Annesi de açlıktan ölmemiş şimdiye kadar, bugüne kadar napiyosa bundan sonra da öyle yapsın. Sinir oluyorum şu eli ekmek tutan çocuklarını sömüren kadinlaraAnnesine kıyamıyordur film.
Ondan veriyordur muhtemelen.
Aynı halalar evine erzak parası vermeyen kardeşlerine laf etsinler!!!En son öyle yapacağım ama vicdanım el vermiyor.Ayrıca böyle bir şey yapsak halamlar bin laf ederler.
Annen de gayet memnunmus ki bosanmaya kendi ayakları üzerinde durmaya gerek duymadan bu adama 4-5 çocuk doğurmuş. Sen vermezsen baban yine essek gibi vermek zorunda kalacak , böylece sen geleceğin için küçük de olsa bir birikim yapabileceksin...Annen bilmiyor mu bunu? Ama umurunda değil, para gelsin de nerden gelirse gelsin...Çok mu lazımmış koltuk takımı? Evladının dağ köylerinde susuz viranelerde canı burnunda çalışarak kazandigi parayı lüp diye yutuyor maşallah...Diyemez mi kızım biz başımızın çaresine bakarız, sana zaten faydamız yok, sen kenarı at ilerde lazım olur ...Demez işte...Babam eskiden de cimri adamın tekiydi,iki evimiz var ve biri kirada.Kiradan anneme 2-3 bin verirdi ben atanmadan önce.Onunla evin her seyinin(elektrik,su,doğalgaz, alışveriş vs.)halledilmesini beklerdi.Ben atanınca o parayı da vermez oldu.
Canim benim babamda benzer biri, kötü bi adam değil ama huysuzluk çıkariyodu 1.5 sene iş arama sürecim oldu gerçekten soğudum.Ailemin yaşadigi il disinda yerlere basvurdum istanbulda girdim işe giriş o giriş.Tabi ki görüsüyorum ama ben ne istiyorsam kendi hayatimla ilgili oğle karar aliyorum kimseye bel baglamiyorum babam da olsa bi yere kadar çekiliyor çünkü.Merhaba, umarım iyisinizdir.Benim babam küçüklüğümüzden beri sorunlu bir tipti.Hiç sevmedim,sevmiyorum.El iyisi biridir.Bize karşı hep cimriydi.Hiçbir zaman destek olan,arkamda dimdik duran bir babam olmadı.Hep özendim öyle insanlara.Atandım ve anneme destek oluyorum.Koltuk takımı eskimişti,koltuk takımı aldım.O kadar kavga çıkardı ki babam,bir sürü söylendi.Hiçbir şekilde kendisi para vermedi,ben aldım ama yine de bir sürü şey söyledi.Yaşım daha 27 ama bu adam yaşam enerjimi söndürdü.Etrafta neşeli yaşıtlarımı görünce dönüp kendi bıkmışlığıma bakıyorum.Eve geldiğimden beri huzurum yok,paramda zaten evi ben geçindiriyorum.Pazar parası bile vermiyor,aranmadan öncede annemin kaç kere pazar parası için kavga ettiğini biliyorum.Etrafta doğru kişiyi bulan arkadaşlarımı görüyorum,hepsi öyle mutlular ki.Çünkü olumlu enerjileri var ve bu enerjiyle doğru kişiyi çekiyorlar.Gezip tozan arkadaşlarıma imreniyorum.Benim param evin ihtiyaçlarına gidiyor,anneme de bir şey diyemiyorum.Saçımı başımı yaptırmak,gezip tozmak bende istiyorum ama buna ne enerjim kalıyor ne de param.Üstelik babamı da hiç sevmiyorum,arkasında babası dimdik duran kadınlar çok şanslılar.Babamın bu olumsuz enerjisinden nasıl kurtulurum bilmiyorum.
Benzer bir şey söyleyecektim siz daha iyi özetlediniz. Af etmek kısmına tam katılmıyorum çünkü insan kendisine zarar veren kişiden zarar görmeye devam ederken af edemez. Ancak iyileşirsiniz ondan sonra da "tamam bu kişi geçmişte bana zarar verdi ama af ediyorum" diyebilirsiniz, benim fikrim.Tedavi olmaz destek almazsanız kurtulamazsınız siz ölene kadar sizinle gelir o duygular.
