocuk istemeyeceğinin falan garantisini verirse birlikte bir gelecek inşa edebiliriz. O kişi de bana denk gelmezse yalnızım zaten.
29 yaş kadınlar için önemli bi yaş aslında. 30a girdiğinde bir farklılık istiyorlar genelde hayatlarında. Kimisi evli olmak istiyor kimisi çocuğu doğmuş olsun istiyor, kimisi dünyayı gezmek istiyor, kimisi kariyerinde istediği noktaya gelmiş olmak istiyor gibi.Arkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Bende 29 yaşına yeni girdim ve lise zamanımı çok özledim.Arkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Arkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Denk gelmez. Öyle bir insan yok çünkü. Siz de istediğiniz ya da tarif ettiğiniz gibi yaşayamazsınız yıllar boyu. Anne babanız yaşlanacak onların sorumluluğunu alacaksınız en kötü ihtimalle. Sorumluluk olmadan insan olamayız.
Korkaksınız siz. Yetişkin olmaktan korkuyorsunuz.Ben sevdiğim adamın ailesine bakmam, yardımcı olmam demiyorum ki. Dediğim farklı şeyler, korktuğum şey Türk örfüne göre kınanmak, eleştirilmek, misafir vs ağırlamak. Mutfakta iyi değilim ben güzel yemek yapamıyorum, hadi onu öğrenirim ama zaman alacak, temiz bir insanım ama ev hanımlığım iyi değil, bazen kalabalık misafir geldiğinde bulaşıkları yaparken başım dönüyor ve afakanlar basıyor. Bu konuda kınanmaktan korkuyorum sadece. Vefasız ve bencil biri değilim sadece yetişkinlik sıkıcı geliyor
30u gectiniz mi birden aydinlanma geliyor, kinanmaktan da korkmamaya basliyorsunuz. 35 sonrasi tam kimseyi takmama durumu oluyorBen sevdiğim adamın ailesine bakmam, yardımcı olmam demiyorum ki. Dediğim farklı şeyler, korktuğum şey eleştirilmek, misafir vs ağırlamak. Mutfakta kötüyüm ben güzel yemek yapamıyorum, temiz bir insanım ama ev hanımlığım iyi değil, bazen kalabalık misafir geldiğinde vs ev işi yaparken başım dönüyor ve afakanlar basıyor. Bu konuda kınanmaktan korkuyorum sadece. Vefasız ve bencil biri değilim sadece yetişkinlik sıkıcı geliyor
Valla benim o zamanlarım da bombok olduğu için özlem duymuyorum. Aksine şu an ki halime hayranım :)Arkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
o kadar çok özlüyorum ki lise yıllarımı ozaman arkadaşlık dostluk varmış şimdi dha iyi anlıyorum. Kardeşim yaşıyordu ozamanlar beni geri gönderseler geçmişe bir sn bile düşünmem ne yazikki zaman bana iyi gelmedi oyuzden geçmişi çok ozluyorumArkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Tazeliği özlemek desem dolu çözüm var artık estetik botoks dolgu kök hücre benim özlediğim aile büyükleri bahçede yapılan kahvaltilar gül kokulari .. Anıları özlüyor insan belki daha pervasız ağaçların üzerine çıktığı salıncakta deli gibi sallanmaktan aldığı hazzı çünkü artık aynı keyfi alamıyorum denedim Ne bileyim daha canlı daha dinamik yorgunluğa daha dirençli olduğu anlari evet özlemek mümkün.Fakat geri dönmeyi dilemek değilde keşke bazen bir tekrarı bir saat için dahi mümkün olsa güzel olurdu
o kadar çok özlüyorum ki lise yıllarımı ozaman arkadaşlık dostluk varmış şimdi dha iyi anlıyorum. Kardeşim yaşıyordu ozamanlar beni geri gönderseler geçmişe bir sn bile düşünmem ne yazikki zaman bana iyi gelmedi oyuzden geçmişi çok ozluyorum
Hiç bir derdimiz yok muydu muArkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Evli arkadaşların simdi daha mutlu çünkü hayatlarında seks var.şaka yapmıyorum.Arkadaşlar aranızda liseden 23 yaşına kadar olan zamanı özleyen var mı? Hiçbir derdimiz yoktu, ünlülere aşık olurduk, film-dizi evreninde yaşardık, fangirl'lük yapardık. Hayat benim için çok toz pembe ve renkliydi, umut doluydu. 29 yaşıma henüz girdim ve özel bir okulda ingilizce öğretmeniyim. Ama ben yaşıtlarım gibi bir hayat sürmek istemiyorum yani evlenmek istemiyorum, çoluk çocuğumun derdiyle dertlenmek istemiyorum neden bilmiyorum, yaşam tarzı olarak hep 20lerin başında kalmak istiyorum ve geçmişe müthiş bir özlem duyuyorum, eski, huzurlu zamanlarımı özlüyorum. Evli arkadaşlarım genelde eskisinden mutlu görünüyor ve geçmişi hiç özlüyormuş gibi bir halleri yok. Aranızda benim gibi olan var mı? Ben bu hiçbir sorumluluk almadığım yaşam tarzının bir zararını görür müyüm? Şimdiden teşekkürler
Evli arkadaşların simdi daha mutlu çünkü hayatlarında seks var.şaka yapmıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?