Yeni tanıdığım ya da ilk kez buluştuğum birisi değil. 4 - 5 yıldır tanışıyoruz. Arkadaşlıktan flörte evrilen bir ilişki diyelim. Öncesinde onunda ısmarladığı yemekler yaptığı süprizler oldu tabi ama genele bakınca o 3 ısmarladıysa ben 6 kez ısmarlamışımdır
Ya işte mesele de o. Dün akşam sanırım içimdeki bardak taştı o 240 TL ile çünkü öncesinde daha fazla tutarlar ödediğim de oldu ama hiçbirisinde bu aydınlanmayı yaşamamıştım
Ay

yok ben öyle tam altın falan almam daha doğrusu alamam. Bende o kadar zengin değilim ama konu birşeyler yiyip içmekse kimseye fırsat vermiyorum
Ya abartı zaten ben normal bulmuyorum ki

abarttım ben cılkını çıkardım bu işin. Yani dün bizi görseydiniz eminim sizde benim kredi kartımdan çekerdiniz ödemeyi o derece bi ısrar


Ahahahaha bak kanıma giriyorsun
Ay yok henüz kimseyle o tutarlarda yemek yemedim.

zaten tutarda ya da ödeme yapmada sorun yokta bunu sürekli hale getirmek benim rahatsız olduğum konu. Onu da burdaki yorumlar sayesinde bi şekilde aşıcam bakalım
İlk sorunuzun cevabını bugün çok düşündüm aslında. Muhtemelen psikolojiyle alakası var. Daha da üstünde durucam bu konunun fakat bi yerde yanlış anlaşıldım sanırım ben tüm arkadaşlarımın hesabını ödemiyorum yani kullanıldığımı düşünmüyorum. Benim meselem sadece karşı cinsle gittiğim ortamlardaki hesaplar. Onda da illaki karşı tarafın ödediği de oluyor ama atıyorum 10 görüşmenin 3 ünü ödetiyorumdur onlara . Onun dışında bütün hesapları göğüslemiyorum canıımm
Yok böyle düşünmüyorum çünkü ben ciddi ciddi inat ediyorum. Yani pehlivan muhabbeti de buradan geliyor zaten. Kibar kibar ben ödeyim diyip teklif etmiyorum baya cebelleşiyorum ille de ben ödeyeceğim diye karşı taraf bu sefer kırmamak için kabul etmek zorunda kalıyor

