- 12 Ocak 2010
- 16.668
- 25.042
-
- Konu Sahibi FortunaDred
- #41
etmezmi öyle güzel ediyor ki , rabbime bin şükür , allaha havale et ve peşine düşme ,
bak neler oluyor
bak neler oluyor
Allah hepimize sabır versin.Bende Uzun zamandır işten yana sıkıntılarım var bi nevi mobbing uygulanıyor sabretmeye çalişiyorum kendim için bakalim.Elbetteallah duyuyor emin ol zamani gelince herkes cezasini çekiyor
İlahi adaletmi bilmiyorum ama zamanında ölmesini istediğim biri geçen sene vefat etti tabi öfkem kinim geçmişti uzun zamandır dost olmuştuk en yakınımdı affettirmişti kendini ölünce dünyam yıkıldı o yüzden istediğimiz şeylere dikkat etmeliyiz hastalığını ilk öğrendiğinde bedduan kabul oldu kanserim diye mesaj atmıştı eskiden inşallah geberirsin filan diye ciyaklıyodum telefonda o kadar üzüldüm ki herkesin iki katı sanki ben sebep olmuşum gibi hissettim hala da vicdan azabı çekiyorumHepimizin beklediği, umduğu bir şey. İlahi adalet. Yapılan kötülüklerin, zulmün, haksızlıkların bu dünyadaki karşılığını görmek isteriz. Canımızı yakanın aynı yerden yanmasını dileriz. Dileriz, umarız, isteriz de kızlar artık beklemek bana züğürt tesellisi gibi geliyor. Kendi adaletimi kendim sağlamalıyım diyorum. Alayım elime mesela bir bidon benzini bir de kibriti cayır cayır ateşe vereyim istiyorum ortalığı. Sonu kime yarayacak diyorum sonra, senelerce bir delikte çürüdüğümde kimden intikam almış olacağım diyorum.
Ne düşünüyorsunuz? İlahi adaletin tecellisine şahit olan var mı aranızda?
En tuhaf ilahi adalet anısı buydu sanırım duyduğum. Sanki kendi kendinizi bıçakladığınız hançeri bileylemişsiniz, çok zor. Başınız sağolsun.İlahi adaletmi bilmiyorum ama zamanında ölmesini istediğim biri geçen sene vefat etti tabi öfkem kinim geçmişti uzun zamandır dost olmuştuk en yakınımdı affettirmişti kendini ölünce dünyam yıkıldı o yüzden istediğimiz şeylere dikkat etmeliyiz hastalığını ilk öğrendiğinde bedduan kabul oldu kanserim diye mesaj atmıştı eskiden inşallah geberirsin filan diye ciyaklıyodum telefonda o kadar üzüldüm ki herkesin iki katı sanki ben sebep olmuşum gibi hissettim hala da vicdan azabı çekiyorum
Yok arkadaşım bütün pislikler mutlu mesut yaşayıp gidiyorlar.Hepimizin beklediği, umduğu bir şey. İlahi adalet. Yapılan kötülüklerin, zulmün, haksızlıkların bu dünyadaki karşılığını görmek isteriz. Canımızı yakanın aynı yerden yanmasını dileriz. Dileriz, umarız, isteriz de kızlar artık beklemek bana züğürt tesellisi gibi geliyor. Kendi adaletimi kendim sağlamalıyım diyorum. Alayım elime mesela bir bidon benzini bir de kibriti cayır cayır ateşe vereyim istiyorum ortalığı. Sonu kime yarayacak diyorum sonra, senelerce bir delikte çürüdüğümde kimden intikam almış olacağım diyorum.
Ne düşünüyorsunuz? İlahi adaletin tecellisine şahit olan var mı aranızda?
