Merhaba, iyi akşamlar KK'nın güzel hanımları. Akıl danışmak için değil de biraz içimi dökmek için yazayım dedim. Üniversite 4. sınıf öğrencisiyim, bi aksilik olmazsa Haziran sonu gibi mezun olmuş olacağım. Derslerimde bir sorun yok yani şimdilik okulun uzaması gibi bir durum söz konusu değil ama daha son finalleri olmadık :) Benim derdim çevremdeki insanların karamsar yorumlar yapmaları üstelik benim ve sınıf arkadaşlarımın hayatı hakkında. Sürekli bir mezuniyet sonrası karamsarlığı hakim özellikle bizden büyük insanlarda. En başta kendi ders hocalarımız.
Mezuniyet törenimin olduğu gün kadının biri anneme "mezun olduklarına pişman olacaklar" dedi benim yanımda. Aileme yurtta yaşadığım bazı saçmalıklardan bahsedince "iş hayatında daha nelerle karşılaşacaksın" diyorlar. En rahatsız edici olan da hocaların yorumları. Bir hocamız var mesela, derse girdiği günden beri bizi KPSS A için teşvik ediyor, sağolsun varolsun ama sanki ondan başka seçenek yokmuş gibi konuşuyor. "Siz 4 sene bu bölüme kafa yordunuz, gidip de B grubu memurluğu (düz memurluk) hedeflerseniz size yazık olur, ziyan edersiniz, kendinizi harcarsınız, aldığınız eğitim çöpe gider" gibi sözler sarfetti sene boyunca. Hiç demiyor ki "akademik kariyer ya da özel sektörde de iyi yerlere gelmek için uğraşın" diye. Tamam mantıklı aslında söyledikleri ama bazen de anlam veremiyorum. Mesela, "en azından deneyin, 1-1,5 sene eve kapanın en azından deneyin" diyor ama o süre sonunda eğer kazanamazsak çöpe giden emekler ne olacak? Fırsat maliyetini en iyi bilen adam bir de bu. Tabi ki kalıp da "siz bir işe yaramazsınız, o diplomayı boşuna alıyorsunuz" demekten bin kat daha iyidir ama karamsar konuşmalarını yazmıyorum bile.
Bir başka hocamız da "devlet olsun da ne olursa olsun, kapağı atmaya bakın" diyor, zaten ondan aldığımız derste Türkiye'nin ekonomisini tartıştığımız için dersin kendisi ayrı bir hüzünlü. Hiç olumlu da konuşmaz gerçi o. Neyse.
Bir diğer hocamız "kpss ile uğraşmayın zaman kaybı, devletin kadroları, alabileceği sayı belli, zaten çoğunuz açıkta kalırsınız ona çalışacağınıza kendinizi geliştirin. Finans sektörü sizin en kolay iş bulup en iyi parayı kazanabileceğiniz bir sektör ama siz devlete yamanmaya takmışsınız" diyor. Ki ben en çok bu hocaya hak veriyorum.
Öteki hocalarımız da öyle bir konuşuyor ki sanki ölmüşüz de ağlayanımız yok. Sanki mezun olunca hepimiz hayatımız boyunca işsiz kalıp işe yaramaz bireyler olup kendi ezikliğimiz içinde boğularak öleceğiz. Mezuniyet töreninde kendi sınıf arkadaşlarım bile "merhaba işsizlik" diye bağırıyorlardı. Sorsam bu insana, ne okuduğumuz bölümü seviyor, ne hakkında bilgi sahibi, ne İngilizce biliyor, ne bir planı var... Yok. Neden herkes bu kadar negatif? Ne yapalım yani, mezun mu olmayalım? Okulu mu uzatalım? İyice geç mi kalalım? Hadi bi sene uzattın diyelim, o okul hiç bitmeyecek mi? Kendimizi mezara mı atalım ben anlamadım. Bir insan neden etrafındakilere sürekli negatif şeyler söyler doğru düzgün akıl vermek yerine? Ülkenin ekonomisini iyi bilen ve sürekli öğrenmek için çaba sarfeden insanlardan biriyim, işsizlik oranlarını birçok insandan daha iyi biliyorum zaten hep sınavlarımızda da çıkar ama... Bıktım bunların laflarından. Ülkeyi bu hale ben mi getirdim? Bir sürü üniversiteyi ben mi açtım? Ne yapsaydım yani, liseden sonra okumasa mıydım? Ya da kocaya mı gitseydim hemen? Ne yapayım, daha almadığım diplomamı mı yırtayım? Yazdıkça sinirleniyorum...
