Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

Arkadaşlar ayıptır, zaten bunalmış kadının üzerine ne diye gidiyorsunuz?Dertleri yapıştırıp mükemmel fedakar anneliginizi gize salmak zorunda mısınız?

Konu sahibi 2 çocuğum da alerjik hele ki 2.yi emzirebilmek için ne mücadele ettim .Sadece haşlanmış pirinç yediğim günler oldu .Mama vermeyeyim diye .Kendime de aileme de zehir ettim bebeğinin en güzel zamanlarını.
O zaman anlayamadım şimdi anlıyorum.

Geçecek arkadaşım, mama içsin annesi mutsuz olacağına, uyku biraz zor düzene girecek ama olacak ,başkası da güzel bakacak bebeğine, etrafına güven.

Yeni kestim memeden oğlumu, şimdi niye kendime eziyet etmişim mama alsa da nolurmus ki diyorum .

Bebeğin büyüyecek gazi bitse disi, dişi bitse atağı, uykusu ,sendromu hastalığı gelecek ama onlar da geçecek.
Ek gıdaya başlayınca daha fa toparlanacak ,sana tepki verince sen daha iyi hissedeceksin ,tempo hep olacak ama alışacaksın.

Lütfen etrafından destek al ,aynı şeyleri yaşayan bi anne olarak söyleyeceğim tek şey bu günler geçecek, dönüp niye abartmışım diye pişman olacaksın. Anneler mükemmel olmasa da olur ,ama mutlu olsunlar. Allah yardımcın olsun
 
Evet uyku gerilemesi sanırım bizi de buldu.
 

Ben de buna katılıyorum. Zaten forumda yardım için destek almasına dair mesajlara aynı katılıkla dönüyor olması da bu esneklik problemine işaret ediyor. Sonuçta ama yanlış ama doğru kendisinin geçtiği yollardan geçmiş anneler olarak fikrimizi belirtiyoruz. Dünden beri benim de gördüğüm, problem tanımlarına da çözüme de kendisinin aksi fikirdeki yorumlara da tamamen kapalı. O nedenle bu esneyememe gözleminiz bence de çok isabetli.
 

Anladım. Bize o şekilde yansıdı demek ki.
Bu arada dünden beri girememiştim siteye, arada yazılanları okuyamadım :/
Ama en son bir mesaja cevabınızı gördüm doktora gideceğim diye.
Eğer sonrasında bir şey yazdıysanız görememiş olabilirim, kusura bakmayın ama,
sonuçta doktora gitmeye ikna olduğunuza sevindim.
Umarım güzel gelişmeler olur.
En çok da çocuğunuz için istiyorum bunu...
 

Ne olur kusura bakmayın ama başta kendinizi bu şekilde ifade etseydiniz başka düşünebilirdi insanlar.
Biraz da "gezemediği için bunalan anne", "çocuğundan sıkılan anne" algısı konunun ilk başında yazdığınız ifadelerden dolayı gelişti.
Sonradan sonradan anladı insanlar da "mükemmel olmak istemenin getirdiği yılgınlığı"nızı.
Bu konuda da yorgunluğunuza veriyorum ifade ve biçem aksaklıklarını.

Sözleriniz birbiri ile çeliştikçe biz de ister istemez psikolojik açıdan ters giden bir şey var mı yok mu onu düşünmeye başladık. Ve siz de bu olayda herhangi bir eleştiri, psikolojik yönden yorum, tavsiye vs. istemiyorsunuz anladığım kadarı ile.
 

Annelik bence dunyanin en zor seyi. Hormonlar da sizi boyle etkiliyor. Caninizi sikmayin cok dibe vurursaniz bir doktora gidin lutfen
 
[/QUOTE]
Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
 
yuvarlanan asi bir panda .!.:
Tamam kim bakacak diyorum ben de başka? Olması gereken kendisinin bakması. Sıkıldım, bunaldım, ağlıyor, uyumuyor demek gerçeklikten uzak.
Genişletmek için tıkla...
Çok üzüldüm yazdıklarınıza diğer yazdıklarınıza dahil. Bebeğiniz yok sanırım varsa da uysal bir bebek büyük ihtimal. 16 aylık kızım var hala ağlayan inatçı iştahsız ve huysuz. Peki bne annesi olarak robot muyum? Duygularım hislerim tahammülüm yok mu? Bazen en dibe batarız bazen ne yaparsa yapsın güler geçeriz. Anneler robot değil ki. Konu sahibi de öyle robot değil duyguları var. Ve sğrkeşi ağlayan mız mız bir bebek cidden sabır zorluyor.
 
