• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İçimi dökmek istedim.

bettinaaa

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Ocak 2025
43
14
3
34
Eşimle severek evlendik 5 yıldır sevgiliydik. Çok güzel bir şekilde oldu her şey aileler hiç karışmadığı için sorunsuz sıkıntısız düğün yaptık ev kurduk çok şükür. Eşimle de şu an iyiyiz ama eşimin yaşadığı şehire hatta küçük bir ilçeye geldim. Çevresi tarafından sevilen bana da ilgili biri. Ben öğretmenim 2de işten çıkıyorum. Annemle hep tek yaşadık babamla ayrılar ben 12 yaşındayken ayrıldılar. Abimle ve eşiyle sıkıntılarımız oldu görüşmüyoruz. Annem beni okuttu evlendirdi büyüttü ben de atandım. Neyse gelelim konuya benim eşimin çevresi baya geniş bunu bilerek evlendim yaparım sanıyordum ama bazen aşırı bunalıyorum. Şu an sömestr tatilinde annemin yanına geldim 2 saat uzaklıkta başka bir şehirde yaşıyor. Oraya evlendim ama napıcam orada diye çok düşünüyorum. Adapte olmaya çok çalıştım okulda vs arkadaş edinmeye çalışıyorum, yükseklisansa başlıyorum. Eşim kararlarımı destekler. Ama oraya asla adapte olamıyorum,sevemiyorum zaten insanlarla çok yakın olmayı seven biri değilim. Bi şekilde alışırım toparlarım diyordum ama buradaki kötü evlilikleri okudukça acaba başıma gelir mi başıma gelirse ne yapacağım aslında döner gelirim vs diye düşünmeye başladım. Son 2-3 haftadır her şey gözüme o kadar kötü geliyor ki. Yorulduğumu hissetmeye başladım. Belki psikolojik destek almak iyi gelir mi bilmiyorum öyle içimi dökmek istedim. Gerçekten eşinin doğup büyüdüğü şehre gelip onun çevresine ailesine adapte olabilen mutlu olabilen var mı,ben hem kendimi yalnız hissediyorum hem de bu kadar tanıdık çevre olmasından çok bunaldım. Sanki hiçbir şey güzel değil güzel olmayacak gibi geliyor. Diğer konumda da bahsettim kardeşi 4 ay okurken bizde kalmak istedi falan,sınırlarımı nasıl korucam,orda nasıl mutlu olcam,ya hep eşim böyle destek çıkmazsa falan diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Başta her şey güzeldi ama son zamanlarda gidip gelme düğün vs çok oldu artık bazı şeyleri çok sorgulamaya başladım. 😞
 
Merhaba ben de Antalya'dan evlenme sebebiyle eşimin yaşadığı küçük bir ilçeye geldim. Evet eşimin çevresi hep burada ama gitme gelme pek yok, açıkçası tam tersi durumumuz. Ben de bu gibi yalnızlıktan şikayet eden biriydim. 8 ay oluyor biz evleneli. İlk 3 4 ay epey bu durumun sıkıntısı içindeydim. Şuan da geçti mi dersen eh işte. Ama ilgi odağımı değiştirdim. Eşimin ailesini sorun olarak görmek yerine ben de onlara mesafe koydum. Kendi evimle, işimle, kendi hayatımla ilgileniyorum. Hobilerimi yerine getiriyorum. Vs vs.
 
