- 10 Ekim 2020
- 1.997
- 8.772
- 88
- Konu Sahibi muhtesemgatsby
-
- #1
Sanırım şuan özenmeyle ilgili bir durum yaşıyorsun. Zira kendinin farkındasın sanal kişiler sana gerçekçi gelmiyor çevrendeki insanlarla yani gerçek kişilerle iletişim kurabiliyosun. İş internete gelince aslında bildiğin şey yani karşındakine güvenemeyeceğin inancın seni durduruyor.
Gerek var mı? Yani arkadaşların internetten birileriyle tanışıp, görüşüyor diye sende onu yapmak zorunda mısın?
Özenmek doğru kelime mi bilemedim ama herkesçe normal olan bir durumu kendi hayatım için normalleştiremiyorum diyelim. Güven ile ilgili endişem yok, yani buluştuğum kişi psikopat vs çıkar mı diye düşünmüyorum ki düşünmem gerekir aslında yaşadığımız ülkenin şartlarını düşününce. Sadece ilk buluşma olaylarına fazla mı önyargılı davranıyorum diye kendimi sorguluyorum.
Aklı başında bir genç kızsınız bence, böyle kalmanızı dilerim kendi adıma.
sizde internet üzeri tanışmayıp buluşmayıverin. :) içinize sinmeyen şeyleri kimse silah zoruyla yaptırmıyor değil mi ?
Kısa sureli bulusmalar tercıh edebılırsın. Mesela bir saat vaktım var kahve ıcelım ama sonra x ısım var gibi.1 saat sonra da kalkarsın fazla konusmamıs olursun rahat edersın Hem kulagına kupe olsun asla nerden tanısırsan tanıs ilk bulusma iki saatı gecmemeli, ilk kalkalım diyen sen olmalısın. Bu karsı tarafta beğenilme durtusu olusturuyor.
Yaşın 30u geçmiş olsaydı. Yada 30a yakın. Internette normal hayat gibi derdim. (Cunku sosyal ortam azlığı, çevrenin daha dar olması). Fakat 18 yaşında birisi için interti asla doğru bir mecra olarak görmüyorum.Merhaba, umarım herkes iyidir :) Bugün aslında dert olarak görmesem de artık canımı sıkmaya başlayan bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu hafta sanırım üçüncü konum sizleri de sıktıysam kusura bakmayın ama yaşım küçük olunca haliyle çevremdeki insanlar da yaşıtlarımdan oluşuyor ve bazen bir büyük gözüyle olayların nasıl durduğuyla ilgili tavsiyeye ihtiyaç duyuyorum.
Hiç uzatmadan konuya gireceğim, başlıkta da yazdığım üzere internette tanıştığım kişilerle buluşma konusunda artık neredeyse fobiye dönüşen bir endişem var. Şöyle ki, çevremdeki herkes instagram vs uygulamalardan tanıştığı kişilerle olan sohbeti ilerlerse gayet rahat bir şekilde buluşup bunu gerçek hayata da taşıyabiliyorlar ama ben bu konuda maalesef başarılı olamıyorum. Yani normalde bir ortamda tanıştığım kişiden hoşlandığım zaman en basitinden görünüşümle ilgili endişelerim olmuyor veya iletişim konusunda çekinmiyorum ama instagram üzerinden biriyle tanıştığımda her seferinde buluşmayı ayarlayıp bir şekilde son anda iptal ediyorum. Bunun sebebi de aslında kendimle ilgili pek sorun etmediğim şeyler oluyor genelde. Mesela ya fotoğraftaki gibi değilsem ve hayal kırıklığına uğrarsa ya da sohbeti ilerletemezsem gibi. Oysa gerçek hayatımda da insanlarla iletişimim iyidir ve görünüşümle ilgili herkes kadar şikayet ederim özellikle bir çekingem olmaz. Bir de benim yaş aralığım için (18 yaşındayım) sosyal medyadan tanışılıp başlayan ilişkiler çok normal ama ben kendi hayatımda böyle şeylere çok sıcak bakamıyorum. Birinden hoşlanmam için onunla sosyal medyadan değil de gerçekten tanışmam gerekiyor çünkü ben genelde ilk görüşte bir şeyler hissedebilen insanlardan değilim. Daha önce hoşlandığım insanlar arkadaş çevremdendi. Tanıdıkça hareketlerinden, tavırlarından vs etkilenmiştim bu yüzden ilk buluşma işlerini sevmiyorum. Randevu tarzı olunca karşımdaki kişiye direkt o gözle bakmaya çalışıyorum ve zorlama geliyor böyle olunca. Arkadaşlarım da beni bu konu yüzünden çok eleştirirler, internet üzerinden bir sürü insan tanıyabilmek varken neden illa çevrendeki birilerinden olmak zorunda diye.
Sanırım bu ilk buluşma mevzusu aşmam gereken bir konu, sizin tavsiyeleriniz neler? Çok mu önyargılı davranıyorum?
İlişki arayışında değilim aksine pek sevgililik olaylarını sevmem ama hayatımda her zaman hoşlanacağım birileri olsun isterim çünkü hayatı daha renkli kılıyor bana göre. Yaşımın da birilerine aşık olmak, böyle heyecanlar duymak için en güzel yaşlar olduğunu düşünüyorum. Zaten yaşımdan bağımsız olarak hiçbir zaman bir erkeğe, ilişkiye vs ihtiyacım olmayacak ama ihtiyaç ve istek dediğimiz şeyler farklı olabiliyor. Teşekkür ederim yorumunuz için :)Yaşın 30u geçmiş olsaydı. Yada 30a yakın. Internette normal hayat gibi derdim. (Cunku sosyal ortam azlığı, çevrenin daha dar olması). Fakat 18 yaşında birisi için interti asla doğru bir mecra olarak görmüyorum.
18 yaşında birisinin bir ilişki arayışında olmasını da anlamiyorum
Yaşının böyle bir heyecan duymak için en güzel yaslar olduğunu kabul ediyorum. Fakat internet ortamını çok sıkıntılı buluyorum. Yanı çevrenden okuldan kurstan kesinlikle evet ama internet içime sinmiyor. 11 yaş kızı olan bir anne olarak fazla korumacı olabilirimİlişki arayışında değilim aksine pek sevgililik olaylarını sevmem ama hayatımda her zaman hoşlanacağım birileri olsun isterim çünkü hayatı daha renkli kılıyor bana göre. Yaşımın da birilerine aşık olmak, böyle heyecanlar duymak için en güzel yaşlar olduğunu düşünüyorum. Zaten yaşımdan bağımsız olarak hiçbir zaman bir erkeğe, ilişkiye vs ihtiyacım olmayacak ama ihtiyaç ve istek dediğimiz şeyler farklı olabiliyor. Teşekkür ederim yorumunuz için :)
Düşünceleriniz aklı başında gibi görünüyor ama sosyal medyadan arkadaş bulmak nedir? TV izlemiyorsunuz sanırım tanışıp iki güne cesedi bulunan, tehdit edilen, dolandırılan, kaçırılan... 18 yaşındasınız gerek var mı sırf dünyanıza renklilik katacak diye ona da anlam veremedim. Kendinizi geliştirmeye bakın boş verin okuyun meslek sahibi olun gözünüzle görerek sevin en güzeli en doğalı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?