İlişkide bunalmak ve sıkılmak normal mi?

Morfinyo

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
1 Ocak 2024
126
60
19
Hep ailem hakkında konu açıyorken şu an ilişkim hakkında açmam biraz garip geldi. Ben 1 yıla yakındır biriyle konuşuyordum ve son 3 aydır bir ilişki içerisindeyiz. Bu arada uzak mesafe ilişkisi. Aramızda kilometreler varr. Kendisi aşırı ilgi gösteren sevgisini hep açıkça belli eden biri. Ben öyle değilim ama. Ancak davranış ve tavırlarımla belli edebiliyorum. Birbirimizi bir şekilde dengeliyoruz. Ama şu sıralar bir bıkkınlık içerisindeyim. Ona asla sonuna kadar bağlanmadım. Hatta psikologumla bu konuyu konuşurken sanki o bana daha çok bağlandı demiştim. Ruhsal durumuma göre psikologum benim daha çok bağlanacağımı ve hayatımın merkezine koyacağımı sanıyordu ama öyle olmadı. Bu arada ilk ilişkim. Her şey o kadar normal ve stabil ilerliyor ki. Asla kıskanma kısıtlama yok. Birbirimizin sınırlarına aşırı saygılıyız. Hiçbir problem yok. Ama ben bunaldım sıkıldım. Bunun sebebi olarak toksik bir ailede büyümemden dolayı diye düşünüyorum. Sevgi sözcüğü kullansa içimde bir his oluşuyor rahatsız edici. Hiç bu kadar ilgi ve sevgi gördüğümü hatırlamıyorum. Güven duyamıyorum. Sizce ne yapmalıyım? Bu içimdeki sıkıntı biter mi?
 
Terapiye devam derim. O kişiye olan hislerden de olabilir psikolojik de. Zamanla anlaşılır tedavi desteğiyle.
 
Terapiye devam derim. O kişiye olan hislerden de olabilir psikolojik de. Zamanla anlaşılır tedavi desteğiyle.
Açıkçası psikologum biriyle bu denli sevgi dolu bir ilişki kurduğum için şaşırdı bile. Bu sabah da saçmasapan bir sebepten çocukla konuşmadım. İçimde bir bunalmışlık vardı ve konuşmak istemedim. Şu an yazsam mı yazmasam mı bilmiyorum. İyi hissedince yaz dedi ama bilemiyorum işte.
 
19 yaşındasın, kanın deli aktığı zamanllar yani böyle mıy mıy mıy seviyor muyum sevmiyr muyum o mu bu mu denen ilişkide zaten sevmiyorsundur ben olsam boşuna zorlamam. Uzak mesafe ilişkisine bu yaşta ne gerek var ayrıca, gezeceğin tozacağın çevrenden biri ollsun bence.
Mıy mıy bir ilişkim yok zaten. İkimizde gayet olgun insanlarız. Sadece bu durumun travmalarımdan kaynaklanıp kaynaklanmadığını anlamaya çalışıyorum.
 
Hep ailem hakkında konu açıyorken şu an ilişkim hakkında açmam biraz garip geldi. Ben 1 yıla yakındır biriyle konuşuyordum ve son 3 aydır bir ilişki içerisindeyiz. Bu arada uzak mesafe ilişkisi. Aramızda kilometreler varr. Kendisi aşırı ilgi gösteren sevgisini hep açıkça belli eden biri. Ben öyle değilim ama. Ancak davranış ve tavırlarımla belli edebiliyorum. Birbirimizi bir şekilde dengeliyoruz. Ama şu sıralar bir bıkkınlık içerisindeyim. Ona asla sonuna kadar bağlanmadım. Hatta psikologumla bu konuyu konuşurken sanki o bana daha çok bağlandı demiştim. Ruhsal durumuma göre psikologum benim daha çok bağlanacağımı ve hayatımın merkezine koyacağımı sanıyordu ama öyle olmadı. Bu arada ilk ilişkim. Her şey o kadar normal ve stabil ilerliyor ki. Asla kıskanma kısıtlama yok. Birbirimizin sınırlarına aşırı saygılıyız. Hiçbir problem yok. Ama ben bunaldım sıkıldım. Bunun sebebi olarak toksik bir ailede büyümemden dolayı diye düşünüyorum. Sevgi sözcüğü kullansa içimde bir his oluşuyor rahatsız edici. Hiç bu kadar ilgi ve sevgi gördüğümü hatırlamıyorum. Güven duyamıyorum. Sizce ne yapmalıyım? Bu içimdeki sıkıntı biter mi?
Bu yaşta hayatının en civcivli yıllarını uzaktan ilişki gereksizliğine harcamak istemiyosundur. Ne gerek var böyle şeylerle zaman kaybetmeye. Doğru dürüst sevmiyosun da zaten
 
Açıkçası psikologum biriyle bu denli sevgi dolu bir ilişki kurduğum için şaşırdı bile. Bu sabah da saçmasapan bir sebepten çocukla konuşmadım. İçimde bir bunalmışlık vardı ve konuşmak istemedim. Şu an yazsam mı yazmasam mı bilmiyorum. İyi hissedince yaz dedi ama bilemiyorum işte.
İçinden geldiği gibi davran bebiş. Kasma. Anksiyeten de varmış,tetikleme böyle stres ile.
 
