- 28 Mayıs 2020
- 160
- 207
Adamın üzerine atlayabilirsiniz de sonuçta dediğinize göre 2 ay görüşmüyor oluyorsunuz. Erkek arkadaşınızı arzulamanızdan daha normal ne olabilir bu durumda? Atlasanız da kötü bir şey yapmış olmayacaksınız. Bazı kadınlar daha duygusal yaklaşıyorlar bence olaya cinsellik olmadan da yıllarca yaşarım gibi. Siz istemiyorsanız ve erkek arkadaşınız da istiyor ve orta bir yol bulamıyorsanız yapacağınız şey çok basit. Ayırın yollarınızı herkes kendi beklentilerine uygun başka birini bulsun.
[/QUOTE
ben ilişkiden beklentilerimi belli ettiğimi düşünüyorum ve bu yüzden ayrılma kararında özgür kendisi.. asla ayrılmayan ve beni dediğine getirmeye çalışarak çelişkili davrandığını düşünüyotum
Size saygı duymak zorunda..günlük apart değil de eğer boş bir vaktim olursa yanına gideceğimi ve (orada yakın bir arkadaşım var) onda kalacağımı söyledim çözüm olarak. beklediğim tepkiyi vermedi yine de .. eğer problem onun için sadece "görüşmemek" olsaydı "aaa tamam o zaman öyle yapalım ama gel" falan derdi. fakat söylediklerimi duymazdan geldi, fikir sunmamışım gibii. bu yüzden de asıl problemin "benimle yakınlaşamayacak" olduğunu düşünüyorum. bu da beni ondan biraz uzaklaştırıyo açıkçası. fikirlerime saygı duyması gerekmiyor mu, sonuçta zaman zaman tartısmaların olduğu "ayrılık" kelimesinin geçmiş olduğu bir ilişkide yanına gidip yakınlaşmamı beklemesine gerçekten kırılıyorum.
herkesin cinsellikle alakası kendi doğruları vardır, isteyen yaşar istemeyen yaşamaz.he evlenmeden önce cinsellik yaşamamış insanların evlenince cinselliği wuhuuuu mükemmmell mi oluyo? hayır, hatta ten uyumu olmadığını, cinsellikte partnerini beğenmediğini fark edip evlilikten soğuyanlar oluyo.değişik şeyler denenmezse vs zaten monotonlaşacak illaki yani önünüzde Allah ayırmasın ortalama 40 sene var sevişilecekselam kızlar
size kafama takılan bir durumu anlatmak istiyorum. özellikle ilişkisinde benzer problem yaşayanlar var mı, veya evlenmeden öncesinde olsun.. bunu öğrenip tavsiye bekliyorum.. uzun bir süredir ilişkim var (3 senedir) ve ikimizin de ilk ilişkisi diyebilirim. genel olarak çok bir problemimiz yok bir konu dışında. uzun mesafe ilişkisi sürdürüyoruz ve ikimizin de ailesi biliyor. evlilik düşünüyoruz okul bitince...
ben arkadaşlarımla evde kaldığım için o geldiğinde salonda falan uyurdu ben gittiğimde ise (evde tek yaşıyor) evinde kalırdım ve haliyle yakınlaşmalar olurdu. ikimiz evde yalnız olduğumuz için cesaret alırdı ve yakınlaşırdık.(cinsellik yaşamadık ama ön sevişme gibisinden bir şeyler oluyordu) benim kaldığım evde öyle şeyler olmazdı. bir yerden sonra kendi kendime "evlilik için özel şeyler kalmalı ve bu değerli anları evlilik sonrasında yaşamamız daha doğru olur" gibi bir psikolojiye girdim ve son bir senedir hiç evine gitmedim.açık açık ona da söyledim bu düşüncemi ve sen bilirsin falan dedi.
