Bu konuyu yazmak için uzun süredir düşünüyorum. daha önce yazdığım konudaki verdiğiniz destekler için teşekkür ediyorum. okuyanlar belki hatırlar ama kısa olarak anlatmaya çalışacağım.
eşimin işten çıkarılması nedeniyle maddi olarak epey zor günler yaşamıştık. eşimin ailesi de evlenirken hiç eşya almadığı gibi maddi olarakta yardımcı olmadı. nikahımda da 8 çeyrek altın 1 bilezik ve 80 ytl para takıldı. (5 yıl önce) tabi takılan da az olunca bize bir fayda sağlamadı. beyaz eşyamız, koltuğumuz, televizyonumuz yoktu. bazı eşyaları eşimin alesi alacaktı bizde kalanını. ama onlar sözünü tutmayınca kalakaldık. bunu öğrendiğimiz de nikaha 3 gün kalmıştı. yatak odası ve vitrin evimizin eşyasıydı. eşya için evlenmekten vazgeçemezdim. annem elinden geldiğince destek olmaya çalıştı. sevgimiz ile üstesindek geliriz dedik ve geldik. ama kolay olmadı. eşimin işten çıkarılması benim işten çıkarılmam kredi kartı borçaları.
ben 2.5 senedir çalışıyorum. eşimde dükkan devraldı abimle ortak. artık kendi işyerini açmak zorundaydı. çünkü yaşından ötürü ona kimse iş vermek istemiyor verseler bile sonra bahane bularak işten çıkarıyorlardı.
ve bu süre içinde biz bebek sahibi olmayı hiç düşünmedik. bikaç sefer niyetlendik. o zaman da eşim işten çıkarılmıştı. bu sefer seneye olsun diye düşünürken dükkanı devralan abim bazı masraflara eşimi de dahil edince şu an 3000 ytl borcumuz oldu.daha kirası vergisi var. evimiz de kira. alışverişlerimizi hep karttan yapıyoruz mecburi olarak. yani toparlanıncaya kadar eşim para kazanmadan dükkan için çalışacak.
annem uzun zamandan beri bebek yapın diye tutturdu. herkes benim niye çocuğumun olmadığını soruyormuş. onlara ne diyorum. annem diyor ki senden sonra evlenen herkesin çocuğu var büyüdü bile bir sen kaldın. yaşım 32. bu yaştan sonra çocuk sahibi olman zorlaşacak, riskli olcak diyor. etrafımda konuştuğum arkadaşlarım 35 yaşına kadar zamanın var diyor. ama önüne gelen bebek yok mu diyor? üstüste duyunca bunalıyorum. annem hep ona gittiğimde başıma kakıyor. ne yapacağımı şaşırdım. çocuk konusunda hiç cesaretli değilim. bu kadar borçla nasıl düşünebilirim. üstelik evim rutubetli ve kullanışsız. bebek için sağlıksız bir ortam. taşınmak bile çok masraflı. bu konudan çok sıkıldım. ne yapmalıyım sizce?senağlama
eşimin işten çıkarılması nedeniyle maddi olarak epey zor günler yaşamıştık. eşimin ailesi de evlenirken hiç eşya almadığı gibi maddi olarakta yardımcı olmadı. nikahımda da 8 çeyrek altın 1 bilezik ve 80 ytl para takıldı. (5 yıl önce) tabi takılan da az olunca bize bir fayda sağlamadı. beyaz eşyamız, koltuğumuz, televizyonumuz yoktu. bazı eşyaları eşimin alesi alacaktı bizde kalanını. ama onlar sözünü tutmayınca kalakaldık. bunu öğrendiğimiz de nikaha 3 gün kalmıştı. yatak odası ve vitrin evimizin eşyasıydı. eşya için evlenmekten vazgeçemezdim. annem elinden geldiğince destek olmaya çalıştı. sevgimiz ile üstesindek geliriz dedik ve geldik. ama kolay olmadı. eşimin işten çıkarılması benim işten çıkarılmam kredi kartı borçaları.
ben 2.5 senedir çalışıyorum. eşimde dükkan devraldı abimle ortak. artık kendi işyerini açmak zorundaydı. çünkü yaşından ötürü ona kimse iş vermek istemiyor verseler bile sonra bahane bularak işten çıkarıyorlardı.
ve bu süre içinde biz bebek sahibi olmayı hiç düşünmedik. bikaç sefer niyetlendik. o zaman da eşim işten çıkarılmıştı. bu sefer seneye olsun diye düşünürken dükkanı devralan abim bazı masraflara eşimi de dahil edince şu an 3000 ytl borcumuz oldu.daha kirası vergisi var. evimiz de kira. alışverişlerimizi hep karttan yapıyoruz mecburi olarak. yani toparlanıncaya kadar eşim para kazanmadan dükkan için çalışacak.
annem uzun zamandan beri bebek yapın diye tutturdu. herkes benim niye çocuğumun olmadığını soruyormuş. onlara ne diyorum. annem diyor ki senden sonra evlenen herkesin çocuğu var büyüdü bile bir sen kaldın. yaşım 32. bu yaştan sonra çocuk sahibi olman zorlaşacak, riskli olcak diyor. etrafımda konuştuğum arkadaşlarım 35 yaşına kadar zamanın var diyor. ama önüne gelen bebek yok mu diyor? üstüste duyunca bunalıyorum. annem hep ona gittiğimde başıma kakıyor. ne yapacağımı şaşırdım. çocuk konusunda hiç cesaretli değilim. bu kadar borçla nasıl düşünebilirim. üstelik evim rutubetli ve kullanışsız. bebek için sağlıksız bir ortam. taşınmak bile çok masraflı. bu konudan çok sıkıldım. ne yapmalıyım sizce?senağlama