Herkes dengi ile evlensin

Bizim hayatımızı filmler, diziler kararttı.
Hep imkansız aşklar, zengin kız fakir oğlan, ağa oğlu kahya kızı.... imkansizliklar icinde kavusup yuva kuranlar, karısına aşık, sürekli çiçekler getiren, her gece yatmadan önce karısının gözlerinin icine bakıp şiir okuyan bir adam, kocasının ağzından çıkan bir güzel söze tav olan bir kadın....

VEEEE SONSUZA DEK MUTLULAR.
Hayaller paris gerçekler çok acı.
 

Ben 7 sülalemiz aynı köylü, aynı köyde doğup büyüdüğüm biriyle evlendim. Buna rağmen başka bir aileye girince herşey o kadar değişik ki...
 
Yıllardır ortada olmayan adamı neden boşamadınız bu evlilik değilki? Gerçekten çok merak ettim hayali bi adamla neden evli kaldınız ?
Hayali denilemez aslında çünkü bana çok acı çektirdi
Neden boşanmadım hani bir adama kırk defa deli deseniz deli olur misali bende o duyduğum ağır sözlerden baskılardan hakaretlerden gerçekten tüm özgüvenim yerle bir oldu ailem de asla sahip çıkmazdı kızlarım için katlandım maddi refah karşılığında sürdü bu evlilik
Yaptığım doğru mu değil
Ama 39 yaşındayım ve başka yapacak bir şey gelmiyor elimden
Tesellim ise şu ki evlatlarım gerçekten gerçek anlamda pırlanta ve gelecekleri parlak bununla avunuyorum rabbim iyilerle karşılaştırsın cümle yavrularımızı
 
Tüylerim ürperdi okurken
hikayemiz aynı başlıyor. Üniversite 1. sınıfta ,ilkokul mezunu ile evlendim. Benim zorumla bu sene açık liseyi bitiriyor. Üniversite sınavına da girecek.
Yapmayın desem dinlemeyeceksiniz belli
Rahmetli büyükbabam demişti “ bunu adam etme bu adam olursa ilk seni beğenmeyecek kuzum sonradan görme insandan tehlikelisi yoktur “ diye ama ben dinlemedim ve sonuç “ küçük dağları ben yarattım “ demesine ramak kalmış bir adam haline geldi
 

Allah sabır versin, evlatlarınızı size bağışlasın
 
Az gelişmiş bir ülke olduğu için gitmek çocuklarımıza bir şey vermeyecek düşüncesi vardı hoş o da hiç istemedi zaten bir defa bile gitmedim
İlk iki kızım evliliğimizin o mutlu dediğim ilk 3,5 yılında peşpeşe oldu diğer kızım o gittikten sonra geldiği izinlerden birinde oldu
Yavrularım için asla pişman değilim rabbime bin şükür
 
Herkesin hikayesi kendine özel. Benim kuzenim uzaktan bir akrabası ile evlendi. Babaları amca hala torunu mu neydi tam hatırlamıyorum. Adam hamileyken terk etti, bebek doğdu kavgalar bitmedi. Hiç anlaşamadılar. Senelerdir hep boşanmanın eşiğindeler. Başka bir tanıdık ise aynı kültür dediğiniz kesimde ama hep şiddet gördü. Başka kültürden evli olan kardeşine ise eşi dünyayı serdi.

6 ayda bir eve gelip "cee" diyen adamdan 3 çocuk yapıp ısrarla boşanmamak, bu kadar aşağılanıp kopmamak da bir problem. Dönüp kendinize bakın biraz da. Aileniz destek mi değil, ekonomik özgürlüğünüz mü yok mesela ? Neden böyle acaba diye sorgulayın. Bir kesimi tü kaka diyerek aşağılayıp sıyrılmayın meselelerden.

Ben de başka bir kültürden biriyle evliyim. Bazen iyiyiz, bazen kötüyüz. Ne zaman anlayış göstermiyoruz o zaman geçinemiyoruz. Herkes de böyle. Tüm ilişkiler böyle aslında. Kendi ailemle de düşünce farklılıklarım var, arkadaşlarımla var. Anlmaya çalışmak lazım herkesi.
 

