İKİNCİ evliliğim,oğlum,ben ve babası.

Durumun gerçekten zor allah yardımcın olsun Zaten çocuğunu tekrar kazanmak istemesen buraya konu açmazsın ben böyle düşünüyorum.Bana göre çocuğunuzu büyütürken yanında olmamanız dolayısıyla oğlunuz sizi ve babasını cezalandırıyor Kalbındeki anne baba boşluğu onu böyle sınır tanımaz bir hale getirmiş yanlız oğlunuz daha küçük yeniden kazabilirsiniz mücadele edin asla ama asla okuldan almayın okumaya mecbur olduğunu onun kafasına kazıyın okuldanmı kaçıyor gidin okulun kapısında bekleyin yada sürekli takıp edin.Beraber çalıştığım bir ablamız vardı anlattıkların aynı onun yaşadıkları en son babaya gönderdi oğlunu ordada tutanamadı çocuk sonra tekrar annesinin yanına geldi çok asiydi ve annesi öyle bir davranış sergilediki ona sahip çıktı mecbursun dedi okumaya şu an oğlu üniversitede o zamanlar ona kızıyorduk bırak rahat bırak oğlunu yakasına bu kadar yapışma diye ama gerçektende iyi yapmış yoksa oda aynı şekılde başına buyruk olacaktı bence mücadele edin konuşun hiç bıkmadan anlatın ergenlik döneminde yoksa hiç lafınızı dinlemez
benim düşüncemde bunların aksi değilki biranem istemezmiyimo ğlumun okumasını,ona söylediğim başka alternatifinin olmadığı onun görevinin okumak olduğu,çok konuşuyorum aklına girsin diye allahı nasıl anlatsamki sizlere bilmiyorum kendimi ifade edemiyorum parmak uçlarımla işte.6 yaından beri yardımlar alıyoruz dr ile durumum müsade etikçe götürdüm,elimden geleni yaptım fakat bu ceza bana çok değilmi okadar çok çocuk
varki annesi babası ayrılmış bunun yanında maddi sıkıntıda çemiş yada şiddet görmüş bazı yönlerdendeeksik kalmış bu şekilde davranmıyork hepsi kuzenimin çocularıda ayrı anne babadan ama bakıyorum artı yönleri çok ve kuzenim benim anneliğimin yarısını yapmamıştr o çocuklara.benim oğlum dışarı salmadıkmı isteği olmadıı biz kötü oluyoruz sevmiyo oluyorz çıkarları doğrultusunda sevgimizin kararını veriyor yani.
 
Bir tek sen değilsin canım böyle durumda olan seni çok iyi anlıyorum inanki.Malesef kımı çocuk hıncını böyle çıkarıyor
 
hergün 4 5 kez tlfnla konuşuyorum onunla biraz önce konuştum okula giderken çamura düşmü eve gelmiş çamura düştüm demiş ama kavga ettiği belliymiş kadıncağız aramış babasını anlatmış baba inanmamış tabi oğlana,oğlum aramış dışarı çkıcam diye babası olmaz demiş madem başın döndü evde otur rahatsızsın ben gelince konuşuruz demiş.kadın komşuya inicekken benim oğlan arkadaşım gelsin demiş olmaz demişkadın ben çıkayım demiş olmaz demiş dışarı kaçar diye kapıyı kitlemiş inmiş kadın.beni aradı ağlıyor beni sevmiyolar dışarı salmıyorlar falan yani tekderdi dışarı çıkamamış lması bizim onu sevmediğimiz onun bahanesi.konuştum anlattım empati yaptım ona örnekler verdim o hala beni salmıyorlar derdinde ve o kadınada kötü konuşuyor saygı duymuyor.offf offf
 
oğlunuz için çırpınıdığınızın ama çaresiz kaldığınızın farkındayım.
gelişme döneminde yanında olamamışsınız; -o ya da bu sebeplerle- bu da çocuğun kişilik gelişiminde olumsuz etkiler yaratmış.

bence oğlunuzun ilaca değil terapiye ihtiyacı var.
demişsiniz ki doktorlara yalan söylüyor, başka anlatıyor gibi birşey..
ama ben iyi bir doktorun zaten bunlara inanıp size bak bu çocuk böyle diyor diyeceğini düşünmüyorum..

gelelim ilk mesajınıza..
neden çocuğunuzu temelli yanınıza imkansız çünkü eşinizi kaybetmeyi göze alamıyormuşsunuz..
peki çocuğunuzu tamamen kaybetmeyi göze alabiliyor musunuz eşiniz için?
yarın öbür gün -Allah korusun tabii- eşinizden başka bir sebeple ayrılırsanız ve çocuğunuz da yanınızada olmazsa; geriye bakıp hiç demez misiniz ben bu kişi çocuğumdan vazgeçmiştim ama şimdi ikisi de yanımda değil diye???
 
