• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Her evli kadın anne olmak zorunda mı?

Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).

Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.

Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.

İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.

3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.

Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
Size çok özendim iki tüp bebek denemem var bir normal yoldan gebelik ve kürtajla sonlandı çok acı çektim
 
Cocuğum olduktan sonra,hayretle bakar oldum boyle kolaycana cocuk yap diyenlere...
Sanki hamileligi dogurması buyutmesi cok basitmiş de,aman yapiver bitane diyenlere aklim almıyor...
Isin kötüsü bu sanirim dünyanın var olusundan beri boyle ...
Resmen kadın kadını cukura sokuyor:KK45:
Bu kadar kolayca cikmamali bu laf ya o_O
 
Yaşınızı bilmiyorum ama yaş geçince istesenizde olmuyor. Sonra çok pişman oluyor insan. Ama şunu da unutmamalı bizim isteğimizle değil ki rabbimin vermesi .yoksa ne kadar uğraşsak da ol demedikten sonra olmuyor.
 
Ben de çocuk sahibi olmak istemiyorum ve bu konuda eşimle hemfikiriz.

Bana da çok söyleyip duruyorlar, işte ilerde pişman olursun, çocuk evin neşesi vs vs. Ama her evli çift çocuk sahibi olmak zorunda değil. Ki ben, oldum olası istemedim ve çocuk da sevmem. Eşimle en başından bunları konuşarak yola çıktık.

İşin özü, çocuksuz bir hayat tercih ettik ve çok şükür mutluyuz. Minik bir köpeğimiz var, benim için evlâttan öte.

İnsanlar hep konuşur. Ben artık zerre umursamıyorum ve bizim hayatımız deyip geçiyorum.

Hayat sizin.
 
Ben de çocuk sahibi olmak istemiyorum ve bu konuda eşimle hemfikiriz.

Bana da çok söyleyip duruyorlar, işte ilerde pişman olursun, çocuk evin neşesi vs vs. Ama her evli çift çocuk sahibi olmak zorunda değil. Ki ben, oldum olası istemedim ve çocuk da sevmem. Eşimle en başından bunları konuşarak yola çıktık.

İşin özü, çocuksuz bir hayat tercih ettik ve çok şükür mutluyuz. Minik bir köpeğimiz var, benim için evlâttan öte.

İnsanlar hep konuşur. Ben artık zerre umursamıyorum ve bizim hayatımız deyip geçiyorum.

Hayat sizin.

Valla çok güzel... Mükemmel. Allah bozmasın. Pişman olacak olsanız bunu içinizde bi yerlerde emin olun hissederdiniz. Çok haklısınız.
 
Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).

Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.

Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.

İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.

3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.

Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
Fikrine tabiki saygi duyuyorum ama bundan 15 yada 20 yil sonra ayni fikirde olucakmisin. Birde bunu dusun derim . Belki o zaman keske diyeceksin ama is isten gecmis olacak.
 
Cocuğum olduktan sonra,hayretle bakar oldum boyle kolaycana cocuk yap diyenlere...
Sanki hamileligi dogurması buyutmesi cok basitmiş de,aman yapiver bitane diyenlere aklim almıyor...
Isin kötüsü bu sanirim dünyanın var olusundan beri boyle ...
Resmen kadın kadını cukura sokuyor:KK45:
Bu kadar kolayca cikmamali bu laf ya o_O

Kesinlikle:D
 
Fikrine tabiki saygi duyuyorum ama bundan 15 yada 20 yil sonra ayni fikirde olucakmisin. Birde bunu dusun derim . Belki o zaman keske diyeceksin ama is isten gecmis olacak.

Belki ama 15 20 sene sonrasını şimdiden öngöremem ki...
 