Zaten yıllardır o havada, "ben okusaydım ohoooo" havasında...
Cahil özgüveni denen şey çok doğru. Bana yıllardır "okumuşsun ama kafan basmıyor" imaları sürekli... Ama sanırım artık ona aşık olmadığımı anladı ve biraz frene bastı. Evliliği bitirmemden korkuyor.

Ben okumayı bırakmadım ama evlenince, şimdi de iyi bir işim var.

Senelerdir onun bu bakış açısı yüzünden aşkım eridi bitti, kalmadı maalesef. Oysa o küçücük kalbimle ne çok sevmiş mücadele etmiştim. Şimdi sadece kırgınım. Bir yandan da hala eski mutlu günlerimize dönmek için mücadele ediyorum. Neden sevmiştim diye hatırlamaya çalışıyorum.

Mesela geçen şunu hatırladım. Düğünümüzün ertesi günü dedesi arayıp "biricik okulu bıraksın, ona belediyede iş buldum" demişti. Direkt "okulu bırakmak yok, okulu bitirecek" deyip kapatmıştı. Bu hatıra kalbimi biraz ısıttı tekrar.
 
BEn egitim seviyelerinin ve kisilerin kulturlerinin denk olmasindan yanayim. Ailelerle cocuklarinin kulturu her zaman ayni olmayabiliyor. Benim esimin ailesiyle benim ailem taban tabana zitlar mesela. Esimle ben orta yolu bulabilen ama cok farkli yerlerde yetismis iki insaniz,sorun yasamadik cunku esim ailesi gibi degildi. Oyle olsaydi zaten karsilasamazdik bile nerde kaldi ki evlilik

Sorun sizden her anlamda dusuk biriyle evlenip sizin gerilemeniz arkadaslar. Aralarda okudum,universiteliler ilkokullularla evlenmis,adam ilkokullu diye siz yerinizde saymissiniz ama karsinizdaki ilerlemis. Siz neden gerilediniz peki suc sizin. Karsi tarafinki bir basari oykusu olurken siz kollari kavusturup bakmissiniz bos bos. Evliliklerde her anlamda ileriye gitmeniz gerekir,yerinizde saymaniz veya gerilemeniz sizi mutsuz edecektir elbette. Biraz akil mantik
 

Benim gerilediğim doğru değil ki. Okulumu bitirdim, mesleğimde ilerledim, sertifikalarımı aldım, hala ilerletiyorum. Kariyerim var, önü açık bir yöneticiyim. Neden ön yargılı oldunuz?
 
Benim gerilediğim doğru değil ki. Okulumu bitirdim, mesleğimde ilerledim, sertifikalarımı aldım, hala ilerletiyorum. Kariyerim var, önü açık bir yöneticiyim. Neden ön yargılı oldunuz?
Yoo on yargili degilim size karsi,ileride olabilecek sorunlardan bahsediyorum ben. Bir sure sonra siz gerilersiniz,esiniz daha yolun basinda onu citasi yukarida cunku.
Diger bir arkadasin hikayesinde de benzerlikler var,o sizden 10 yil daha ileride oldugundan sorunlari baslamis mesela. Benzer sorunlari sizin de yasama ihtimaliniz %85
 
Eşimle ne yaşımız yakın, ne kültürümüz aynı, ne de eğitim seviyemiz. (Öyle zengin falan da değil bu arada astronomik rakamlarda borcu var ) Ama çok iyi geçiniyoruz. Çünkü ahlakı gerçekten çok güzel. Egosu yok, kompleksi yok. İkimizin de önceliği hep birbirimizin mutluluğu oldu. Kendi mutsuzken beni güldürmeye çalışır, ben onun isteklerini öncelemeye çalışırım. Evlenirken ne ev ne araba, ikimizin de birbirimizden sevgi, saygı, sadakat, iyi geçim dışında hiçbir talebimiz olmadı. Bir de ailelerimizin düşünceleri hep ikinci planda oldu bizim için. Bunca farka rağmen karşılıklı 'iyi niyetli' olduğumuzdan galiba, çok şükür çok rahat geçiniyoruz. Kendi eğitim seviyemde ve daha üstünde çok insan tanıdım, gereksiz ego savaşları aptal aptal şeyler ne bileyim hiç ısınamadım. Eşimden başka biriyle yapamazmışım kesinlikle.
Şöyle bir örnek de var, kız kardeşim mimar. O da ilkokul mezunu biriyle evli. Görece o benim eşimden daha kültürlü hatta ama kedi köpek gibiler maalesef. Çünkü ikisi de önce kendi poposunu düşünüyor. Yukarıda yazıldığı gibi, birinde "ben okusaydım ohoo kafaları" diğerinde " senden bir cacık olmaz imaları" çok yıprandılar gerçekten
 


ay sanki ben, her kelimen sanki ben.. Allah kurtarmis bacim...
 