Mezuniyet törenimin olduğu gün kadının biri anneme "mezun olduklarına pişman olacaklar" dedi benim yanımda. Aileme yurtta yaşadığım bazı saçmalıklardan bahsedince "iş hayatında daha nelerle karşılaşacaksın" diyorlar. En rahatsız edici olan da hocaların yorumları. Bir hocamız var mesela, derse girdiği günden beri bizi KPSS A için teşvik ediyor, sağolsun varolsun ama sanki ondan başka seçenek yokmuş gibi konuşuyor. "Siz 4 sene bu bölüme kafa yordunuz, gidip de B grubu memurluğu (düz memurluk) hedeflerseniz size yazık olur, ziyan edersiniz, kendinizi harcarsınız, aldığınız eğitim çöpe gider" gibi sözler sarfetti sene boyunca. Hiç demiyor ki "akademik kariyer ya da özel sektörde de iyi yerlere gelmek için uğraşın" diye. Tamam mantıklı aslında söyledikleri ama bazen de anlam veremiyorum. Mesela, "en azından deneyin, 1-1,5 sene eve kapanın en azından deneyin" diyor ama o süre sonunda eğer kazanamazsak çöpe giden emekler ne olacak? Fırsat maliyetini en iyi bilen adam bir de bu. Tabi ki kalıp da "siz bir işe yaramazsınız, o diplomayı boşuna alıyorsunuz" demekten bin kat daha iyidir ama karamsar konuşmalarını yazmıyorum bile.
Bir başka hocamız da "devlet olsun da ne olursa olsun, kapağı atmaya bakın" diyor, zaten ondan aldığımız derste Türkiye'nin ekonomisini tartıştığımız için dersin kendisi ayrı bir hüzünlü. Hiç olumlu da konuşmaz gerçi o. Neyse.
Bir diğer hocamız "kpss ile uğraşmayın zaman kaybı, devletin kadroları, alabileceği sayı belli, zaten çoğunuz açıkta kalırsınız ona çalışacağınıza kendinizi geliştirin. Finans sektörü sizin en kolay iş bulup en iyi parayı kazanabileceğiniz bir sektör ama siz devlete yamanmaya takmışsınız" diyor. Ki ben en çok bu hocaya hak veriyorum.
Öteki hocalarımız da öyle bir konuşuyor ki sanki ölmüşüz de ağlayanımız yok. Sanki mezun olunca hepimiz hayatımız boyunca işsiz kalıp işe yaramaz bireyler olup kendi ezikliğimiz içinde boğularak öleceğiz. Mezuniyet töreninde kendi sınıf arkadaşlarım bile "merhaba işsizlik" diye bağırıyorlardı. Sorsam bu insana, ne okuduğumuz bölümü seviyor, ne hakkında bilgi sahibi, ne İngilizce biliyor, ne bir planı var... Yok. Neden herkes bu kadar negatif? Ne yapalım yani, mezun mu olmayalım? Okulu mu uzatalım? İyice geç mi kalalım? Hadi bi sene uzattın diyelim, o okul hiç bitmeyecek mi? Kendimizi mezara mı atalım ben anlamadım. Bir insan neden etrafındakilere sürekli negatif şeyler söyler doğru düzgün akıl vermek yerine? Ülkenin ekonomisini iyi bilen ve sürekli öğrenmek için çaba sarfeden insanlardan biriyim, işsizlik oranlarını birçok insandan daha iyi biliyorum zaten hep sınavlarımızda da çıkar ama... Bıktım bunların laflarından. Ülkeyi bu hale ben mi getirdim? Bir sürü üniversiteyi ben mi açtım? Ne yapsaydım yani, liseden sonra okumasa mıydım? Ya da kocaya mı gitseydim hemen? Ne yapayım, daha almadığım diplomamı mı yırtayım? Yazdıkça sinirleniyorum...