Eşimle severek evlendik 5 yıldır sevgiliydik. Çok güzel bir şekilde oldu her şey aileler hiç karışmadığı için sorunsuz sıkıntısız düğün yaptık ev kurduk çok şükür. Eşimle de şu an iyiyiz ama eşimin yaşadığı şehire hatta küçük bir ilçeye geldim. Çevresi tarafından sevilen bana da ilgili biri. Ben öğretmenim 2de işten çıkıyorum. Annemle hep tek yaşadık babamla ayrılar ben 12 yaşındayken ayrıldılar. Abimle ve eşiyle sıkıntılarımız oldu görüşmüyoruz. Annem beni okuttu evlendirdi büyüttü ben de atandım. Neyse gelelim konuya benim eşimin çevresi baya geniş bunu bilerek evlendim yaparım sanıyordum ama bazen aşırı bunalıyorum. Şu an sömestr tatilinde annemin yanına geldim 2 saat uzaklıkta başka bir şehirde yaşıyor. Oraya evlendim ama napıcam orada diye çok düşünüyorum. Adapte olmaya çok çalıştım okulda vs arkadaş edinmeye çalışıyorum, yükseklisansa başlıyorum. Eşim kararlarımı destekler. Ama oraya asla adapte olamıyorum,sevemiyorum zaten insanlarla çok yakın olmayı seven biri değilim. Bi şekilde alışırım toparlarım diyordum ama buradaki kötü evlilikleri okudukça acaba başıma gelir mi başıma gelirse ne yapacağım aslında döner gelirim vs diye düşünmeye başladım. Son 2-3 haftadır her şey gözüme o kadar kötü geliyor ki. Yorulduğumu hissetmeye başladım. Belki psikolojik destek almak iyi gelir mi bilmiyorum öyle içimi dökmek istedim. Gerçekten eşinin doğup büyüdüğü şehre gelip onun çevresine ailesine adapte olabilen mutlu olabilen var mı,ben hem kendimi yalnız hissediyorum hem de bu kadar tanıdık çevre olmasından çok bunaldım. Sanki hiçbir şey güzel değil güzel olmayacak gibi geliyor. Diğer konumda da bahsettim kardeşi 4 ay okurken bizde kalmak istedi falan,sınırlarımı nasıl korucam,orda nasıl mutlu olcam,ya hep eşim böyle destek çıkmazsa falan diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Başta her şey güzeldi ama son zamanlarda gidip gelme düğün vs çok oldu artık bazı şeyleri çok sorgulamaya başladım. 😞
Şuan bir sorun yok gibi görünüyor sınırlarınızı koruduğunuz sürece bir şey olmaz. Eşinizin memleketinde yaşıyorsunuz, kayınvalideniz de size yakın mı? Eşinizin kardeşi okurken 4 ay sizde kalmak istediğinde neler oldu peki? Eşiniz size destek olursa ve siz de gerekeni söyleyip susmassanız kafanız rahat olur
 
Başka bir alternatifiniz yoksa şuanda var olan duruma karşı kendinizi doldurmayın bence. Olmayan şeyler için stres olmanın bir anlamı yok. Böyle olur mu şöyle olur mu diyerek sadece kendinizi kötü bir psikolojiye sokarsınız. Yalnız hissetmenizi anlıyorum kesinlikle haklısınız ama alternatif varsa onu zorlayın yoksa da kendinizi bir mutsuzluğa hapsetmek yerine çevre edinmeye hobiler edinmeye çalışın. Bu şekilde daha gerçekleşmemiş şeyleri düşünerek kendinizi negatif yüklemeyin derim.
 
Buradaki bir çok kadın evlilik için farklı bir çevrede yaşamayı göze aldı örnek ben.Burada önemli olan sınırları bilmek, karşılıklı saygı o sizin için bir adım atacak siz onun için.Esinizin hatrina kimseyle birlik oturmak zorunda değilsiniz.Buna saygi duyuyorsa güzel.Bu geçiş süresinde aklınızın karışması , zorlanmanız Kaygılarınız normalin üstünde ve ortada bir şey yokken artıyorsa tedavi olun , evliliğe zarar verir.En doğrusu kendiniz olun olmadığınız biri gibi yaşamayın.Mesafekivve soğuk biriyseniz bırakın herkes öyle bilsin insanlara göre şekil almayın......
 
