İlahi Adalet

durusu ay

Üye
Kayıtlı Üye
17 Mart 2024
109
35
32
Merhaba,
Ben mart ayında bir konu açmıştım. Merak edenler okuyabilirler ama özetle ben haksızlığa uğradım.
Bu yazdıklarımı evlenmeyi çok isteyenler de okusun lütfen. Ben tam olarak bir evlilik yapmış değilim aslında, onun yaşadığı şehire tayinim çıksın diye nikahı erken yapmıştık, benim tayinim çıkmadı sonrasında kendisi beni terketti.
Ben çok acı çektim, çok gür saçlarım vardı hep döküldü üzüntüden. Hala tam düzelmiş değilim bazen çok kötü oluyorum.
Ben mantıklı davranmadım, tüm dünyam o olmuştu vazgeçemedim ondan. O benden ayrıldı o şekilde bitti.
Ben şunu sormak istiyorum. Ben haketmedim bu yaşadıklarımı. Allah'a havale ediyorum onu, ailesini.
O da bana karşı nefret dolu. İşimden istifa etmediğim için bana hakaretler ediyor. Küfürler ediyor. Benim ona demem gereken şeyleri o diyor bana , onun hayatını mahvettiğimi vs. Halbuki o benden ayrıldı ve benimle mantık evliliği yaptığını söyledi.
Kalbimi un ufak etti sadece Allah'a havale ettim. Psikolojisi yerinde olsa beni anlardı. ( yerinde olmadığını öğrendim, tanışmadan önce de sıkıntıları varmış bilmiyordum, sanırım bir şeyler tetikledi ve anormal birisi oldu.)
Bana karşı inanılmaz öfke ve kin dolu ama tek suçumsa istifa etmemiş olmak.

Benim ahımı aldılar. İnanın hep içimde yaşadım. ettiği küfleri kötü sözleri kimseye diyemedim. Babamlar sinirlenir annem üzülür diye hep içime attım. Halen de öyle yapıyorum. İstediği gibi at koşturdu yani... Kendi ailesi de uzaktan izledi sadece.

Ben hakkımı helal etmiyorum beni bu duruma getiren hiç kimseye.

Kendime avukat tuttum 1 kuruşta talep etmedim çünkü o bana yapacağını yaptı, ondan gelen hiçbir şey benden götürdüğünü bana geri getirmez ki. Sadece Allah'a sığınıyorum. Avukata bir kuruma bağış yapmasını isteyebilir miyim dedim o da süreci uzatacığını söylediği için vazgeçtim.

Allah hiç kimseye sevdiği insan tarafından " seninle mantık evliliği yaptım " cümlesini duydurtmasın. Ve daha bir sürü şeyi...

İlahi adalet yerini bulur değil mi. Ben ne onu ne de seyirci gibi izleyen ailesine hakkımı hiç helal etmeyeceğim.

Ama karşımdaki de sanki ben ona kötülük yapmışım gibi sözler söylüyor. O da beni Allah'a havale ediyor.
Psikolojisi yerinde olmayan birine ettiğim ah karşılığını bulur mu sizce. Öyle ki işine gidebiliyor, ödemelerini yapıyor o kısımlarda psikolojisi yerinde (!)
Allah merhametsiz insanlardan korusun.
Son olarak bununla tanışmadan önce bende evlenmeyi çok isteyen biriydim. Öyle ki kendimi çok sıkışmış hissediyordum. Öyle bir zamanda karşıma çıktı mantıklı düşünemedim. Gözlerim kör oldu diyebilirim.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.
 
