• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

Şimdi burda kimse demesin bi kere bile of demedim diye. En isteyen bile yorulduğu bunaldığı oluyo. Bundan normal bişey yok zaten. Bebeğiniz çok küçük.bşraz daha büyüdükçe size tepki vermeye başladıkça tadından yinmez olcak. Siz ondan ayrı kalmak istemeyeceksiniz emin olun. Birde bende yapardım az uyudu huzursuz diye devemlı uyutmaya çalışırdım günüm gecem uğraşmakla geçerdi. Az uyudugu onu kandırıyo ama yetmediği içinde huzursuz olur bebekler. Biraz sabredin uyumak istediğinde oyalamaya çalışın. Saatleri oturmaya başlayacak. Uyudugunda sizde bi nefes alırsınız hiç değilse.
 
Ne güzel dert ya aç değilsin açıkta değilsin eşin çalışıyor evinize bakıyor çocuk daha 4 aylık çalışmak zorunda bile değilsin. Ben 3 aylık bıraktım da eşimi ve kaynanamı öldürecek gibi hissediyordum çoğu zaman o kadar sinirliydim. İnsan elinde olunca kıymetini bilmiyo tabi sende haklısın. Evinde bı kaynana olsun çocuk her agladiginda senden önce koşsun çocuğu kucağa alma yarışı yapın bakalım böyle depresyona girebilecek misin .

Not: kanguru tavsiye ederim yalnız ergonomik olanlard an almaya dikkat et bebek kucagindayken her işi de yaparsın dışarı da çıkarsın 4 aylık olmuş artık tam kanguru zamanı
 
maydanozsuyu .!.:
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla.. :KK42::cry:
Genişletmek için tıkla...

Ben de 2 aylık anneyim. Annem Türkiye’de ben yalnızım yurtdışında yani bütün bakımıyla ben ilgileniyorum çocuğun ve anladım ki doğum öncesi yoğun bir sosyal hayatı olanlar İçin bu ilk zamanlar çok zor. Ben zaten evcimen bir tiptim, işten eve koşardım. Bir gece program olsa ayağım geri geri giderdi o yüzden bu kış günlerinde bir hafta bile evden çıkmamak koymuyor.

Seni çok iyi anlıyorum. Sanki hayat müthiş bir güzellikte akıp gidiyor, herkes mükemmel zaman geçirirken sen kusmuk temizliyorsun gibi geliyor ama aslında pek de öyle değil. Kendini kimseyle kıyaslama, herkes evladı İçin en iyisini ister ve yapar. Eminim şu dumanlı kafan açıldığında ne kadar iyi bir anne olduğunu göreceksin.

Ben de çocuğu babası hariç kimseye bırakamıyorum. Bir tek eşim yanındayken içim rahat. Kayınvalide isterse 100 çocuk büyütsün zaten sorun orada. Deneyimli oldukları için kafalarına göre ne yapmak isterlerse yapabileceklerini düşünüp söylediklerimizi duymazdan geliyorlar.

Eşinle konuş canım, en büyük ve en önemli destek o. Ayrıca kusmuk kokusu da yani hiç öyle güzelleme yapılacak bir koku değil, ben de sevmiyorum :)
 
Konu sahibesi, burada bir grup var, onların içinde başı çeken 1-2 kişi var, bu insanlar çocuk sahibi olmamalarının/olamamalarının acısını sizin gibi insanlardan çıkarıyor. Garip bir düşünce tarzları var.

"Benim çocuğum olmuyor, olsa şöyle bakarım, neler yaparım, pamuklara sararım, 1 saat uyusam yeter ..." gibi fikirleri var.
Çocuğu olan ama yakınacak nedeni olan, hamile olup mutlu olmayan insan gördüler mi içlerindeki kötülük klavye aracılığı ile buralara aktarılıyor.

Özlerinde kötüler gerçekten, kötü olmasalar düşene bir de sen vur kafasında olmazlar. Ayrıca saplantılılar, ben size birkaç isim yazarım özelden, göreceksiniz bundan sonra o isimler siz ne yazarsanız yazın beğenmedim, kızgınım ifadesi koyacak, mutfak aleti yorumu bile yazsanız muhalefet olup onu dahi beğenmeyecek.

Acımasız ya da ne alaka dediğiniz yorumları dikkate almayın yani, o dediğim saplantılılar tarafından yazılmıştır.
Bir de sadece ilk mesajı okuyup, güncellemelere bakmadan bik bik bik ötenler var, onları zaten sallayın.

Size gelince, yardım almalısınız. Ama bakıcı ama aileden birisi fark etmez, yardım alın, insan olduğunuzu hatırlayın, kendinizi bedenen ve ruhen rahatlatın, dinlendirin.