Üzgünüm ama gerçekler böyledir.
Siz kaçsanızda , babanız ölsede (Allah geçinden versin) en ufak bir olayda bu duygular sar başa olacaktır.
Dediğim gibi beyinden silmek gerek , af etmek gerek başarabilene sevgiler.
Yiyici ebeveynler sürekli şunun kızı annesine koltuk almış, şunun oğlu kirayı ödüyormuş muhabbeti yaparlar. Bir de ayağım ağrıyor ayakkabı vuruyor, elbisem yok şuraya gideyim ben de gitmedim. Canım pazardan şunu çekti alamadım, babanız vermiyor ki. Ee iste be kadın! Çocuktan alırken zoruna gitmiyor, karılık yaptığın çocuklarının babasından mı isteyemiyorsun? Adamın suyuna kadar ayağına getirir. Çocuklarına babanız çok huysuz ben olmasam kimse çekmez. Adam bağırır içerden " hanımmm!" Bak beni çağırıyor gene. Götürme yani. Söyle kalk kendin al. Bir kere kötü ol kocanla. Ama hep mağdur hep mağrur. Bana geçmiyor kimse kusura bakmasın. Adamın parası varsa evine harcamıyorsa ama kadın çocuk yapıp ağlayamaz.Ve
Annen de gayet memnunmus ki bosanmaya kendi ayakları üzerinde durmaya gerek duymadan bu adama 4-5 çocuk doğurmuş. Sen vermezsen baban yine essek gibi vermek zorunda kalacak , böylece sen geleceğin için küçük de olsa bir birikim yapabileceksin...Annen bilmiyor mu bunu? Ama umurunda değil, para gelsin de nerden gelirse gelsin...Çok mu lazımmış koltuk takımı? Evladının dağ köylerinde susuz viranelerde canı burnunda çalışarak kazandigi parayı lüp diye yutuyor maşallah...Diyemez mi kızım biz başımızın çaresine bakarız, sana zaten faydamız yok, sen kenarı at ilerde lazım olur ...Demez işte...
Benzer bir şey söyleyecektim siz daha iyi özetlediniz. Af etmek kısmına tam katılmıyorum çünkü insan kendisine zarar veren kişiden zarar görmeye devam ederken af edemez. Ancak iyileşirsiniz ondan sonra da "tamam bu kişi geçmişte bana zarar verdi ama af ediyorum" diyebilirsiniz, benim fikrim.
Baban evde onune yemek konmazsa mecbur para verir .tayinini kucuk bir sehre iste .hep yeni biriyleriyle tanismak kolay olur hemde toksik bir yasantidna kurtulursun .koltuk takimi o bu parani harcarsan baban hayatta elini cebine atmaz iyice ailenin yuku ustune biner .kendine birikim yao guzel giyin ve gez .o zaman yeni biriyle tanisirsin .evden ise isten eve gidip yeni biriyle tanisamazsin .Merhaba, umarım iyisinizdir.Benim babam küçüklüğümüzden beri sorunlu bir tipti.Hiç sevmedim,sevmiyorum.El iyisi biridir.Bize karşı hep cimriydi.Hiçbir zaman destek olan,arkamda dimdik duran bir babam olmadı.Hep özendim öyle insanlara.Atandım ve anneme destek oluyorum.Koltuk takımı eskimişti,koltuk takımı aldım.O kadar kavga çıkardı ki babam,bir sürü söylendi.Hiçbir şekilde kendisi para vermedi,ben aldım ama yine de bir sürü şey söyledi.Yaşım daha 27 ama bu adam yaşam enerjimi söndürdü.Etrafta neşeli yaşıtlarımı görünce dönüp kendi bıkmışlığıma bakıyorum.Eve geldiğimden beri huzurum yok,paramda zaten evi ben geçindiriyorum.Pazar parası bile vermiyor,aranmadan öncede annemin kaç kere pazar parası için kavga ettiğini biliyorum.Etrafta doğru kişiyi bulan arkadaşlarımı görüyorum,hepsi öyle mutlular ki.Çünkü olumlu enerjileri var ve bu enerjiyle doğru kişiyi çekiyorlar.Gezip tozan arkadaşlarıma imreniyorum.Benim param evin ihtiyaçlarına gidiyor,anneme de bir şey diyemiyorum.Saçımı başımı yaptırmak,gezip tozmak bende istiyorum ama buna ne enerjim kalıyor ne de param.Üstelik babamı da hiç sevmiyorum,arkasında babası dimdik duran kadınlar çok şanslılar.Babamın bu olumsuz enerjisinden nasıl kurtulurum bilmiyorum.