Şuan bir sorun yok gibi görünüyor sınırlarınızı koruduğunuz sürece bir şey olmaz. Eşinizin memleketinde yaşıyorsunuz, kayınvalideniz de size yakın mı? Eşinizin kardeşi 4 ay okurken sizde kalmak istediğinde neler oldu peki? Eşiniz size destek olursa ve siz de gerekeni söyleyip susmassanız kafanız rahat olur
Onu diğer konumda bahsetmiştim,olur dediğim için bir hataya düştüm. Eşim halledeceğini söyledi o konu tam sonuçlanmadı. O da kafamı kurcalıyor.Kayınvalidemler köyde yaşıyor. Öyle çok da gelip gitme yok ama ben asla ait hissedemeyecekmişim gibi hissediyorum,psikolojik olarak toparlayamıyorum. İş hayatım olmasa galiba kafayı yerdim.
 
Eşimle severek evlendik 5 yıldır sevgiliydik. Çok güzel bir şekilde oldu her şey aileler hiç karışmadığı için sorunsuz sıkıntısız düğün yaptık ev kurduk çok şükür. Eşimle de şu an iyiyiz ama eşimin yaşadığı şehire hatta küçük bir ilçeye geldim. Çevresi tarafından sevilen bana da ilgili biri. Ben öğretmenim 2de işten çıkıyorum. Annemle hep tek yaşadık babamla ayrılar ben 12 yaşındayken ayrıldılar. Abimle ve eşiyle sıkıntılarımız oldu görüşmüyoruz. Annem beni okuttu evlendirdi büyüttü ben de atandım. Neyse gelelim konuya benim eşimin çevresi baya geniş bunu bilerek evlendim yaparım sanıyordum ama bazen aşırı bunalıyorum. Şu an sömestr tatilinde annemin yanına geldim 2 saat uzaklıkta başka bir şehirde yaşıyor. Oraya evlendim ama napıcam orada diye çok düşünüyorum. Adapte olmaya çok çalıştım okulda vs arkadaş edinmeye çalışıyorum, yükseklisansa başlıyorum. Eşim kararlarımı destekler. Ama oraya asla adapte olamıyorum,sevemiyorum zaten insanlarla çok yakın olmayı seven biri değilim. Bi şekilde alışırım toparlarım diyordum ama buradaki kötü evlilikleri okudukça acaba başıma gelir mi başıma gelirse ne yapacağım aslında döner gelirim vs diye düşünmeye başladım. Son 2-3 haftadır her şey gözüme o kadar kötü geliyor ki. Yorulduğumu hissetmeye başladım. Belki psikolojik destek almak iyi gelir mi bilmiyorum öyle içimi dökmek istedim. Gerçekten eşinin doğup büyüdüğü şehre gelip onun çevresine ailesine adapte olabilen mutlu olabilen var mı,ben hem kendimi yalnız hissediyorum hem de bu kadar tanıdık çevre olmasından çok bunaldım. Sanki hiçbir şey güzel değil güzel olmayacak gibi geliyor. Diğer konumda da bahsettim kardeşi 4 ay okurken bizde kalmak istedi falan,sınırlarımı nasıl korucam,orda nasıl mutlu olcam,ya hep eşim böyle destek çıkmazsa falan diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Başta her şey güzeldi ama son zamanlarda gidip gelme düğün vs çok oldu artık bazı şeyleri çok sorgulamaya başladım. 😞
sürekli gelecekte şöyle mi olur böyle mi olur diye kurmayın kafanızda. olaylarla karsılasınca eşinizle acık acık konusun neyi isteyip istemediğnizi. ayakları yere basan bir kadınsınız sınırlarınızı koyup koruyabilirsiniz. anneniz de cok uzak değilmiş bunaldıkca hafta sonu da olsa gıder gelir kafanızı dagıtırsınız. ama bazen kabullenmek işleri kolaylaştırıyor. bile isteye evlendim buraya geldim geriye dönemiyorsam ,olumlu seylere odaklanıp hayatıma bakmam lazım diye düşünürdüm.
 
