- Konu Sahibi gozdeeeeee
-
- #1
Hayatımın en güzel şeyi canım oğlum..melek oğlum bugün ilk anneler günüm ve beni mutlu eden tekşey sensin..sen de olmasaymışsın benim ne yaparmışım acaba.şuandaki tek yaşama gücüm sensin benim. Umarım hayatımda hep olursun ve en üzüntülü günümde bile yüzümü güldürürsün.
Oğlum bazen öyle bir noktaya geliyorum ki, kendimden senden, hayatımdan vazgeçeyim diyorum..nolur senden vazgeçmeyi düşündüğüm için bana kızma aşkım. Zaten böyle düşündüğüm için ben kendime de çok kızıyorum sonra ama sanıyorum hayatın cilvelerinin oyunu bu işte..
Kendi salaklığım belki, yada saflığım yada sevgimden kaynaklamıyor bunlar beklide. Tek bildiğim bir şey var ki o da kendime o kadar kızıyorum ki acımıyorum bile artık.sen hak ettin diyorum, çekeceksin..ama bazen sana da çektiriyorum, anla beni aşkım, canım oğlum kızma bana.
Babana kızıyorum, yanımızda olmadığına kızıyorum. Tamam belki şuanda bizim için koşturuyor olabilir ama sen karnımdayken de yanımda olmadı ki, ben hep mutlu olmaya çalıştım oğlum, karnımda sana mutluluk geçsin diye, sen üzülme diye..hayat ikimizi belki bu sebeple çok sıkı bağladı belki yada ben yalnızlıktan korkup sana bağlandım. Yaşam da anladı hep yan yana ikimizin kalacağını. Beni sakın bırakma melek oğlum, sen hep yanımda kal.
Sana küçük bir sır vereyim oğlum, şuana kadar hiç kimseye söylemedim bunu ama hep acabalarla pişmanlık duydum. Ben aslında seni normal doğumla doğurmak istedim ama çok korktum oğlum. Yalnızken gelmek istemenden çok korktum. O yüzden baştan beri direndim normal olmasın diye ama acabalar kaldı hep aklımda.özür dilerim oğlum.
Endişeliyim oğlum, sana iyi bir gelecek vermemenin endişesi içindeyim. Artık hayatım senin üzerine kurulu ve ben sadece seni düşünüyorum. Acaba seni doğurmakta çok büyük bir hata mı yaptım diye düşünmek korkutuyor beni. İyiki varsın diyorum ve şükrediyorum ama ya sana iyi bir hayat veremezsem diye de kaygılanıyorum.
Canım oğlum, boncuk boncuk gözleriyle hayata bakan, meraklı meraklı etraftaki her şeyi keşfetmeye çalışan melek oğlum benim. Sen büyü, büyü ki annenin bu kaygılarını da gün geçtikçe azalt. Hep mutlu bir bebek ol, karnımdaymışsın gibi…herkese gülücükler saç, en çok da bana. Yanıma sokul ki sıcaklığın içimi yaksın, kalbime dokun ki pişmanlıklarım azalsın. Sen yanımda ol ki hayatıma değer katsın. Kaybolmuş umutlarım yeşersin tekrar.
Ve biz kalabalıkların içinde yıllar akıp gitse de hep birbirimize bağlı ve hep ikimiz kalalım oğlum..
14.05.2012
03:38
İstanbul
Oğlum bazen öyle bir noktaya geliyorum ki, kendimden senden, hayatımdan vazgeçeyim diyorum..nolur senden vazgeçmeyi düşündüğüm için bana kızma aşkım. Zaten böyle düşündüğüm için ben kendime de çok kızıyorum sonra ama sanıyorum hayatın cilvelerinin oyunu bu işte..
Kendi salaklığım belki, yada saflığım yada sevgimden kaynaklamıyor bunlar beklide. Tek bildiğim bir şey var ki o da kendime o kadar kızıyorum ki acımıyorum bile artık.sen hak ettin diyorum, çekeceksin..ama bazen sana da çektiriyorum, anla beni aşkım, canım oğlum kızma bana.
Babana kızıyorum, yanımızda olmadığına kızıyorum. Tamam belki şuanda bizim için koşturuyor olabilir ama sen karnımdayken de yanımda olmadı ki, ben hep mutlu olmaya çalıştım oğlum, karnımda sana mutluluk geçsin diye, sen üzülme diye..hayat ikimizi belki bu sebeple çok sıkı bağladı belki yada ben yalnızlıktan korkup sana bağlandım. Yaşam da anladı hep yan yana ikimizin kalacağını. Beni sakın bırakma melek oğlum, sen hep yanımda kal.
Sana küçük bir sır vereyim oğlum, şuana kadar hiç kimseye söylemedim bunu ama hep acabalarla pişmanlık duydum. Ben aslında seni normal doğumla doğurmak istedim ama çok korktum oğlum. Yalnızken gelmek istemenden çok korktum. O yüzden baştan beri direndim normal olmasın diye ama acabalar kaldı hep aklımda.özür dilerim oğlum.
Endişeliyim oğlum, sana iyi bir gelecek vermemenin endişesi içindeyim. Artık hayatım senin üzerine kurulu ve ben sadece seni düşünüyorum. Acaba seni doğurmakta çok büyük bir hata mı yaptım diye düşünmek korkutuyor beni. İyiki varsın diyorum ve şükrediyorum ama ya sana iyi bir hayat veremezsem diye de kaygılanıyorum.
Canım oğlum, boncuk boncuk gözleriyle hayata bakan, meraklı meraklı etraftaki her şeyi keşfetmeye çalışan melek oğlum benim. Sen büyü, büyü ki annenin bu kaygılarını da gün geçtikçe azalt. Hep mutlu bir bebek ol, karnımdaymışsın gibi…herkese gülücükler saç, en çok da bana. Yanıma sokul ki sıcaklığın içimi yaksın, kalbime dokun ki pişmanlıklarım azalsın. Sen yanımda ol ki hayatıma değer katsın. Kaybolmuş umutlarım yeşersin tekrar.
Ve biz kalabalıkların içinde yıllar akıp gitse de hep birbirimize bağlı ve hep ikimiz kalalım oğlum..
14.05.2012
03:38
İstanbul