bu durum ortada hiçbir şey yokken başlamamıştır diye tahmin ediyorum. yardımcı olabilmemiz için daha açık anlatmanız lazım. 4 aylık evlilikte bu duruma gelinmesi pek de normal bir durum değil. yani eşiniz nişanlılık döneminde nasıldı? evlilik için çok baskı yaptınız mı? maddi durumunuz nasıl? eşinizin aile ilişkileri nasıl? bu durumu tetikleyecek herhangi bir olay yaşandı mı?Merhaba. 4 aylık evliyim. Eşimle her gün kavga ediyoruz. Gereksiz konudan bile kavga çıkıyor. Ve artık beni sevmediğini söylüyor. İlgisi hiç yok ne öpüyor ne sarılıyor. Benimle olduğu her saniye sanki ona bi ceza gibi hissediyorum. Hayatında birinin olmadığına çok eminim. Sizce ilgisini nasıl kazanabilirim? Ne yapmalıyım?
Evet hiç yaşamadık hemdeSiz cicim aylarını bile yaşamadan direk konuya pat diye girmişsiniz
Telefonu sürekli elimde şifreleri bendeNasıl eminsiniz hayatında biri olmadigindan?
Nişanlılık dönemimde yanıma gelebilmek için gün sayıyordu. Şehir değişikliği yüzünden eşimin işi yok. Sürekli evde. Evlilik için hiç baskı yapmadım aksine o yaptı. Sadece birbirimizi çok yıprattık ve onunda benimde psikolojim gitti. Yaptığım küçücük şeyde kavga çıkıyor. Çocuk çok istiyorum bi kere ikna ettim denedik ama olmadı. Bir daha da ikna edemiyorum.bu durum ortada hiçbir şey yokken başlamamıştır diye tahmin ediyorum. yardımcı olabilmemiz için daha açık anlatmanız lazım. 4 aylık evlilikte bu duruma gelinmesi pek de normal bir durum değil. yani eşiniz nişanlılık döneminde nasıldı? evlilik için çok baskı yaptınız mı? maddi durumunuz nasıl? eşinizin aile ilişkileri nasıl? bu durumu tetikleyecek herhangi bir olay yaşandı mı?
Çocuk fikrini uzuuun bir süre erteleyin öncelikle. Sizin probleminiz ilgisizlikten çok daha büyük. Artık sevmiyormuş. Çift terapisine gitmeyi teklif edin. İşe yarar belki.Nişanlılık dönemimde yanıma gelebilmek için gün sayıyordu. Şehir değişikliği yüzünden eşimin işi yok. Sürekli evde. Evlilik için hiç baskı yapmadım aksine o yaptı. Sadece birbirimizi çok yıprattık ve onunda benimde psikolojim gitti. Yaptığım küçücük şeyde kavga çıkıyor. Çocuk çok istiyorum bi kere ikna ettim denedik ama olmadı. Bir daha da ikna edemiyorum.
eşiniz şehir değişikliği, evlilik, işsizlik derken çok fazla şeyle baş etmeye uğraşıyor şu anda. hayat şartları bu kadar pahalılaşmışken üstelik. ikiniz içinde nu dönemin çok zor geçtiğini anlayabiliyorum. ama öncelikle eşinizin anlaşıldığını ve yalnız olmadığını bilmeye ihtiyacı var gibi duruyor. ve ikinizin de psikolojik destek alması şart. çocuk için ise çok erken değil mi? evliliğinizin birbirinizin tadını çıkarın, şartlarınızı ve psikolojinizi düzeltin önce. sağlıklı çocuk sağlıklı ailede büyür.Nişanlılık dönemimde yanıma gelebilmek için gün sayıyordu. Şehir değişikliği yüzünden eşimin işi yok. Sürekli evde. Evlilik için hiç baskı yapmadım aksine o yaptı. Sadece birbirimizi çok yıprattık ve onunda benimde psikolojim gitti. Yaptığım küçücük şeyde kavga çıkıyor. Çocuk çok istiyorum bi kere ikna ettim denedik ama olmadı. Bir daha da ikna edemiyorum.
İşte ondan da pek emin olmayın,ikinci telefon kullansa ruhunuz bile duymaz.Telefonu sürekli elimde şifreleri bende
Teşekkür ediyorum yorumunuz için. Sadece nasıl toparlamam gerektiğini inanın hiç bilmiyorum. Yüzüne sahte gülücük atamıyorum. Her an ilgi bekliyorum ve ilgi alamayınca somurtuyorum. Hiçbir şey düzelecek gibi gelmiyor. Gerçekten çok zor ve yorulduğum bir süreç bu.eşiniz şehir değişikliği, evlilik, işsizlik derken çok fazla şeyle baş etmeye uğraşıyor şu anda. hayat şartları bu kadar pahalılaşmışken üstelik. ikiniz içinde nu dönemin çok zor geçtiğini anlayabiliyorum. ama öncelikle eşinizin anlaşıldığını ve yalnız olmadığını bilmeye ihtiyacı var gibi duruyor. ve ikinizin de psikolojik destek alması şart. çocuk için ise çok erken değil mi? evliliğinizin birbirinizin tadını çıkarın, şartlarınızı ve psikolojinizi düzeltin önce. sağlıklı çocuk sağlıklı ailede büyür.
