Merhaba kk üyeleri,
Benim derdim devamlı kendime bir dert çıkarmak. Her şeyden mutsuz olup en ufak bir sıkıntıyı günlerce kafaya takan bir yapıya sahibim.
Bu durum tabii ki bir anda olmadı. Çocukluktan beri aile ortamım çok kavgalı geçti. Huzursuz, birbirini devamlı eleştiren bir ailem vardı. Yıllar geçti, üniversite sınavına hazırlanırken bu durum bende patlak verdi. İlk o zaman net bir şekilde hissettim bunu.
Sonra geldim üniversiteye, tamam dedim yeni güzel bir hayat var önümde. Bu kez burada yine ders, hayat, arkadaşlık her şeyi kafaya takıp sorun eder oldum. Bir arkadaşımla aram bozulsa günlerce kafaya takarım, gün içinde sürekli eski olayları ve gelecek kaygısını yaşarım. Bu sebeple aşkta da işte de hep mutsuz olacağımı düşünürüm.
Psikolojik destek aldım iki kere. Hatta psikiyatra gittim antidepresan kullandım. Biraz hafifledi ama geçmedi.
Stres yüzünden çok hastalıklı bir yapı oluştu bende. Migrenim var sınav senemden beri. Artı olarak son bir senedir bağırsak ve karaciğerimde sorunlar var. Doktor hepsinin sebebinin stres olduğunu söylüyor. Saçlarım dökülüyor avuç avuç sıkıntıdan dertten.
Yakın zamanda staj bulamıyorum diye günlerce dert tasa çektim. Şimdi staj buldum bu kez de “hayatımda hiç doğru dürüst sevgilim olmadı, okul bitiyor, iş hayatında da bulmak zor diyolar napıcam ben şimdi” kaygısıyla kendimi yiyip bitiriyorum. Üniversite bitiyor ve bütün arkadaşlarımın sevgilisi var. Bunun yanı sıra sürekli annemle babamın yaşları 60 olduğu için sürekli onların öleceğini düşünüyorum aklıma geliyor. Not ortalamam düşük ingilizcem yeterli değil bunları kafaya takıyorum. Daha bir ton şey var
İç dökmek istedim sadece. Bazen içimden balkondan atlamak geliyor. Beynim o kadar dolu ki taşıyamıyorum. Çocuklukta yaşadığım (bana yaşatılan) her şey şimdi çığ gibi büyüdü altında kaldım sanki.
Rahatsız ettiysem kusura bakmayın.