Yaşattığını yaşamadan ölmezmişsin sözüne inancım kalmadı. Öbür dünyada ben görmeden gelen adalet de gelse ne olacak. Şöyle düşünün bir insan sizi öldürüyor, size saldırıyor veya sevdiğiniz birine zarar veriyor. Biri de çıkıp diyor ki bu kişi senin görmediğin bir zamanda ve yerde cezasını çekecek. Bu dünyada bir sıkıntı görmeyecek. Ama bunu diyen kişiyi de tanımıyorsunuz. Dolayısıyla tanımadığınız birinin size verdiği teselliyle bekliyorsunuz. Neyi beklediğinizi bile bilmiyorsunuz.İlla sahit olmamız gerekmiyor öteki dünyaya ve dine inaniyorsaniz biraz imaniniza guveneceksiniz yani tamamen inançla bağlı burdakilerin evet oldu demesi ile bişey değişmez ki . Son derece zengin mutlu yaşayıp yasattiklarinin hiçbirini yaşamadan ölenler var dünyada dolu tarih boyunca zulmeden hükümdarlar vs hepsi sence cezasını bu dünyada mi çekti ?
Tam olarak benim konuma parmak bastınız. Benimki de benzer fakat duygusal bir konu veya gönül meselesi değil, şahsiyet meselesi. Bana en hassas noktamdan iftira atıldı. Aylarca travmasından çıkamadım. Hala çıkabilmiş değilim. Geceleri ben bişey yapmadım diye ağlayarak uyanırdım. 41 kiloya düştüm.Ben zamaninda birinin perisan olmasi icin dua ettim. Ama aslada haber almadim " cok pis perison bee" diye. Demek ki perisan olmamis, pisman olmamis bama yaptiklarindan.
Buna basta uzuldum ama sonra bisey farkettim.
Pismanlik ne demek? " ben akillandim, bilinclendim, yaptgim hatanin farkina vardim...ve kendimi duzeltecem daha iyi bi insan olacagim ve daha mutlu gunlere dogru ilerleyecegim bu guzel amacla" demek.
Belkide ben farkina varmadan Allah onun belasini verdi diye dusundum o an. Nasil mi? Bu asalak hala pisman degilse demek ki kafa hala ayni kafa, piril piril, mis, sadik kalmayi bilmeyen, biljncsiz, hayatini erkek ureme organiyle yasayan, hatasinin sifir farkinda olan ve bu sebeple gercek mutlulugu asla bulamayacak, ustune ustluk sorunun kendisinde oldugunuda asla bilemeyecek bi kisi. Hala ayni...sonucta pisman degil.
O gunden sonra farkettim, Allah ne guzel bi ilahi adalet nasip etmis bana :)
Bu bir haltlar yeme meselesi de çok tartışmaya açık bir konu. Ben kendime sonuna kadar güveniyorum ama adaletin mizan terazisi çok farklı çalışırmış. Bir astroloğun karma ile ilgili videosunu izlemiştim. Hiçbir olayda yüzde yüz karşı taraf suçlu olamazmış. Mesela bize bir araba çarptı, bizim orda bulunmuş olmamız bile hanemize %1’lik suç olarak tahsil edilirmiş. O yüzden bu insanı da hayatıma ben kendim soktum diye düşünüyorum. Bela okumaktan vazgeçtim. Çünkü negatifi sipariş ediyoruz aslında bir nevi.Ilahi adaletle Karma aynı şekilde çalışıyor. Öncelikle kesinlikle haksızlığa uğramış olmanız lazım. Sizde bir haltlar yediyseniz öncesinde olmuyor. İkinci olarak kini bırakmanız lazım. Evet aklınızda sürekli ama Allahım sana bıraktım, hayat sana bıraktım, sen ne yapılacağını biliyorsun demek gerekiyor. Sonra her sinirlendiğinizde aynı şeyi yapıp bırakın. Kendinizi durumdan uzaklaştırıp daha huzurlu bir ruh haline geçmeye çalışın, sonra bekleyin :) Mutlaka duyacaksınız.
Ben öyle şeylerin çıktığını gördüm ki inanılmaz. Birinin çıkması tam 6 yıl sürdü ama çıktı :) Birini 3 ayda gördüm. Birkaçı bana geri döndü. Dönüp özür dileyen bile oldu :)
Tam olarak benim konuma parmak bastınız. Benimki de benzer fakat duygusal bir konu veya gönül meselesi değil, şahsiyet meselesi. Bana en hassas noktamdan iftira atıldı. Aylarca travmasından çıkamadım. Hala çıkabilmiş değilim. Geceleri ben bişey yapmadım diye ağlayarak uyanırdım. 41 kiloya düştüm.
