Selam kızlar. Bir kaç örnek vererek fikirlerinizi istiyorum. Bu aralar çok aşırı para harcıyorum. Aslında 3 yıldır çok para harcadığımı düşünüp vicdan azabı çekiyorum.
Çocukluk ve gençlik yıllarım yokluk içinde geçti. Hele ki bir dönem günde bir öğün yemek yediğimizi bilirim. Babamın işbilmezliği ve bizi insan yerine koymaması sebebi ile çok çektik.üniversite kendi şehrimde okudum. Arkadaşlarımın haftalık harçlığı benim aylık harçlığım idi hatta 2 aylık. Bunları acıtasyon yapmak için değil teşhis koymanız için anlatıyorum.yıllarca çalıştım ama maaşım elimden alınır, arkadaşlarla Bi kahve içmeye gitsem laf söz edilirdi. Derken eşim çıktı karşıma. Sevmedim fakat kaçış olarak gördüm evlendim. Rabbime şükürler olsun ki iyi insana denk geldim. Maaşlar alınınca önce cüzdanımda para varmı kontrol edip kredi kartımı kapatır ki arkadaşlarınla bir yere gidersen mahcup olma parasız kalma der. Aldığım maaşın hesabını sormaz kıyafet alınca hayırlı olsun der. 3.yılımız doldu ama aşırı derece para harcadığımı fark ettim. Eve kendime eşime. Şimdi bir çocuğum oldu. Hamilelikte başladım harcamaya halen daha harcıyorum. Mesela hastane çıkışı kalitelisini aldım. Bebek arabası puset park beşik çok ucuz fiyata buldum takım aldım. Ama dolabı olmadığı için bebek odası aldım ayrıca. Bilinmiş mağaza değil fabrika satış. Baya baya ucuza getirdim herşeyi. Ama alıyorum oyuncağıdır, zeka kartları, parmak kuklaları, oyun halısı her gördüğümü alıyorum. Niye anlatıyorum diyeceksiniz. Çalıştığım için arkadaş çevrem geniş. Aynı dönem. İş arkadaşımın eşi de hamile idi. Çocuk hem memur Hemde çiftçi. Maddi durumu iyi. Sıfır ev araba aldı. Ben ayda bir özele gidip renkli ultrasyon alıyordum ama o ne gerek var paran mı çok diye hevesimi kırıyordu. İkimizinde ilk çocuğu ben herşeyi sıfır olsun derken o sağdan soldan kıyafet beşik araba istiyordu. Sonra başka bir yakın arkadaşım. Onunda bebeği yeni oldu. 40 liraya hastane çıkışı aldı. Onunda evi arabası var. Bulaşıkları elinde yıkar. İki tabak için makinemi çalıltıracağım diyor ama ben herşeyi makineye atarım. Leğenleri bile.çocuğuna o da ablasından görümce sinden aldıklarını kullanıyor. Heryere araba ile gidiyorum diyip kaban almadı çocuğa. Buz gibi havada üst üste hırkalar ile markete götürüyor. Hal böyle olunca aç
ın kabadayısı demeye başladım kendime. Bende birikim yapıyorum aman aman bişey değil ama birşkmeye başladı. 3 yıla araba ve 100 gr altın sığdırdım. Evlendiğimizde borç içinde idik. Hem eşim hem ben ailemizden kaln borçları ödedik. Ben yine az ödedim çeyiz falan. Eşimin kardeşinin pisliğini temizledik resmen. Hemde babasının. Neyse. Birikim yapacağım malk mülk alacağım diye kısmak ne kadar mantıklı. Bir tanıdığım senelerce meyvve sebze çürüttü cimrilikten. Öldü gitti evi kendisini kapı dışarı eden gelinine kaldı. Ve geride namı kaldı. Arkadaşımda öyle. Evini aldı. Şimdi yazlık almak istiyor.tatiline gider..ama onda bile en Ucuz oteli tercih eder denize girer gelir. Bende tatilime gidiyorum. Ama otele çakılı kalmam. O şehri ilçelerini gezerim. Benmi yanlış yapıyorum yoksa birikim yapacağım ev alacağım çocuğuma mal bırakacağım diye geniş dünya da kısıtlı mı yaşamak daha mantıklı. Bende çocuğuma hesap açtım. Az çok atıyoryz bişeyler. Döviz üzerinden.ama harcama yapınca çok rahatsız oluyorum..siz nasıl yapıyorsunuz..çocuğunızsan kendinizden kısıyormusunız ben yanlışmıyım. Cvb için teşekkürler