- 26 Temmuz 2020
- 416
- 235
- 31
-
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #101
sizi kaybetme korkusu olsun demek istedim aslında
Bu durum onun sadece isine gelir. Zaten istedigi de bu. Her ssyi kendim halledeyim ondan hicbi beklentim de sikayetim de olmasin.
Sizin çocuksuz versiyonunuz da benim. Çok mutsuzum, sanki hayat amacımı kaybettim. Eşimle de sizin durumları yaşıyoruz üstüne üstlük o şu an çalışmıyor da! O ilgisiz durdukça benim dilimin ayarı kaçıyor, ağır konuşuyorum. Dünyası oyun, bilgisayar ve araba videoları üstüne kuruldu, hatta geçenlerde konu açmıştım ama linçlediler beni adam depresyonda üstüne gitme diye. E peki ya ben? Ama sizin aksinize ben terapinin işe yarayacağına inanıyorum. Maddi olarak sizi zor duruma sokmayacaksa terapi öneririm. Bizim için malesef o da lüks.
Evet o hep boyleydi dogru. Daha rahat oldugumuz icinEşiniz aslında böyleymiş. Çocuk ona kılıf olmuş sadece siz başından gitmişsiniz.
Buda işine gelmiş.
Çocuktan önce hadi şunu yapalım dediğinizde bahanesi yokken çocukla istediğine kavuşmuş aslında. Yani belli ki huyu bu.
Allah yardımcınız olsun inşallah düzelir.
Yoksa çok zor bu şekilde yürütmek çok iyi anlıyorum
Yani ben de boyle dusunuyorum. Tum sorumluluklari ben ustleniyorsam, cocugumaben bakiyor ev islerini tamamiyle sirtlaniyorsam ustune ystluk eve maddi katkim da varsa ne diye evlendim; kendimi daha cok sikintiya sokmak icin mi ? Hani musterekti hayat? Boyle dusunsukce esimedaha cok kiziyorumO yapamaz yapmaz diyerek bütün sorumluluğu alınca hata orada başlıyor sabah uykum varsa kalkmıyorum ben yataktan paşa paşa kalkıp bakıyor doğduğundan itibaren mamasını içirir bezini alır ben pna yayılma şansı vermedim açıkçası birazda yapmayı seviyor tabi ama abimle babam çok miskin insanlardı çok çektiğim için eşime tolerans gösteremiyorum bütün işler ortak olmalı yoksa ne diye evli kalalımki yani
Kendimi savunmak icin soylemedim aslinda. Ben deofkemi kontrol edememekten sikayetciyim. Bu sebeple her tartismamizdaben hakliyken haksiz oluyorum. Konu nolursa olsun benim sesimi yukseltmeme geliyor hep cozumsuz kaliyoruz. Simdi anlamiyor belki ama ilerde cocugumun bu anlara sahit olmasini hic istemiyorum. Bu yuzden dediginiz gibi ben bu konuda yardim almak isterimEşinizin evde olduğu bir kaç saatte yürüyüşe çıkın. Gelip duş alın ve kahvenizi için.
Muhakkak kendinize bu zamanı ayırın. Söylenir , zorlanıyor gibi görünür , sakin aldirmayin.
Mecbur kalacak çocuğuna bakmaya.
Sizin kendinize ait bir zamana ihtiyacınız var.
Eşim terapiste karşı çıkar diyorsunuz. Öğretmenimiz, maaşınız var ; siz gidin öyleyse.
Rahatlarsiniz ,öfke kontrolü sağlar, bu evlilikte neler yapılması gerektiğini öğrenirsiniz.
Beraber gitmenize gerek yok.
Benim öfke kontrol sıkıntım var diye işin içinden sıyrılmaya hakkınız yok. Çoğu kişi böyle söyleyip kenara çekiliyor.
Terapi almak boynunuzun borcu ; kendiniz için , çocuğunuz yuvanız için.
..
Orneklerinizde hep bagirarak triplerle , kavga anlarında anlatıyorsunuz derdinizi.
Mesela çocuk arkada , araba koltuğunu bağlıyor eşiniz ; çok büyük sorumsuzluk evet ama sizin orada bagirmaniz hem çocuğun buna şahit olmasına , hem olayın büyümesine , hem de eşinizin olayı kavrayamamasina sebep oluyor.