Neden başkalarının konuları sizi etkiliyorsa okuyorsunuz ki dünde bir yorumda evlilikten ve çocuktan soğudum demişsiniz okumayın bu kadar etkileniyorsanız herkesin yaşam dinamiği çok farklı bazıları mağarasından çıkamamış adamlarla evli .

Eşiniz kardeşi gelmemesi konusunda konuşurum ben demiş zaten herkeste size bırakın eşiniz konuşsun dedi dün onca insan size yorum yaptı bende dahil .

Kafanızda konuşmayı bırakın siz kendı kendınıze zarar veriyorsunuz
 
Başka bir alternatifiniz yoksa şuanda var olan duruma karşı kendinizi doldurmayın bence. Olmayan şeyler için stres olmanın bir anlamı yok. Böyle olur mu şöyle olur mu diyerek sadece kendinizi kötü bir psikolojiye sokarsınız. Yalnız hissetmenizi anlıyorum kesinlikle haklısınız ama alternatif varsa onu zorlayın yoksa da kendinizi bir mutsuzluğa hapsetmek yerine çevre edinmeye hobiler edinmeye çalışın. Bu şekilde daha gerçekleşmemiş şeyleri düşünerek kendinizi negatif yüklemeyin derim.
Başka yerde yaşama gibi bi alternatifimiz maalesef yok eşim ticaret yapıyor çevresi hep burada. Bu süreçte spora başladım uğraş olsun diye. Dönünce yükseklisansa başlayacağım. Sadece yorulduğumu hissediyorum. Sanki herkesle anlaşmam gerekmiş misafirliğe gitmem gerekmiş birilerini davet etmem gerekmiş iyi gelin olmam gerekmiş bilmem ne gibi. Eşim destekler anlamaya çalışır ama son zamanlarda o kadar bunaldım ki onu da bunalttım belki bu tatil bana iyi gelir.
 
Neden başkalarının konuları sizi etkiliyorsa okuyorsunuz ki dünde bir yorumda evlilikten ve çocuktan soğudum demişsiniz okumayın bu kadar etkileniyorsanız herkesin yaşam dinamiği çok farklı bazıları mağarasından çıkamamış adamlarla evli .

Eşiniz kardeşi gelmemesi konusunda konuşurum ben demiş zaten herkeste size bırakın eşiniz konuşsun dedi dün onca insan size yorum yaptı bende dahil .

Kafanızda konuşmayı bırakın siz kendı kendınıze zarar veriyorsunuz
Kafamda sürekli düşünüp ihtimaller üzerine kuruluyorum. Anksiyete mi yaşıyorum bilmiyorum. Asla güzelliklerine odaklanamıyorum.
Buradaki bir çok kadın evlilik için farklı bir çevrede yaşamayı göze aldı örnek ben.Burada önemli olan sınırları bilmek, karşılıklı saygı o sizin için bir adım atacak siz onun için.Esinizin hatrina kimseyle birlik oturmak zorunda değilsiniz.Buna saygi duyuyorsa güzel.Bu geçiş süresinde aklınızın karışması , zorlanmanız Kaygılarınız normalin üstünde ve ortada bir şey yokken artıyorsa tedavi olun , evliliğe zarar verir.En doğrusu kendiniz olun olmadığınız biri gibi yaşamayın.Mesafekivve soğuk biriyseniz bırakın herkes öyle bilsin insanlara göre şekil almayın......
Olmadığınız biri gibi yaşamayın demeniz çok iyi geldi. Anne babamdan dolayı sanırım evliliğe güzel bakamıyorum şimdi böyleyiz ama sonra diye düşünüyorum hep evet destek olur başta benim davranışlarım ona garip gelsede (misafir sevmeme çok görüşmeme kardeşinin kalma meselesini bu kadar büyütmem) sanki beni kabulleniyor gibi. Başta zorlandık eminim o bu kadar sosyalken bi anda benim gibi biriyle evlenmek zor gelmiştir.
 