Merhaba,
Ben mart ayında bir konu açmıştım. Merak edenler okuyabilirler ama özetle ben haksızlığa uğradım.
Bu yazdıklarımı evlenmeyi çok isteyenler de okusun lütfen. Ben tam olarak bir evlilik yapmış değilim aslında, onun yaşadığı şehire tayinim çıksın diye nikahı erken yapmıştık, benim tayinim çıkmadı sonrasında kendisi beni terketti.
Ben çok acı çektim, çok gür saçlarım vardı hep döküldü üzüntüden. Hala tam düzelmiş değilim bazen çok kötü oluyorum.
Ben mantıklı davranmadım, tüm dünyam o olmuştu vazgeçemedim ondan. O benden ayrıldı o şekilde bitti.
Ben şunu sormak istiyorum. Ben haketmedim bu yaşadıklarımı. Allah'a havale ediyorum onu, ailesini.
O da bana karşı nefret dolu. İşimden istifa etmediğim için bana hakaretler ediyor. Küfürler ediyor. Benim ona demem gereken şeyleri o diyor bana , onun hayatını mahvettiğimi vs. Halbuki o benden ayrıldı ve benimle mantık evliliği yaptığını söyledi.
Kalbimi un ufak etti sadece Allah'a havale ettim. Psikolojisi yerinde olsa beni anlardı. ( yerinde olmadığını öğrendim, tanışmadan önce de sıkıntıları varmış bilmiyordum, sanırım bir şeyler tetikledi ve anormal birisi oldu.)
Bana karşı inanılmaz öfke ve kin dolu ama tek suçumsa istifa etmemiş olmak.

Benim ahımı aldılar. İnanın hep içimde yaşadım. ettiği küfleri kötü sözleri kimseye diyemedim. Babamlar sinirlenir annem üzülür diye hep içime attım. Halen de öyle yapıyorum. İstediği gibi at koşturdu yani... Kendi ailesi de uzaktan izledi sadece.

Ben hakkımı helal etmiyorum beni bu duruma getiren hiç kimseye.

Kendime avukat tuttum 1 kuruşta talep etmedim çünkü o bana yapacağını yaptı, ondan gelen hiçbir şey benden götürdüğünü bana geri getirmez ki. Sadece Allah'a sığınıyorum. Avukata bir kuruma bağış yapmasını isteyebilir miyim dedim o da süreci uzatacığını söylediği için vazgeçtim.

Allah hiç kimseye sevdiği insan tarafından " seninle mantık evliliği yaptım " cümlesini duydurtmasın. Ve daha bir sürü şeyi...

İlahi adalet yerini bulur değil mi. Ben ne onu ne de seyirci gibi izleyen ailesine hakkımı hiç helal etmeyeceğim.

Ama karşımdaki de sanki ben ona kötülük yapmışım gibi sözler söylüyor. O da beni Allah'a havale ediyor.
Psikolojisi yerinde olmayan birine ettiğim ah karşılığını bulur mu sizce. Öyle ki işine gidebiliyor, ödemelerini yapıyor o kısımlarda psikolojisi yerinde (!)
Allah merhametsiz insanlardan korusun.
Son olarak bununla tanışmadan önce bende evlenmeyi çok isteyen biriydim. Öyle ki kendimi çok sıkışmış hissediyordum. Öyle bir zamanda karşıma çıktı mantıklı düşünemedim. Gözlerim kör oldu diyebilirim.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Neden mantık evliliği dedi ve yaşınız kaç? Bende evlenmeyi düşünüyorumda o yuzden merak ettim
 
Adam ruh hastasi galiba.
Belki şuanda farkında değilsin ama verilmiş sadakan varmış.
Ucuz anlatmışsın.

Niye block çekmiyorsun bu adama? Neden piskopat mesajlarını okuyorsun? Zaten dava açılmış. Gerekeni avukatin yapar
 
Konunuzu görünce "acaba o üye mi?" dedim ve evet, o üyesiniz.
Yalnız hala yaşananlardaki sorumluluğunuzu kabul etmiyor ve sevdim diyorsunuz.
Olayı atlatabilmeniz için öncelikle olaydaki sorumluluğunuzu kabul etmeniz, kendinizle yüzleşmeniz gerekli diye düşünüyorum. Lütfen psikolojik destek alın.

Alkol problemi vardi, icince bana onemsiz bir seyden benim üzerime gelir benden ayrılır kotu davranirdi. Sabahta bir sey olmamis gibi davranirdi bende affederdim. Nisanliyken cogu kez böyle oldu. Hep affettim hataliyim biliyorum.
:KK43:
ama ona önceden kötü seyler yasamis diye merhamet ediyordum. Sevmistim de.
Bundan sonrasi nasil olcak bilmiyorum..evinden çeyizimi alacagim daha..daha mahkeme olacak..

