Hep imkansız ilişkiler sarmalında kalıyorum. Artık çok yoruldum neler önerirsiniz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Teşekkür ederim. Birçok kuruma burs başvurusu yaptım geçen yıl sıralamam 16 bin ve ilk binde olmadığın sürece okuduğun bölümün çok önemi yok. Çoğu kurum burs vermiyor. Sadece bir kurumdan burs alıyorum o da 2500 lira. Bir kitabım 700 lira örneğin. Bu yüzden ailem de destek oluyor. Önerilerinizi dikkate alacağım.
 
İnsan bazen çare bulamayacağını bilse de anlatmak, dökmek ister içini... Ve ne kahpe zamana denk geldik ki gerçek dostluk, ahiretlik kalmadı. Ne kardeşe ne arkadaşa güvenemiyor insan da gelip bu sanal ortamda derdini anlatacak yer ediniyor...Hayat.
Üzmeyin kendinizi, katlanmak, çile çekmek ya da sabretmek hangisi ise size yakın olan ona sığının ve yarınların güzel olacağına inanın.
Hayat bugünden ibaret değil.
Ben annem vefat ettiğinde hayatımın bittiğini düşünmüştüm, şu an kendim anne oldum...
 
Ne kadar sağduyulu bir insansınız Allah razı olsun çok güzel yazmışsınız. Anne şefkati, merhameti taşıdığınız belli evladınız şanslıymış. Haklısınız bazen insan artık taşıyamıyor yükünü. Sessizliğin yükü ağır insan paylaşmak isteyebiliyor. Yakınımda birilerine dert yakınmak istemiyorum hem anlamazlar hem de insan utanıyor işte. Sanki ilk fırsatta oradan vuracaklarmış gibi. Burada alıyor soluğu nihayetinde. İnsanlar umursamayabiliyor ama bazen o bir mesaj bile güç oluyor yahut üzüyor. Hakkımızda hayırlısı olsun. İnşallah yarınlarımız bugünlerden güzel olur. Bu arada başınız sağ olsun Allah anneciğinize rahmet etsin
 
Amin, sağolun.
Güzel günler de gelecektir sabredin. Arkadaşlık da kurarsınız, yuva da kurarsınız hepsi olur, önce okulu bitirip hayatınızı kurtarın.
 
Anneniz kendi hayatını yaşamış size blokaj koyamaz.Evlenmeseymiş buda bı tercih.Memnun değilse oda okusaymis bekar kalsaymis yada daha iyi bir tercih yapsaymiş,Herkes kendi hatalarini yapacak umarım çok büyük dönülmez hatalar yapmayın.Vadesi gelen ölecek kalan hayatına devam edecek.Beyin yaşı 25 yani gelişim tam anlamda o zaman tamamlanıyor.25 yada 28 ideal seçim yaşı buna dikkat edin.O yaşlara gelene kadar hem siz hem karşı cins çok degisecek her bakımdan .Bunu bilerek hareket edin.Hicbirsey kacirmis değilsiniz lütfen ilk tanidiginiz insanla ciddi olaylara girmeyin.Gözü açılmayan erkek yok biz kadınlara bunu dayatıyorlarki evliliği muhteşem ulaşılmaz Rio karnavali gibi elele dudak dudağa omurboyu mutlu son o erkegide bulunmaz Hint kumaşı sanalim.Meslek konusunda annenize katılıyorum ekonomi ilerde somurulmemek ve başınıza kötü birşey gelirse tek can simidiniz
 
Yaşadıklarına çok üzüldüm, ama ne olursa olsun güçlü dur. Hepimiz o ya da bu sebeplerle ailemizin istismarına ya da toksikliğine maruz kalıyoruz ne yazık ki. Hele belli bir neslin ebeveynleri hiç ama hiç sağlıklı değil, belli ki anneniz de değil.
Annenizin ne kadar ileri gideceğini ben bilemem elbette ama kendinize sürekli şunu hatırlatın; ailelerimiz bizim yaratıcımız değil, sadece yaratılmamızda aracı olan bir araç. Onlar bizim sahibimiz değil, asla da bunu kabul etmeyin.
Sen de bir bireysin, sen de bu hayata ilk kez geldin ve bu hayatı bir kere yaşayacaksın.
Gerekirse karşısında dimdik dur, bu kadar kontrolü eline verme ve anneni değiştirmeye çalışma. Belki törpülenir ama asla değişmez bunu sakın unutma lütfen. Sınırlarını çizebildiğin kadar çiz, boyun eğme tek söyleyebileceğim bu.
 