..
Daha sakin olmak zorundasınız. Bu şekilde daha geniş bakabilirsiniz.
Evde sürekli uyarmak zorunda kalan kişi uyardığı kişiden daha çok yıpranır ve yorulur.
Ben sesimi yukselttikce tartismani dozu arttikca esim kebdini iyice kapatiyor. Tam dirdirciya donusuyorym gozunde. Ufak capta cinnetler gecirmisligim vardir :) ama resmen su anda daha fazla konismanin bi anlami yok deyip sagiri oynuyor. Ben de iyice zivanadan cikiyorum. Konynun ozunden uzaklasiyoruz. Kirgin ve magruru oynamaliyim belki. Ama bunalmisken onu da beceremiyorum.Burada birisi "çocuk gerçek evlilikleri ileriye taşır " demişti.Ben bu cümle için aylarca düşündüm. Üzüldüm, Safmışım o ayrı da.Söyleyeni de bir halt sanmışım. Benzer şeyleri yaşadım, yaşadık. Eşim de eşinin senden yana şikayetlerinden dem vuruyordu. Ben de senin taleplerinle geliyordum hep ona.Bizim sanırım ilk 3 yılımız böyle geçti. Çok ama çok zordu, kızım zor bir çocuktu eşim , çocuğun bakımına katılıyordu ama ben çok fazla vericiydim.Ücretsiz izne ayrıldım, evde yalnızdım, çocuğun ilk yıllarında onu doğru şekillendirmek için mükemmel anne olmaya çalıştım. Eşim işkolik bir adam seviyor yani alanında iyi bir noktada, ona sığındı, evde çalıştığı için daha az rol üstlenme hakkı olduğunu düşündü. Özetle dedim ya ilk 3 yıl böyle geçti, tekrar tekrar yazmayayım yaşadıklarımız benzer. Sonra ben bir cinnet geçirdimherşey çözüldü son 3 yılımızda gittikçe iyiye doğru gitti. Tabii çocuğun büyümesinin etkisi de büyük. Herkes yavaş yavaş özgürlük alanına döndü bu da bireyleri rahatlattı. Cinnete gerek yok ama yardım almalısınız. Eşin işine geldiği gibi davranıyor, kolaya kaçıyor , kaybetme korkusunu hissetmeli , düşün biraz daha teklifle git. Reddecektir bizim sorunumuz yok ki sen yaratıyorsun diyecektir sonra harekete geçersin kaybetme duygusunu yaşatırsın.
Kendimi savunmak icin soylemedim aslinda. Ben deofkemi kontrol edememekten sikayetciyim. Bu sebeple her tartismamizdaben hakliyken haksiz oluyorum. Konu nolursa olsun benim sesimi yukseltmeme geliyor hep cozumsuz kaliyoruz. Simdi anlamiyor belki ama ilerde cocugumun bu anlara sahit olmasini hic istemiyorum. Bu yuzden dediginiz gibi ben bu konuda yardim almak isterim
Şu piknik olayında sizi pek anlayamadım.Yani kahvaltı yapmadan çıkmak istemiyor olabilir bence bunda takılacak bir şey yok.Yani ona takıntılı demek yerine bu konuda onu anlayabilirsiniz.10 yildir buraya uyeyim, herhalde en cok konuyu son bir iki aydir aciyorum. Cunku uzerime oly topragi atilmis gibi, yasadigimi hissetmiyorum sanki. Artik bitsin istiyorum. Ruh esim oldugunu dusundugum bir adamla evliyim. 