Çok karışık durumlar içindesin,denemediğin şey kalmamış gibi.
Eğitimci arkadaşlar daha iyi bilirler.Bunu da denedin mi bilmiyorum ama,MEB bağlı Rehberlik Araştırma Merkezleri var.net ten RAM diye aratırsan size yakın bir merkezle de görüşebilirsin.Umarım yardımcı olabilmişimdir.
 
çok üzüldüm yazdıklarınıza ben de anneyim o yaşlarda benimde bir çocuğum var . bu dönemler hepimiz için çok zor.herşeyi denedim diyorsunuz mutla denemişsinizdir. bizlerinde yanıldığı zamanlar olabilir hepimiz anneyiz.siz belki ayakta kalma mücadelesi verirken o çocuk sizden uzaktaydı ve aile kavramı tam olarak oluşamadı. yıllarca hem annesiz hem de babasız kalmış anneanne ve bakıcılarlaymış.
yanlış anlamayın sizi suçlamıyorum.
ama çocuğunuzu sakın bırakmayın.gerekirse yanınıza alın.daha kötü sonuçlarla karşılaşmamak adına.allah korusun böyle bir durum olsa yine en çok üzülecek kişi sizsiniz.eski eşinizle birlikte dr a gitseniz .büyük şehirde yaşıyorsunuz.mutlaka iyi doktorlar vardır.
allah yardımcınız olsun.umarım düzelir. ama lütfen çocuğunuzu bırakmayın........
 
güzel nüanslara deyinmişsiniz teşekkürederim inanın hepsini hergece tekerteker düşünüyorum.ben bu konuyu yargılanmak için değil fikir almak için açtım fikir verenlere teşekkürediyorum kaldıki ailem çevrem dostlarım ve ben beni olayları durumları açık yüreklilikle çok konuştuk eleştirdik yargıladık ve dr,öğretmen ve ailem uan tek bir çözüm bulduk ( babasının yanında kalması)çünkü babası yıllardır benim anneliğime maddi manevi güvendiği için babalık duygusunu geliştiremedi bunun sorumluluğunu hiç taşımadı ne maddi yardımı oldu bize ne manevi oğlumu 3 ayda bir aradı nafaka desen hiç olmadı ne bayramda aldı ne ara tatilde geldi metezori yaptım 3 ay tatilde yolladım yanına,herkesin söylediği babasına duyduğu özlem öfkeye dönüşmüş artık son çare yollamak zorunda kaldım ben oğlumu terk etmedim atmadım bukanıya nereden vardınız anlamadımda ben anneyim evet ama o da baba bir erkek çocuğunun babayada ihtiyacı var ve o babanın artık sorumluluk alması gerekiyor oğluna örnek olması gerekiyor diye düşündük.benimleyken en ufacık kuralımda ben kötü anne oldum onun gözünde hiç aramayan babası iyi oldu.ben marka giydirip 5 yıldızlı otelde tatil yaptırırken babasının aldığı 2 parça şey çok değerli oldu 3 ay yaptığı tatl iyi oldu çünkü aslında babadan almak istediklerini kısa zamana sığdırmaya çalıştı benimoğlum bu mutluluğu kendi yarattı aslında.marka falan yazısını addi ben yaptım anlamında yazmadım bunada bir kulp takmayın yargılayan üyeler anlayan anlamıştır nedemek istediğimi.babasını görmeli tanımalı iyi yönünü değil onunda bağırmalarını görmeli tek kötü ben olmamalıyım sanırım.amacım oğlumu başımdan atmak değildi yani.ayrıca şimdiki eşim ona babasının yapmadığı herşeyi yaptı hemde misli msli farkla ben o adamın hakkını ödeyemem ayrılabilirimde hayat bu herşey olabilir tabiki.ama eşimin oğluma olan sevgisini oğlum bitirdi i benim tüm mücadeleme karşı yaptıklarına bahaneler bulduğum halde yazamadığım şeylerde oldu ben imdi bu adama sevmek zorundasın diyememki sevmeyebilir ama saygı duymalı ve bunca zaman duyduda,en iyi okullara yolladı,en iyi şeyleri yedirdi giydirdi,en iyi yerde sünnetini yaptı,nedoğum gününü atladı ne bayramını,ne hergün gelirken çukolatasını,karşınına alıp konuşmadımı akıl vermedimi dizine alıp sevmeleremi kalkmadı,oyun parklarınamı doyurmadı ve dr mı yollamadı etütemi yollamadı ( etütü yazıyorum arkadaşlar çünkü burada etütlr parayla okul etütü değilve aylık 470 tl bunu yıllardır her ay insanın kendi babası bile an gelir erinir vermeye onun için yazdım) bunların hiç birisini babası yapmadı peki bukadar bizim mücadelemize eğitim vermemize aman psikoljisi bozuk herşeye dikkat edelim dememize karşılık bizim aldığımız tekşey saygısızlık oldu.herşey bir yana koyuldu bazılarının gözünde kötü anne oldum lütfen butarz eyler yaşamış kişiler yada bu konulara kendni yakın bulan çevresinde görmüş kişiler fikir versin empati yapsın yargılasın demiyorum fikir versin çünkü ben kendi kendini yargılayabilecek kadar açık kişiliğe sahip biriyim...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hiç huyum olmamasına rağmen bütün yorumları okudum. Söyleyecek çok söz var ama susuyorum. Tek söyleyeceğim lütfen çocuğunuzu işinin uzmanı adam gibi bir psikiyatra götürün. Gerçekten tedaviye ihtiyacı var oğlunuzun. Öyle okuldan almakla, işe sokmakla olacak şey değil.
Anladığım kadarıyla çocuğunuzda sevgi eksikliği var ve sizlerden intikam alıyor bir an önce bunun önüne geçmelisiniz.
 
