bende hep sorumluluktan kaçtım sanırım,zaten çalışıyorum,işim çok yoğun,borç harç bindi evlenince bir an da üzerimize,erteledikçe erteledim,Rabbim bir imtihan verecekse kaçış yok kuzum,ama emin ol endişelenmek için daha çok erken,bak benim bir arkadaşıma doktor poliksitik oversin dedi,herkesin hemen olur bebeği senin belli süre beklersin,belki biraz uğraşırsın ama olur dedi,kızında hiç aklında yokken madem ben uğraşacam 5-6 ay bekleyecem o zaman bırakayım korunmayı zaten hemen olmayacakmış dedi ve bıraktığı,bıraktığı ilk ay hamile kaldı,çünkü o kadar inandı ki hemen olmayacağına,ve bir beklenti içine girmedi,hormonların en büyük düşmanı stres,benim iş yerinde oda arkadaşımın ilk çocuğu var ama ikinci olmadı,çünkü öyle bir taktı ki kafasına,düzenli olan adeti bozuldu,dünya kadar doktora gitti,hiçbir sebep yok olmaması için dedi doktorlar,hormon tablosu falan cıncık gibiydi ama olmadı işte,yani bunu sen o düşünmediğin aylarda deneseydin,olsada olmasa da farketmez dediğin bir ayda,emin ol hemen tutacaktı,şimdide yapman gereken(çünkü seninde yaşın genç)bu işi birazcık kafandan çıkarman,ben ocak ayında doktora gittim,bebek düşünüyoruz artık sorun varmı diye,bana dediki bu işi kafana takarsan bu iş olmaz dedi,biz ne hastalar gördük,artık tamam olmuyo deyip evlatlık almayı düşünürken hamile kalanları dedi,çünkü neden artık kafalarında olay bitmişti dedi,ve gerçekten bana çok mantıklı geldi(ayyy ne kadar uzun yazmışım içimi döktüm resmen )