Sorun yaş sanırım ama 5 senedir uğraşıyorum.yaşım 40 oldu.Br kez hamile kaldım o da boş gebelikti.Tüp bebek sürecindeyim.İnşallah bana da kısmet olur analık.Eşinizle huzunuz daim olsun inşallah.Kim ne der düşünmeyin hiç.Hayatta ne istediğini\istemediğini bilmek kadar güzel bir lütuf yoktur.Bu lütfa sahip insanlarda hep en zararsız en haddini bilen insanlar olurlar,tecrübelerim bana bunu gösterdi.Yolunuz açık olsun.Allah nasip eder inşallah. Sahip olmanızda bi sorun mu var?
Bebeğim olmayacağını öğrendiğimde diyorsanız ben onu arkadaşımla konuştum. Israrla tüp bebek denemeleri yaptı. Sordum ona. Daha önce tatmadığın bir şey için nasıl bu kadar hırslı olup isteyebiliyorsun, çabalıyorsun dedim. O da olmadıkça garip bir şekilde daha da fazla istiyorsun demişti. Garip bir psikoloji
5 yıldır evliyim, 37 yaş.Bu sonradan oluşan bi duygu. Hiçbir zaman bi çocuk istemeyeceğimi düşünmemiştim . Sonradan oluşur ya bazı duygular. Bende 3 yıldır tık yok
cnm aynen senin gibiydim, 29 yaşında evlendim, hiç çocuk düşünmüyorum dedim hep. sonra doktorlar çikolata kistin var çocuk yapmalısın olmayabilir hayatın boyunca dediler. doğal yoldan bebeğim olamayacağını düşündüm durdum. eşimle dedik ki hep birgün istersek de olmazsa evlat ediniriz. evlendikten 3 sene sonra denemeye başladık, öyle arada bir. ve ben bugün 4 aylık hamileyim :))) testteki pozitifi görünce ağladım,güldüm,titredim,üzüldüm,çok sevindim, hayatımda tüm duyguları biranda yaşadığım başka bir günüm yoktur. hastanede kan sonucunu aldığımızda eşimle beni görenler senelerdir çocuk hasretiyle yandığımızı düşünmüştür eminim. birbirimize sarılıp ağladık öyle mutlu oldukki. o an anladımki ben anne olmak istiyormuşum da haberim yokmuş. karnına düştüğü zaman sen zaten onu istediğnii anlıyorsun.Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).
Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.
Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.
İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.
3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.
Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
Evet dondurma işlemi yapılıyor. Şimdi sorun olmayabilir ya ilerde eşinde sorun olursa. Sakın yanlış anlama benim de yumurtam vardı. Ama malesef eşimde sorun var ve eşim ameliyat olmuyor olsa da %20 şans veriyorlar. Zaten evli bi kadının yumurta dondurma işlemini yapmıyorlar. Embriyo dışında.Biliyorum. Bu işin içindeyim zaten. İstersem yumurtalarımı aldırıp dondurtabilirim. Sıkıntı değil. Ki bunu belli bi yaşa gelip evlenmemiş olan insanlar da yapıyor.
Evet dondurma işlemi yapılıyor. Şimdi sorun olmayabilir ya ilerde eşinde sorun olursa. Sakın yanlış anlama benim de yumurtam vardı. Ama malesef eşimde sorun var ve eşim ameliyat olmuyor olsa da %20 şans veriyorlar. Zaten evli bi kadının yumurta dondurma işlemini yapmıyorlar. Embriyo dışında.
cnm aynen senin gibiydim, 29 yaşında evlendim, hiç çocuk düşünmüyorum dedim hep. sonra doktorlar çikolata kistin var çocuk yapmalısın olmayabilir hayatın boyunca dediler. doğal yoldan bebeğim olamayacağını düşündüm durdum. eşimle dedik ki hep birgün istersek de olmazsa evlat ediniriz. evlendikten 3 sene sonra denemeye başladık, öyle arada bir. ve ben bugün 4 aylık hamileyim :))) testteki pozitifi görünce ağladım,güldüm,titredim,üzüldüm,çok sevindim, hayatımda tüm duyguları biranda yaşadığım başka bir günüm yoktur. hastanede kan sonucunu aldığımızda eşimle beni görenler senelerdir çocuk hasretiyle yandığımızı düşünmüştür eminim. birbirimize sarılıp ağladık öyle mutlu oldukki. o an anladımki ben anne olmak istiyormuşum da haberim yokmuş. karnına düştüğü zaman sen zaten onu istediğnii anlıyorsun.
5 yıldır evliyim, 37 yaş.
Hala istemiyorum çocuk.
İsteyene versin Allah.
