Merhaba,
Sanırım ilk kez bu kadar üzgün bir vaziyette konu açıyorum. Üzüntüden bacaklarımı hissetmiyorum, karnımda bir ağırlık ve kalbimde çarpıntı var.
Pazartesi günü uzun uzun konuştuk. Yalvardı bildiğiniz. Ayrı kaldığımız süre zarfında düşünmüş. Çok pişman olmuş. Yazacak cesareti ve yüzü yeni bulmuş. Değerini bilemedim, o kadar sevdin ilgi verdin ki hiç kaybetmem sandım şımardım dedi. Her şeyimi çok özlemiş. Gibi gibi.
Bebekle de ilgiliydi. Az uyuyorum diye kızıyordu, yediğim şeylere kadar soruyordu. Ultrason görüntülerini istedi. Su ismini beğenmedi. Kendi isimler araştırmaya başladı.
Önceden çalıştığı yerde Merve siye bir kızdan hoşlanıyormuş. Kız evli olduğunu söylememiş. Sonradan öğrenmiş. Öğrenince konuşmayı kesmiş. Merve gelip niye böyle yaptığını vs sormuş, tekrardan sözde arkadaşça konuşmaya başlamışlar. Benimle beraberken de konuşmalarını gördüm hatta kestim dediği halde. Engellemesini istedim. Mırın kırın edip engellemişti. Sorarsa ne derim vs vs.
Benimkinin işyerinden iki arkadaşı vardı. Kız gitmiş bunlara sormuş niye engelledi beni acaba diye. Bunlar da benimkine söylemişler, benimki de sevgilim öyle istedi demiş. Kız da pof ne alaka tek kız ben miyim diye karşılık vermiş. Arkadaşları bunu da iletmişler.
Bu durumdan zamanında aşırı rahatsız oldum.
Barıştıktan sonra o iki arkadaşını hayatından çıkarmasını istedim. Çünkü yine sevgilime o kızla ilgili bir şeyler demeyecekleri ne malum?
Yani ben mi Avrupalı değilim benim ahlakıma ters moduna giriyorum bilmiyorum ama sevgilisi olan adama evli kadından haber yollamak hiç masum gelmiyor.
Tabii ki kabul etmedi. O zaman arkadaşların barıştığımızı bilecek bugün. Git paylaşım falan yap dedim. O da güzel güzel sevgilim 3 hafta sonra yanındayım gelince fotoğraf hikaye ne istiyorsan paylaşır kiminle istiyorsan gider tanıştırırım dedi.
Ama hamilelikten midir nedir aşırı öfkeleniyorum. En son inatlaşmaya döndü olay. Gelince ne istersen yapacağım 3 hafta sık dişini otur şimdi hiçbir şey paylaşmayacağım dedi. 838383 kere söyleyip adamı çileden çıkardım.
Fena kavga ettik. En son hunharca sövüyordum.
Ayrıldık tabii ki. Ama çocuk benim için önemli. Kızım diyemezsin kızımız vs vs dedi. Annesine bebekten bahsetti.
Gittim sonra o arkadaşıyla konuştum vs vs.
Yani iki aydır tek başıma hamilelik geçiriyorum. Kıytırıktan bir şey istemişim. İnsanların beni bilmesini. Ne olacak hemen yapsan?
Ben de çok ağıza alınmayacak laflar ettim. Kendim mi her şeyi berbat ettim diye çok üzüldüm. Şuraya konuyu bile yazmakta zorlanacak kadar.
Ben mi haksızım sizce?