Kızlar merhaba,
Bir yol göstermenize daha ihtiyacım var. Yoktan var mı ediyorum, konuya dıştan bakarak söyleyin :)
Yaklaşık 1.5 sene önce ofiste salına salına yürürkene bir beyi ilk defa görmüştüm. Yeni işe girmiş o civarlar. Gördüğüm ilk an da garip bir his hissetmiştim, büyük bir çekim vardı, onun da öyle olduğunu düşünüyorum çünkü gözlerimiz bir kaç saniye kitlenmişti, o da yaptığı işi bırakıp bakakalmıştı. İkimiz de çok güzel ya da çok yakışıklı değiliz öyle uzun süre bakılacak. Ben de garip bir ortam oldu diye “afiyet olsun” diyip geçmiştim.
Sonra bizim şirkette oturma yerlerimiz değişti ve birbirine yakın yerlerde oturmaya başladık. Böylece iletişim başladı. O arada o yönetici oldu terfi alarak. Bir de ekiplerimiz beraber iş yapıyordu o sıralar. Gördüğünde sürekli laf atmaya başladı. Bakışmalar başladı, çok yakın olduğum bir kaç arkadaşım da kaç kere gördüler ben bakmıyorken bana baktığını vb. Bana sürekli pas atıyordu ama hiç gerçek bir adım atmıyordu. Şu tarz konuşmalar oluyordu örneğin:
(Yazışma)
“ben: - x ve y odasını aynı anda tutmuşsun birini biz kullanabilir miyiz?
O: tabi x i kullanabilirsiniz.
Ben: tamam teşekkürler.
O: Buralarda yoksun diye iki odayı birden tutmuştum ama demek ki dönmüşsün:) (yurtdışı seyehatindeydim)
Ben: yokluğum fark ediliyor mu ya
dönmedik haftaya döneceğiz
O: bir kere aynı anda iki oda tuttum. Onun fark edilmesi kadar çabuk fark ediliyor:)”
Gibi gibi. O ara çook alt metni olan konuşmalar yaptık. boş sorular sormak için bir şeylere bakalım diye masasına çağırdığı oldu vb. Sonra ben niye adım atmıyor diye peşine düştüm ve sevgilisi olduğunu öğrendim, hatta herkes nişanlı oldığınu çok yakında evleneceğini söyledi. Her şeyi yanlış anladığımı düşündüm. Ben de bu sevdadan vazgeçtim bir daha asla bakmadım görünce kafamı çevirdim vb iletişim koptu gitti. Benim de hayatıma biri girdi o ara vb.. sonra ayrıldık.
Kendisi hala evlenmedi 1 seneyi geçiyor. Sistemden bakıyorum evlilik tarihi belli olsa işlenmiş oluyor o da yok. Ve bu aralar yine bi etkileşim var gibi hissediyorum. Yine bakışmalar başladı. 2-3 hafta önce aynı servisteydik şöyle muhabbetler oldu:
“O: -iş çıkışı saatinde bu semtte napacaksın pazartesi pazartesi
Ben: -bir arkadaşımla görüşeceğim
O: -oooooo yoksa bir enişte adayı mı var
Ben: (orda utandım bozardım rahatsız oldum biraz geçiştirmeye çalıştım) evet
O: hiç de hayır öyle değil demiyorsun insan biraz yalanlar
Ben; niye öyle bir şey yapayım ki hem 40 yılın başı birini bulmuşum
O: -laflara bak ya, tamam hadi üstüne gelmiyorum hadi yarın arkadaşlarına enişte adayıyla görüşüyormuş demeyeceğim
Ben: -onlar biliyor ki zaten?
O: -tamam hadi üstüne gelmiyorum tamam
Sonra başka şeylerden konuştuk ama konuşmanın modu düştü hissettim ve şöyle şeyler dedi “yurtdışı seyehatin varmış dikkat et orda çok para harcama ilerde lazım olcak bak hahaha” (görüştüğüm kişiyi kastederek) ben de dumur olup “yok canım ne alaka yaa” falan dedim.
Birbirimize bakıyoruz diğerinin görmediğini düşündüğü zamanlarda. Bazen yakalanıp kafayı eğiyoruz. İçimde bir yerlerde bir şey diyor ki bu adam benim evleneceğim kişi... ama kendisinden bir adım yok. Yönetici diye mi çekiniyor hayatında hala biri mi var bilmiyorum. Aile yapısı olarak tutucu. Özel hayatında utangaç olduğunu düşünüyorum. Kafamdan da atmak istiyorum bir yandan. Nasıl yapayım bunu ben? Önerileriniz nelerdir? Ben her şeyi yanlış mı yorumluyorum yoksa?
Teşekkürler.