Ha verirse baş üstü vermezse benim de hiç umurumda olmaz,işime de gelir sanki.
benım çok şükür bir kızım var ve yıllarca kv yüzünden dogurmadım
ama öyle böyle değil lafını bile ettirmiyorum kıyamet koparıyorum
anne abla koca arkadaş hiç fark etmıyor herkesin ağzının payını veriyorum
veee kızım buyudu kardeş istedi ona dayanamadım tamam dedim
şimdi 3,5 senedir uğraşıyorum ve olmuyor tüp bebek bile yaptık
hamıle kaldım kalbi durdu tekrar kaldım boş gebelık
her ay döktüğüm gözyaşını görünce ben kendime bile inanamıorum ,
ben neydim ne oldum diye ,
allahım herşeyi gönlüne göre nasip eder inşallah güzel kardeşim
Sorun yaş sanırım ama 5 senedir uğraşıyorum.yaşım 40 oldu.Br kez hamile kaldım o da boş gebelikti.Tüp bebek sürecindeyim.İnşallah bana da kısmet olur analık.Eşinizle huzunuz daim olsun inşallah.Kim ne der düşünmeyin hiç.Hayatta ne istediğini\istemediğini bilmek kadar güzel bir lütuf yoktur.Bu lütfa sahip insanlarda hep en zararsız en haddini bilen insanlar olurlar,tecrübelerim bana bunu gösterdi.Yolunuz açık olsun.
Zorunda değilsin elbette. Baskaları için ( onlari memnun etmek icin) ugrasmayin. Sizin kafa yapınızdaydım. Zaman geçtikçe 'olsa mı ' diyor insan. O zamani bekleyin. Simdi ne gec ne erken iyi ki bu yasimi beklwmisim diyorum. 31 yasinda anne oldum.
Konuyu ben açsam ancak bu kadar hislerimi anlatabilirdim.
İstemiyorum anne olmak ve bu sebepten eşimle sürekli tartışıyoruz. . mecbur muyuz anne olmaya, anaç doğmaya gönüllü hizmetçilik gibi geliyor.
Eşimin ilk evliliğinden çocuğu var buna rağmen her regl dönemi suratı mahkeme duvarı. Gizli gizli korunuyorum. Kimsenin baskısı da umrumda değil. Bence en önemlisi senin ne istediğin ve istemiyorsan, hazır değilsen hiç o topa girme.Çocuk sorana Allah isteyen herkese nasip etsin de geç
cnm aynen senin gibiydim, 29 yaşında evlendim, hiç çocuk düşünmüyorum dedim hep. sonra doktorlar çikolata kistin var çocuk yapmalısın olmayabilir hayatın boyunca dediler. doğal yoldan bebeğim olamayacağını düşündüm durdum. eşimle dedik ki hep birgün istersek de olmazsa evlat ediniriz. evlendikten 3 sene sonra denemeye başladık, öyle arada bir. ve ben bugün 4 aylık hamileyim :))) testteki pozitifi görünce ağladım,güldüm,titredim,üzüldüm,çok sevindim, hayatımda tüm duyguları biranda yaşadığım başka bir günüm yoktur. hastanede kan sonucunu aldığımızda eşimle beni görenler senelerdir çocuk hasretiyle yandığımızı düşünmüştür eminim. birbirimize sarılıp ağladık öyle mutlu oldukki. o an anladımki ben anne olmak istiyormuşum da haberim yokmuş. karnına düştüğü zaman sen zaten onu istediğnii anlıyorsun.
gerçek bir aile olmak için çocuk olmalı.her canlının bir üreme ve soyunu devam ettirme arzusunun olduğunu düşünüyorum.aksi takdirde hayatta olmazdık.şimdi çocuk istemeyebilirsin ama menapozdan sonra pişman olabilir mi,Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).
Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.
Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.
İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.
3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.
Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
gerçek bir aile olmak için çocuk olmalı.her canlının bir üreme ve soyunu devam ettirme arzusunun olduğunu düşünüyorum.aksi takdirde hayatta olmazdık.şimdi çocuk istemeyebilirsin ama menapozdan sonra pişman olabilir mi,
pişman olmayacaksan çocuk yapma bence de...
Biz de 10 yıl istemedik canım. Bize de kısır (hiç sevmem bu kelimeyi) gözüyle bakıldı , umursamadım. Hazır olmayınca içinden gelmiyor ki hele ki maddi sorunlar var iken . 30'undan sonra yavaş yavaş istemeye başladım . Yapabilir miyim korkusuyla ya allah ya bismillah dedim . Bu kadar çabuk olacağını beklemiyordum. Kapıyı aralar aralamaz geldi hamd olsun, bekletmedi bıcırığım. Doğum korkum hala var ama eskisi gibi değil . Allah güç veriyordur gebelere derdim, veriyormuş şükürler olsun. Şimdilik keyfim yerinde . İlerde zorlanır mıyım bilemem . Ama keşke sorunlarımız olmasaydı da 3 ncüyü doğuruyor olsaydım şimdi diyorum biliyor musun .Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).
Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.
Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.
İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.
3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.
Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?