6 yillik beraberlik, 5 yillik evlilik, dunyalar guzeli 19 aylik bir evlat...ama ozellikle bebegin dogumundan itibaren birbirinden uzaklasan iki kisi...esim bunu kabul etmiyor tabii. Her seyin benim kafamda oldugunu, beni hala cok sevdigini soyluyor ama yaptiklari-ya da yapmadiklari- sanki bunun tersini gosteriyor... ne evle ne bebegimizle ilgili sorumluluk aliyor. Her seyle ilgilenen ben ama yorulan o, surekli yatmak dinlenmek isteyen o. Uzun zamandir bana ettigi tek bir guzel soz yok, ruhumu oksayan hicbir hareketi yok, cinsellik yok. Ben sarilmasam sarilip opmek yok...bebegi anneme birakip beraber bir ssyler yapma firsatimiz da var. O da kirk yilda bir anca ben istersem oluyor. Esime kalsa tum gun yatip tv de mac izleyebilir, veya play station oynayabilir. Bunca yildir nasil boyle bir adamla beraberdin derseniz, her zaman biraz miskin oldugunu biliyordum ama bu denli degildi. Hadi dedim mi, iki yureklendirdim mi kalkar bir seyler yapardik. Yurt ici ve yurt disi cok gezdik, tatiller yaptik. Ama simdi donup bakinca hep ben iteklemisim. Eglence anlayislarimiz da birbirine uymuyor aslinda. Ben hep deli dolu, yemeyi icmeyi alkolu, dans etmeyi seven bir tip, o hep kontrolcu, tetikte, tanistigimizda icen ama sonra birakan, gurultulu muzik sevmeyen, ye ic yatci...En azindan aramizda cekim vardi, surekli temas ederdik, cinsellik iyiydi. Simdi o da kalmadi. Evet kalbi cok temiz, durust, evine bagli, cocuguna asik, soyledigine gore beni hala cok seviyor...ama benim icim soguyor...artik kavgalarimizda sayginin da kalmadigini hissediyorum.
Benim en buyuk sorunum ofke kontrolunu beceremeyisim. Bu hissettiklerimi ona defalarca anlattim. Hatta bagira cagira...ev islerini ben de saldim, cocuga bakmadiginda play station oynarken goturup cocugu kucagina da koydum. Bu fevri hareketlerim onu daha da itti. Onceden bana sesini yukseltmekten imtina eden adam artik cok rahat kalp kirar oldu. Veya sagiri oynuyor, bana cevap dahi vermiyor. Kaale alinmadigimi dusunup degersiz hissettiriyor. Sanki duvara konusuyorum...aslinda ondan bekledigim kucuk jestler, kucuk mutluluklar. Mesela cocuk bi sabah erken kalktiginda gel anne yarim.saat daha uyusun biz oyun oynayalim desin...cok yoruldugum bir gunun aksami cocugu parka o gotursun bana nefes alma zamani tanisin...veya ay sonu dogum gunum var tek bir gun cocugu anneme birakalim bir kac saatligine basbasa bir yere gotursun beni...bir aksam cocuk uyuduktan sonra ozledim seni diye sarilip opsun, koltukta uyuyakalmasin...bunlari ona da soyledim ama sanki sen bana yapiyorsun, sadece benden bekliyorsun diyor. Ne desem bir karsi argumani var zaten. Bazen bunu da paylasmaya dahi gerek duymuyor, gulup geciyor...
Bazi takintilari da var. Mesela bir yere gidilecekse sabah kahvalti edip cikilacak. Bir mesire yerine gidelim termosumuzu alip dedik. Onun ailesi de gelecekti. Ogleden sonra hava biraz daha serinleyince gider iki saat kadar kalir doneriz dedim. Zaten oglum ogle uykusundan 14-14:30 gibi uyaniyor. Esim evden kahvalti yapip cikamadigimiz icin cok soylendi. Surekli surat asti, kalabalik olacak, disarda uyurdu ne var vs..oglum disarda asla uyumuyor. Eve de bitkin halde gelip bicimsiz saatte uyudugunda gece uykusuna gec daliyor veya dalamiyor vs...bunlari kac kez yasadik ama tabii cocugu yedirip icirip yatiran, gece kalkan sadece ben oldugum icin bunlar onu baglamiyor...isin ozu onceden onda olan takintilar artik cocuk olunca iyice su yuzune cikti ve beni cok rahatsiz ediyor.