Başka yerde yaşama gibi bi alternatifimiz maalesef yok eşim ticaret yapıyor çevresi hep burada. Bu süreçte spora başladım uğraş olsun diye. Dönünce yükseklisansa başlayacağım. Sadece yorulduğumu hissediyorum. Sanki herkesle anlaşmam gerekmiş misafirliğe gitmem gerekmiş birilerini davet etmem gerekmiş iyi gelin olmam gerekmiş bilmem ne gibi. Eşim destekler anlamaya çalışır ama son zamanlarda o kadar bunaldım ki onu da bunalttım belki bu tatil bana iyi gelir.
herkese iyi olmam gerek düşüncesini atın kafanızdan.siz zaten mukemmel de olsanız kusur bulmak ısteyen bulur. siz oldugunuz gibi olun. yoksa cok yorulursunuz. cok rahatsız oldugunuz seylerı eşinize söyleyin o söylesin ailesine akrabalarına siz yüz göz olmayın. arka planda kalın. baktınız yıne olmuyor o zaman acık acık dusuncelerınızı söyleyin bilsin herkes. misafirliğe gidilir gelinir illaki ama calışan insanlarız bize uygun olanlara gider geliriz. herkes istiyor diye istedikleri zaman gidip gelmek zorunda değiliz. yavaş yavaş oturur düzeniniz. yuva kolay kurulmuyor. severek evlenmişsiniz,eşinizi de iyi anlatıyosunuz biraz zaman verin kendinize . konulardan etkileniyorsanız okumayın. herkesin ilişki dinamikleri, aileleri aynı değil. kendinizle içselleştirmeden, elinizdeki verilerle hareket edin.
 
Onu diğer konumda bahsetmiştim,olur dediğim için bir hataya düştüm. Eşim halledeceğini söyledi o konu tam sonuçlanmadı. O da kafamı kurcalıyor.Kayınvalidemler köyde yaşıyor. Öyle çok da gelip gitme yok ama ben asla ait hissedemeyecekmişim gibi hissediyorum,psikolojik olarak toparlayamıyorum. İş hayatım olmasa galiba kafayı yerdim.
Sanırım bu sitede yazılanlar da sizi çok etkilemiş diğer konunuza da bakicam. Psikolojik destek alırsanız daha iyi olur kafanızı kurcalayan düşüncelerin azalması ve zihninizin rahatlaması için .
 
herkese iyi olmam gerek düşüncesini atın kafanızdan.siz zaten mukemmel de olsanız kusur bulmak ısteyen bulur. siz oldugunuz gibi olun. yoksa cok yorulursunuz. cok rahatsız oldugunuz seylerı eşinize söyleyin o söylesin ailesine akrabalarına siz yüz göz olmayın. arka planda kalın. baktınız yıne olmuyor o zaman acık acık dusuncelerınızı söyleyin bilsin herkes. misafirliğe gidilir gelinir illaki ama calışan insanlarız bize uygun olanlara gider geliriz. herkes istiyor diye istedikleri zaman gidip gelmek zorunda değiliz. yavaş yavaş oturur düzeniniz. yuva kolay kurulmuyor. severek evlenmişsiniz,eşinizi de iyi anlatıyosunuz biraz zaman verin kendinize . konulardan etkileniyorsanız okumayın. herkesin ilişki dinamikleri, aileleri aynı değil. kendinizle içselleştirmeden, elinizdeki verilerle hareket edin.
Evet eşim iyidir saygısını eksik etmez ben son zamanlarda o kadar yorulup bunalmışım ki gelip gitmeler düğünler falan. Kalabalık bi sülaleleri var eşim de herkesin her şeyine koşturmayı sever. Son zamanlarda sürekli kendimi bi yoğunluk içinde bulmuştum haftasonumuz bile bi yere git biriyle görüş düğüne git biri gelsin çok yorucuydu. Ben napicam diye kafayi yedim. Onu da mutsuz ediyordum sürekli bi yoğunluk zaten özel çocuklarla çalışıyorum beni çok bunaltmıştı başbaşa gittiğimiz yerden bile zevk alamıyordum. Biri görüşelim diyecek biri gelmek isteyecek biz yine bişeyler yapacağız gibi geliyordu hep. Çok sorguluyorum hep mi böyle olacak diye. 😞
 
