İçim artık o kadar şiştiki

lepistesss1 .!.:

Merhaba arkadaşlar burada aktif değildim 1 senedir. Geçen sene bir konu açmıştım belki hatırlayanınınız vardır sevdiğim insan ile ailem arasında kaldım sebebi de çocuğun ailemden çok uzakta bi yerde mesleğinden dolayı çakılı olmasıydı. O yerde ben de çalışıyorum senelerdir ama benim her tarafa gidebilme hakkım var ikimiz de memuruz ama onun öyle bir hakkı yok. 1 senede çok şey yaşandı benim açımdan yıpratan yoran(ilişkimle ilgili değil) ailem çok istemese de ikna oldular. İkna olmuşlarken bu sefer benim kafam karıştı ailemin dediği gibi acaba onlara haksızlık mı yapıyorum onları düşünmüyor muyum yarın bir gün elden ayaktan düştüklerinde ben çok uzakta olcam nasıl olcak diye diye ikna olmalarına tanışma olcağına bile sevinemedim. Bu sefer de kalbim ve mantığım arasında sıkıştım kaldım. Ne sevdiğimden vazgeçmek istiyorum ne de ailemi yalnız bırakmak istiyorum saçma sapan bir hal aldım çocuk gibiyim aynı bir şeye karar veremiyorum kendime de artık kızmaya başladım. Çocuk o zaman işini bıraksın diyenler olursa ona istifa ettiremem biliyorsunuz artık memurluk çok zor elde ediliyor ve özelde çalışsa çok yıpranır yıpranma payını bile alamaz özelde e maaşı da düşer geçinme zora girer bu sefer. Herkese soruyorum anlatıyorum çoğu insan evet ailemizi düşünmeliyiz ama nereye kadar senin de kendine göre bi hayatın var hayatını sürekli onlara göre şekillendiremezsin o zaman hayat senin hayatın olmaz, yakında olunca bile yetemiyorsun bazen diyorlar. Öf bilmiyorum ben niye böyleyim niye böyle oldum gerçekten içim şişti.

Genişletmek için tıkla...

lepistesss1 .!.:

Cevap verenlere ve verecek olanlara çok teşekkür ediyorum. Şu ana kadar cevap yazanlar hepiniz çok haklısınız. Ben de bir yandan sizin gibi düşünüyorum hatta kendime inanın çok kızıyorum hep ailemi düşünerek ilerleyemem gelmişim kaç yaşına yaşımda küçük değil hani şöyle olsam 20 küsürlerde derim daha gencim olgunlaşmamışım diyeceğim ama öyle de değil yani inanın ben de aşırı kızıyorum kendime. Önceden böyle değildim çok kararlıydım bir şey oldu sanırım ailemin düşünceleri etkiledi 1 sene boyunca o kadar çok duygusal bir şekilde üstüme geldiler ki ama bu bir bahane olmamalı etkilenmemeliydim yoksa evlendiğimde de bu şekilde olursa yukarda belirten arkadaş gibi hiç evlenmemeliyim kimseyi mutsuz etmemeliyim.

Genişletmek için tıkla...