- 13 Haziran 2022
- 381
- 391
- Konu Sahibi morciceklidal
- #1
Kızlar ben ve erkek arkadaşım 25 yaşındayız 9 aydır beraberiz ama neredeyse her gün görüştük ve çok şey paylaştık bu yüzden sanki daha uzun zamandır beraber gibiyiz
İkimiz de memuruz ben aynı zamanda üni okuyorum şuan lise düzeyinde memurum ve maaşım normal olsa da yaptığım iş ömür boyu olmak istediğim bir iş değil, yapılacak bir iş de değil. İlişkimizin 6. Ayında falan atandım ben ve bunun üzerine zaten bu ciddi konuları konuşmaya başladık çünkü eskiden daha öğrenciydim okul bitecek de atanacağım da falan uzun bi süreç vardı detaylı konuşmamıştık ama onun buradan gitmek istediğini en başından biliyodum o da benim muhtemelen okul ve sonraki atamada zorunlu görevde burada kalmam gerektiğini biliyordu. büyük şehirde yaşıyoruz ben doğma büyüme bıralıyım o küçük bi tatil şehrinden buraya gelmiş ve tek yaşıyor baya da zorlanıyor. 2 yıl sonra tayin hakkı var ben artık öğrenci olmadığım için biz seneye aile tanışması diğer yıl da evlilik diye düşündük yani 3. Yılımızda evli olmayı planladık ama yaşayacağımız şehir konusu bizi çıkmaza soktu. Ben bu işimde kalırsam sorun yok 3 yıl sonra tayinimi verip ya onun memleketine ya da başka daha küçük bir şehire geçip evlenebiliyoruz. Fakat kendi asıl mesleğimden atanırsam ya bu şehire ya doğuya gideceğiz muhtemelen diğer yerler kontenjan açmıyor ve böylece bu şehirde +3 yıl daha kalmış olacağız bunu sevgilim hiç istemiyor ama başka çözüm de bulamıyor yani bana kendi mesleğini yapma falan gibi imaları da yok merak etmeyin bu söz konusu değil kısa bir süre olsaydı evlenip bir yıl ayrı şehirlerde yaşardık ama 3 yıl çok uzun diyor ve ben de zaten mecburi olmadıkça 1 yılı bile ayrı şehride istemiyorum.
Durum böyle benim endişelerim ise;
1)Ben zaten gelecekte daha küçük şehirde yaşamak isteyen biriydim o yüzden onun memleketinde yaşamaya da okey oldum illa memleketim olsun demiyo ama illa sakin bi şehir olsun diyor ama o ortalama +4 yıl daha ( buradaki zorunlu görev süresi ile beraber toplam 6 yıl daha) burada kalmayı göze alamaması beni düşündürüyor.
‘Bunun sevgimle bi alakası yok ama ben buraya gelirken de bir an önce gidebilmek için en zor bölgeyi seçtim 8 yıl kalacaksam kolay bir yer seçer rahat ederdim’ diyor haklı ama hayat da böyle kalem kalem planlanacak bir şey değil.
Burda kalmak istememe sebebi ise hem maddi olarak çok zor olması hem de yoğun stresli bir şehir olması işte bi araba tamiri için bile kaç kere dolandırılması, kimseye güven olmaması falan asla birikim yapılmaması
Ve hayatını hiç böyle planlamadığı için birden plan değişikliğini kafasında oturtmaya çalıştığını söylüyor ayrılığı kabul etmiyo ve istemiyo ben de öyleyse madem bir araftayız fiziksel olarak yakınlaşmak istemiyorum bu konu netleşene kadar dedim başta hak verdi tamam dedi sonra mantıklı bulmadı ve sen bilirsin ama biz ayrılmayı düşünmüyoruz birlikte olmak için napalım diye düşünüyoruz ceza verir gibi uzaklaşmayı doğru bulmuyorum dedi bana bıraktı sizce doğru mu düşünmüşüm çok yakınlaşmıyoruz bu arada yani beraber olmuyoruz fakat yine de ayrılırsak üzülebilirim bunlardan dolayı diye düşündüğüm için uzak kalalım dedim ama böyle bir karar gerekli mi sizce?
