• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

Arkadaşlar ayıptır, zaten bunalmış kadının üzerine ne diye gidiyorsunuz?Dertleri yapıştırıp mükemmel fedakar anneliginizi gize salmak zorunda mısınız?

Konu sahibi 2 çocuğum da alerjik hele ki 2.yi emzirebilmek için ne mücadele ettim .Sadece haşlanmış pirinç yediğim günler oldu .Mama vermeyeyim diye .Kendime de aileme de zehir ettim bebeğinin en güzel zamanlarını.
O zaman anlayamadım şimdi anlıyorum.

Geçecek arkadaşım, mama içsin annesi mutsuz olacağına, uyku biraz zor düzene girecek ama olacak ,başkası da güzel bakacak bebeğine, etrafına güven.

Yeni kestim memeden oğlumu, şimdi niye kendime eziyet etmişim mama alsa da nolurmus ki diyorum .

Bebeğin büyüyecek gazi bitse disi, dişi bitse atağı, uykusu ,sendromu hastalığı gelecek ama onlar da geçecek.
Ek gıdaya başlayınca daha fa toparlanacak ,sana tepki verince sen daha iyi hissedeceksin ,tempo hep olacak ama alışacaksın.

Lütfen etrafından destek al ,aynı şeyleri yaşayan bi anne olarak söyleyeceğim tek şey bu günler geçecek, dönüp niye abartmışım diye pişman olacaksın. Anneler mükemmel olmasa da olur ,ama mutlu olsunlar. Allah yardımcın olsun
 
trustno_1 .!.:
Bebeklerin uykusu anneler için büyük aorun 4aydan sonra uyku gerilemesi olurmuş. Ben bilmiyordum allahımm saat başı bebek uyutmaya çalışıyorum. Geceler desen Allaha emanet akşamları iki saat sallardım da ağlamadan hayatta uyumazdı. Çıldırırsın öyle böyle değil. Tam bir sinir harbi. Çok yıprandım ne zaman ki kendi haline bıraktım bir de dönmeye başladı artık yorulmaya da başladı o zaman daha kolay uyur oldu. Her gece iki üç kalkış fixtir ama diş ve gaz varsa daha fazla oluyor. Bu süreci eşimle ortaklaşa paylaşarak çözdük. Bizimde bakacak kimsemiz yok. Eşimle birlikte ne yapıyorsak yapıyoruz. Şükür allaha şimdi daha kolaylaştı süreç.
Genişletmek için tıkla...
Evet uyku gerilemesi sanırım bizi de buldu.
 
UpToSky .!.:
Arkadasin en onemli sorunu bence de bu. Yani ne guzel annesi gelmis mesela onda bile kucagimda cocukla yemek yaptim vs. diyor. Yani yardima gelen kisiyi iş paylasimi konusunda yonlendiremedigine artık ikna oldum. Madem bebegi kucagina almadi, e o zaman kendisi bebege bakip yemekti vs isleri annesinden istemeliydi. Yani gelen kişi cocuga bakamiyorsa evle ilgili islere bakmaliydi. Hal boyleyken tabii ki iflas bayrağı cekilir. Anne kucağına almaya sakiniyor cekiniyorsa bence en büyük pay konu sahibinde biraz biraz esnemeyi ogrenmesi lazim. Yani bu kafa yapisi esnemedigi surece tunelin ucu karanlik kimse kimseyi boş teselli etmesin. Ben anladim ki hem bitkinlikten yakiniyor hem de işleri yonetmekle ilgili de esnemeye niyeti yok.
Genişletmek için tıkla...

Ben de buna katılıyorum. Zaten forumda yardım için destek almasına dair mesajlara aynı katılıkla dönüyor olması da bu esneklik problemine işaret ediyor. Sonuçta ama yanlış ama doğru kendisinin geçtiği yollardan geçmiş anneler olarak fikrimizi belirtiyoruz. Dünden beri benim de gördüğüm, problem tanımlarına da çözüme de kendisinin aksi fikirdeki yorumlara da tamamen kapalı. O nedenle bu esneyememe gözleminiz bence de çok isabetli.
 
maydanozsuyu .!.:
Donuklıktan kastınız nedir anlamadım.
Sonuçta yazarsan iletişim kuruyoruz ve kısa ve net yazmayı tercih ediyorum.

Empati kurmak konusunda hiç bir sorunum olmadı aksine sempati kurabilen bir insanım. Yani birisini ağlarken görür isem ağlarım ondan daha çok dertlenirim.
Hatta saçma insanlara bu sebeple saçma yardımlar yapmış olup çok incindiği zaman oldu.
Saçmalık işte.
Sie öyle gelmiş olmalı.
Genişletmek için tıkla...