Konusmayla veya evlilik terapisiyle yol katedebilecegimize de inanmiyorum. Cunku esim asla kendinde hata bulmaz. Ona gore o elinden geleni yapiyor. Cocukla gun icinde yarim saat oynayinca is bitti saniyor. Benden uzaklastigini dile getirdigimde ise guluyor, ne alaka diyor. Tum bunlari kafamda kurdugumu soyluyor ama sonuc gene ayni. Belki elle tutulur ciddi sorunlarimiz yok ama benim icim bombos, her gune mutsuz uyaniyorum, her seyi tek basima sirtlanmaktan yoruldum. Bosanirsam daha mi mutlu olurum? Surekli bunu dusunuyorum...eski gunlerimizi ozluyorum. Ama o gunlere asla donus yok, cok yiprandik biliyorum...karsimda beni ciddiye almayan, sikayet edince gulen veya sagiri oynayan, ben kizdikca beni ofke kontrol problemini hallet sakinles de gel diyen bir adam var...sorunlarimiza cozum ne olabilir bilmiyorum. Sadece ic dokmek istedim.
Mesele kahvaltisiz cikmak degil. Esim nereye gidilecekse erkenden gitmek ister. Erken kalkar erken kahvalti ederiz biz. En gec 9da filan. 9 30 da evden cikmis olalim ister mesela. Bebekle disari cikmak eskisi gibi olmuyor haliyle bebek cantasi, oyuncagi, yanimiza alacagimiz yiyecegi atistirmaliklari vs...o eskisi gibi giyinip cikalim hizlica istiyor ama artik mumkun degil.kaldi ki hazirlanma asamasinda bana destek oldugu da yok. Kendi giyinip kusanip hadi artik saat kacoldu demektn baska bsy yapmaz. O gun gidecegimiz yer de sabahin korunde gtmemiz gereken bi yer degildi. Ondan takinti dedim. Bu arada ben de play station oynarim. Mesele o ddgil. Mesele benim artik cocuksuzken yaptigim seylere vakit bulamayisim. Cunku diger tum isleri tamamen ben ustlenmis durumdayimŞu piknik olayında sizi pek anlayamadım.Yani kahvaltı yapmadan çıkmak istemiyor olabilir bence bunda takılacak bir şey yok.Yani ona takıntılı demek yerine bu konuda onu anlayabilirsiniz.
Onun dışında çocuktan sonra galba hemen hemen bu tarz şeyler yaşanıyor.Siz biraz daha gayret etseniz tatlı dilli güler yüzlü olsanız playstation oynamayı seviyorsa beraber oynasanız...Bir süre şikayetlerinizi bir kenara bırakıp ona olumlu özelliklerini söyleseniz..Bir süre böyle deneseniz?
Evlilik terapisti size kesin çözüm sunar...Konusmayla veya evlilik terapisiyle yol katedebilecegimize de inanmiyorum. Cunku esim asla kendinde hata bulmaz.
Öfkeyi kontrol edememe çok büyük bir problem, biliyorsun değil miben kizdikca beni ofke kontrol problemini hallet sakinles de gel diyen bir adam var.
Anladım biraz sizin ne kadar yorulduğunuzu anlaması lazım gerçi umrunda olur mu bilmiyorum rahatlığa fazla alışmış...Ama tek değilsiniz iş arkadaşlarım da hep aynı dertten muzdaripti.Şimdi bizim de bebeğimiz olacak.Hayırlısı...Mesele kahvaltisiz cikmak degil. Esim nereye gidilecekse erkenden gitmek ister. Erken kalkar erken kahvalti ederiz biz. En gec 9da filan. 9 30 da evden cikmis olalim ister mesela. Bebekle disari cikmak eskisi gibi olmuyor haliyle bebek cantasi, oyuncagi, yanimiza alacagimiz yiyecegi atistirmaliklari vs...o eskisi gibi giyinip cikalim hizlica istiyor ama artik mumkun degil.kaldi ki hazirlanma asamasinda bana destek oldugu da yok. Kendi giyinip kusanip hadi artik saat kacoldu demektn baska bsy yapmaz. O gun gidecegimiz yer de sabahin korunde gtmemiz gereken bi yer degildi. Ondan takinti dedim. Bu arada ben de play station oynarim. Mesele o ddgil. Mesele benim artik cocuksuzken yaptigim seylere vakit bulamayisim. Cunku diger tum isleri tamamen ben ustlenmis durumdayim
Benim eşim de koç.İnat etmekle olmaz gaz vermek lazımHayir koc
Böyle biriyle neden hala evlisiniz