Ergenlik döneminde tüm gençler bu tür değersizlik, beni sevmiyorlar, duyguları yaşarlar. sizin oğlunuzda ailenin parçlanması ,önünde model olmayışından dolayı daha yoğun yaşıyor anlaşılan. bende diger arkadaşlar gibi okuldan almanızın yanlış olacağı kanısındayım.. Malesef sabır etmek zorundasınız.. ve üst yorumdaki arkadaşların dediği gibi ilaç tedavsinden ziyade terapi ve konuşmaya ihtiyacı var sizin oğlunuzun gibi geliyor bana ama en önemlisi sizin içinde sabırrrrrrr .allah kolaylık versin ergenlik pskilojisi üzerine okuyun araştırın derim
 
Oğlunuzun sorunları ile ilgili olarak kendiniz de hata aramayın derim...

anne baba ayrıklarını yaşayan çocuklar çok fazla ve hepsi böyle değil...

siz zaten yeteri kadar ilgili bir anne olmuşsunuz...

bence oğlunuzun karekteristik yapısıyla ilgili bu kadar problemli olması....

siz boşanana kadar olan bebeklik dönemi nasıldı?

ergen ve çocuk psikolojisi konusun da en iyisini tercih edin derim...gerçi biraz pahalıdır viziteleri fakat madem şimdi ki doktordan netice alamadınız değiştirmekte ve en iyisine gitmekte fayda var...

oğlunuzun problemini sadece uzman çözebilir gibi geliyor bana...

çok geçmiş olsun..üzülmeyin her derdin bir dermanı vardır.
 
Üzücü annemin kuzeninin oğlu da aynı şeyleri yasadı çocukken..ordan oraya gitmek zor...sanki bir eşya gibi çok yazık ..hiçbir çocuk ayrı ana babalar görmesin inş...
 