Böyle kadınlar bir de yıllarca kocasına ses çıkartmaz, evlatları maddi bağımsızlığını kazanınca oraya kapatmak için boşanırlar. Anca o zaman özgüven geliyor herhaldeVe
Annen de gayet memnunmus ki bosanmaya kendi ayakları üzerinde durmaya gerek duymadan bu adama 4-5 çocuk doğurmuş. Sen vermezsen baban yine essek gibi vermek zorunda kalacak , böylece sen geleceğin için küçük de olsa bir birikim yapabileceksin...Annen bilmiyor mu bunu? Ama umurunda değil, para gelsin de nerden gelirse gelsin...Çok mu lazımmış koltuk takımı? Evladının dağ köylerinde susuz viranelerde canı burnunda çalışarak kazandigi parayı lüp diye yutuyor maşallah...Diyemez mi kızım biz başımızın çaresine bakarız, sana zaten faydamız yok, sen kenarı at ilerde lazım olur ...Demez işte...
Sırf annem için yapıyorum zaten,yoksa o umrumda değil.Acilen araba vs bir borca girin kredi ödüyorum deyip vermeyin malesef şuan yaptığınız fedakarlık ilerde zaten yapmak zorundasina dönecek ve öyle görecekler buna annemde dahil. Sen atanmadan önce kavga ile bile olsa alıyordu sonuçta aç değillerdi. Evlenince yada kendi hayatına bakınca vermiyorum dediginde yine sana tavır alacaklar. Bu zamana kadar yaptı demeyecekler.
Biz küçükken annem çok dayak yedi,bizde şahit olduk birçoğuna maalesef.Annem boşanmak istediğinde dayım kabul etmedi,eşi zaten fena bir kadın asla bizi evinde istemez.Annemde durdu öyle.Böyle kadınlar bir de yıllarca kocasına ses çıkartmaz, evlatları maddi bağımsızlığını kazanınca oraya kapatmak için boşanırlar. Anca o zaman özgüven geliyor herhalde
Allah'tan uzaktayım,küçük bir köyde görev yapıyorum.Baban evde onune yemek konmazsa mecbur para verir .tayinini kucuk bir sehre iste .hep yeni biriyleriyle tanismak kolay olur hemde toksik bir yasantidna kurtulursun .koltuk takimi o bu parani harcarsan baban hayatta elini cebine atmaz iyice ailenin yuku ustune biner .kendine birikim yao guzel giyin ve gez .o zaman yeni biriyle tanisirsin .evden ise isten eve gidip yeni biriyle tanisamazsin .
3 yıl sonra tayin isteyebileceğim.Çok şükür annem yaşıyor yoksa babam kardeşlerime çok daha kötü davranırdı.Annenizi yanınıza alın diyecektim ama o tarz bir imkân yokmuş. Ne zaman tayin isteyebilirsiniz? Tayin isteyip tek başınıza bir eve çıktığınızda alın yanınıza. Babanıza temelli demeyin bir süre annenizle yaşayın bakalım nasıl olacak. Ama bir açıdan çok şanslısınız. Benim annem ben atanmadan önce vefat etti, çok isterdim paramı ona harcayabilmek ama nasip olmadı. En azından bu durum için mutlu olun annenizin arkasında siz varsınız
Allah'ım böyle ailelere sahip çocuklara güzel kapılar açsın inşallahFarklı bir turu bizde vardı , kendi hayatı istekleri çok önemliydi . Lojmanda kalırdık kira vs derdi yok ama parasını hep kendi zevklerine harcadı ,en büyük korkumuzda okuldan bisey isteyecekler diye .
Biz hayatımızdan çıkardık annem boşandı ama yaşadıklarımızı Allah bilir . Anneme de çok doluyum bizi böyle bir ortamda büyütmemeliydi .
Güzel kardeşim seni çok iyi anlıyorum kendini sakın ihmal etme , bu tarz aileler çocuklarını müthiş manipüle ederler ( hem anne hem baba )
Yardim edeceksen de küçük meblalar olsun , baban sorumluluğunu unutmasın .