- 14 Nisan 2018
- 5.023
- 2.919
- Konu Sahibi umutsuzvaka01
- #1
Selamın aleyküm
Bu aralar çok zor günler günler geçiriyorum
Hayatımdaki en büyük acıyı yaşadım
2 hafta önce babamı trafik kazasında kaybettim
Bu bana o kadar ağır geldi ki kabullenemiyorum
Olaydan daha 3 saat önce telefonda konuşmuştuk sesi çok iyiydi sonra acı haber geldi
Bundan aylar önce bir tanıdığım annesini kaybetmişti içim yanıyor diyordu. Bende bunda ne var hepimizin gideceği yer orası diyordum ama öyle değilmiş çok zor başına gelmeyen anlayamiyor cidden
Her gün ağlıyorum içime kapandım içimden hiç bişey yapmak gelmiyo
Kısacası dünya durmuş gibi hissediyorum sanki insanlar boşa yaşıyormuş gibi
Ben ne yapacağımı bilmiyorum
Boşluktayım
Bu acı unutulacak gelip geçici birşey değil ama nasıl başa çıkacağım bu acıyla?
Birde flört ettiğim biri vardı son zamanlarda bi konuşuyorduk bi konuşmuyorduk yani ne olduğu belli değildi kopukluk vardı aramızda
Ben onu aramak istedim geçenlerde aradım seninle konuşmaya ihtiyacım var diye
Çünkü o da babasını kaybetmiş daha önce beni en iyi o anlar diye düşündüm
Konuştuk uzun uzun teselli verdi ondan sonra 2 hafta geçti ses yok
Ne bileyim bu zor günlerimde insaniyet namına yanımda olur diye düşünmüştüm ama olmadı
Gerçi konuşmak istese de konuşmam bu dönemde hiç kimseyle iletişim kurmak istemiyorum değişik bir ruh halindeyim bilmiyorum
Acımın üstüne bir de bu eklendi
Gerçi bu gelip geçici bişey bi süre sonra ya yeri dolar ya unutulur ama baba acısı öyle değil ki
kimse babanın yerini dolduramaz
Babam için ne yapabilirim?
Bu zor günleri nasıl atlatabilirim?
Yardımcı olabilir misiniz
Bu aralar çok zor günler günler geçiriyorum
Hayatımdaki en büyük acıyı yaşadım
2 hafta önce babamı trafik kazasında kaybettim
Bu bana o kadar ağır geldi ki kabullenemiyorum
Olaydan daha 3 saat önce telefonda konuşmuştuk sesi çok iyiydi sonra acı haber geldi
Bundan aylar önce bir tanıdığım annesini kaybetmişti içim yanıyor diyordu. Bende bunda ne var hepimizin gideceği yer orası diyordum ama öyle değilmiş çok zor başına gelmeyen anlayamiyor cidden
Her gün ağlıyorum içime kapandım içimden hiç bişey yapmak gelmiyo
Kısacası dünya durmuş gibi hissediyorum sanki insanlar boşa yaşıyormuş gibi
Ben ne yapacağımı bilmiyorum
Boşluktayım
Bu acı unutulacak gelip geçici birşey değil ama nasıl başa çıkacağım bu acıyla?
Birde flört ettiğim biri vardı son zamanlarda bi konuşuyorduk bi konuşmuyorduk yani ne olduğu belli değildi kopukluk vardı aramızda
Ben onu aramak istedim geçenlerde aradım seninle konuşmaya ihtiyacım var diye
Çünkü o da babasını kaybetmiş daha önce beni en iyi o anlar diye düşündüm
Konuştuk uzun uzun teselli verdi ondan sonra 2 hafta geçti ses yok
Ne bileyim bu zor günlerimde insaniyet namına yanımda olur diye düşünmüştüm ama olmadı
Gerçi konuşmak istese de konuşmam bu dönemde hiç kimseyle iletişim kurmak istemiyorum değişik bir ruh halindeyim bilmiyorum
Acımın üstüne bir de bu eklendi
Gerçi bu gelip geçici bişey bi süre sonra ya yeri dolar ya unutulur ama baba acısı öyle değil ki
kimse babanın yerini dolduramaz
Babam için ne yapabilirim?
Bu zor günleri nasıl atlatabilirim?
Yardımcı olabilir misiniz
Son düzenleme:
hepte yansın ki annemin ateşi içimde hiiç unutmayım ben.cookk sabirlar dilerim ama size teselli vermeyeceğim çünkü hiç bı söz içinizi zaten soğutmayacak.o yüzden kimseyi takmadan acınızı yaşayın bence,bağıra bağıra ağlayın hatta.icim bı öyle Soğuyordu çünkü benim ilk zamanlar hiç sönmese de atesi...
