İzmirli olmak, açık kapalı olmak ne alaka cidden
Şimdi onların tavrından ben öyle düşündüm diyeceksiniz ama mesela ben sevilmediğim ortamda bunu hissederim ve hiçbir zaman aklıma açık olmam veya memleketim bir sebep olarak gelmedi.
Yani hissediliyordur işte, siz kendi içinizde kendinizi ayrıştırıyorsunuz. Şu iki durumun etken sebep olma ihtimali çok düşük.
Ayrıca karşınızdaki insanları "ev kadını tadındalar" diyerek lanse etmeniz bile gruptan çok ayrı bir insan olduğunuzu gösteriyor.
Her ortam bir olacak değil, öyle arkadaşlarım var ki yanyana gelince biri bizim muhabbetimiz görse ıq seviyesi düşer, ama öyle arkadaşlarım da var ki film, sanat, müze konuşuruz. Müze gezmek için buluşuruz, farklı şehir görmek için plan yaparız. Hiçbiri de bana ayrı gelmez hiçbirinden sıkılmam . He sıkıladabilirim, anlaşamadığı insanlar da oldu. Olmaması problem olurdu ama bunun nedenlerini muhabbetin uyuşamamasına, bende eğri durmasına bağlarım. Anlaşamamak bir problem değil gayet olağan bir durum. Başka etken aramam. Kendimi de zorlamam arkadaş olabilmek için.
Beğenmediğiniz "normal hayatta muhabbet etmeyeceğiniz" insanlarla sırf yalnız kalmamak için arkadaşlık kurmaya çalışmak da çok klas bir davranış değil.
İnsanlar bu enerjiyi alıyor işte. Enerji dedikleri şey tam olarak bu.