Anladım. Bize o şekilde yansıdı demek ki.
Bu arada dünden beri girememiştim siteye, arada yazılanları okuyamadım :/
Ama en son bir mesaja cevabınızı gördüm doktora gideceğim diye.
Eğer sonrasında bir şey yazdıysanız görememiş olabilirim, kusura bakmayın ama,
sonuçta doktora gitmeye ikna olduğunuza sevindim.
Umarım güzel gelişmeler olur.
En çok da çocuğunuz için istiyorum bunu...
 
maydanozsuyu .!.:
Psikolojik tahlil yapmanızı gerektiren bir durum mu bilmiyorum.
Feriştahı gelse bakamaz demek 'kimse benim gibi özenli bakmaz' demek.
Her şeyinin mükemmel veya mükemmele yakın olması için hamile kaldığım günden beri çabalıyorum.
Ama olmuyor.
Ve bu bana öyle yıkıcı bir şey geliyor ki.
Genişletmek için tıkla...

Ne olur kusura bakmayın ama başta kendinizi bu şekilde ifade etseydiniz başka düşünebilirdi insanlar.
Biraz da "gezemediği için bunalan anne", "çocuğundan sıkılan anne" algısı konunun ilk başında yazdığınız ifadelerden dolayı gelişti.
Sonradan sonradan anladı insanlar da "mükemmel olmak istemenin getirdiği yılgınlığı"nızı.
Bu konuda da yorgunluğunuza veriyorum ifade ve biçem aksaklıklarını.

Sözleriniz birbiri ile çeliştikçe biz de ister istemez psikolojik açıdan ters giden bir şey var mı yok mu onu düşünmeye başladık. Ve siz de bu olayda herhangi bir eleştiri, psikolojik yönden yorum, tavsiye vs. istemiyorsunuz anladığım kadarı ile.
 
maydanozsuyu .!.:
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla.. :KK42::cry:
Genişletmek için tıkla...

Annelik bence dunyanin en zor seyi. Hormonlar da sizi boyle etkiliyor. Caninizi sikmayin cok dibe vurursaniz bir doktora gidin lutfen
 
[/QUOTE]
ozge72 .!.:
Ben de buna katılıyorum. Zaten forumda yardım için destek almasına dair mesajlara aynı katılıkla dönüyor olması da bu esneklik problemine işaret ediyor. Sonuçta ama yanlış ama doğru kendisinin geçtiği yollardan geçmiş anneler olarak fikrimizi belirtiyoruz. Dünden beri benim de gördüğüm, problem tanımlarına da çözüme de kendisinin aksi fikirdeki yorumlara da tamamen kapalı. O nedenle bu esneyememe gözleminiz bence de çok isabetli.
Genişletmek için tıkla...

Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
 
yuvarlanan asi bir panda .!.:
Tamam kim bakacak diyorum ben de başka? Olması gereken kendisinin bakması. Sıkıldım, bunaldım, ağlıyor, uyumuyor demek gerçeklikten uzak.
Genişletmek için tıkla...
Çok üzüldüm yazdıklarınıza diğer yazdıklarınıza dahil. Bebeğiniz yok sanırım varsa da uysal bir bebek büyük ihtimal. 16 aylık kızım var hala ağlayan inatçı iştahsız ve huysuz. Peki bne annesi olarak robot muyum? Duygularım hislerim tahammülüm yok mu? Bazen en dibe batarız bazen ne yaparsa yapsın güler geçeriz. Anneler robot değil ki. Konu sahibi de öyle robot değil duyguları var. Ve sğrkeşi ağlayan mız mız bir bebek cidden sabır zorluyor.
 
Daha 4 aylık bebek nasıl alışsın hemen hayata tabi uyumucak emmek istemicek gazı olucak hasta olucak. Benim anlamadıgım siz niye geride kalıyorsunuz alın bebegınızı cıkım gezmelere hava alın. Hasta olur dıye düşünmeyin sizde katılın etkinliklere. Eşiniz eve gelinde verin bebeği siz girin banyoya yıkanın hazırlanın cıkın gezmeye bebeği bırakıcak kimse aramayın çünkü annesi var onun kimseye ihtiyac duymadan kendi işinizi görün. Benim cocugumda 15 20 dk uyur geri kalkardı o uyudugu an dusumu alır cıkardım hemen hiçte kusmuk kokmadım ve 2 yasını gecmesıne ragmen hala uyumayı sevmıyor.
 
maydanozsuyu .!.:
Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
Genişletmek için tıkla...

İşte aslında kaybettiğiniz bir şey de yok @maydanozsuyu
Diyorum ya hepimiz bu yollardan geçtik,
O çocuklar kolay büyümedi :)
Size kızgınlığımız belki de bu durumu öyle algılamanızdan dolayı biraz da her annenin bir başka anneye söyleyebileceği "kendine gel aaa" kızgınlığı idi.

Kaybediyor, yeniliyor gibi falan değilsiniz,
Israrla bunu düşünmeniz hem kızdırıyor hem üzüyor.

Her şey sizin zihninizde ve algılarınızda olup bitiyor.
Esneyin ya da esnemeyin, ikna olun ya da olmayın, yine de bakış açınızı bu yönden başka bir yöne döndürmenizi öneririm.

Belli mi olur belki rüzgar bu sefer de oradan esecektir :KK66:
 

Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
[/QUOTE]
Her sey gönlünüzce olsun.
 
ozge72 .!.:
Esnek değilim evet.
Ben bu hayata esnek olmayılım sayesinde çok şey kazandım..

