İşte sorun esasında son cümlede. Ben aynı durumu yaşasam kayınvalidemi suçlamam. Zira ya eşim kayınvalideme "biz ikimiz gitmeyi planlıyorduk" der ve durumdan haberim bile olmaz ya da eşim annesinin de gelmesini istiyorsa bana fikrimi sorar ben de gelsin ya da gelmesin derim. Eş eğer 3 yaşında bir çocuk gibi davranıyor ise suçlanacak tek kişi odur. Ben bu tür sorunlar yaşamadım ama bir kurban bayramında bahçede et parçalayan eş ailesi biz gezmeye giderken sitem ettiler. Aslında hak verdim çünkü düşüncesizlik yapan bendim. O etten biz de alacaktık ve insanlar uğraşırken gezmeye gitmemiz bencillikti. Çıkarken sitem ettiler. Arabaya binip giderken eşim "yanlış yaptık aslında" deyince hak verip geri dönelim dedim.
Şimdi bu olaya "eşimle gezmemizi istemiyor et keserken yardım istiyor" şeklinde bakarsam, kinlenirim valideye yok yere. Eşim eğer "annem senle gezmeye gidiyoruz diye sitem etti" dese yine kinlenirim. Mevzu, olaya nasıl baktığımızla ilgili aslında. Konu sahibi normal bir zamanda "annenle olan diyalogları bana yansıtma. Şikayetin varsa kendisine söyle. Baş başa tatil yapmak istiyorsan mevzuyu bana aktarmadan ona açıkça söyle. Yok annen de gelsin istiyorsan bir başka zaman onun da dahil olacağı bir plan yaparız." dese, böyle saçma sapan bir durum olmayacak. Evliliğimde çok sorunlar oldu, hala da zaman zaman oluyor. Ancak kayınvalidemin eşime olan ilgisini ya da sevgisini hiç sorun etmedim. Zira beni ilgilendirmiyor. Ucu bana dokunursa da bunu eşimle konuşurum.