İkinci bebek mi iş mi ?

Benim için her açıdan mantıksız olaylar silsilesi.
Evde 1 yaşında bebek var, geçim sıkıntısı çeken ve karısının çalışmasını isteyen bir koca.
Diğer tarafta henüz 1.sınıfta bir anne var, 3 yıl sonra okul bitirip ( okuduğunuz bölüm 3 yıl sonra hala geçerliliği koruyacak mı orası ayrı muamma )işe girmeyi o arada çocuk doğurup büyütmeyi planlıyor.
Bütün bu işlerin yürümesi için çözüm yolu akrabaların yardım etmesi ve kayınvalideyle aynı evde oturmak.
Elin ipiyle kuyuya inilmez sevgili konu sahibi.
Farz edin ki kayınvalideniz hastalandı, çocuk bakamayacak. Ya da ciddi bir kavga ettiniz ve desteğini çekti, o zaman ne yapacaksınız?
Kendinizi garanti altına almadan bu işlere girmeyin, işe girin çalışın o ara okulunuz bitsin. Duruma göre tekrar çocuk düşünürsünüz. Bir de gördüğüm kadarıyla çocuk hasretiyle yanmıyorsunuz, sırf mantığınız öyle dedi diye( bence çok mantıksız) çocuk doğurulmaz, sonra ağır gelir sorumluluğu
 
İyi günler hanımlar;
Benim 1 yaşında kızım var .Bankacılık lisans mezunuyum iş bulamadığım için özel bir firmada 2,5 yıl sekreterlik yaptım .Kızım olunca işi bıraktım.Eşimle aynı okul mezunuyuz kendisi bankacı ama 2500 tl alıyor ben işi bırakınca ekonomik olarak zorlandık .Ucu ucuna idare ediyoruz fakat eşim sürekli çalış diye söylüyor.Yakın zamandaysa kayınvalidem kızıma bakacak evimize uzak oturduğu için eşim beraber dubleks ev tutup alt üst şeklinde yaşamak istediğini söyledi.Yani işe başlayınca çocuğu bırakma derdimiz olmasın diye düşünüyor.kv ile anlaşıyoruz bi sıkıntı yok sadece arada fazla konuşuyor .
Eşim sınırını bilen biri yani bana hiç laf söyletmez annesinin bi hatası varsa yüzüne açık açık söyler.Annesinden çekinmez yani .Şimdi sorum şu 27 yaşındayım AÖF’den çocuk gelişim 4 yıllık okuyorum o alanda bilirler yapmak istiyorum onun için 3 yıl var bölüm bitmesine ama eşim iş konusunda en fazla yaza kadar beklerim diyor.Bende Aöf beklemek sevdiğim işi yapmak istiyorum sizce kayınvalidem ile aynı eve çıkıp (maddi olarak eşim rahatlar kv emekli )2.çocuk yapsam nasipse tabi .Bunu da ilerde tekrar iş hayatına ara vermemek için istiyorum birde ilerde bebek fikrinden uzaklaşırım diye korkuyorum.okul bitince iş hayatına tamamen adapte olsam nasıl olur?
Kızım 2 yaşına girmeye yakın eşim başla diyor yani zaten her halükarda kv ile olacağız .
Çalışmanız için ısrar eden eşiniz çocuk fikrinize ne diyor?
Birde tamam kv deyle aynı evin zorlukları bi kenara, iki küçük çocuğun bakımını üstlenmesini beklemek biraz vicdansızlık gibi geliyor bana.
 
Aynı eve cıkarsan iyiyken kötü olursun kv ile. Eşin niye bu kadar baskı yapıyor ki çalıs çalıs diye bebegınız daha cok küçük yani. Kendı ıstegınle istediğin işi yapman faha mantıklı gibi. Kadına calıs dıye baskı yapan kocalara karsı bir antipatim var nedense bilmiyorum.
 
anladigim kadariyla esiniz annesinin maasindan da faydalanmak icin ayni eve cikmak istiyor, siz de cocuklari buyutturmek istiyorsunuz, maalesef bu hic mantikli degil.sonra bir suru sorun yasayacaksiniz, kendi anneniz bile olsa yasarsiniz. esiniz ek iş yapabilir,nicelerini taniyorum, bu sekilde.siz de cocugunuza 2 yil daha bakip krese verirsiniz bir muddet calisirsiniz kendinizi toplayinca ikinciyi yaparsiniz. bebegin masrafi yok diye bir seye katilmiyorum, bezden mamaya, ilaca kreme damlaya dunya para gidiyor.
 