Cocuğum olduktan sonra,hayretle bakar oldum boyle kolaycana cocuk yap diyenlere...
Sanki hamileligi dogurması buyutmesi cok basitmiş de,aman yapiver bitane diyenlere aklim almıyor...
Isin kötüsü bu sanirim dünyanın var olusundan beri boyle ...
Resmen kadın kadını cukura sokuyor:KK45:
Bu kadar kolayca cikmamali bu laf ya o_O

Hamilelik ve doğum bebek sahibi olmanın en sorunsuz kısmı bence, yanlış anlaşılmasın kimi hamilelik ağır geçer, doğumda birtakım komplikasyonlar olur veya hamile kalmayla ilgili sorunlar yaşanır ben bunlardan bahsetmiyorum, herşey normal seyirinde gidiyorsa gebelik ve doğum da hiçbir şey yok, mesele bebek doğduğundan itibaren siz ölene kadar ki süreçte olanlar, doğumdan itibaren artık bir bireyin sorumluluğunu alıyorsunuz ve bu sorumluluk ömür boyu sürüyor, çocuğunuzu iyi, ahlaklı, vicdan ve merhamet sahibi dürüst biri olarak yetiştirmek için var gücünüzle çaba sarf etmeniz gerekiyor, siz çocuğunuzu bu şekilde yetiştirirken aynı zamanda dışarıdaki kötülüklere karşı da devamlı algılarınızın açık olması, çocuğunuzu tehlikelere karşı bilinçlendirmeniz gerekiyor, devamlı güncellemeniz lazım anneliğinizi çünkü zaman değişiyor, çocukların sorunları da değişiyor haliyle.

Benim çocukluğumda uyuşturucu nedir bilmezdik biz, adını bile duymamıştık ya da pedofili nedir bilinmezdi, komşu amcalardan sakınma diye birşey olmazdı, akıllara gelmezdi böyle şeyler, belki de yaşanmadığından herkesin komşusunu aile bireyi gibi gördüğü bir dönem olduğundandır bilmiyorum, bebekken yaşanan yaş sendromu, büyüme atakları, ergenlik dönemi nedir bilinmezdi, daha kendi halinde, basit ve anadan babadan kalma metodlarla büyütülürdü çocuklar.

Artık zaman değişti, herşey gelişti ama tehlikelerde çoğaldı, eskiden bilinmeyen herşeyden artık korkar olduk, küçükken ayrı endişe duyuyorsunuz, büyüyünce ayrı korkuyorsunuz, belli yaşa kadar pedofili kabusunuzken, belli yaştan sonra saplantılı bir aşığa denk gelirse diye panikliyorsunuz.

Çocuk ömür boyu sorumluluktur, o yüzden ben çocuk sahibi olmak istemeyen kadınları çok iyi anlıyorum, onların zorla çocuk sahibi olmaları yönünde telkinleri de uygun bulmuyorum, her kadın anaç olacak diye birşey yok, ki her kadın anaç değildir, anaç doğsaydık, annelik duygularımız doğuştan olsaydı, bugün kendi elleriyle çocuğunu öldüren kadın haberleri okumazdık ya da anneleri tarafından terk edilmiş çocuklar için bir kurum olmazdı.
 
Çocuk sahibi olmayı istemek kadar istememek de doğal. Her kadının içinde bu duygu saklıdır olayına çok inanmıyorum ben. Sadece kadın olmak, anne olmayı istemeyi gerekli kılacak diye düşünmek bana saçma geliyor.

Bakmayın çevreye; insanların beklentileri bitmez. Kızım daha bir buçuk yaşında "Yapıver ikinciyi birlikte büyüsün." cüler o kadar çok ki.
 
Yani çocuk istemiyorsan asla asla yapma çünkü bakımı inanılmaz zor sorumluluk çok ağır . .

Kesinlikle. Kardeşlerim var. Onları annemle beraber büyüttük sayılır. Şu an arkadaşımın var yeni doğdu. Allahım ağladıkça durmadıkça emmedikçe içim daralıyo
 
Çocuk sahibi olmayı istemek kadar istememek de doğal. Her kadının içinde bu duygu saklıdır olayına çok inanmıyorum ben. Sadece kadın olmak, anne olmayı istemeyi gerekli kılacak diye düşünmek bana saçma geliyor.

Bakmayın çevreye; insanların beklentileri bitmez. Kızım daha bir buçuk yaşında "Yapıver ikinciyi birlikte büyüsün." cüler o kadar çok ki.

Evet... Bir kere geldiğimiz kısacık hayatımız insanların beklentilerini karşılamak ve kendimizi hiçe saymakla geçiyor .
 
Back