fakat onun buna bozulduğunu hissettim. zaman zaman da üstü kapaklı söyledi bana "görüşemiyoruz" gibisinden. "ben yoğunum ve her zaman gelemem yanına, zaten çok görüşemiyoruz, eskiden sende gelirdin en azından daha iyi olurdu, artık hiç gelmiyosun" dedi. bende "okulların bitmesine iki sene kaldı, yapabileceğimiz bir şey yok, idare etmemiz lazım" dedim..
ama birkaç aydır korona da araya girdi ve birbirimizi hiç görmedik. son günlerde de biraz uzaktı bana karşı sanki ve sebebini sorunca da "yanıma gelmemen beni çok üzüyor, uygun bir vaktin olsa bile yanıma hiç gelmeyecek olmanı kafama takıyorum, sonuçta ben her zaman gelemiyorum müsait olduğunda sende gelsen ve daha sık görüşsek iyi olurdu" falan dedi..
asla yakınlaşmakla ilgili bir cümle bir ima kurmuyor ama bu tarz cümlelerle yanına gitmemi istediğini söylüyor ve bu bana mantıksız geliyor. kafası birtek ona çalışıyormuş gibi hissettiriyo yada belki de ben yanlış anlıyorum bilmiyorum.sizce böyle cümleler kurması normal mi? anlayış göstermemesine üzülüyorum açıkçası.. neden böyle bir karar aldığımı bile bile hala yanına gitmem için trip atıyor ve sıkılıyorum bu durumdan.. sizce ben mi abartıyorum? ilişkilerinizde benzer durumu yaşayanlar var mı? evlenmeden bir evde yalnız olmayı doğru bulmuyorum ben artık.. hem bizim yarın öbür gün evleneceğimiz bile kesin değilken neden sonrasında bana vicdanen kötü gelecek şeyler yapayım ki? haksız mıyım kızlar....
Bu durumda erkek arkadaşınız da kendi beklentilerini belli etmiş oluyor. Siz neden ayrılmayı düşünmüyorsunuz?ben ilişkiden beklentilerimi belli ettiğimi düşünüyorum ve bu yüzden ayrılma kararında özgür kendisi.. asla ayrılmayan ve beni dediğine getirmeye çalışarak çelişkili davrandığını düşünüyotum
yorumları okumamışsınız sanırım ama ben yine de söyleyeyim. bir arkadaşımda kalacağımı zaten kendisine söyledim. ama bunu çözüm olarak görmedi. duymamazlıktan geldi birkaç defa söylememe rağmen... yani olay bence "sen beni görmeye gelmiyosun" olayı değil. "de "sen benimle yakınlaşmıyorsun" olayı...Yani ilk yıl hariç hiç onun yanına gitmedin mi??
Bu çok fazla ya, insan başka ülke olsa sevgilisinin yanına gitmeli bence. Hep o hep o , nereye kadar?
Yakınlaşma için kendine güvenmiyorsan onun bir arkadasinda kalırsın.
Ben üniversitedeyken 4kisilik erkek evinde yaşayan yakın bir arkadaşım vardı. Kız arkadaşı gelecekti, bana rica etmişti mesela 'sende kalabilir mi,bizim evin erkek nüfusu çok fazla' diye, ben de seve seve kabul etmiştim. Aynı şekilde yurtta kalan erkek bir arkadaşın kız arkadaşı da bizde kalmıştı geldiğinde. Hatta şimdi düşününce yurtta kalan bir kız arkadaşın sevgilisi de bizim evde kalmisti, bu millet de otel gibi görmüş ha bizişimdi farkettim.
Konu sahibi hep bana rabbena olmaz. Virüs bitince de sen git, bir arkadaşının evinde kal.
Cinselliğe yaklasmama meselesinde kimse kimseye istemediği bir şey yaptıramaz. Sonrasından pişman olacaksan, kendini kötü hissedeceksen, adetin geçince panik olup kiyafetliydik sürtündük hamile kalır mıyım konuları acacaksan hiç yapma daha iyi. Kararına saygı gösteren gösterir, gösteyene de yol verirsin.
