Sizinkine benzer şeyleri ben de ilişkimin ilk senesinde yaşadım. Erkek arkadaşımın abisi hafif derecede zihinsel engelli, annesi çocukluğu boyunca abisiyle ilgilenmekten sevgilime çok da vakit ayıramamış. Babası zaten ilgisiz birisiymiş ve genç yaşında kanserden vefat etmiş. Sonuç olarak erkek arkadaşım sorunlu bağlanma örüntüleri sergileyen, sevilmemekten veya birilerini kaybetmekten çok korkan birisi haline gelmiş. Erkek arkadaşınızın bu tarz yaşantıları var mı? Yani böyle bir kişilik geliştirmesine neden olanilecek yaşantılar?
Sizin bahsettiğiniz kontrolcülük benim erkek arkadaşımda yoktu. Ancak anksiyete fazlasıyla vardı. Ne yaptığıma karışmazdı, neden boş boş yattın kitap oku vs demezdi yani. ancak sürekli evdeyim, işteyim, geldim, gittim, otobüse bindim vs dememi isterdi. Kontrolden çok anksiyete nedeniyle. Haber alamayınca anlamsız bir endişeye kapılırdı. Ve sürekli benimle konuşmak bir şeyler paylaşmak isterdi, bana yapışık gibi
bunun doğru olmadığını, normal olmadığını, ilişkimizi zedelediğini benimle veya bir başkasıyla da olsa bu tavrının hep sorun yaratacağını oturup güzelce konuştuk. Ben psikolojisinin normal olmadığını düşündüğüm için onu bu kadar idare ettim, başka türlü olsa, kontrolcü eleştirel birisi olsa asla çekmezdim. Şimdi kendisi bir süredir terapi alıyor. Bir de işsizdi iş buldu onun da faydası oldu. Çok çok ilerleme kaydetti. Sorunlu bağlanma stili ve anlamsız kaygıları üzerine çalışıyorlar. " geldim gittim bindinm indim" vs mesajları bitti, endişeleri hafifledi, bana yapışık gibi halleri geçti, nasıl mutluyum anlatamam