Hiç huyum olmamasına rağmen bütün yorumları okudum. Söyleyecek çok söz var ama susuyorum. Tek söyleyeceğim lütfen çocuğunuzu işinin uzmanı adam gibi bir psikiyatra götürün. Gerçekten tedaviye ihtiyacı var oğlunuzun. Öyle okuldan almakla, işe sokmakla olacak şey değil.
Anladığım kadarıyla çocuğunuzda sevgi eksikliği var ve sizlerden intikam alıyor bir an önce bunun önüne geçmelisiniz.

sevgi eksikliği deyip çıkıverdiniz işin içinden nereden biliyorsunuz anlıyorsunuz anlamadım yaaa, ben arkadaşımın kuzenlerimin çocuklarına bile aşkla yaklaşan biriyim kendi çocuğumamı eksik olucam.psikolog,psikiyatr,uzman hepsine gittim canım be yetmedi okulun rehber öğretmeni de devredeydi,bencede siz tüm yazıları okumayın okumamış kadar yorum yapıyorsunuz zaten.tabi şimdi senin çocuğun sağlıklıdır allah ömür versin sen aklandın kaka olan benim oğlumun sorunları var ya davulun sesimisali çalıp durmayın ricaederim ya.
 
anne-babası ayrı olan çocuklarda benzer sorunlar çok yaşanıyor. birlikte olan çiftlerde bile bu sorunlara meslek hayatımızda sık sık rastlıyoruz, anormal bir durum değil, merak etmeyin.
çektiğiniz zorlukları az çok tahmin edebiliyorum, ama çözümü yanlış yerde arıyorsunuz.

öncelikle, oğlunuzu çalıştırmak fikrinden vazgeçin. daha yaşı çok çok küçük. üstelik 8. sınıfa kadar okuması zorunlu.
bir süre babası ile kalması faydalı olur umarım. ben çok baktım, biraz da babası baksın, diye düşünmeyin lütfen. babası okula giderek rehberlik hocasıyla görüşsün, yeterli gelmiyorsa okulun ram a yönlendirmesi gerekiyor oğlunuzu. rehberlik hocası sizi yönlendirecektir.

psikiyatrist ne teşhisi koydu acaba? psikiyatristle birlikte bence uzman bir ergen psikoloğu ile, terapiler yardımıyla oğlunuzu kazanabilirsiniz.
okuldan uzaklaştırırsanız, yanlış kişilerle arkadaşlık ederek iyice kontrolden çıkar. 11-12 yaşında kontrol edemediğiniz çocuğu 3-5 sene sonra nasıl kontrol edeceksiniz?
psikolog sizleri de yönlendirecektir. uzmanların önerisine göre çocuğunuza yaklaşın.

ergenliğe bu psikoloji ile girmesini ilerde daha büyük zararlarla atlatmamak için en kısa zamanda çözüm bulmaya çalışın. çözüm bulun ki, ilerde ne sizin ne de başkalarının başını ağrıtmasın çocuğunuz.

birçok uzmana gitmişsiniz ama iyi bir uzmana denk gelmemişsiniz heralde.
özel kurumlarda çalışıyordum, şimdiye kadar karşılaştığımız sorunlu öğrencilerde, velilerle yaptığımız görüşmeler sonucu uzmanlara yönlendirdiğimiz çocuklar oldu. gidenlerin çoğunda büyük gelişmeler elde ettik. sizin bir gelişme elde edememenize şaşırdım :sm_confused:

oğlunuz çok farklı bir örnek olsaydı, konunun uzmanına yönlendirilirdi ve bir şekilde çözüm bulunurdu.

çocukların ders başarısından çok, kişisel gelişim ve başarısı önemli. etütlerle ders eksiklerini gidermek yerine, biraz sevginiz ve desteğiniz, biraz uzman önerileriyle hareket edin.

sizi eleştirmek için bu kadar şeyi yazmadım. çabuk pes etmeyin ve çözüm aramaktan vaz geçmeyin lütfen. yoksa ilerde çok pişman olabilirsiniz. iyisiyle kötüsüyle her gelişmeden, en az oğlunuz kadar siz de etkileneceksiniz. inşallah o da sizin bu çabalarınızı fark edip daha fazla sizi yormaz.
 