İçinden geldiği gibi davran bebiş. Kasma. Anksiyeten de varmış,tetikleme böyle stres ile.
Anksiyetem olduğunu biliyor erkek arkadaşım da. Beni darlamak istemiyor hiçbir zaman. Sanki sevmiyorum desem onun sevgisine haksızlık edeceğim.
 
Mıy mıy bir ilişkim yok zaten. İkimizde gayet olgun insanlarız. Sadece bu durumun travmalarımdan kaynaklanıp kaynaklanmadığını anlamaya çalışıyorum.

19 yaşında ne olgunluğu be kızım, 1. olsan olsan ne kadar olgun olabilirsin 2. niye olgun olmak derdindesin, 19 yaş olgun olma değil hayatını delice yaşama yaşı. Boşver olgunluğu falan, kalbini çarptıracak birini bul. Uzak mesafeyi de geç, 20li yaşlarında etrafında tonla insan varken dünyanın en gereksiz şeyi.
 
Bu yaşta hayatının en civcivli yıllarını uzaktan ilişki gereksizliğine harcamak istemiyosundur. Ne gerek var böyle şeylerle zaman kaybetmeye. Doğru dürüst sevmiyosun da zaten
Uzak ilişki olduğu için zaten tam olarak bağlanamam. Bu aptallık olur. Ama o gerçekten çok bağlı ve ona haksızlık etmek hiç istemiyorum.
 
19 yaşında ne olgunluğu be kızım, 1. olsan olsan ne kadar olgun olabilirsin 2. niye olgun olmak derdindesin, 19 yaş olgun olma değil hayatını delice yaşama yaşı. Boşver olgunluğu falan, kalbini çarptıracak birini bul. Uzak mesafeyi de geç, 20li yaşlarında etrafında tonla insan varken dünyanın en gereksiz şeyi.
Yani haklısınız evet
 
Zamanını çalarak en büyük haksızlığı yapıyosun zaten
Seneye üniversiteye gideceğim ve o zaman görüşürüz diye düşünüyoruz. Zaman çalma gibi bir amacım yok ki. Ona karşı hiçbir şey hissetmiyor da değilim. Sadece ilk ilişkim olduğu için neyin nasıl olduğunu kavrayamıyorum. Ama sizin gözünüzden bakınca da haklısınız.
 
Yani haklısınız evet

Bence hayatını yaşa, inan bana o yaşlar geri gelmiyor. Orta yaşlarda beyin kimyası gerçekten değişiyor, 20 yaşındaki gibi delice çılgınca sevemiyorsun. O yüzden her yaşın hakkını o yaşta vermek gerekiyor diye düşünüyorum. Senin yaşın hakkı da çılgınca sevmek, çılgınca kalbinin çarpması. O hisleri yaşamadan gençliğini geçirme derim, çünkü o zamanlar geri gelmiyor.
 
Bence hayatını yaşa, inan bana o yaşlar geri gelmiyor. Orta yaşlarda beyin kimyası gerçekten değişiyor, 20 yaşındaki gibi delice çılgınca sevemiyorsun. O yüzden her yaşın hakkını o yaşta vermek gerekiyor diye düşünüyorum. Senin yaşın hakkı da çılgınca sevmek, çılgınca kalbinin çarpması. O hisleri yaşamadan gençliğini geçirme derim, çünkü o zamanlar geri gelmiyor.
Doğru söylüyorsunuz düşüneceğim. Teşekkür ederim❤️
 
