Merhaba arkadaşlar,
İnsan olaylara dışarıdan daha objektif bakabiliyor, dolayısıyla size fikir danışmak istiyorum. 2 yıldır birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var. Şu ana kadar birçok ilişkim oldu evlilik niyetiyle yürümedi. Erkekler konusunda başımdan birçok rezil adam geçtiği için tecrübeli sayılırım. Bu kişi dürüst, sağlam ve iyi kalpli. Kafalarımız da çok uyuşuyor ve beni çok seviyor, ben de onu çok seviyorum. Kendisi önceden bir evlilik geçirmiş ve 14 yaşında bir oğlu var. Önceki eşiyle telefonda dahi yıllardır kesinlikle görüşmüyor. Eski eşinin sorunlu bir insan olduğu benim şahsi çevrem tarafından da biliniyor, ortak arkadaşlarımız vs. yoluyla bildiğim olaylar var buraya yazamadığım. Parası için erkek arkadaşımla evlendiği, parasını kaybettiğinde de terk ettiğini şahsen bilen arkadaşlarım var örneğin. Zaten boşanma davasını da açan eşimin kendisi.Oğluyla çok sık görüşemiyor anne istemediği için, telefonla iletişim kuruyor, birde arada annesi izin verdiğinde görüşebiliyor hatta bazen polisle gitmek zorunda kalıyor. Oğlu da zaten durumun farkında babasına herhangi negatif his beslemiyor, bir beklentisi de yok. Her ay oğlunun ihtiyaçlarını düzenli karşılıyor. Şimdi size sorum, eğerki evlenirsek sorun yaşarmıyım sizce?Tabiki sorunsuz evlilik olmaz ama dozu önemli.Erkek arkadaşım oğlunu asla ilişkimize karıştırmıyor ben bu konularda esnek olmama rağmen, yani ben asla kıskanç,vs. bir insan değilim olgunlukla karşılarım. Anneyle ise kötü ayrılmışlar hayat boyu görüşmem diyor. Birde evlenirsek çocugumuz olsun istiyoruz ama ben korkuyorum sonuçta çocuğumun bir yarı üvey kardeşi olacak ileride ve bu konuda sorun yaşarsa?Belki oğlu da bana ya da çocuğuma düşman olursa? Kısacası her iki çocuğu da düşünüyorum ben çünkü onlar masum.Ayrıca ben de 33 yaşındayım ve artık yuva kurup çocuk sahibi olmak istiyorum.Bu saatten sonra başka birilerini de istemiyorum. Erkek arkadaşım da bana o kadar bağlı ki, onu da üzmek istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım?Evliliğe gitmelimiyim ?Yol yakınken acı da olsa dönmelimiyim?Özellikle bu konuda kendinden ya da çevresinden tecrübeli arkadaşlar bilgi verirse çok sevinirim. Hatta psikolog ve avukat arkadaşlar işin psikolojik ya da hukuki yönü hakkında bilgi verirlerse çok sevinirim.
İnsan olaylara dışarıdan daha objektif bakabiliyor, dolayısıyla size fikir danışmak istiyorum. 2 yıldır birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var. Şu ana kadar birçok ilişkim oldu evlilik niyetiyle yürümedi. Erkekler konusunda başımdan birçok rezil adam geçtiği için tecrübeli sayılırım. Bu kişi dürüst, sağlam ve iyi kalpli. Kafalarımız da çok uyuşuyor ve beni çok seviyor, ben de onu çok seviyorum. Kendisi önceden bir evlilik geçirmiş ve 14 yaşında bir oğlu var. Önceki eşiyle telefonda dahi yıllardır kesinlikle görüşmüyor. Eski eşinin sorunlu bir insan olduğu benim şahsi çevrem tarafından da biliniyor, ortak arkadaşlarımız vs. yoluyla bildiğim olaylar var buraya yazamadığım. Parası için erkek arkadaşımla evlendiği, parasını kaybettiğinde de terk ettiğini şahsen bilen arkadaşlarım var örneğin. Zaten boşanma davasını da açan eşimin kendisi.Oğluyla çok sık görüşemiyor anne istemediği için, telefonla iletişim kuruyor, birde arada annesi izin verdiğinde görüşebiliyor hatta bazen polisle gitmek zorunda kalıyor. Oğlu da zaten durumun farkında babasına herhangi negatif his beslemiyor, bir beklentisi de yok. Her ay oğlunun ihtiyaçlarını düzenli karşılıyor. Şimdi size sorum, eğerki evlenirsek sorun yaşarmıyım sizce?Tabiki sorunsuz evlilik olmaz ama dozu önemli.Erkek arkadaşım oğlunu asla ilişkimize karıştırmıyor ben bu konularda esnek olmama rağmen, yani ben asla kıskanç,vs. bir insan değilim olgunlukla karşılarım. Anneyle ise kötü ayrılmışlar hayat boyu görüşmem diyor. Birde evlenirsek çocugumuz olsun istiyoruz ama ben korkuyorum sonuçta çocuğumun bir yarı üvey kardeşi olacak ileride ve bu konuda sorun yaşarsa?Belki oğlu da bana ya da çocuğuma düşman olursa? Kısacası her iki çocuğu da düşünüyorum ben çünkü onlar masum.Ayrıca ben de 33 yaşındayım ve artık yuva kurup çocuk sahibi olmak istiyorum.Bu saatten sonra başka birilerini de istemiyorum. Erkek arkadaşım da bana o kadar bağlı ki, onu da üzmek istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım?Evliliğe gitmelimiyim ?Yol yakınken acı da olsa dönmelimiyim?Özellikle bu konuda kendinden ya da çevresinden tecrübeli arkadaşlar bilgi verirse çok sevinirim. Hatta psikolog ve avukat arkadaşlar işin psikolojik ya da hukuki yönü hakkında bilgi verirlerse çok sevinirim.
Son düzenleme:
ben asla düşmanca davranmam. dediğim gibi annesiyle sorun yaşadıysa baba çocuğun bir günahı yok. ben her zaman iyi davranırım ondan eminim. ben sadece gelecekte o çocuk ister istemez bana ya da kardeşine düşmanlık beslermi yanlış anlarmı bu durumları diye endişeleniyorum