Alıntı bir önceki konunuzdan, aşağıdaki de o zaman konunuza yazdığım mesaj.

Yalnız bacım, sen de bile bile lades demişsin.
Sevdim deyip bütün bunları görmezden gelmek de ne bileyim yani.
Hep diyorum, KK'da öyle konularla karşılaşıyorum ki "var arkadaş, nasıl sevmekmiş bu" diyorum.
İnsan önce kendine değer verecek ve daha da önemlisi ona değer vereni sevecek.
Sevgi, sana her türlü eziyeti edip canına okuyan adamın tüm eziyetlerine katlanmak demek değildir.
Yine ucuz kurtulmuşsun, bu adam seni terk etmeden senin ondan ayrılacağın yokmuş.
Bir de hamile kalsaydın asıl ondan sonra "ah kafam" derdin.
 
Son düzenleme:
Kendi memleketinden kendi kültüründen iyi aile kızı olduğum içinmiş ama şimdi ağıza alınmayacak hakaretler ediyor
 
Merhaba,
Ben mart ayında bir konu açmıştım. Merak edenler okuyabilirler ama özetle ben haksızlığa uğradım.
Bu yazdıklarımı evlenmeyi çok isteyenler de okusun lütfen. Ben tam olarak bir evlilik yapmış değilim aslında, onun yaşadığı şehire tayinim çıksın diye nikahı erken yapmıştık, benim tayinim çıkmadı sonrasında kendisi beni terketti.
Ben çok acı çektim, çok gür saçlarım vardı hep döküldü üzüntüden. Hala tam düzelmiş değilim bazen çok kötü oluyorum.
Ben mantıklı davranmadım, tüm dünyam o olmuştu vazgeçemedim ondan. O benden ayrıldı o şekilde bitti.
Ben şunu sormak istiyorum. Ben haketmedim bu yaşadıklarımı. Allah'a havale ediyorum onu, ailesini.
O da bana karşı nefret dolu. İşimden istifa etmediğim için bana hakaretler ediyor. Küfürler ediyor. Benim ona demem gereken şeyleri o diyor bana , onun hayatını mahvettiğimi vs. Halbuki o benden ayrıldı ve benimle mantık evliliği yaptığını söyledi.
Kalbimi un ufak etti sadece Allah'a havale ettim. Psikolojisi yerinde olsa beni anlardı. ( yerinde olmadığını öğrendim, tanışmadan önce de sıkıntıları varmış bilmiyordum, sanırım bir şeyler tetikledi ve anormal birisi oldu.)
Bana karşı inanılmaz öfke ve kin dolu ama tek suçumsa istifa etmemiş olmak.

Benim ahımı aldılar. İnanın hep içimde yaşadım. ettiği küfleri kötü sözleri kimseye diyemedim. Babamlar sinirlenir annem üzülür diye hep içime attım. Halen de öyle yapıyorum. İstediği gibi at koşturdu yani... Kendi ailesi de uzaktan izledi sadece.

Ben hakkımı helal etmiyorum beni bu duruma getiren hiç kimseye.

Kendime avukat tuttum 1 kuruşta talep etmedim çünkü o bana yapacağını yaptı, ondan gelen hiçbir şey benden götürdüğünü bana geri getirmez ki. Sadece Allah'a sığınıyorum. Avukata bir kuruma bağış yapmasını isteyebilir miyim dedim o da süreci uzatacığını söylediği için vazgeçtim.

Allah hiç kimseye sevdiği insan tarafından " seninle mantık evliliği yaptım " cümlesini duydurtmasın. Ve daha bir sürü şeyi...

İlahi adalet yerini bulur değil mi. Ben ne onu ne de seyirci gibi izleyen ailesine hakkımı hiç helal etmeyeceğim.

