- 26 Ekim 2015
- 8.399
- 20.242
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Rabbim sifasını versin insallah. Gönlünüzü ferah tutun. Cok bilincli bir annesiniz bence. Esiniz sizi suclayana kadar hamilelik sürecinde destek olsaymis keşke. Anne 9 ay sıkıntı çeksin. Yavrusunu karnında taşısın, meme ucu yara olsun, bir saatlik uykuya hasret kalsın, yine bebeği hasta olduğunda geceleri başında beklesin sonra...yine bebekte en ufak bir sağlik sorunu olduğu zaman yine anne suçlansın. O da niye kışın bebegini sosyal ektivitelerin içine sokamadığından . İnsallah sıkıntısız atlatırsınız bu süreci. Ayrıca yumusak oyuncaklara dokunamayan hatta görünce aglayan bebekler gördüm. Mesela benim oglumunda o kadarlıkken sese hassasiyeti vardı. Hemen kulağını kapatırdı. Rabbim hiçbir anneyi evladıyla sınamasın5 gun sonra da psikiyatriste randevumuz var. oglum farkli dokulardaki seylere dokunmak istemiyor ( oyun hamuru, kum, tuylu oyuncaklar vs) parka goturdugumuzde ya salincakta sallanmak istiyor ya da sadece koşuyor, ses hassasiyetimiz vardi. duyusal problemlerimiz oldugu icin ergoterapiste gidip duyu butunleme yonunde degerlendirme alip duyu butunleme egitimi aldirmayi dusunuyordum bu sebeple gittim.
amin cok tesekkurler. yasadiklarimi yazsam roman olur, esimin ailesinin yaptiklari, esimin pisirikca durup beni korumamasi.. en son stresten suyum gelmisti 6 ayda artik son raddeye getirdiler.. ama suclu yine benim cunku panik ve stresli bi yapim varmis. o yuzden her seyi kafaya taktigim icin hastaneye yatmisim. asla kendi ailesinin yaptiklarini kabul etmiyor. ama artik konu bu degil, konu oglumun sagligi, gelecegiRabbim sifasını versin insallah. Gönlünüzü ferah tutun. Cok bilincli bir annesiniz bence. Esiniz sizi suclayana kadar hamilelik sürecinde destek olsaymis keşke. Anne 9 ay sıkıntı çeksin. Yavrusunu karnında taşısın, meme ucu yara olsun, bir saatlik uykuya hasret kalsın, yine bebeği hasta olduğunda geceleri başında beklesin sonra...yine bebekte en ufak bir sağlik sorunu olduğu zaman yine anne suçlansın. O da niye kışın bebegini sosyal ektivitelerin içine sokamadığından . İnsallah sıkıntısız atlatırsınız bu süreci. Ayrıca yumusak oyuncaklara dokunamayan hatta görünce aglayan bebekler gördüm. Mesela benim oglumunda o kadarlıkken sese hassasiyeti vardı. Hemen kulağını kapatırdı. Rabbim hiçbir anneyi evladıyla sınamasın
suan o gucu kendimde bulamiyorum ama guclu olmam lazim. doktor insallah olumlu seyler soylerOtizm tanısı gerçekten de öyle kolay konulmuyor canım.
Önce doktor iyice bir baksin. Tedavi plani oluştursun.
Kendini lütfen suclama. Şuanda güçlü olup minnoşa odaklanmak gerek.