sürekli gelecekte şöyle mi olur böyle mi olur diye kurmayın kafanızda. olaylarla karsılasınca eşinizle acık acık konusun neyi isteyip istemediğnizi. ayakları yere basan bir kadınsınız sınırlarınızı koyup koruyabilirsiniz. anneniz de cok uzak değilmiş bunaldıkca hafta sonu da olsa gıder gelir kafanızı dagıtırsınız. ama bazen kabullenmek işleri kolaylaştırıyor. bile isteye evlendim buraya geldim geriye dönemiyorsam ,olumlu seylere odaklanıp hayatıma bakmam lazım diye düşünürdüm.
Haklısınız gerçekten çabalıyorum istemediğim şeyleri belirtiyorum vs eşim de çoğunlukla uyum sağlamaya çabalıyor. Onun gönlü olsun diye de planlarına elimden geldiğince uymaya çabalıyorum. Son zamanlarda o kadar yoğundu ki artık kavgalarımız artmaya başlamıştı ve ben sıkışmış hissediyordum.
 
Çok sorunlu bir durum göremedim ben kendi kendinize kurmayın bu sağlığınıza da evliliğinize de zarar verir. Mesela ben yeni evliyken de eşimin sülalesinde çok düğün oldu, ama sonra düğünden beri görmedim kimseyi 🙂 illa ki sizinkilerin de düğünü nişanı bitmiştir eskisi kadar sık gelip gitme olmaz. Zaten çalışıyormuşsunuz insanlara söylersiniz benim ders programınim müsait değil diye. Herkes 2de çıktığınızı bilmek zorunda değil. Zamanla kendi düzeninizi oturtursunuz. Bi de zaten kalabalıklarsa kendileriyle eğleşirler çalışan kadına çok bulaşmazlar diye düşünüyorum
 
Kafamda sürekli düşünüp ihtimaller üzerine kuruluyorum. Anksiyete mi yaşıyorum bilmiyorum. Asla güzelliklerine odaklanamıyorum.

Olmadığınız biri gibi yaşamayın demeniz çok iyi geldi. Anne babamdan dolayı sanırım evliliğe güzel bakamıyorum şimdi böyleyiz ama sonra diye düşünüyorum hep evet destek olur başta benim davranışlarım ona garip gelsede (misafir sevmeme çok görüşmeme kardeşinin kalma meselesini bu kadar büyütmem) sanki beni kabulleniyor gibi. Başta zorlandık eminim o bu kadar sosyalken bi anda benim gibi biriyle evlenmek zor gelmiştir.
Aslında kendınızın farlında olmanız çok güzel .