Ama karşımdaki de sanki ben ona kötülük yapmışım gibi sözler söylüyor. O da beni Allah'a havale ediyor.
Psikolojisi yerinde olmayan birine ettiğim ah karşılığını bulur mu sizce. Öyle ki işine gidebiliyor, ödemelerini yapıyor o kısımlarda psikolojisi yerinde (!)
Allah merhametsiz insanlardan korusun.
Son olarak bununla tanışmadan önce bende evlenmeyi çok isteyen biriydim. Öyle ki kendimi çok sıkışmış hissediyordum. Öyle bir zamanda karşıma çıktı mantıklı düşünemedim. Gözlerim kör oldu diyebilirim.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Çok şükür ki çocuğun yok aynı eve bile girmemişsiniz, Allahin sevgili kuluymuşsun ki o seni bırakmış, kendini hiç evlenmemiş kabul edip yeniden başla ve en iyi şekilde yaşa, mesleğini bırakmaman çok akıllıca sakın ha kimse için mesleğini bırakma. Üzülme diyemem sana üzül ama yeniden başla, bırak Allah versin onun cezasını...
 
Konunuzu görünce "acaba o üye mi" dedim ve evet, o üyesiniz.
Yalnız hala yaşananlardaki sorumluluğunuzu kabul etmiyor ve sevdim diyorsunuz.

Alıntı bir önceki konunuzdan, aşağıdaki de o zaman konunuza yazdığım mesaj.

Yalnız bacım, sen de bile bile lades demişsin.
Sevdim deyip bütün bunları görmezden gelmek de ne bileyim yani.
Hep diyorum, KK'da öyle konularla karşılaşıyorum ki "var arkadaş, nasıl sevmekmiş bu" diyorum.
İnsan önce kendine değer verecek ve daha da önemlisi ona değer vereni sevecek.
Sevgi, sana her türlü eziyeti edip canına okuyan adamın tüm eziyetlerine katlanmak demek değildir.
Yine ucuz kurtulmuşsun, bu adam seni terk etmeden senin ondan ayrılacağın yokmuş.
Bir de hamile kalsaydın asıl ondan sonra "ah kafam" derdin.
Kabul ediyorum ben çok hatalıyım ondan ayrılmadığım için. Ama kendimdeki o durumu anlatamıyorum. Kör gibiydim sanki tek doğru o gibi. Gözüm ondan başka bir şey görmüyordu. Ben kendimi bile tanıyamadım
 
Ben bu aşk, ayrılık olaylarında ah tutacağını düşünmüyorum. Evlenmişsiniz, anlaşamamış ayrılmışsınız olmuş bitmiş. Sonrasındaki hakaret bilmem ne kısmına da kendi kendinizi maruz bırakmışsınız. İletişimi kesebilirdiniz.

Aile ne alaka zaten? Kulağından tutup bu kızdan ayrılmayacaksın mı diyeceklerdi? Karışmamışlar işte, ne yapabilirler zaten.
 
Ben bu aşk, ayrılık olaylarında ah tutacağını düşünmüyorum. Evlenmişsiniz, anlaşamamış ayrılmışsınız olmuş bitmiş. Sonrasındaki hakaret bilmem ne kısmına da kendi kendinizi maruz bırakmışsınız. İletişimi kesebilirdiniz.

Aile ne alaka zaten? Kulağından tutup bu kızdan ayrılmayacaksın mı diyeceklerdi? Karışmamışlar işte, ne yapabilirler zaten.
Anlaşamama gibi bir durum olmadı. Benim tayinim çıkmayınca benden istifa etmemi istedi. Etmeyince de benden ayrıldı. Ailesi bu kıza böyle davranma ayrılıyorsan da insan gibi ayrıl diyebilirdi. O benim karşıma bile çıkmadı.
 
Diğer konunuza baktım görücü usulüyle tanışmışsınız. Sistemi çok iyi bilmiyorum ama zaten görücü usulü evlilikler bir çeşit mantık evililiği değil mi?
Bana o zamanlar öyle davranmadı, benimle mantık evliliği yaptığını bilseydim ben evlenmezdim ve benim tanışma şeklim öyleydi sadece
 
Önüne bak arkadaşım gideni boş ver, kendi hayatına odaklan o cezasını bu dünyada olmasa da öteki dünyada çekecek,
her şey kafada başlar kafada biter, sağlığının işinin ve ailenin şükrüne var, o ruh hastasından kurtulduğun için de güzel bir sadaka ver , ben yerinde olsaydım onunla ilgili iyi kötü hiç birsey duyup bilmek istemezdim kurtulduğuma şükredip mutluluğa odaklanirdım
 
X