Son düzenleme:
Canım yazdıklarını okudum kendini suçlama istersen.......
benim mutlu bir evliğim var sorunlarım oldu hiç hisettirmedim çoçuğuma ama çoçuğumla ben bile başedemiyorum senin yaşadıkların,öz babasının umursamazlığı, bizimkide de olsa aynı olurdu herhalde ...........elinden geleni yapmışsın doktora götürmşsün ama olmamış........ilaç da kullanıyormuş ......sana allahtan sabır diliyorum........senağlama
 
sevgi eksikliği deyip çıkıverdiniz işin içinden nereden biliyorsunuz anlıyorsunuz anlamadım yaaa, ben arkadaşımın kuzenlerimin çocuklarına bile aşkla yaklaşan biriyim kendi çocuğumamı eksik olucam.psikolog,psikiyatr,uzman hepsine gittim canım be yetmedi okulun rehber öğretmeni de devredeydi,bencede siz tüm yazıları okumayın okumamış kadar yorum yapıyorsunuz zaten.tabi şimdi senin çocuğun sağlıklıdır allah ömür versin sen aklandın kaka olan benim oğlumun sorunları var ya davulun sesimisali çalıp durmayın ricaederim ya.

Arkadaşım yazdıklarınızı okudum ve her yorumu da okudum. Hoşunuza gitmeyen yorumlara verdiğiniz tepkiyi anlamak mümkün değil. Ben yazdıklarınıza göre yorum yaptım. Unutmayın ki eşinizle düzeninizi bozmak istemeyen ve ikinci bir boşanmayı kaldıramayacağınızı söyleyen sizsiniz ben değilim.
Haaa çocuğunuza kaka demedim asla daa demem, benim çocuklar hakkındaki hassasiyetimi bilmenize tabiki imkan yoktur. Zaten yorum yaparken sizi düşünerek değil çocuğunuzu düşünerek yaptım ben yorumumu.
Benim çocuklarıma gelince, Allah tüm çocuklara uzun ömür versin, sağlıklılar ama bende büyük oğlumu psikiyatra götürüyorum. Size adam gibi doktor bulun derken tecrübelerimi aktarmıştım. Bende sizinki gibi bir dert olmasa da çocuğumun problemleri yüzünden doktor kapıları aşındırmış biriyim hanımefendi, neyin ne olduğunu az çok biliyorum. 20 küsür doktordan sonra doğru doktoru 2 ay önce buldum ve adam gibi doktor bulun dedim size de, götürdüğünüz doktorlar malesef çözüm üretememişler ama bunun çözümü var ve yol göstermek istedim.
Size hayatınızda başarılar dilerim.
 
anne-babası ayrı olan çocuklarda benzer sorunlar çok yaşanıyor. birlikte olan çiftlerde bile bu sorunlara meslek hayatımızda sık sık rastlıyoruz, anormal bir durum değil, merak etmeyin.
çektiğiniz zorlukları az çok tahmin edebiliyorum, ama çözümü yanlış yerde arıyorsunuz.

öncelikle, oğlunuzu çalıştırmak fikrinden vazgeçin. daha yaşı çok çok küçük. üstelik 8. sınıfa kadar okuması zorunlu.
bir süre babası ile kalması faydalı olur umarım. ben çok baktım, biraz da babası baksın, diye düşünmeyin lütfen. babası okula giderek rehberlik hocasıyla görüşsün, yeterli gelmiyorsa okulun ram a yönlendirmesi gerekiyor oğlunuzu. rehberlik hocası sizi yönlendirecektir.

psikiyatrist ne teşhisi koydu acaba? psikiyatristle birlikte bence uzman bir ergen psikoloğu ile, terapiler yardımıyla oğlunuzu kazanabilirsiniz.
okuldan uzaklaştırırsanız, yanlış kişilerle arkadaşlık ederek iyice kontrolden çıkar. 11-12 yaşında kontrol edemediğiniz çocuğu 3-5 sene sonra nasıl kontrol edeceksiniz?
psikolog sizleri de yönlendirecektir. uzmanların önerisine göre çocuğunuza yaklaşın.

ergenliğe bu psikoloji ile girmesini ilerde daha büyük zararlarla atlatmamak için en kısa zamanda çözüm bulmaya çalışın. çözüm bulun ki, ilerde ne sizin ne de başkalarının başını ağrıtmasın çocuğunuz.

birçok uzmana gitmişsiniz ama iyi bir uzmana denk gelmemişsiniz heralde.
özel kurumlarda çalışıyordum, şimdiye kadar karşılaştığımız sorunlu öğrencilerde, velilerle yaptığımız görüşmeler sonucu uzmanlara yönlendirdiğimiz çocuklar oldu. gidenlerin çoğunda büyük gelişmeler elde ettik. sizin bir gelişme elde edememenize şaşırdım :sm_confused:

oğlunuz çok farklı bir örnek olsaydı, konunun uzmanına yönlendirilirdi ve bir şekilde çözüm bulunurdu.