Dubleks evden sonrasını okumadım, hala ana kuzusu.

Daha 1 yaşındaymış, ne ikincisinden bahsediyorsunuz ki? Ilkin aklı biraz ersin, ihtiyaçlarından bahsedebilsin, ve en önemlisi de kıskançlık kriz yaşını atlatabilsin.

Maddi durumdan ötürü de, şahsen ben çocuğumu kaynanaya vermeden ziyade gider kreşe falan yazdırırım, çalışan anne babaların çocukları küçük yaşta da alınıyor.

Son olarakta, baktım düzenimiz oturdu, çocuğum büyüdü, ikinci düşünülebilir, tabi o zaman ilki 4-5 yaşında olur, bence fazla bir yaş farkı da yok. Ideal bana göre. Neyse herkes kendine...
 
Şu an maddi durumunuz ucu ucuna yetişiyorMuş buna rağmen ikinci çocuğa nasıl cesaret ediyorsunuz.ben olsam başkasına,başkasının maaşına güvenmem kendi çocuğum için.Allah muhtaç etmesin yani.sonra bekleyeyim istediğim bölümden atanayim diyorsunuz bunun garantisi var mı.hayat karşınıza ne çıkaracak iki sene sonra belli mi.şimdi sağlığınız yerinde ike çalışın bence.iki çocuğu bırakıp ise başlamak daha zor olur gibi.kolay değil bu zamanda çocuk yetiştirmek
 
İyi günler hanımlar;
Benim 1 yaşında kızım var .Bankacılık lisans mezunuyum iş bulamadığım için özel bir firmada 2,5 yıl sekreterlik yaptım .Kızım olunca işi bıraktım.Eşimle aynı okul mezunuyuz kendisi bankacı ama 2500 tl alıyor ben işi bırakınca ekonomik olarak zorlandık .Ucu ucuna idare ediyoruz fakat eşim sürekli çalış diye söylüyor.Yakın zamandaysa kayınvalidem kızıma bakacak evimize uzak oturduğu için eşim beraber dubleks ev tutup alt üst şeklinde yaşamak istediğini söyledi.Yani işe başlayınca çocuğu bırakma derdimiz olmasın diye düşünüyor.kv ile anlaşıyoruz bi sıkıntı yok sadece arada fazla konuşuyor .
Eşim sınırını bilen biri yani bana hiç laf söyletmez annesinin bi hatası varsa yüzüne açık açık söyler.Annesinden çekinmez yani .Şimdi sorum şu 27 yaşındayım AÖF’den çocuk gelişim 4 yıllık okuyorum o alanda bilirler yapmak istiyorum onun için 3 yıl var bölüm bitmesine ama eşim iş konusunda en fazla yaza kadar beklerim diyor.Bende Aöf beklemek sevdiğim işi yapmak istiyorum sizce kayınvalidem ile aynı eve çıkıp (maddi olarak eşim rahatlar kv emekli )2.çocuk yapsam nasipse tabi .Bunu da ilerde tekrar iş hayatına ara vermemek için istiyorum birde ilerde bebek fikrinden uzaklaşırım diye korkuyorum.okul bitince iş hayatına tamamen adapte olsam nasıl olur?
Kızım 2 yaşına girmeye yakın eşim başla diyor yani zaten her halükarda kv ile olacağız .
2500 tl maaşla bir cocuguca dahi zor bakarsin... Tek cocuk ve iş derim...
 