Ama onun dışında sen de şehrine gitmelisin. Bu yaptığın açıkça bencilliğe giriyor.
Ben üniversitedeyken Türkiye'nin mahrumiyet bölgesinde şark gorevi yapan sevgilime bile gitmiştim, sırf o gelmesin,yazıktır diye.
birinin "sevgilisinin evine gitmek zorunda" olduğunu düşünmüyorum. böyle bir zorunluluk yok. ben onu görmek için yanına gideceğimi ama arkadaşımda kalacağımı söylememe rağmen aynı sitemlerine devam ediyo kendisi. bu tavrını da sağlıklı bulmuyorum. sonuçta hepimizin ailemizden öğrendiği şeyler var ve bende ailemden bunu öğrendim. kendisi bu şekilde davranarak zaten kendisini sapık durumuna düşürmüş oluyo bence, ben değil..
seviyorum çünkü onu anlaşılmayacak birşey değil.. ha sevdiğim için herşeyi yapacak kadar da saf bir kız değilim o ayrıBu durumda erkek arkadaşınız da kendi beklentilerini belli etmiş oluyor. Siz neden ayrılmayı düşünmüyorsunuz?
Tamam işte bebeğim farklı kafalardaysanız ayrılırsınız zaten flörtün amacı birbirini tanımak değil midir? Ayrılmak neden zor geliyor ki? Aynı kafada değilsiniz işte... Bu ne onu kötü yapar ne seni yolunuza bakın kendinize göre birini bulun..yorumları okumamışsınız sanırım ama ben yine de söyleyeyim. bir arkadaşımda kalacağımı zaten kendisine söyledim. ama bunu çözüm olarak görmedi. duymamazlıktan geldi birkaç defa söylememe rağmen... yani olay bence "sen beni görmeye gelmiyosun" olayı değil. "de "sen benimle yakınlaşmıyorsun" olayı...
bu arada bu sitede de o kadar çok konu okudum ki "bekaretimi kaybettim napıcam" şeklinde sitem eden kızlara "neden güvendin evlenmeden önce böyle şeylerin yapılmaması gerektiğini, erkeklerin kandırmak için herşeyi söylediğini bilmiyor musun " gibisinden cevaplar yazılmış hep..,
şuan burada ilişkiye girmek ve yakınlaşmak konusunda tabuları olan, bunu yaşamayı da ilişkisi normal bir şekilde devam ederken bile istemeyen genç bir hanım varken ise cevapların hepsi tam tersi yönde. ben ilişkiye girip sonrada ayrılırsam kendimi kötü hissederim. ayrılmazsam bile inançlı bir insan olduğum için yine bu günahın vebali ağır gelir. ve bunun olmasını istemediğim için de başbaşa kalmayı doğru bulmuyorum. yazılan yorumlar empatiden uzak bence...
siz değil miydiniz "erkeklere neden güveniyorsunuz" diye kızlara sitem eden....
Hanımefendi konu her şeyi yapmak, saf olmak veya akıllı olmak değil ki. Beklentilerinizin uymadığı, söylediğinize göre tartışmalarda ayrılık kelimesi geçen ve görünüşe göre de ortak bir nokta bulamayacağınız biriyle berabersiniz. Bu şartlar altında kimin ayrıldığı neyi değiştirir yani?? Kaldı ki ben erkek arkadaşınızın da sizi sevmediğini düşünmüyorum, sevgililerin birbirini arzulamasını normal buluyorum. Dünyada cinsellik yaşayabileceği son insan değilsiniz sonuçta illa sen de sen diye tutturması sadece cinsellik olamaz. Şunu da belirteyim cinsellik yaşayın yaşamayın da değil derdim beni hiç ilgilendirmez. Sorununuzun beklenti uyuşmazlığı olduğuna dikkat çekmek istedim. Bunun orta yolunu da nasıl bulursunuz bilmiyorum artık iki buluşma sevişmeyelim bi buluşma sevişelim yapılacak bir durum değil.seviyorum çünkü onu anlaşılmayacak birşey değil.. ha sevdiğim için herşeyi yapacak kadar da saf bir kız değilim o ayrı
Yoo ben değilim.yorumları okumamışsınız sanırım ama ben yine de söyleyeyim. bir arkadaşımda kalacağımı zaten kendisine söyledim. ama bunu çözüm olarak görmedi. duymamazlıktan geldi birkaç defa söylememe rağmen... yani olay bence "sen beni görmeye gelmiyosun" olayı değil. "de "sen benimle yakınlaşmıyorsun" olayı...