çocukların ders başarısından çok, kişisel gelişim ve başarısı önemli. etütlerle ders eksiklerini gidermek yerine, biraz sevginiz ve desteğiniz, biraz uzman önerileriyle hareket edin.

sizi eleştirmek için bu kadar şeyi yazmadım. çabuk pes etmeyin ve çözüm aramaktan vaz geçmeyin lütfen. yoksa ilerde çok pişman olabilirsiniz. iyisiyle kötüsüyle her gelişmeden, en az oğlunuz kadar siz de etkileneceksiniz. inşallah o da sizin bu çabalarınızı fark edip daha fazla sizi yormaz.

canım ellerine sağlık çok güzel fikirvermiş,eleştirmiş ve izah etmişsin birçok kez okudum yorumunu ve dahada okur hatalarımı bulmaya çalışırım söylediklerini dikkate alıcam,şimdiden aratırmaya başladım yenibir dr.inşallah yenidenbaşlıycak oğlumun hayatı.a.s.
 
Arkadaşım yazdıklarınızı okudum ve her yorumu da okudum. Hoşunuza gitmeyen yorumlara verdiğiniz tepkiyi anlamak mümkün değil. Ben yazdıklarınıza göre yorum yaptım. Unutmayın ki eşinizle düzeninizi bozmak istemeyen ve ikinci bir boşanmayı kaldıramayacağınızı söyleyen sizsiniz ben değilim.
Haaa çocuğunuza kaka demedim asla daa demem, benim çocuklar hakkındaki hassasiyetimi bilmenize tabiki imkan yoktur. Zaten yorum yaparken sizi düşünerek değil çocuğunuzu düşünerek yaptım ben yorumumu.
Benim çocuklarıma gelince, Allah tüm çocuklara uzun ömür versin, sağlıklılar ama bende büyük oğlumu psikiyatra götürüyorum. Size adam gibi doktor bulun derken tecrübelerimi aktarmıştım. Bende sizinki gibi bir dert olmasa da çocuğumun problemleri yüzünden doktor kapıları aşındırmış biriyim hanımefendi, neyin ne olduğunu az çok biliyorum. 20 küsür doktordan sonra doğru doktoru 2 ay önce buldum ve adam gibi doktor bulun dedim size de, götürdüğünüz doktorlar malesef çözüm üretememişler ama bunun çözümü var ve yol göstermek istedim.
Size hayatınızda başarılar dilerim.

yol göstermek insanı yargılamakla olmaz diğer 30 iyiniyetli yargılasa ile bunu tatlı dille dilegetiren kişilerin yazılarını okuyup sizin ve diğer üyenin soğuk yargılayan kınayan yazılarına tepki göstermemem saçma olurdu herşeyin ir usturubu bir uslubu vardır sizler bu sınırı bilemiyorsanız ben işime gelmeyen butarz yazılara tepki gösteririm tabiki.sen hala hatanı anlamayıp bu yazında bile insanı aşağılayıcı yargılayıcı bir yazı yazmışsın hanıefendi.
 
mesaj tekrarı....................
 
Son düzenleyen: Moderatör:
evet bencede çocuğunuz sevgisiz kalmış
sevgi 5 yıldızlı otele götürmekle,her istediğini almakla,marka giydirmekle olmaz
o zaman durumu olmayan insanlar çocuğunu sevmiyormu diyeceğiz?
yeni eşinizle aranız bozulmasın,siz 2.boşanmayı kaldıramayacaksınız,düzeniniz bozulmasın diye çare olarak oğlunuzu babasının yanına göndermeyimi uygun gördünüz
babası sorumluluk alsın,bu zamana kadar baba olduğunu bile bilmedi diyorsunuz
peki 12 yıldır aklınız nerdeydi
2.evliliğiniz yapınca ve evliliğiniz tehlikeye girince mi anladınız eski eşinizin babalık yapmadığını
sizin yaptığınız şeyler kıymetli değilmiş babasının aldığı en ufak bir şey bile ona göre harikaymış böyle söylediniz
yani bu çocuğun bebekliğinden beri baba sevgisinede ihtiyacı var,madem arayacaktınız daha oğlunuz bebekken bile aramalıydınız eski eşinizi
daha 12 yaşındaki çocuk için nasıl okumayacağı kanaatine vardınız?
çocuk ilgisizlikten sevgisizlikten okulda olur olmadık davranışlarda bulunarak ilgi çekmeye çalışıyor farkında değil misiniz?
ne olursa olsun çocuğunuz okutmalısınız
bence çocuğunuzun her istediğini yaptığınız içinde böyle davranıyor
alışmış her istediğinin anında olmasına olmayınca çıldırıyor
ama siz her istediğini yapmanın sevgi gösterisi olduğunu sanıyorsunuz ne yazıkki
haa zaten eğer siz şu anda gerçekten oğlunuzu ve onun geleceğini düşünüyor olsaydınız konu başlığınız oğlumla ilgili sorunlarım falan olurdu,ama bence sizin asıl kaygınız 2.evliliğinizin tehlikeye giriyor olması
 