Bu konuyu aratarak buldum. Biraz eski biliyorum ama bende sürekli bu meseleyi düşünüyorum. 2 çocuk meselesi. Biz gibi sıradan insanlar karı koca çalışıp eve toplamda 5000-8000 arası parayi anca getiriyor. YouTube da çocuğunu alıp oyuncak tanitan, evet arkadaşlar diyen 4-5 yaşında tuhaf nesiller yetiştiren ve bol para kazanan bir kesim var artık. İnanılmaz sonuçlarını gorecegimizi düşünüyorum bunun ilerde. Para odaklı yaşam kaçınılmaz olsa da ruh sağlığı düzgün kalmış iyi bir insan yetistirmek, bakın çocuk demiyorum çocuklar zaten iyidir de bu şekilde yetistikce erişkin dönemde ne hale geleceklerini tahmin edemiyorum, herkes için çok ama çok zor. Bir insanın kardeşi olmalı paylaşmalı falan kısmına katilsamda anne babalar sürekli dışarda. Kaliteli vakit geçirmek kavrami benim için içi boş. İstediğim kadar kaliteli vakit geçireyim mesai saatleri ortada ve akşam eve yorgun gelen iki insan. Babaanne anneanne muhtacligi anlaşıp anlasmama kısmına hiç deginmiyorum. Sürekli düşündüğüm tek şey var olan çocuğum büyüyünce nasıl bir birey olacak. Ben ona ne verirsem o olacak tabiki. Özetle yaşadığımız dönemde çocuk bir bez ile buyumuyor. Ya biz sapitacagiz tüm değerleri bir kenara bırakıp para kazanmak için türlü saçmalıklar yapacağız yada bir çocuğu düzgünce büyütcez. İki çocuk fazla geliyor bana şu şartlarda. Bu fikirden bir vazgeciyorum bir kabul ediyorum. Kararsız vede kaygiliyim illaki ilerde kardesinin neden olmadığını sorgulayacak. Ama bir bakıyorum ki çok çocuk yapmış dar gelirli ailelere büyüyüp sıradan bir iş bulsun yuvasını kursun aradan çıksın gelsin sıradaki kardeş modundalar. Bu mudur ? İnsan yetiştiriyoruz... Keşke şanslı olup anne babadan varlikli, nüfuslu ailelerde dogsaydik da rahat rahat 2-3 çocuk yapsaydık. Ama değiliz akıllı olmak lazim...
 
Bu konuyu aratarak buldum. Biraz eski biliyorum ama bende sürekli bu meseleyi düşünüyorum. 2 çocuk meselesi. Biz gibi sıradan insanlar karı koca çalışıp eve toplamda 5000-8000 arası parayi anca getiriyor. YouTube da çocuğunu alıp oyuncak tanitan, evet arkadaşlar diyen 4-5 yaşında tuhaf nesiller yetiştiren ve bol para kazanan bir kesim var artık. İnanılmaz sonuçlarını gorecegimizi düşünüyorum bunun ilerde. Para odaklı yaşam kaçınılmaz olsa da ruh sağlığı düzgün kalmış iyi bir insan yetistirmek, bakın çocuk demiyorum çocuklar zaten iyidir de bu şekilde yetistikce erişkin dönemde ne hale geleceklerini tahmin edemiyorum, herkes için çok ama çok zor. Bir insanın kardeşi olmalı paylaşmalı falan kısmına katilsamda anne babalar sürekli dışarda. Kaliteli vakit geçirmek kavrami benim için içi boş. İstediğim kadar kaliteli vakit geçireyim mesai saatleri ortada ve akşam eve yorgun gelen iki insan. Babaanne anneanne muhtacligi anlaşıp anlasmama kısmına hiç deginmiyorum. Sürekli düşündüğüm tek şey var olan çocuğum büyüyünce nasıl bir birey olacak. Ben ona ne verirsem o olacak tabiki. Özetle yaşadığımız dönemde çocuk bir bez ile buyumuyor. Ya biz sapitacagiz tüm değerleri bir kenara bırakıp para kazanmak için türlü saçmalıklar yapacağız yada bir çocuğu düzgünce büyütcez. İki çocuk fazla geliyor bana şu şartlarda. Bu fikirden bir vazgeciyorum bir kabul ediyorum. Kararsız vede kaygiliyim illaki ilerde kardesinin neden olmadığını sorgulayacak. Ama bir bakıyorum ki çok çocuk yapmış dar gelirli ailelere büyüyüp sıradan bir iş bulsun yuvasını kursun aradan çıksın gelsin sıradaki kardeş modundalar. Bu mudur ? İnsan yetiştiriyoruz... Keşke şanslı olup anne babadan varlikli, nüfuslu ailelerde dogsaydik da rahat rahat 2-3 çocuk yapsaydık. Ama değiliz akıllı olmak lazim...
Sizi canı gönülden kutluyorum
Keşke herkes sizin gibi bilinçli,aklı başında,herşeyin farkında olan, mantıklı düşünebilse gerçekten söylediğiniz her kelimeye sonsuz katılıyorum
 
Kreş dururken, neden kv'de? Bir kaç ay daha bekleyin ve kizi kreşe yollayin. 2 yaşina yakinmiş. Yaşitlari dururken, tüm gün yaşli babaanne ile geçirmek haksizlik. Ve dübleks olsa dahi kv'de ile yaşanilnaz, ayni semtte bile yaşanilmaz.

Ve önce maddi durumunuz düzeksin ondan sonra 2inciyi düşünürsün. 2500 lira ile geçinmek cidden zor.
 
X