bu arada bu sitede de o kadar çok konu okudum ki "bekaretimi kaybettim napıcam" şeklinde sitem eden kızlara "neden güvendin evlenmeden önce böyle şeylerin yapılmaması gerektiğini, erkeklerin kandırmak için herşeyi söylediğini bilmiyor musun " gibisinden cevaplar yazılmış hep..,
şuan burada ilişkiye girmek ve yakınlaşmak konusunda tabuları olan, bunu yaşamayı da ilişkisi normal bir şekilde devam ederken bile istemeyen genç bir hanım varken ise cevapların hepsi tam tersi yönde. ben ilişkiye girip sonrada ayrılırsam kendimi kötü hissederim. ayrılmazsam bile inançlı bir insan olduğum için yine bu günahın vebali ağır gelir. ve bunun olmasını istemediğim için de başbaşa kalmayı doğru bulmuyorum. yazılan yorumlar empatiden uzak bence...
siz değil miydiniz "erkeklere neden güveniyorsunuz" diye kızlara sitem eden....
Ama o sen değil maalesef. Ayrıca size 3 yılda sadece cinsellik için istiyor beni diye düşündürüyor sa o ilişki zaten çok da sağlıklı değil bana göre. Ortak karar alınmalı adam bana güvenmiyor diye düşünüp sizden ayrılabilir bile güven neticede önemlihaklısınız ama bunu denediğim için böyle bir karar aldım. daha öncede böyle bir konuşma geçmişti ve biz normalde de çok nadir görüşüyorduk (2 ayda bir gibi) haliyle de bende o da birbirimizi özlüyoruz seviyoruz sonuçta birbirimizi. ama ben yine de yanına gittiğimde kendime hakim oluyordum. çok afedersiniz ama adamın üzerine atlamıyordum yani. kendisini tutamayıp yakınlaşan taraf hep o oldu, ve benim de iradem zorlanıyordu haliyle. yani "yanına gideyim ve yakınlaşmadan belli bir seviye içerisinde onu görüp geleyim" kısmında bana hiç yardımcı olmadı ve bu fikir bir çözüm olmadı için de gidersem bile başka bir yerde kalırım dedim. ama kendisi bu konuda bir türlü beklediğim anlayışı göstermiyor. kendimi bir yerden sonra benimle sadece bunun için mi birlikte? gibi düşüncelere kapılmaya başladım..
mesela ben onun yerinde olsam sevdiğim kadına sırf böyle düşünmesini istemediğim için bile tamam deyip bir daha konusunu açmazdım ama o öyle yapmıyor.
SEVİŞMEK ZORUNDA DEĞİLİM, OBJE DE DEĞİLİM BEN TAMAM MI ? canım isterse sevişirim , ki istemiyo ayrıca inançlı biriyim. istemezse de sevişmem. kadının bu kadar basit bir canlı olduğunu düşünüyorum ben şahsen...yakınlaşmak için mi sizi kullanıyor?
sevişme bile yok. sevişecek birini bulamaz mı zannediyorsunuz.ama insan sevdiğiyle temas kurmak ister.
istiyorsunuz ki size saygı göstersin o sizi anlasın o fedakarlık yapsın.
size zaten ille evlenmeden ilişki yaşamak istiyorum dememiş. adamı sapık yerine koymuşsunuz resmen.