Yoksa kısır döngüye gireceksiniz.
 
mutlusey .!.:
Ne güzel dert ya aç değilsin açıkta değilsin eşin çalışıyor evinize bakıyor çocuk daha 4 aylık çalışmak zorunda bile değilsin. Ben 3 aylık bıraktım da eşimi ve kaynanamı öldürecek gibi hissediyordum çoğu zaman o kadar sinirliydim. İnsan elinde olunca kıymetini bilmiyo tabi sende haklısın. Evinde bı kaynana olsun çocuk her agladiginda senden önce koşsun çocuğu kucağa alma yarışı yapın bakalım böyle depresyona girebilecek misin .

Not: kanguru tavsiye ederim yalnız ergonomik olanlard an almaya dikkat et bebek kucagindayken her işi de yaparsın dışarı da çıkarsın 4 aylık olmuş artık tam kanguru zamanı
Genişletmek için tıkla...
Herkesin derdi kendine derttir.
Dert yarıştıramazsınız.
Benim dert ettiğim size saçma d
Gelir sizin derdiniz bana.
Burada kilit empatidir.
Dünya üzerinde bir çok dertte bana saçma salak geliyor.

Not: kanguru ve siling denedim. İstemiyor
 
kavun kokusu .!.:
Konu sahibesi, burada bir grup var, onların içinde başı çeken 1-2 kişi var, bu insanlar çocuk sahibi olmamalarının/olamamalarının acısını sizin gibi insanlardan çıkarıyor. Garip bir düşünce tarzları var.

"Benim çocuğum olmuyor, olsa şöyle bakarım, neler yaparım, pamuklara sararım, 1 saat uyusam yeter ..." gibi fikirleri var.
Çocuğu olan ama yakınacak nedeni olan, hamile olup mutlu olmayan insan gördüler mi içlerindeki kötülük klavye aracılığı ile buralara aktarılıyor.

Özlerinde kötüler gerçekten, kötü olmasalar düşene bir de sen vur kafasında olmazlar. Ayrıca saplantılılar, ben size birkaç isim yazarım özelden, göreceksiniz bundan sonra o isimler siz ne yazarsanız yazın beğenmedim, kızgınım ifadesi koyacak, mutfak aleti yorumu bile yazsanız muhalefet olup onu dahi beğenmeyecek.

Acımasız ya da ne alaka dediğiniz yorumları dikkate almayın yani, o dediğim saplantılılar tarafından yazılmıştır.
Bir de sadece ilk mesajı okuyup, güncellemelere bakmadan bik bik bik ötenler var, onları zaten sallayın.

Size gelince, yardım almalısınız. Ama bakıcı ama aileden birisi fark etmez, yardım alın, insan olduğunuzu hatırlayın, kendinizi bedenen ve ruhen rahatlatın, dinlendirin.

Yoksa kısır döngüye gireceksiniz.
Genişletmek için tıkla...

Aslında yazılan olumsuz hiç bir yorumun üzerine kafa yormadım.
Ki zaten samimi de bulmuyorum.
 
ablacım benımde 2 bucuk aylık oglum var bendede kımse yok evde yapa yalnızım esım bıle sadece cocugu sevıyor bırde mama yaparken kucagına bırakıyorum bende ılk basta zorluk cektım ama daha sonra duzeldım senın 4 ay olmus gazı bıtmıs bır bebek bence bıraz sakınles oglunla zaman gecırmeye calıs onu uyutmaya calısmak yerıne uyumayınca onunla oyunlar oyna cocuk bu elınde sonunda uykusu gelır benım oglumda aksam 11 e kadar uyumuyor yanı bebegıne bıraz zaman bırazda sans tanı onu yıka yastıkla destekleyerek otutur sarkılar soyle sana guler ben oyle yapıyorum ve her sanıye guluyor benı gorudgunde heyecandan cıglık atıyor o anne karnında en rahat yerdeydı sıcak ve korunan yerde bız dısarıda kafayı yerken o bebek ne yapsın bıraz sakınlesıp bebegınle zaman gecır oda susar aglamaz sen devamlı uyutma derdınde olursan oda aglar annelıgını guzellestır bu zamanları cok ozlersın ıskence halıne getırme emın ol benden daha yalnız olamazsın
 
Bebeklerin uykusu anneler için büyük aorun 4aydan sonra uyku gerilemesi olurmuş. Ben bilmiyordum allahımm saat başı bebek uyutmaya çalışıyorum. Geceler desen Allaha emanet akşamları iki saat sallardım da ağlamadan hayatta uyumazdı. Çıldırırsın öyle böyle değil. Tam bir sinir harbi. Çok yıprandım ne zaman ki kendi haline bıraktım bir de dönmeye başladı artık yorulmaya da başladı o zaman daha kolay uyur oldu. Her gece iki üç kalkış fixtir ama diş ve gaz varsa daha fazla oluyor. Bu süreci eşimle ortaklaşa paylaşarak çözdük. Bizimde bakacak kimsemiz yok. Eşimle birlikte ne yapıyorsak yapıyoruz. Şükür allaha şimdi daha kolaylaştı süreç.
 