Kendimi kanıtladığımda ise demek ki öyle değilmiş ama zaten seni bırakma sebebim bu değildi dendi. Dalga geçer gibi.
Sindiremiyorum kızlar. Aylar geçti, dişlerimi sıkmaktan diş etlerim kanıyor. Bekliyorum ki artık ona da bir şeyler olsun. Domuz gibi sağlıklı ve hala geziyor. Çok özür dilerim ama sizin kadar sağlıklı, doğru düşünemiyorum.
Yukarıdaki mesajını okudum da iftira atmış sana, gecelerce uyumamışsın, 40 kiloya düşmüşsün, çok suçun olduğunu sanmıyorum :)Bu bir haltlar yeme meselesi de çok tartışmaya açık bir konu. Ben kendime sonuna kadar güveniyorum ama adaletin mizan terazisi çok farklı çalışırmış. Bir astroloğun karma ile ilgili videosunu izlemiştim. Hiçbir olayda yüzde yüz karşı taraf suçlu olamazmış. Mesela bize bir araba çarptı, bizim orda bulunmuş olmamız bile hanemize %1’lik suç olarak tahsil edilirmiş. O yüzden bu insanı da hayatıma ben kendim soktum diye düşünüyorum. Bela okumaktan vazgeçtim. Çünkü negatifi sipariş ediyoruz aslında bir nevi.
Destek alıyorum ve başka şeylere yoğunlaştım. Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için, inşallah düzelirim.Cok cekmissiniz gorebiliyorum. Allah yardimciniz olsun. Ama artik onun belasina odaklanmayi birakin, siz kendi mutlulugunuza odaklanin. Nasil ki cocuk buyuturken komsu cocugunun yanlis yetistirilme tarzina odaklanirken kendi cocuguna guzel bi yetistirme tarzi sunamazsin ( cunku odak noktaniz diger taraflar, kendi isinize odaklanamiyorsunuz), iste tam ayni durum bu. Onun mutsuzluguna odaklanirken sen kendi mutluluguna odaklanamazsin asla.
Bi psikologa git. Yada icini daglara taslara denizlere dok, anlat. Bagir cagir agla. Ama o oturdugun yerden kalktiktan sonra kendine odaklan.
Çok doğru ve güzel bir sözmüş. Öyle yapıyorum. Doktoraya hazırlanıyorum, eğitimime devam ediyorum. Atölyeye gidiyorum, nefretimi sanatıma yansıtmaya çabalıyorum. Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için.Yukarıdaki mesajını okudum da iftira atmış sana, gecelerce uyumamışsın, 40 kiloya düşmüşsün, çok suçun olduğunu sanmıyorum :)
Buddha'nın bir sözü var; Nefret köze benzer ve elinde köz tutarsan sadece sen yanarsın diye. Öfkeni ve nefretini bırak. Aklına geldikçe bıraktım konu sende, göster Allahım de. Dikkatini dağıt, kafanı meşgul edecek yoğun bir konu bul, dil öğrenmek gibi. Ondan çıkacağına inanırsan elbet çıkacak :)
Dini inancın yoksa zaten bu hayat çekilmiyor ki , varsa da kimsenin kanıtı ile değil inançla zaten teselli buluyorsun. Tamamen insana kalmış bişeyYaşattığını yaşamadan ölmezmişsin sözüne inancım kalmadı. Öbür dünyada ben görmeden gelen adalet de gelse ne olacak. Şöyle düşünün bir insan sizi öldürüyor, size saldırıyor veya sevdiğiniz birine zarar veriyor. Biri de çıkıp diyor ki bu kişi senin görmediğin bir zamanda ve yerde cezasını çekecek. Bu dünyada bir sıkıntı görmeyecek. Ama bunu diyen kişiyi de tanımıyorsunuz. Dolayısıyla tanımadığınız birinin size verdiği teselliyle bekliyorsunuz. Neyi beklediğinizi bile bilmiyorsunuz.