Bu arada bunu 2 aydır düşünüyor hala net karar veremedi daha ne kadar beklemeliyim bilemiyorum
Konu böyle neresine yorum yaparsanız açığım
İkimiz de memuruz ben aynı zamanda üni okuyorum şuan lise düzeyinde memurum ve maaşım normal olsa da yaptığım iş ömür boyu olmak istediğim bir iş değil, yapılacak bir iş de değil. İlişkimizin 6. Ayında falan atandım ben ve bunun üzerine zaten bu ciddi konuları konuşmaya başladık çünkü eskiden daha öğrenciydim okul bitecek de atanacağım da falan uzun bi süreç vardı detaylı konuşmamıştık ama onun buradan gitmek istediğini en başından biliyodum o da benim muhtemelen okul ve sonraki atamada zorunlu görevde burada kalmam gerektiğini biliyordu. büyük şehirde yaşıyoruz ben doğma büyüme bıralıyım o küçük bi tatil şehrinden buraya gelmiş ve tek yaşıyor baya da zorlanıyor. 2 yıl sonra tayin hakkı var ben artık öğrenci olmadığım için biz seneye aile tanışması diğer yıl da evlilik diye düşündük yani 3. Yılımızda evli olmayı planladık ama yaşayacağımız şehir konusu bizi çıkmaza soktu. Ben bu işimde kalırsam sorun yok 3 yıl sonra tayinimi verip ya onun memleketine ya da başka daha küçük bir şehire geçip evlenebiliyoruz. Fakat kendi asıl mesleğimden atanırsam ya bu şehire ya doğuya gideceğiz muhtemelen diğer yerler kontenjan açmıyor ve böylece bu şehirde +3 yıl daha kalmış olacağız bunu sevgilim hiç istemiyor ama başka çözüm de bulamıyor yani bana kendi mesleğini yapma falan gibi imaları da yok merak etmeyin bu söz konusu değil kısa bir süre olsaydı evlenip bir yıl ayrı şehirlerde yaşardık ama 3 yıl çok uzun diyor ve ben de zaten mecburi olmadıkça 1 yılı bile ayrı şehride istemiyorum.
Durum böyle benim endişelerim ise;
1)Ben zaten gelecekte daha küçük şehirde yaşamak isteyen biriydim o yüzden onun memleketinde yaşamaya da okey oldum illa memleketim olsun demiyo ama illa sakin bi şehir olsun diyor ama o ortalama +4 yıl daha ( buradaki zorunlu görev süresi ile beraber toplam 6 yıl daha) burada kalmayı göze alamaması beni düşündürüyor.
‘Bunun sevgimle bi alakası yok ama ben buraya gelirken de bir an önce gidebilmek için en zor bölgeyi seçtim 8 yıl kalacaksam kolay bir yer seçer rahat ederdim’ diyor haklı ama hayat da böyle kalem kalem planlanacak bir şey değil.
Burda kalmak istememe sebebi ise hem maddi olarak çok zor olması hem de yoğun stresli bir şehir olması işte bi araba tamiri için bile kaç kere dolandırılması, kimseye güven olmaması falan asla birikim yapılmaması
- şimdi niye acele ediyosun bekle zaman gösterir diyenler olacaktır sebebi şu bu çocuk 2 yıl daha mecburen burda bu iki yıl biz güzel güzel devam ederiz sonra ben burda yapamıyorum diye hop giderse benim önümde 3 yıl daha olacak ve bu sürede uzaktan ilişki istemiyorum yani buradayken yalnız kalmaması adına oyalanma görevi görmek istemem zaten kendisi de diyor bir an evvel bunun net kararını vereceğim diye
- Acaba benim hatam da hayatımı net çizgiye sokmadan evlilik planlamak mı yani hele bi okulum bitse atamam olsa ona göre mi bu ciddi şeyleri düşünsem diye düşünüyorum fakat bu süre zarfında 3 yıl boyunca sevgililik istemiyorum ikimizin de yaşı var bence boş yere beklemeyi anlamlı bulmuyorum evliliği de genel anlamda çok geciktirmek istemiyorum
Ve hayatını hiç böyle planlamadığı için birden plan değişikliğini kafasında oturtmaya çalıştığını söylüyor ayrılığı kabul etmiyo ve istemiyo ben de öyleyse madem bir araftayız fiziksel olarak yakınlaşmak istemiyorum bu konu netleşene kadar dedim başta hak verdi tamam dedi sonra mantıklı bulmadı ve sen bilirsin ama biz ayrılmayı düşünmüyoruz birlikte olmak için napalım diye düşünüyoruz ceza verir gibi uzaklaşmayı doğru bulmuyorum dedi bana bıraktı sizce doğru mu düşünmüşüm çok yakınlaşmıyoruz bu arada yani beraber olmuyoruz fakat yine de ayrılırsak üzülebilirim bunlardan dolayı diye düşündüğüm için uzak kalalım dedim ama böyle bir karar gerekli mi sizce?
Bu arada bunu 2 aydır düşünüyor hala net karar veremedi daha ne kadar beklemeliyim bilemiyorum
Konu böyle neresine yorum yaparsanız açığım
beklenmedik bir durum gelişmiş ve buna ayak uydurmak zorunda. Öyle yapardım böyle yapardımla yürümüyor hayat.
