Maalesef...Cocuk isteyen kimseyi korkutmak istemem (ki butun zorluklarina ragmen biz de ucuncuyu istiyoruz) ama hayatin tamamen degisiyor. Eskisi gibi ozgur degilsin; su saatte yatayim, bu satte kalkayim, sunu yiyeyim, bunu iceyim, bunu kendime alayim, suraya gideyim kalmiyor artik. Tek cocuk zor, hele iki cocuk cok ama cok zor. Biz tekten sonra zorlandik, ama ikinciden sonra ben caresizlikten bunalima girdim (yurtdisinda yalniz olmak iki cocukla beni zorladi). Tek cocukla esinle yine ozel bir hayatin olmaya devam ediyor. Kisa tatillere cikabiliyorsun, enerjin hala oluyor, ne bileyim biri cocuga bakarken digeri dus aliyor, bir gun biriniz erken kalkiyor, digeri uyuyor. Ama iki cocuk oldu mu bir suru seyi unutuyorsun.
Ev isi desen 2'ye 3'e katlaniyor. Ben mimarim, master'imi da Avrupa'nin en iyi univesitelerinden birinde yaptim, donemi ikincilikle bitirdim. Son 6 senem ev temizlemek, gunde 3 kere dagilan mutfagi temizlemek, haftada 14 kere camasir yikamak, katlamak ile geciyor. Ustune bir de cocuklarin yaptigi daginiklik var. Yani su evin ustune atom bombasi atsa Kuzey Kore, bu kadar daginiklik yaratamaz. Ben de daginikliga tahammul edemiyorum. Hele en korkuncu bulasik makinesi. Tamam, elimizde bulasik yikamiyoruz ama gunde 3 kere doldur, bosalt, yemek yap, mutfagi topla, yerleri sil, gece 10'da sabah kahvalti ve okul icin hazirlik yap...bazen gercekten de cok kotu bir ruh haline sokuyor beni. Cocuklular bilirler
L
lyly
can09e
Tabii bu dediklerim cocuguna kendisi bakan, kendisi buyuten anneler icin gecerli. Kiminin maddi durumu yerinde oluyor. Tutuyor bir bakici, ona baktiriyor (ona annelik denmiyor o durumda, baska birsey oluyor o). Ya da evde gunluk temizlikcisi oluyor, yemek de yapiliyor. O zaman kolay. Ya da anneanne ya da babaannede buyutuyor cocuklari, o zaman da kolay. Benim kaza eseri ucuncuye hamile kalan kuzenim oyle iste: ne yemek pisirir ne baska birsey. Bir gun kayinvalidesinde yiyor, diger gun halamda. Cocuklara da halam bakti bu yasa kadar. Hala da nasil bakacagim diyor simdi ucuncuye...diger bir kuzenim de oyle. Onun da annesi bakti toruna, kendi Instagram'a buzulmus dudakli, zafer isaretli fotolarini eklemekle mesgul.
Offf cok dolmusum, oyle patladim birden.
Ama sunu unutmayin: butun zoruluklarina ragmen cocuk cok ama cok guzel birsey. Bir opucukleri, bir sarilmalari herseyi unutturuyor :)