Maşallah hiç önyargılı değilsiniz, matematiksel yüzde bile hesaplamışsınız.

Bir süre sonra neden gerileyeyim yahu? Hem o yükselirse ben neden gerileyeyim? Benim ilerlemem onunla alakalı değil ki, benimle alakalı bir durum bu. Yeter ki o ilerlesin, ilerlemiş bir babaları olsun çocuklarımın işte ne güzel...
 
Siz henuz yasamadiginiz icin bazi seyleri anlayamamaniz cok normal. Esiniz henuz yolun basinda,5 yil sonrayi dusundunuz mu? Esinizin hep bu bakis acisiyla kalabileceginden emin misiniz? Siz bundan 10 yil once ayni fikirleri mi tasiyordunuz,hic degismediniz mi mesela? Sizin gerileme durumunuz soyle olacak,zaten mesleki yonden belli bir doygunluga eristikten sonra ibre asagiyi gosterir her zaman. Esiniz 5 yil sonra mezun olup misal yuksek lisansa basvururken siz son 5 yildir ayni yerde ayni konumda olacaksiniz hani yoneticilik yaptiginiz isyerini kökten satin almadiysaniz. Esinizin onumuzdeki 10 yilinda ise hep bir yukselis olacak ve size bakip “eee sen ayni yerdesin”, “sen yillardir ugrasiyorsun bak ben hemen yaptim,demek ki senden daha iyiyim” diyebilecek ornegin. Bunlar elbette ki ornekler, ben siginma evi gonullusuyum,milyon tane benzer hikayem var. 30 yillik evliler bile bu duruma gelebiliyorken sizin su anki bana diklenmeniz bir seyi degistirmiyor ben de yasadiklarimi ve gorduklerimi paylasiyorum. Durum bundan ibaret.

Cocuklarinizin iyi bir babasi olsun evet,annelerine saygi duyan babasi olsun, geldigi yeri unutmayan babasi olsun oncelikle. Cay bardagina bile olsa inanan insansaniz her seyin bir anda ters donebilecegi ihtimalini asla
Goz ardi etmeyin bence. Umarim her sey gonlunuzce olur
 


15 yıldır evliyiz, eşim 40 yaşında. Keşke sandığınız kadar yolun başında olsaydık da eşimin çok çok yükselme şansı olsaydı. Keşke eşim yükselmeye meraklı olsaydı. Çocukların aklı ermeden iyi kötü bir uzaktan öğretim de olsa bir üniversite diploması olsun diye benim zorumla üniversite sınavına girecek sadece.
 
Universite sinavi yolun basidir, kac yasinda olursaniz olun. Siz de biliyorsunuz okumus bir insan olarak. Esiniz eger kompleks yaparsa bunu 60 yasinda da yapar ki egitim seviyesi olarak esinden gerideki erkeklerde bu cok cok yaygindir. Toplum analizleri ortada,isterseniz ayni kaynaklara ve yuzdelere siz de ulasabilirsiniz istatistik kurumundan.

Siz hic yorulmadiginizi iddia ediyorsaniz bu evlilikte,esinizi ilkokul mezunuyken bile kolunuza takip kendi ortamlarinizda yuksek sesle takdim edebildiyseniz, en onemlisi de bunlari mutlulukla yaptisaniz bir istisnasiniz. Karsiligini alirsiniz veya alamazsiniz o bilinmez,sanstir biraz da. 65 yasinda 40 senelik evli bir kadin tanidim,aynen sizin hikayeniz gibi. Su anda siginma evinde kaliyor 2 ay sonra davasi gorulecek. Hayatta hic bir seyin garantisi yoktur. Hele ki eksiden baslayan insanlarin yaninda surduruyorsaniz hayatinizi 1-0 geriden baslarsiniz siz de.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…