Bir de maşallah herkesin psikoljisi ruh hali mükemmel. Kimse bişeylere üzülmüyor. Kimse kavga etmiyor kimsenin hayatında sorun yok.
Ben sizi o kadar iyi anlıyorum ki siz şu anda öfke yansıtması yapıyorsunuz. Kötü olarak demiyorum ailene üzülüyorsun bu sende öfke olarak çıkıyor. Bu öfkeyi ister istemez bebeğine yüklüyorsun. Aynı süreçten geçtim o kadar üzüldüğüm şeyler olduki kendime hakim olamadım. Eşimle çok tartıştım. Bebeğime kızdım vs. Bu sebeple destek almak gerekir. Bir de emzirememek dünyanın sonu değil evet anneyi eksik hissettiriyor ama sadece emzirme ile anne olunmuyor. Üzülmeyin. Bak bir iki ay sonra şapşikliklerine öyle sevineceksin ki ben boşa üzülmüşüm dersin. Bizimki 10 aylık şimdi uykudan uyanıyor gözler kapalı alkış yapıyor kızamıyorum o kadar sevimli oluyor ki yorgunluktan bayılacağım ama onu izlerken içim eriyor .
 
kavun kokusu .!.:
Konu sahibesi, burada bir grup var, onların içinde başı çeken 1-2 kişi var, bu insanlar çocuk sahibi olmamalarının/olamamalarının acısını sizin gibi insanlardan çıkarıyor. Garip bir düşünce tarzları var.

"Benim çocuğum olmuyor, olsa şöyle bakarım, neler yaparım, pamuklara sararım, 1 saat uyusam yeter ..." gibi fikirleri var.
Çocuğu olan ama yakınacak nedeni olan, hamile olup mutlu olmayan insan gördüler mi içlerindeki kötülük klavye aracılığı ile buralara aktarılıyor.

Özlerinde kötüler gerçekten, kötü olmasalar düşene bir de sen vur kafasında olmazlar. Ayrıca saplantılılar, ben size birkaç isim yazarım özelden, göreceksiniz bundan sonra o isimler siz ne yazarsanız yazın beğenmedim, kızgınım ifadesi koyacak, mutfak aleti yorumu bile yazsanız muhalefet olup onu dahi beğenmeyecek.

Acımasız ya da ne alaka dediğiniz yorumları dikkate almayın yani, o dediğim saplantılılar tarafından yazılmıştır.
Bir de sadece ilk mesajı okuyup, güncellemelere bakmadan bik bik bik ötenler var, onları zaten sallayın.

Size gelince, yardım almalısınız. Ama bakıcı ama aileden birisi fark etmez, yardım alın, insan olduğunuzu hatırlayın, kendinizi bedenen ve ruhen rahatlatın, dinlendirin.

Yoksa kısır döngüye gireceksiniz.
Genişletmek için tıkla...
normal hayatta karşılaşılan tiplerin aynısı burda da var, çok doğru tespit, çok... koca bir alkış.. insanlar buraya pozitif elektrik almaya geliyor, bi gram pozitif enerji bırakmıyorlar
 
mutlusey .!.:
Ne güzel dert ya aç değilsin açıkta değilsin eşin çalışıyor evinize bakıyor çocuk daha 4 aylık çalışmak zorunda bile değilsin. Ben 3 aylık bıraktım da eşimi ve kaynanamı öldürecek gibi hissediyordum çoğu zaman o kadar sinirliydim. İnsan elinde olunca kıymetini bilmiyo tabi sende haklısın. Evinde bı kaynana olsun çocuk her agladiginda senden önce koşsun çocuğu kucağa alma yarışı yapın bakalım böyle depresyona girebilecek misin .

Not: kanguru tavsiye ederim yalnız ergonomik olanlard an almaya dikkat et bebek kucagindayken her işi de yaparsın dışarı da çıkarsın 4 aylık olmuş artık tam kanguru zamanı
Genişletmek için tıkla...
Kayınvalidenize, hayat şartlarınıza olan kızgınlığınızı konu sahibiden çıkarmasanız keşke.

Kimin depresyona girip giremeyeceğini bir liste yapsın bazı arkadaşlar isterlerse listeye göre karar verelim.
 