Daha 4 aylık bebek nasıl alışsın hemen hayata tabi uyumucak emmek istemicek gazı olucak hasta olucak. Benim anlamadıgım siz niye geride kalıyorsunuz alın bebegınızı cıkım gezmelere hava alın. Hasta olur dıye düşünmeyin sizde katılın etkinliklere. Eşiniz eve gelinde verin bebeği siz girin banyoya yıkanın hazırlanın cıkın gezmeye bebeği bırakıcak kimse aramayın çünkü annesi var onun kimseye ihtiyac duymadan kendi işinizi görün. Benim cocugumda 15 20 dk uyur geri kalkardı o uyudugu an dusumu alır cıkardım hemen hiçte kusmuk kokmadım ve 2 yasını gecmesıne ragmen hala uyumayı sevmıyor.
 
maydanozsuyu .!.:
Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
Genişletmek için tıkla...

İşte aslında kaybettiğiniz bir şey de yok @maydanozsuyu
Diyorum ya hepimiz bu yollardan geçtik,
O çocuklar kolay büyümedi :)
Size kızgınlığımız belki de bu durumu öyle algılamanızdan dolayı biraz da her annenin bir başka anneye söyleyebileceği "kendine gel aaa" kızgınlığı idi.

Kaybediyor, yeniliyor gibi falan değilsiniz,
Israrla bunu düşünmeniz hem kızdırıyor hem üzüyor.

Her şey sizin zihninizde ve algılarınızda olup bitiyor.
Esneyin ya da esnemeyin, ikna olun ya da olmayın, yine de bakış açınızı bu yönden başka bir yöne döndürmenizi öneririm.

Belli mi olur belki rüzgar bu sefer de oradan esecektir
 

Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
[/QUOTE]
Her sey gönlünüzce olsun.
 
ozge72 .!.:
Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
Genişletmek için tıkla...

İşte aslında kaybettiğiniz bir şey de yok.
Diyorum ya hepimiz bu yollardan geçtik,
O çocuklar kolay büyümedi :)
Size kızgınlığımız belki de bu durumu öyle algılamanızdan dolayı biraz da her annenin bir başka anneye söyleyebileceği "kendine gel aaa" kızgınlığı idi.

Kaybediyor, yeniliyor gibi falan değilsiniz,
Israrla bunu düşünmeniz hem kızdırıyor hem üzüyor.

Her şey sizin zihninizde ve algılarınızda olup bitiyor.
Esneyin ya da esnemeyin, ikna olun ya da olmayın, yine de bakış açınızı bu yönden başka bir yöne döndürmenizi öneririm.

Belli mi olur belki rüzgar bu sefer de oradan esecektir
[/QUOTE]

Bir çocuğun kolay yetişmediğini elbette biliyorum
Ben öğretmenim ve engelli öğrencilerle çalışıyorum.
Ben işim sabırdır kuraldır asla esnememektir.
Esnerseniz o çocuk o davranışı öğrenemez ve hayatı boyunca başka bir insana bağımlı yaşar.
Şimdi lap diye hadi esne olmuyor
 
Ve evet konumu okuyunca dediğiniz gibi algılanma olasılığı var ama benimle aynı süreci yaşamış anneler hemen anladı...

Sadece şunu anladım yalnız değilim.

Ve asla anormal değil yaşadıklarım

Sadece kontrolden çıktı duygu düşünce durumum
 

Evet biraz öyle olmuş anlaşılan :) Umarım öyle ya da böyle geldiğimiz noktada kendinizi daha rahatlamış hissediyorsunuzdur...
 
çalışma şansın varsa işe dön iznin bitince. çok iyi geliyor. bu psikoloji ile verimli annelik daha zor. işe başlayınca herşey daha çabuk düzene giriyor. hem sen de daha verimli oluyorsun
 
Bence lohusa depresyonu denen risk 40 gun gecince bitmiyor. Benim de henuz 3 aylik bebegim var, normalde beynimin kolayca tolere edebilecegi seyleri edemedigini hissediyorum. Bence degisen hormonlar, deliksiz bir uyku uyuyamamak da tetikliyor bu depresif dusunceleri. Acaba lohusa depresyonunda miyim diye her gun bir kere dusunuyorum. Yalniz degilsiniz. Allah kucuk bebegi olan herkesin yardimcisi olsun.
 
Sabır sabır sabır... Yemek bile yiyemezdim o kadar çok ağlardı ki. Aç kaldığım için çok ağladığımı bilirim, hele uykusuzluk Şimdi 20 aylık ama bildiğiniz arkadaş olduk, o günler geçti.. sizin de geçecek sadece sabır
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
herkesin okumasi gerekn bir hikaye../konu tekrarı
Yorumlar
8
Görüntüleme
17K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
herkesin okumasi gereken bir hikaye.. (alıntıdır)
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
27K
iyi_biri_06
C
hayat sınavım!!!
Yorumlar
12
Görüntüleme
4K
cornella
C
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…