I
Çok haklısınız ama narsist biri. Hatalarını asla kabul etmez mükemmel görür kendisini hep başkaları suçludur. Babamla görücü usulü evlenmiş ailesi de ortaokuldan sonra okuldan almış. Zaten önce o evde sonra da bu evde yaşadıklarından dolayı bu kadar zalim. Ben ilk çocuk ve kız olduğumdan onun ideal versiyonu gibiyim. Kendi olmak isteyip de olamadığı kişiye dönüştürmek istiyor beni. Farklı bir birey olduğumu kabullenmiyor bana saygı duymuyor. Mükemmelliyetçi ve kafasında kurduğu kişi olamafığım sürece hep eksiğim onun gözünde. Evlilik konusundaki öğütleriniz altın değerinde çok teşekkür ederim:)
 
Üzülmeyin, inşallah yoluna koyacağım zamanla her şeyi. Ne yazık ki toplumda çocuk eğitimi konusunda çok bilinçsiziz. Bir kesim çok rahat bırakıyor diğeri çok sıkıyor ikisi de doğru değil. Halil Cibran'ın sözünü hatırlattı yazdığınız. Evlatlarınız sizden gelmişlerdir fakat size ait değillerdir diye. Bunu annelere benimsetmek çok zor. Dik duruyorum elimden geldiğince ama çok kavgacı biri ve kavgada söylediği sözleri kulağı duymuyor. Medeni şekilde tartışamıyoruz mahalle kavgası yapmayı da sevmiyorum. Çok teşekkürler tavsiyeleriniz için sınır çizmeye elimden geldiğince çalışıyorum
 
Yalnız hissetme hiç, dediğim gibi bir çoğumuz sorunlu ailelerimizle boğuşuyoruz. Maalesef yaralanan biz oluyoruz, ama ne mutlu ki böyle güzel bir bölüm okuyorsun, geleceğin apaydınlık olur ve bu günler geride kalır umarım
 
Hayır! Kendisi mutlu değilse kimse mutlu olmasın, kimse sevilmesin istiyor. Ben böyle bir anneyle iletişimimi falan keserdim. Yanlış anlama ama zarardan başka bir şey değil korkunç!
Aslında bunu ben de düşündüm. Bir hocama durumu üstü kapalı başka biri yaşamış gibi anlattığımda "anne kızını bilinçaltında kıskanıyor olabilir. Başarılarını küçümsemesi karşısına çıkan düzgün kişilere bile tepki göstermesi bundan kaynaklanıyor olabilir" demişti. Nitekim annem biriyle görüştüğümü öğrenince çok sinirlendi seni iyisi mi bulacak zannediyorsun bana bile kötüsü denk geldi seni kim ne yapsın vs demişti başta. Hâkim olduğunu duyunca bir afalladı ve çocuğun düzgün biri çıkmasına daha çok tepki verdi resmen delirdi. Neden böyle yapıyor anlamıyorum ve artık onunla empati yapacak gücüm de kalmadı
 
Anneniz ne yaşadı merak ettim? Babanızın öcünü sizden alıyor. Sanki siz onun çocuğusunuz diye bu nefret
 
Bölümüm en büyük şansım gerçekten de. İnşallsh hepimiz için güzel olsun gelecek
 
Anneniz ne yaşadı merak ettim? Babanızın öcünü sizden alıyor. Sanki siz onun çocuğusunuz diye bu nefret
Babam çok şiddet uyguladı zamanında. Ben büyüdükten sonra bayağı mücadele verince bitti bu şiddet olayı. Babam evliliğe uygun biri değil hep bekar yaşaması gerekiyordu aslınsa. Ne evşenöesi ne de benim veya kardeşimin doğumu onu yuvaya bağlamadı sürekli annesigile kaçıyordu. Kahvaltıyı orada yapıyor işten dönünce bile her gün onlarda 2 saat dedikodu yapıp eve dönüyordu. Zannediyorum ki annem de kendini epey yetersiz ve değersiz hissetti bu evlilikte. Kendi ailesinde de erkek çocukları üstün görüldüğünden aynı şekilde hiç değer görmemiş ve annesi de narsist biri. Bir noktada ne gördüyse onu kopyalamış anlayacağınız. Bunların suçlusu ben değilim ama fatura bana kesiliyor...
 
Ağır şeyler yaşamış ama tedavi olması lazım. Onu tedaviye ikna edin derim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…