Bebek bakımı ne yazık ki inanılmaz zor aslında.. Zamanla unutuluyor ve kolaylaşıyor bana göre. Anne olmayan o sorumluluğu bilmeyen hiç ahkam kesmesin sadece boşa konuşmuş olur🤓 İkinci bebeğim dokuz aylık her günü her gecesi ayrı emek..
 
Alicja .!.:
Tamam ama çok tutarsız söylemleriniz. Hem kimseye veremem, bakamazlar diyip hep yardım beklemeniz olmuyor. Belki onlar da korkularınızı farkedip almıyorlardır kucaklarına bile?
İlk doğum yaptığım hafta ben de kimseye vermek istemiyordum bebeğimi, annem sorarak alıyordu.
Genişletmek için tıkla...
Arkadasin en onemli sorunu bence de bu. Yani ne guzel annesi gelmis mesela onda bile kucagimda cocukla yemek yaptim vs. diyor. Yani yardima gelen kisiyi iş paylasimi konusunda yonlendiremedigine artık ikna oldum. Madem bebegi kucagina almadi, e o zaman kendisi bebege bakip yemekti vs isleri annesinden istemeliydi. Yani gelen kişi cocuga bakamiyorsa evle ilgili islere bakmaliydi. Hal boyleyken tabii ki iflas bayrağı cekilir. Anne kucağına almaya sakiniyor cekiniyorsa bence en büyük pay konu sahibinde biraz biraz esnemeyi ogrenmesi lazim. Yani bu kafa yapisi esnemedigi surece tunelin ucu karanlik kimse kimseyi boş teselli etmesin. Ben anladim ki hem bitkinlikten yakiniyor hem de işleri yonetmekle ilgili de esnemeye niyeti yok.
 
Bi yardimci kadin alabilirsiniz .
O bebegi tutarken siz duş alirsiniz kendinize bakarsiniz . Sütünüzü sağıp birakirsiniz yad a 1 öğün mama verir.Bi kahve içer gelirsiniz
Mutlu anne, mutlu bebek demektir
Sizin ruh sagliginiz her seyden onemli..
Ben de yasadim benzer seyleri.
Markete gitmek bile lutuf gibiydi.
Aksam babasi gelince ona birakin, biberona sütünü ayarlayip, ilk 30 dakika dolasin evin yakininda
Sonra 1 saat cikarsiniz
Babasi o ilgilnecek. Bu surecte yemek temizlik olaylarini askiya alin disardan yiyin.
Gecici bir süreç. 6 aylik olunca daha rahat oluyor bebekler. Disarda etrafi izliyor .
 
Canim benim kimse sana madalya takmayacak
Kahramanlık yapmaya gerek yok.
Eski insanlari hatirla bir evde babaanne dede, bekar amcalar, yegenler derken anne çocuğu kucagina bile almazmis. Herkes yardimci oolurmus, sonra sokakta buyurmuş cocuklar
Biz yeni nesil anneler , cocuguma ben bakacagim, işini fazla abartiyoruz yine sen bak, ama sen mutlu olmazsan o bebek de mutlu olmaz. .
Aktif hayati olan insanlar cok zorlanıyor aynen benim gibi .
 
dertleşebilecek iyi bir dost bulun kendinize, onunla vakit geçirmeye çalışın, bu sizi biraz rahatlatır..
 
Herkes eski yasamina döndü, çünkü onlar bağımlı anne degiller.
Allaha emanet cocuklarimiz. Tabiki özen gosterecegiz, ama birsey olacaksa biz yanindayken de olur.
Benim bebegimin bogazina yemek kaçmıştı. Yanindaydim, cok korktum. Babasi bakarken de olabilir.
Hem sen böyle yaparsan babasi ile anneannesi ile bağ kuramaz. İyice sana yapiskan olur.
 
maydanozsuyu .!.:
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla.. :KK42::cry:
Genişletmek için tıkla...
işe geri dönünce düzeliyor. her bebek aynı değil. kimi çok uslu kimi daha zor büyüyor bebeklerin. kendini suçlama aynı sorunlardan bende geçtim. hatta hala geçiyorum. tam düzen oturmuyor çünkü artık bebekli düzen diye bişi var. ama 6. aydan sonra rahatlamaya başlıyor. 8. ay çok daha iyi. 10.ayda o bebek artık çocuk olduğundan iletişiminiz oluyor falan tam keyifli zamanları. ben aylarca ağladım. anne olamadım ben diye. öyle bişi yok. hiç merak etme
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

esmerm91
  • Kilitli
herkesin okumasi gerekn bir hikaye../konu tekrarı
Yorumlar
8
Görüntüleme
17K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Mune
esmerm91
herkesin okumasi gereken bir hikaye.. (alıntıdır)
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
27K
iyi_biri_06
iyi_biri_06
C
hayat sınavım!!!
Yorumlar
12
Görüntüleme
4K
cornella
C
Back