Güzel düşünün güzel şeyler olsun inşAllah
 
Merhaba ben de Antalya'dan evlenme sebebiyle eşimin yaşadığı küçük bir ilçeye geldim. Evet eşimin çevresi hep burada ama gitme gelme pek yok, açıkçası tam tersi durumumuz. Ben de bu gibi yalnızlıktan şikayet eden biriydim. 8 ay oluyor biz evleneli. İlk 3 4 ay epey bu durumun sıkıntısı içindeydim. Şuan da geçti mi dersen eh işte. Ama ilgi odağımı değiştirdim. Eşimin ailesini sorun olarak görmek yerine ben de onlara mesafe koydum. Kendi evimle, işimle, kendi hayatımla ilgileniyorum. Hobilerimi yerine getiriyorum. Vs vs.
benimkiler de kötü insan değiller gibi ama sınırlarımı ya çizemezsem ya ömrüm burada harcanıp giderse gibi düşünüyorum hep. annemi tek bırakıp buraya geldim burada da insanlara yetişmeye çabalamaktan sıkıldım. Hani benim annem de var oraya gidip gelebilirim ama ben burda onun çevresiyle sürekli görüşüyorum gibi düşünüyorum.😢
Çok sorunlu bir durum göremedim ben kendi kendinize kurmayın bu sağlığınıza da evliliğinize de zarar verir. Mesela ben yeni evliyken de eşimin sülalesinde çok düğün oldu, ama sonra düğünden beri görmedim kimseyi 🙂 illa ki sizinkilerin de düğünü nişanı bitmiştir eskisi kadar sık gelip gitme olmaz. Zaten çalışıyormuşsunuz insanlara söylersiniz benim ders programınim müsait değil diye. Herkes 2de çıktığınızı bilmek zorunda değil. Zamanla kendi düzeninizi oturtursunuz. Bi de zaten kalabalıklarsa kendileriyle eğleşirler çalışan kadına çok bulaşmazlar diye düşünüyorum
Yok bitmedi işte. Evlendim ilk ay eşim rahatsizlandi 1 hafta hastanede kaldı. Sonrasında 2-3 ay işinin en yoğun olduğu dönemdi benim okulum başladı. Sonra misafirler git geller düğünler nişanlar bilmem neler kalmaya misafir gelmek istemesi kardeşinin 4 ay bizde kalmak istemesi. Kafayı yiyecek gibi oldum.😒
 
benimkiler de kötü insan değiller gibi ama sınırlarımı ya çizemezsem ya ömrüm burada harcanıp giderse gibi düşünüyorum hep. annemi tek bırakıp buraya geldim burada da insanlara yetişmeye çabalamaktan sıkıldım. Hani benim annem de var oraya gidip gelebilirim ama ben burda onun çevresiyle sürekli görüşüyorum gibi düşünüyorum.😢

Yok bitmedi işte. Evlendim ilk ay eşim rahatsizlandi 1 hafta hastanede kaldı. Sonrasında 2-3 ay işinin en yoğun olduğu dönemdi benim okulum başladı. Sonra misafirler git geller düğünler nişanlar bilmem neler kalmaya misafir gelmek istemesi kardeşinin 4 ay bizde kalmak istemesi. Kafayı yiyecek gibi oldum.😒
Eşinize geçmiş olsun. Şimdi durumlar nasıl? Hala gelip gitmek istiyorlar mı? Kardeşin kalma isteğini bertaraf etmişsiniz sanırım.
 
Eşinize geçmiş olsun. Şimdi durumlar nasıl? Hala gelip gitmek istiyorlar mı? Kardeşin kalma isteğini bertaraf etmişsiniz sanırım.
Çok teşekkür ederim şu an anneme geldim sömestr tatilindeyim diye. Kalma isteği hala askıda eşim halledeceğim diyor falan. Ama ben keyifsizim ne olacak diye düşünüp.
 
benimkiler de kötü insan değiller gibi ama sınırlarımı ya çizemezsem ya ömrüm burada harcanıp giderse gibi düşünüyorum hep. annemi tek bırakıp buraya geldim burada da insanlara yetişmeye çabalamaktan sıkıldım. Hani benim annem de var oraya gidip gelebilirim ama ben burda onun çevresiyle sürekli görüşüyorum gibi düşünüyorum.😢

Yok bitmedi işte. Evlendim ilk ay eşim rahatsizlandi 1 hafta hastanede kaldı. Sonrasında 2-3 ay işinin en yoğun olduğu dönemdi benim okulum başladı. Sonra misafirler git geller düğünler nişanlar bilmem neler kalmaya misafir gelmek istemesi kardeşinin 4 ay bizde kalmak istemesi. Kafayı yiyecek gibi oldum.😒
seni anlıyorum ben de annemi bırakıp geldim. hala da geçmiş değil buhranlarım. Fakat hayat bu oyalanacak bir şeyler bulmak zorundasın. Kendi iç mutluluğunu yakalamalısın. Bir şeyleri düşünüp durmak ne sana ne de evliliğine faydalı olmayacaktır. çok mu küçük bir ilçe?
 
Back