soru=evet bencede çocuğunuz sevgisiz kalmış
cvp=nereden vardınız bu kanıya canım nerden biliyorsunuz.ben vermem gereken içimden gelen anne sevgisini verdim oğluma ama sevgiyle bile eğitemedim.ben sevgisizbir anne olsaydım boşandığımda şehir şehir kaçırdılar oğluma almak için çaba sarfetmezdim hanımefendi.
soru=sevgi 5 yıldızlı otele götürmekle,her istediğini almakla,marka giydirmekle olmaz.
cvp=24 saat iyisini kötüsünü ben yaşarken oğlumun ona herşeyin iyisini vermeye çalışırken benim en ufak kızmamla kötü anne olduğumu söylemek istedim.uzakta olan herzaman özlenir bu herks için böyledir baba daha değerli oldu aramasada,almasada bunları yapmakla olmuyormuş demek istedim.ben kendimi yazı ile ifade edemesemde beni anlayanların olduğun
u görüyorum en azından .
soru=yeni eşinizle aranız bozulmasın,siz 2.boşanmayı kaldıramayacaksınız,düzeniniz bozulmasın diye çare olarak oğlunuzu babasının yanına göndermeyimi uygun gördünüz
babası sorumluluk alsın,bu zamana kadar baba olduğunu bile bilmedi diyorsunuz
peki 12 yıldır aklınız nerdeydi..
cvp=bu bir çare değldi canım benim eşim oğlumla 5 yıl aynı evde yaşadı isteseydim senin gördüğün gözle görseydim evlenir evlenmez yollardım babasına,uygun gördüğüm baba modelinide görmeli erkek kavramını anlamasıydı,bak ne güzel yazmışsın 12 yıl ben oğluma analık yapmışım bir kadın sevmese nasıl yapar bunu bilemedim ben,kadınlar çocuklarını tek başına yapmazlar canım ya ozaman aşılama yapalım bir babaya ne gerek varki dimi.
soru=2.evliliğiniz yapınca ve evliliğiniz tehlikeye girince mi anladınız eski eşinizin babalık yapmadığını..
cvp=hayır hep biliyordum, kendim arayıp babası aradı gibi gösterirdim konuştururdum onları,yazları baskı yapar muhakkak yollardım oğlumu hatta kendi almazdı biz buradan adam yollardık beraberinde teslim ederdik,adam sünnetine bile gelmedi oğlunun,haaa ben çok istedim dr da söyledim asla görüştürmüycem oğlumla baba sorumluluğu yok bu adamın aramaması almaması daha çok kırıyor oğlumu çünkü her bayram ve tatil öğretmenine ve bize babam gelicek diyor sonu hüsran oluyor toplamak bize kalıyor dedim ama sonra suçlu sen olursun dedi dr sen görüştürmedi olursun sonunda dedi,gönderme amacımızı çk güzel yazmıştım ama anlamadın sanırım baba sevgisiiiiiii..
soru= bence sizin asıl kaygınız 2.evliliğinizin tehlikeye giriyor olması...
cvp=kusura bakmayın ama bu kaygıya düşmem gayet normal sizin hayatınız nasıl bilemem ama herkesin hayatı toz pembe değil hanımefendi elbette endişe edicem bir kez ayrılık yaşaım birdahamı yaşıycam anlamadım nekadar basit geliyor size konuşması.
 
X