Evlilik karşılıklı fedakarlıklar demek bir noktada. eşiniz sizin için yaşadığı şehri, işini bırakmış. şimdi siz de ona destek olmalı onun yanında olduğunuzu hissettirmelisiniz. sizi sevmediğini söylemesi bence şu anda içine düştüğü kargaşanın sonucu. çünkü tamamen yeni ve çok zor bir hayatın içine düştü ve size yetemediğini hissediyor. evini geçindiremiyor, karısıyla güzel zaman geçiremiyor, hiçbir şey yapmadan eve tıkılıp kalmış. üstüne üstlük karısı bir de çocuk istiyorum diyor. bir yenilik ve daha büyük ve zor bir sorumluluk eklemek demek bu. taş olsa çatlar. eşiniz de çatlamış ve ilişkinize yansımış.
Bu imkansız sürekli evde ve ben çok dikkatlidirim bu konudaİşte ondan da pek emin olmayın,ikinci telefon kullansa ruhunuz bile duymaz.
Psikolojik destek almaya ikna edemiyorum aksine benim almam gerektiğini söylüyor. Ailemin yanında bile bazen yükselip bana patlıyor. Annem ve babam kalp kırmamak için susuyorlar. Fakat mutsuzsam boşalabileceğime arkamda destek olduklarımı söylüyorlar. Ben buna cesaret edemiyorum çünkü yaşlı insanlar ve bundan dolayı üzülüp içlerine dert edeceklerini düşünüyorum. Torun sevme zamanlarında boşanmamla üzülmelerini istemiyorum. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.Ben de 4 aylık evliyim ve yani şu durumda nasıl çocuk düşünebildiniz çok şaşırdımÇocuk hiçbir şekilde eşler arasındaki sorunları çözmüyor, aksine daha da kötü olma ihtimali yüksek çünkü bu defa siz de eşinizle ilgilenecek vakti pek bulamayabilirsiniz. Üstelik böyle bir dönemde eşiniz işsizlikle boğuşuyorken...
Allah yardımcınız olsun, umarım en kısa zamanda hayırlı bir iş bulur. Erkekler böyle durumlarda zaten bizden çok daha zayıf oluyorlar, bir de üstüne her şeyin fiyatı aldı başını gitti. Belli ki bir bunalımdan geçiyor, bence de psikolojik destek alması iyi olur.
İkna edemiyorum.Çocuk fikrini uzuuun bir süre erteleyin öncelikle. Sizin probleminiz ilgisizlikten çok daha büyük. Artık sevmiyormuş. Çift terapisine gitmeyi teklif edin. İşe yarar belki.
Neyse,umarım öyle birşey yoktur da siz yine de çocuk için bu kadar acele etmeyin. Hatta benim için boşanma sebebidir su yuzume 'sevmiyorum' denilmesi. Bu tek başına geçerli bir nedenken niye ilgilisine kazanmakla uğraşıyorsunuz onu da anlamadım. Adam ima etmemis direkt söylemiş ve hareketleriyle de pekiştiriyor su durumu.Bu imkansız sürekli evde ve ben çok dikkatlidirim bu konuda
Yaşlı anne babanız dertlenmesin diye mi boşanmayı düşünmüyorsunuz gercektenPsikolojik destek almaya ikna edemiyorum aksine benim almam gerektiğini söylüyor. Ailemin yanında bile bazen yükselip bana patlıyor. Annem ve babam kalp kırmamak için susuyorlar. Fakat mutsuzsam boşalabileceğime arkamda destek olduklarımı söylüyorlar. Ben buna cesaret edemiyorum çünkü yaşlı insanlar ve bundan dolayı üzülüp içlerine dert edeceklerini düşünüyorum. Torun sevme zamanlarında boşanmamla üzülmelerini istemiyorum. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
yüzüne sahte gülücük atmanıza gerek yok zaten. sadece şefkatli davranmanız yeter. bir de ona işe yaramaz olduğunu düşündürmeyin, tatlı dille ev işlerine ortak edin mesela. iyi yaptığı ev işleri varsa bu konuda onu överek başlayın. şu işi sen çok güzel yapıyorsun birlikte yapalım mı vs diye. yavaş yavaş ortamı yumuşatın ve sonra ona, onu anladığınızı anlatın. sizin için bütün bu zorlukları göze aldığı için ona teşekkür edin. şimdi zor bir süreçteyiz, ikimiz de alışmaya çalışıyoruz, senin için daha da zor oldu ama benim için önemli olan aşkımız sevgimiz, iyi günde kötü günde dedik evlenirken ben her günde senin yanındayım deyin. ama önce bunlara siz inanın. ilgi görmek istiyorsunuz haklısınız, ama eşinizin birazcık daha fazla ilgi görmeye ihtiyacı var gibi geldi bana. eşinizle empati kurduğumda kendini sudan çıkmış balık gibi hissettiğini görebiliyorum. o şu anda sizi anlayabilecek durumda değil bu belli, o yüzden siz bu sorumluluğu üstlenmeli ve onun sizinle ilgilenecek kadar iyileşmesini sağlayana kadar ona ilgi gösterip tatlı dille onu anladığınızı göstermelisiniz.Teşekkür ediyorum yorumunuz için. Sadece nasıl toparlamam gerektiğini inanın hiç bilmiyorum. Yüzüne sahte gülücük atamıyorum. Her an ilgi bekliyorum ve ilgi alamayınca somurtuyorum. Hiçbir şey düzelecek gibi gelmiyor. Gerçekten çok zor ve yorulduğum bir süreç bu.