- Konu Sahibi maskeninardindaki
- #1
Merhhaba arkadaslar...
yine konu eski erkek arkadas. ah su erkekler.
benim eski partnerim (ikimizde 26) beni birakali bir yilin üstünde oldu. Ayrilirken beni hala sevdigini ama huylarimizin cok farkli oldugu gibi sacma sapan seyler söyledi. Ayriligi kabul ettim. nasil istiyorsa öyle olsun dedim. Her gün her gece agladim baska mesela. ama o bunu bilmedi hic. neyse bu hikaye o okadar uzun ki. ama sonucta bildigimiz ayrilik seneryosu iste bir taraf aglarken öteki taraf oh kurtuldum havalarinda oluyor. hepimiz biliriz bunlari sanirim.
ama ayrildiktan 4 ay sonra bu seneryo biraz degisti. benim varligimi basli basina unutmus gibi gösteren o kisi birden aramaya mesaj atmaya basladi. siradan ama göndermeli icerikler tabi. havadan sudan muhabbetlerin arasinda "seni hic unutamiyorum", "cok özledim" gibi seyler oluyordu. sonrada ayrilamamizin en mantikli cözüm oldugunu derdi ardindan. cok sIk gelen mesajlar degildi. yaklasik iki ay arayla bir hamlede bulunuyordu sürkekli.
basta cok soguk davrandim. sonra biraz daha iyidik. dogum günlerimizi bayramlari falan kutlar olduk birbirimizin. arada hep görüselim mi diye soruyordu. iyi bir fikir olmadigini söylüyordum hep. Cünkü amacini anlamiyordum. beni geri kazanmaya calistigini bilsem görüsürdüm mutlaka. cünkü hala cok seviyorum kendisini. ama öyle siradan arkadasca bir görüsme istemiyorum, canimi cok yakar bu cünkü.
ama en sonunda kabul ettim. bulusma günü geldi, ve begfendi bana mesaj cekiyor, zamani yokmus kusura bakmicakmisim. "niye ne isin varmis" sordum. cevap bile vermedi. komik dimi? bende beni bundan sonra rahat birak yazdim o anki sinirimle. bir yildir benimle görüsmeye calisiyor, kabul ediyorum ve bu.... bu olaydan sonra 3 ay gecti.
ondan nefret etmek o kadar cok isterdim ki.
yine konu eski erkek arkadas. ah su erkekler.
benim eski partnerim (ikimizde 26) beni birakali bir yilin üstünde oldu. Ayrilirken beni hala sevdigini ama huylarimizin cok farkli oldugu gibi sacma sapan seyler söyledi. Ayriligi kabul ettim. nasil istiyorsa öyle olsun dedim. Her gün her gece agladim baska mesela. ama o bunu bilmedi hic. neyse bu hikaye o okadar uzun ki. ama sonucta bildigimiz ayrilik seneryosu iste bir taraf aglarken öteki taraf oh kurtuldum havalarinda oluyor. hepimiz biliriz bunlari sanirim.
ama ayrildiktan 4 ay sonra bu seneryo biraz degisti. benim varligimi basli basina unutmus gibi gösteren o kisi birden aramaya mesaj atmaya basladi. siradan ama göndermeli icerikler tabi. havadan sudan muhabbetlerin arasinda "seni hic unutamiyorum", "cok özledim" gibi seyler oluyordu. sonrada ayrilamamizin en mantikli cözüm oldugunu derdi ardindan. cok sIk gelen mesajlar degildi. yaklasik iki ay arayla bir hamlede bulunuyordu sürkekli.
basta cok soguk davrandim. sonra biraz daha iyidik. dogum günlerimizi bayramlari falan kutlar olduk birbirimizin. arada hep görüselim mi diye soruyordu. iyi bir fikir olmadigini söylüyordum hep. Cünkü amacini anlamiyordum. beni geri kazanmaya calistigini bilsem görüsürdüm mutlaka. cünkü hala cok seviyorum kendisini. ama öyle siradan arkadasca bir görüsme istemiyorum, canimi cok yakar bu cünkü.
ama en sonunda kabul ettim. bulusma günü geldi, ve begfendi bana mesaj cekiyor, zamani yokmus kusura bakmicakmisim. "niye ne isin varmis" sordum. cevap bile vermedi. komik dimi? bende beni bundan sonra rahat birak yazdim o anki sinirimle. bir yildir benimle görüsmeye calisiyor, kabul ediyorum ve bu.... bu olaydan sonra 3 ay gecti.
ondan nefret etmek o kadar cok isterdim ki.