İkinci çocuk istemiyorum ama

Büyük çocuk kardeş istiyor diye çocuk yapılmaz.

Kendiniz maddi , manevi yetebilecek misiniz ?

Çocuk doğar büyür ama nasıl ?

Ne yer , ne içer ?

Mühim olan onları insani şekilde hayata hazırlamak .

En basiti muz nedir bilmeden büyüyen çocuklar var yokluktan .

Allah hepsine sağlıklı , vicdanlı ömürler versin
 
Ben varım. Üstelik yaşım 41 iken, kızım da 11 yaşındayken ikinci çocuğu yaptım. O zamana kadar sizin gibi ben de hiç düşünmedim. Başkaları ısrar edince siz mi bakacaksınız diye tersledim. Sadece ve sadece kendim hazır hissedince yaptım ikinci çocuğu. Hazır hissetmezseniz hiç yapmayın. Çünkü bu karar eş de dahil kimseye güvenerek verilecek bir karar değil. Çok yorucu evet, ama eğer istiyorsanız tolere edebilirsiniz. Yoksa ne size, ne büyük çocuğunuza, ne de yeni gelecek bebeğe haksızlık olmasın. Bu kararı verecekseniz sadece kendinize güvenerek vermelisiniz.
 
Biz 3 kardeşiz hepimizin kendi yaşamları var ama başıma bir şey gelse ya da onların bana desteğe ihtiyacı olsa hemen yanlarında olurum onlar da benim olur. Kardeşlik sevgisi güzel benimsendiyse var olan en güzel şey hayatın boyunca sana yoldaş.

Bende ilk çocuğuma hamileyim 2.yi düşünüyor musun derseniz hayır düşünmüyorum ama bazen kardeşlerime olan sevgimi ve birbirimize desteğimizi düşünüp haksızlık olur mu diyorum daha doğmadan bile soru işareti oluyor belki ileride koruyucu aile oluruz onunla arasında güzel bir bağ oluşur diye düşünüyorum
 
Arkadaşımın tek çocuğu var kardeş istiyor benim 2 tane var kardeş istiyorlar komşumun 3 tane var kardeş istiyorlar...
Yani bu böyle giden bir mevzu evde 10 çocuk olsa birisi yine kardeş isteyecek.
Kendinde bakma gücü buluyorsan asla yapma. Bir çocuğa bakan anne. Sabrım da yok diyorsun ki bence bunu kendine söz konusu dahi etme.
Kızımın okulundaki veliler neredeyse hepsi tek çocuk asla 2.yi düşünemem diyorlar.
Kararlı olmak şart ve bu kararı da çevrene iyi vermelisin ki seni zora sokacak ısrarlarda bulunmasınlar.
 
çocuk ağzıyla hareket edilir mi ya
çocuk zaten akıl işi değil bir de ikincisi
cinnetlik durum
 
Kardeşimle aramda 9 yaş var ve harika anlaşıyoruz biz bence hakkıyla bakabilecek, hazır hisseden herkes 2. Çocuk yapmalı. Evet birbiriyle anlaşamayan kardeşler var ama mükemmel anlaşan kardeslerde var yani.
 
Benim çocuklarım arasında 6 buçuk yaş var. Büyük oğlum 1 e başlamıştı piyango bizim ikizlerimiz oldu şimdi İkizler 3 buçuk yaşında büyük 10 çok güzel oynuyorlar. İyiki üçü de nasip olmuş..ama zor cidden zor. İlk üç yılı silin düşünecek olursanız da 1. Sınıf bitmiş olsun bebek doğduğunda naçizane tavsiyem.
 
Bence kararınızı zaten vermişsiniz:)
 
Bu işin net bir ölçütü yok bence ya. Kimine çocuk bakmak çok zor geldiğinden ikinciyi istemiyor. Ki gerçekten çocuk bakmak çok zor. Hele ki yaş 30 u geçtikten sonra insanın kafası götürmemeye başlıyor. Kimisi de 45 yaşında doğurabilecek motivasyona sahip. O yüzden içinden geldiğince davranmak lazım.
Benim kardeşlerimle aramda 8.5 ve 15 yaş var. Ben onlara göre (yaşım 34) biraz daha olgun ve geri kafalı kalıyorum jenerasyon olarak. Çocuk isteyenler kesinlikle çok fazla yaş farkı koymamalı hem paylaşım hemde hazır küçük çocuğa bakmaya alışmışken. Benimki 5.5 yaşında zaman geçtikte o hamilelik ve lohusalık günlerini unuttuğumdan çok korkunç gelmeye başladı. Cesaret edip düşündüğüm noktada da sağlık sebepleriyle yapamayacağımı öğrendim. Her türlü geç kalmamak daha iyi aslında. He işin diğer boyutundan bakarsakta tek çocuk ideal aslında
 
Henüz birinciyi doğurmadım. Ama bunu doğurayım iki sene sonra ikinciyi istiyorum. Benin kardeşim yok, hep kardeş istemiştim. Kardeşi olursa bu dünyada yalnız kalmaz gibi hissediyorum. Hatta maddi gücüm/çalışma koşullarım elverse üçüncüyü bile yaparım. Kalabalık aile en sevdiğim...
 
Eşiniz ilk çocukta nasıldı destekleyen bir baba mıydı yoksa her şeyi sizin üzerinize atan bir baba mıydı? Ona göre bir resim çizebilirsiniz kafanızda ikinci çocuğa birlikte bakma konusunda. Çocuklar her zaman kardeş ister önemli olan sizin istemeniz. Biz 3 kardeşiz abimle 12, ablamla 14 yaş var aramızda evet yanlışlıkla dünyaya gelmişim:) en küçük ben olduğum için hep benden de küçük bir kardeş isterdim.tek çocuk gibi büyüdüm. Abim, ablam iyi ki varlar ama biri evlendi biri üniversiteye gitti sonra atandı çok yalnız kaldım ama ayrı da olsak abim ve ablamın olduğunu bilmek bile yeterdi benim için ya hiç olmasaydı derdim hep. ama 3 kardeş olmamıza rağmen hep tek çocuk psikolojisi vardı üzerimde yaş farkından dolayı.6-7 yaş da çok çok büyük bir fark değil eğer istiyorsanız daha fazla geç kalmayın sadece. Şu an ikinci bebeğime hamileyim ve o başa dönme korkusu yüzünden oğlum 2 yaşındayken çocuk yaptık bir arada büyüyüp çıksın aradan diye.
 
İki çocuk ilk 1 yılı zor geçiyor biraz.
Sonra kolaylıyor yavaş yavaş.
Şu ara biri 4 diğeri 7 yaşında ,iyi ki iyi ki yapmışım dediğim zamanlardayım.
Evimiz cıvıl cıvış,oyun oynuyorlar bazen didşiyorlar.
Birbirlerini özlüyorlar okulda.
En ufak şeyi hemen anlatıp gülüşüyorlar.
Ama ilk yılşar kabus gibiydi.
asla sevmiyordu kardeşini.
Biz 5 kardeşiz.
Kardeşsiz olmayı düşünemiyorum bile.
Bazen sebesiz ablama gitmek,onun çocuklarıyla kızlarımın beraber oynaması bile huzur veriyor.
Bu açıdan da düşünmek lazım.
Siz nasıl büyütecekseniz biraz o karakteri alıyorlar.
Ama içinizde isyek yoksa yapmayın asla,bebeğe yazık olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…