Şu an kaybediyor gibi görünüyor olabilirim
Ama muhakkak rüzgar benden yana esecek.
Bu hep böyle oldu
Genişletmek için tıkla...

İşte aslında kaybettiğiniz bir şey de yok.
Diyorum ya hepimiz bu yollardan geçtik,
O çocuklar kolay büyümedi :)
Size kızgınlığımız belki de bu durumu öyle algılamanızdan dolayı biraz da her annenin bir başka anneye söyleyebileceği "kendine gel aaa" kızgınlığı idi.

Kaybediyor, yeniliyor gibi falan değilsiniz,
Israrla bunu düşünmeniz hem kızdırıyor hem üzüyor.

Her şey sizin zihninizde ve algılarınızda olup bitiyor.
Esneyin ya da esnemeyin, ikna olun ya da olmayın, yine de bakış açınızı bu yönden başka bir yöne döndürmenizi öneririm.

Belli mi olur belki rüzgar bu sefer de oradan esecektir :KK66:
[/QUOTE]

Bir çocuğun kolay yetişmediğini elbette biliyorum
Ben öğretmenim ve engelli öğrencilerle çalışıyorum.
Ben işim sabırdır kuraldır asla esnememektir.
Esnerseniz o çocuk o davranışı öğrenemez ve hayatı boyunca başka bir insana bağımlı yaşar.
Şimdi lap diye hadi esne olmuyor
 
ozge72 .!.:
İşte aslında kaybettiğiniz bir şey de yok @maydanozsuyu
Diyorum ya hepimiz bu yollardan geçtik,
O çocuklar kolay büyümedi :)
Size kızgınlığımız belki de bu durumu öyle algılamanızdan dolayı biraz da her annenin bir başka anneye söyleyebileceği "kendine gel aaa" kızgınlığı idi.

Kaybediyor, yeniliyor gibi falan değilsiniz,
Israrla bunu düşünmeniz hem kızdırıyor hem üzüyor.

Her şey sizin zihninizde ve algılarınızda olup bitiyor.
Esneyin ya da esnemeyin, ikna olun ya da olmayın, yine de bakış açınızı bu yönden başka bir yöne döndürmenizi öneririm.

Belli mi olur belki rüzgar bu sefer de oradan esecektir :KK66:
Genişletmek için tıkla...
Ve evet konumu okuyunca dediğiniz gibi algılanma olasılığı var ama benimle aynı süreci yaşamış anneler hemen anladı...

Sadece şunu anladım yalnız değilim.

Ve asla anormal değil yaşadıklarım

Sadece kontrolden çıktı duygu düşünce durumum
 
maydanozsuyu .!.:
Ve evet konumu okuyunca dediğiniz gibi algılanma olasılığı var ama benimle aynı süreci yaşamış anneler hemen anladı...

Sadece şunu anladım yalnız değilim.

Ve asla anormal değil yaşadıklarım

Sadece kontrolden çıktı duygu düşünce durumum
Genişletmek için tıkla...

Evet biraz öyle olmuş anlaşılan :) Umarım öyle ya da böyle geldiğimiz noktada kendinizi daha rahatlamış hissediyorsunuzdur...
 
maydanozsuyu .!.:
Ve evet konumu okuyunca dediğiniz gibi algılanma olasılığı var ama benimle aynı süreci yaşamış anneler hemen anladı...

Sadece şunu anladım yalnız değilim.

Ve asla anormal değil yaşadıklarım

Sadece kontrolden çıktı duygu düşünce durumum
Genişletmek için tıkla...
çalışma şansın varsa işe dön iznin bitince. çok iyi geliyor. bu psikoloji ile verimli annelik daha zor. işe başlayınca herşey daha çabuk düzene giriyor. hem sen de daha verimli oluyorsun
 
Bence lohusa depresyonu denen risk 40 gun gecince bitmiyor. Benim de henuz 3 aylik bebegim var, normalde beynimin kolayca tolere edebilecegi seyleri edemedigini hissediyorum. Bence degisen hormonlar, deliksiz bir uyku uyuyamamak da tetikliyor bu depresif dusunceleri. Acaba lohusa depresyonunda miyim diye her gun bir kere dusunuyorum. Yalniz degilsiniz. Allah kucuk bebegi olan herkesin yardimcisi olsun.
 
Sabır sabır sabır... Yemek bile yiyemezdim o kadar çok ağlardı ki. Aç kaldığım için çok ağladığımı bilirim, hele uykusuzluk :KK61: Şimdi 20 aylık ama bildiğiniz arkadaş olduk, o günler geçti.. sizin de geçecek sadece sabır :anne:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

esmerm91
  • Kilitli
herkesin okumasi gerekn bir hikaye../konu tekrarı
Yorumlar
8
Görüntüleme
17K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Mune
esmerm91
herkesin okumasi gereken bir hikaye.. (alıntıdır)
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
27K
iyi_biri_06
iyi_biri_06
C
hayat sınavım!!!
Yorumlar
12
Görüntüleme
4K
cornella
C
Back