gelisimsel pediatri ya da autism konusunda uzman bir cocuk psikiyatrisinden tani almanizi tavsiye ederim. direk terapistle baslamak bana mantikli gelmedi. ayrica her seyi mukemmel yapsaniz bile boyle problemler ortaya cikabiliyor, o yuzden gecmise bakmayin, simdi ne yapabiliriz diye dusunun. bir de cocugun hasta olmasi aile icin buyuk bir stres kaynagi, esler arasindaki iliskiyi de etkiliyor malesef. Yani sarsilmaniz normalmerhabalar daha onceden burada oglumla (18 aylik) ilgili konu acmistim, konusmamasi, isaret parmagiyla isteklerini gostermemesi, ileri geri sallanmasi ve duyusal hassasiyeti ile ilgili kaygilarimi paylasmistim. bugun ergoterapistle gorustuk. bir bucuk saat degerlendirmeye aldi. degerlendirme sonrasi malesef ic acici seyler soylemedi. cocugumun sinirda oldugunu ice kapanmaya az bir zaman kaldigini (uygun egitimi almazsak) soyledi. ama egitim aldigimizda riskin ortadam kalkabilecegini de soyledi fakat kesin konusmadi. gerci bu tarz durumlarda kesin konusulmadigini meslegim geregi iyi biliyorum. bayramdan sonra hemen floor time egitimine baslayacagiz. bu arada duyusal hassasiyet oldugunu saniyordum ama yokmus. keske sadece duyusal hassasiyet olsaydi. oglum kisa bir sure oynayip hemen kendi dunyasina donmek istiyormus. iste floor time ile bol iletisimli oyunlarla ustesinden gelecegiz insallah. fakat benim bogazimda bir yumru var sanki, cok kotuyum. tarifi imkansiz. surekli aglamak istiyorum. degerlendirme surecinde ergoterapist ozellikle hamilelik surecimi cok sorguladi. ayrintilariyla anlattim, hamilelikte yasadigim buyuk stresler sonucu hastaneye yatmis olmam, hastanede hareketsiz bi sekilde (3 ay) yatiyor olmam cocugumu etkilemis. orda ben surecimi anlatirken esim de hemen beni suclama amaci ile cocugu sosyallestiremedik cok bununla da alakali mi dedi.(kiş doneminde cok fazla parka cikaramamistim) o an sinir patlamasi yasamamak icin zor tuttum kendimi. hamileyken kendisi ve ablalarinin yasattiklarini cok iyi biliyor, sirf beni suclu ilan etmek icin dikkati bana yonlendirecekti guya. ergoterapistte "cocuk sizi goruyo bu yeter cocugun konusmasi icin taklit etmesi icin dedi. parkla bahceyle alakasi yok yani dedi.
yemek yiyemiyorum dunden beri, kotuyum, gucum yok, ailemden uzagim, ruh halim cok kotu, agliyorum.
Ergoterapistin konuşmasını beğenmedim .merhabalar daha onceden burada oglumla (18 aylik) ilgili konu acmistim, konusmamasi, isaret parmagiyla isteklerini gostermemesi, ileri geri sallanmasi ve duyusal hassasiyeti ile ilgili kaygilarimi paylasmistim. bugun ergoterapistle gorustuk. bir bucuk saat degerlendirmeye aldi. degerlendirme sonrasi malesef ic acici seyler soylemedi. cocugumun sinirda oldugunu ice kapanmaya az bir zaman kaldigini (uygun egitimi almazsak) soyledi. ama egitim aldigimizda riskin ortadam kalkabilecegini de soyledi fakat kesin konusmadi. gerci bu tarz durumlarda kesin konusulmadigini meslegim geregi iyi biliyorum. bayramdan sonra hemen floor time egitimine baslayacagiz. bu arada duyusal hassasiyet oldugunu saniyordum ama yokmus. keske sadece duyusal hassasiyet olsaydi. oglum kisa bir sure oynayip hemen kendi dunyasina donmek istiyormus. iste floor time ile bol iletisimli oyunlarla ustesinden gelecegiz insallah. fakat benim bogazimda bir yumru var sanki, cok kotuyum. tarifi imkansiz. surekli aglamak istiyorum. degerlendirme surecinde ergoterapist ozellikle hamilelik surecimi cok sorguladi. ayrintilariyla anlattim, hamilelikte yasadigim buyuk stresler sonucu hastaneye yatmis olmam, hastanede hareketsiz bi sekilde (3 ay) yatiyor olmam cocugumu etkilemis. orda ben surecimi anlatirken esim de hemen beni suclama amaci ile cocugu sosyallestiremedik cok bununla da alakali mi dedi.(kiş doneminde cok fazla parka cikaramamistim) o an sinir patlamasi yasamamak icin zor tuttum kendimi. hamileyken kendisi ve ablalarinin yasattiklarini cok iyi biliyor, sirf beni suclu ilan etmek icin dikkati bana yonlendirecekti guya. ergoterapistte "cocuk sizi goruyo bu yeter cocugun konusmasi icin taklit etmesi icin dedi. parkla bahceyle alakasi yok yani dedi.
yemek yiyemiyorum dunden beri, kotuyum, gucum yok, ailemden uzagim, ruh halim cok kotu, agliyorum.