Hep ailem hakkında konu açıyorken şu an ilişkim hakkında açmam biraz garip geldi. Ben 1 yıla yakındır biriyle konuşuyordum ve son 3 aydır bir ilişki içerisindeyiz. Bu arada uzak mesafe ilişkisi. Aramızda kilometreler varr. Kendisi aşırı ilgi gösteren sevgisini hep açıkça belli eden biri. Ben öyle değilim ama. Ancak davranış ve tavırlarımla belli edebiliyorum. Birbirimizi bir şekilde dengeliyoruz. Ama şu sıralar bir bıkkınlık içerisindeyim. Ona asla sonuna kadar bağlanmadım. Hatta psikologumla bu konuyu konuşurken sanki o bana daha çok bağlandı demiştim. Ruhsal durumuma göre psikologum benim daha çok bağlanacağımı ve hayatımın merkezine koyacağımı sanıyordu ama öyle olmadı. Bu arada ilk ilişkim. Her şey o kadar normal ve stabil ilerliyor ki. Asla kıskanma kısıtlama yok. Birbirimizin sınırlarına aşırı saygılıyız. Hiçbir problem yok. Ama ben bunaldım sıkıldım. Bunun sebebi olarak toksik bir ailede büyümemden dolayı diye düşünüyorum. Sevgi sözcüğü kullansa içimde bir his oluşuyor rahatsız edici. Hiç bu kadar ilgi ve sevgi gördüğümü hatırlamıyorum. Güven duyamıyorum. Sizce ne yapmalıyım? Bu içimdeki sıkıntı biter mi?
Eee uzak mesafeymiş.bağlansan garip olurdu zaten.psikologlar her bir haltı anneye babaya bağlıyorlar ama burada çok basit bir durum var.adam gibi kanlı canlı vakit geçrimediğiniz birinin size canim, balım, aşkım demesi garip ve güvenilmez geliyor olay bu.elin adamı size aşkım, balım falan deyip dursa garibinize gider yani.ben çok sevgi dolu bir ailede büyüdüm mesela.benim sorunlarımı bile babama falan bağlamaya çalıştılar.babam da aşırı sevgi dolu bir insandır.psikologluk tam bir saçmalık bence.gidecekseniz de söylediklerini çok da takmayın.belli kalıplar var herkese aynı şeyleri sallıyorlar.yani sizi dinleyip ona göre kişisel tespit falan yaptıkları yok.tamamen kalıpsal.
 
Son düzenleme:
Hep ailem hakkında konu açıyorken şu an ilişkim hakkında açmam biraz garip geldi. Ben 1 yıla yakındır biriyle konuşuyordum ve son 3 aydır bir ilişki içerisindeyiz. Bu arada uzak mesafe ilişkisi. Aramızda kilometreler varr. Kendisi aşırı ilgi gösteren sevgisini hep açıkça belli eden biri. Ben öyle değilim ama. Ancak davranış ve tavırlarımla belli edebiliyorum. Birbirimizi bir şekilde dengeliyoruz. Ama şu sıralar bir bıkkınlık içerisindeyim. Ona asla sonuna kadar bağlanmadım. Hatta psikologumla bu konuyu konuşurken sanki o bana daha çok bağlandı demiştim. Ruhsal durumuma göre psikologum benim daha çok bağlanacağımı ve hayatımın merkezine koyacağımı sanıyordu ama öyle olmadı. Bu arada ilk ilişkim. Her şey o kadar normal ve stabil ilerliyor ki. Asla kıskanma kısıtlama yok. Birbirimizin sınırlarına aşırı saygılıyız. Hiçbir problem yok. Ama ben bunaldım sıkıldım. Bunun sebebi olarak toksik bir ailede büyümemden dolayı diye düşünüyorum. Sevgi sözcüğü kullansa içimde bir his oluşuyor rahatsız edici. Hiç bu kadar ilgi ve sevgi gördüğümü hatırlamıyorum. Güven duyamıyorum. Sizce ne yapmalıyım? Bu içimdeki sıkıntı biter mi?
Evet normal 3 ay da değil. Yani 5-6 sene sonra bu hislerin gelmesini normal bulabilirim hatta biraz mesafe önerebilirim ama 3 ayda uzak mesafe ilişkisinde bunun bir ilişki olmadığını söyleyebilirim ancak. Tek tarafta bir his var gibi
 
19 yaşındasın, kanın deli aktığı zamanllar yani böyle mıy mıy mıy seviyor muyum sevmiyr muyum o mu bu mu denen ilişkide zaten sevmiyorsundur ben olsam boşuna zorlamam. Uzak mesafe ilişkisine bu yaşta ne gerek var ayrıca, gezeceğin tozacağın çevrenden biri ollsun bence.
Eee katalog mu var ceherrycim.anca bunu bulabilmiş demek ki.
 
Evet normal 3 ay da değil. Yani 5-6 sene sonra bu hislerin gelmesini normal bulabilirim hatta biraz mesafe önerebilirim ama 3 ayda uzak mesafe ilişkisinde bunun bir ilişki olmadığını söyleyebilirim ancak. Tek tarafta bir his var gibi
Ne hissi olacak.karşı taraf da yoklukta belli ki.bilmem neredeki kızın tekine methiyeler düzüp, aşkım, balım deyip duruyor.allah tez zamanda gerçek ilişki yaşamayı nasip etsin ne diyeyim.her ikisine de.
 
X